0337. Πέντε

Α. Θλίψη, πίκρα και στεναχώρια για τα όσα καστρέψανε και καταστρέφουν οι φωτιές τις μέρες αυτές στη χώρα. Για τώρα και το μέλλον. Οργή και απόγνωση για το ποιοι και πώς είναι “υπεύθυνοι” και “αρμόδιοι” για τα σοβαρά και δύσκολα αυτού του τόπου. Οργή και αίσθημα πνιγμού για τους ασήμαντους μεγαλόσχημους του δημόσιου βίου και των “παραθύρων” που δηλώνουν με τα γελοία Ελληνικά τους ότι “θα αποκατασταθούν οι ζημιές” και γεμίζουν τον κοσμάκη με τα γλοιώδη και ανυπόστατα “θα” τους.

Β. Κακάσχημος, κατά την άποψή μου, ο τρόπος παρουσίασης των παικτών του αγώνα μπάσκετ Εθνικής Ελλάδος – Μικτής Ευρώπης [από τα βρισκούμενα]. Τουλάχιστον τηλεοπτικά, ήταν μια σκέτη μουτζούρα με θολές και κακοσχηματισμένες εικόνες για φόντο και δίχως ήχο από τις αντιδράσεις του κοινού. Αν έτσι γίνονται οι παρουσιάσεις στο NBA, όπως κάποια στιγμή καμαρώσανε, να τις χαίρονται!

Γ. Παρακολουθώ τη σειρά δίσκων CD “Η Ιστορία του Ρεμπέτικου και του Λαϊκού Τραγουδιού” που ξεκίνησε να προσφέρει η εφημερίδα “Το Βήμα”. Η τεκμηρίωση είναι ανεπαρκής, για το μέγεθος του εγχειρήματος και το πώς και πόσο το διαφημίζουνε, οι κασετίνες αρκετά δύσκολες και άβολες στη χρήση και οι πληροφορίες που εμφανίζονται στην ετικέτα των CD για άτομα με πολύ δυνατή όραση μόνο και κακόγουστες. Τα τραγούδια καλά είναι και μερικά, θαρρώ, και δυσεύρετα. Για να δούμε τι θα δούμε τη δεύτερη εβδομάδα.

Δ. Διάβασα τις ημέρες αυτές δυο βιβλία. Πρώτα το αστυνομικό μυθιστόρημα “Η Χαμένη Βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα” του Δημήτρη Μαμαλούκα. Αξιοπρεπέστατο, αλλά μέχρι εκεί. Εμπεριστατωμένη παρουσίαση για βιβλίο και συγγραφέα από την Composition Doll εδώ.

Το δεύτερο ήταν το τρίτο βιβλίο του Ζοζέ Σαραμάγκου που διάβαζα. Επρόκειτο για το μυθιστόρημα “Η Πέτρινη Σχεδία”. Στο γνώριμο ύφος του συγγραφέα το οποίο ή σου αρέσει και το αποδέχεσαι ή το βρίσκεις εξαιρετικά κουραστικό. Ανήκω στην πρώτη κατηγορία. Μου αρέσει ο Σαραμάγκου και ο τρόπος που βλέπει τον κόσμο και το πώς το εκφράζει. Το βιβλίο του αυτό ωστόσο με άφησε με την αίσθηση του ανολοκλήρωτου και ημιτελούς. Σαν να βιάστηκε να το τελειώσει ένα πράγμα. Αν δεν κάνω λάθος το συγκεκριμένο μαζί με τα “Περί Τυφλότητος” και “Περί Φωτίσεως” αποτελούν τριλογία.

Τώρα ξεκίνησα να [ξανα]διαβάζω Τζων Στάϊνμπεκ και το κλασσικό έργο του “Τα Σταφύλια της Οργής” σε έκδοση “ΤΟ ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη” [με 5 ευρώ μόνο στους πάγκους των εφημεριδοπωλών]. Ένα αριστούργημα σε μετάφραση Κοσμά Πολίτη. Λογοτεχνία με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Σπεύστε!

Ε. Αξιέπαινη η κίνηση της εφημερίδας “Η Καθημερινή” να προσφέρει με τα κυριακάτικα φύλλα της την σειρά “Οι Απίστευτες Περιπέτειες του Επιθεωρητή Κρουσώ” με πρωταγωνιστή τον ανεπανάληπτο Λουί Ντε Φινές. Πρόκειται για έξη κλασσικές, θα έλεγα, κωμωδίες του Γαλλικού κινηματογράφου που προσφέρονται σε μια χαρτονένια θήκη. Θήκη για το μέγεθος της οποίας έχω κάποιες ενστάσεις μιας και, γενικώς, ο καθένας χρησιμοποιεί όποιο φορμάτ του κατέβει στο κεφάλι δίχως να σκάει και πολύ για ζητήματα όπως αυτά της τυποποίησης και συνεκδοχικά της αρχειοθέτησης. Μια εξαιρετική εγγραφή της Composition Doll, και πάλι, για τον Λουί Ντε Φινές εδώ.

Ουφ! Μάλλον το παράκανα σήμερα. Καλημέρα, λοιπόν, και καλό Ιούλιο. . .

Ακούγεται το, πολλαπλώς επίκαιρο, τραγούδι “Πέφτεις σε Λάθη” του Βασίλη Τσιτσάνη από το άλμπουμ “50 Χρόνια Ρεμπέτικο Τραγούδι” με τον Γιώργο Νταλάρα.

02/07/2007