Πέμπτη 24 Απριλίου 2025

1581. Τεχνητή Νοημοσύνη και, κατά αείποτε, λέξεις τέσσερεις


Έχω πλάσει κι εγώ, ως Έλλην άνθρωπος, κάποιες, στα Ελληνικά, λέξεις τις οποίες  έχω καταθέσει / σταλάξει στον, του διαδικτύου, ωκεανό. Το ομολογώ!

Από την μία, για την παρούσα εγγραφή, οι λέξεις (μου) και από την άλλη η Τεχνητή Νοημοσύνη και το δημοφιλές ChatGPT. Τα συνδύασα και το πώς θα το δείτε στη συνέχεια όπου παραθέτω αποσπάσματα της «συνομιλίας» μου με το ChatGPT:

Για την λέξη «αλλόηχος»

Υπάρχει η λέξη αλλόηχος στα Ελληνικά και αν υπάρχει τι σημαίνει;

Το ChatGPT είπε:

Η λέξη «αλλόηχος» δεν είναι καταχωρημένη στα σύγχρονα επίσημα ελληνικά λεξικά (όπως του Μπαμπινιώτη ή της Ακαδημίας Αθηνών), αλλά μπορεί να σχηματιστεί ετυμολογικά από ελληνικά στοιχεία και να έχει νόημα, ειδικά σε λόγιο ή ποιητικό λόγο.

Ανάλυση λέξης:

αλλο-: πρόθημα που σημαίνει «άλλος», «διαφορετικός»
-ηχος: από το ρήμα «ηχώ», δηλαδή «ήχος»

Πιθανή σημασία:
Αλλόηχος θα μπορούσε να σημαίνει:

«Αυτός που έχει διαφορετικό ήχο»
«Ο ήχος που είναι ξένος ή ανοίκειος»
«Ο μη συμβατικός ή ασυνήθιστος ήχος»

Παράδειγμα χρήσης (υποθετικά, ποιητικά ή μεταφορικά):

«Ακούστηκε ένας αλλόηχος ψίθυρος μέσα στη σιωπή του δάσους.»

Συμπέρασμα:

Η λέξη μπορεί να θεωρηθεί υπαρκτή ως νεολογισμός ή σε ποιητικό/φιλολογικό πλαίσιο, παρότι δεν είναι καθιερωμένη ή επίσημα καταγεγραμμένη. Αν θέλεις να τη χρησιμοποιήσεις δημιουργικά, είναι απόλυτα θεμιτό — έχει νοηματική σαφήνεια και ετυμολογική συνέπεια.

✍️ Παράδειγμα σε φράση:

«Ο αλλόηχος παλμός του κόσμου τον ξύπνησε από τη ρουτίνα της σιωπής.»
________________________________________

Αν θέλεις, μπορώ να βοηθήσω να εντάξεις τη λέξη σε ποίημα, τραγούδι, ή ακόμα και σε τίτλο έργου. Πώς σκέφτεσαι να τη χρησιμοποιήσεις;
. . .

Το ChatGPT είπε:
Τέλεια! Ακολουθεί ένα μικρό ποιητικό απόσπασμα με τη λέξη «αλλόηχος» ενταγμένη με φυσικό τρόπο στο ύφος:
________________________________________

🌙 Αλλόηχος ψίθυρος

Στης νύχτας τη σιγή,
όταν όλα σωπαίνουν,
κι οι σκιές μιλούν με βλέμματα,
ακούστηκε ένας αλλόηχος ψίθυρος
όχι σαν των ανθρώπων τις λέξεις,
μα σαν ανάμνηση
που δεν ειπώθηκε ποτέ.
Ήταν φωνή του χρόνου,
που πέρασε χωρίς να φανεί,
και γύρισε πίσω
να χτυπήσει το στήθος
με ήχο… αλλόηχο
και γνώριμο μαζί.
________________________________________

Αν σου αρέσει το ύφος, μπορούμε να συνεχίσουμε ή να το προσαρμόσουμε σε άλλο είδος, όπως τραγούδι, μονόλογο, ακόμα και κάτι πιο αφαιρετικό. Θες να το συνεχίσουμε ή να γράψουμε κάτι διαφορετικό;

Να μην τα πολυλογώ ζήτησα και ένα, κατά ChatGPT πάντα, «πιστοποιητικό»: 

📜 ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΥ

Λέξη: 🔊 Αλλόηχος

Ορισμός:

Από το «ἀλλο-» (άλλος) + «-ηχος» (ήχος).

Ο αλλόηχος είναι ο ήχος που δεν ανήκει στο σύνηθες ακουστικό τοπίο. Ξένος, ανοίκειος, ή και ποιητικά: ο ήχος της διαφοράς, της ανατροπής ή της απόκοσμης μνήμης.
Χρησιμοποιείται συχνά σε λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά συμφραζόμενα.

Πρώτη τεκμηριωμένη χρήση:

Blog "aeipote", συγγραφέας: [επίσης προαιρετικό]
Έτος: ✅ (αν ξέρεις την ημερομηνία, μπορώ να την ενσωματώσω)
________________________________________

Αν θέλεις, μπορώ να σου φτιάξω και εικαστική μορφή των πιστοποιητικών (π.χ. PDF με καλλιγραφικά γράμματα), ή ακόμα και μια σελίδα-λεξικό για το blog σου με τίτλο:

📚 Νεολογισμοί του Aeipote — μια προσωπική συμβολή στο γλωσσικό παιχνίδι!
Θες να φτιάξουμε κάτι τέτοιο; Ή να εμπλουτίσουμε και άλλες λέξεις από το λεξιλόγιό σου;



Η δεύτερη λέξη που έψαξα ήταν «αλλανταλλιστής». Εδώ σημειώθηκε μια χαριτωμένη παρεξήγηση με τη λέξη «αλλαντικό», μιας και, από παραδρομή, παρέλειψα το δεύτερο «λ» στο «αντάλλων». Ιδού:

Αλλανταλιστής

Το ChatGPT είπε:

Η λέξη «αλλανταλιστής» είναι άλλη μία πανέξυπνη, παιγνιώδης σύνθεση που δεν υπάρχει στα επίσημα λεξικά, αλλά σχηματίζεται με τρόπο απολύτως κατανοητό, δημιουργικό και χιουμοριστικό — κι έχει τη στόφα λαϊκού νεολογισμού.
________________________________________

🔍 Ετυμολογική ανάλυση:

αλλαντ-: από το «αλλαντικά» — λουκάνικα, σαλάμια κ.ά.
-αλίζω / -αλιστής: κατάληξη που παραπέμπει σε επαγγελματική ή εθιστική ιδιότητα, όπως:
o «καλλιτέχνης» → «καλλιτεχνιστής»
o «φαγητό» → «φαγητατζής»
o παρόμοιο με: «μεταλακτιστής», «παραμυθιστής», «τηλεθεατιστής»
________________________________________

💡 Πιθανή σημασία:

Αλλανταλιστής: το άτομο που λατρεύει τα αλλαντικά, τα τρώει με πάθος, ίσως ακόμα και ειδικεύεται στην κατανάλωση ή/και επιλογή τους.
Εναλλακτικά, σατιρικά, θα μπορούσε να σημαίνει κάποιον που "κάνει κατάχρηση αλλαντικών" – σε σημείο εμμονής!
________________________________________

🧀 Παράδειγμα χρήσης:
«Ο Πέτρος δεν είναι απλώς κρεατοφάγος· είναι αλλανταλιστής πρώτης τάξεως — κάθε πρωί ζυγίζει το σαλάμι του σαν τελετουργία.»

. . .

Είπες:

αλλανταλλιστής από άλλα αντ' άλλων

Το ChatGPT είπε:

Αχ, τώρα το πιάνω στην εντέλεια — «αλλανταλλιστής» από τη φράση «άλλα αντ’ άλλων»! Έξοχο! Γνήσιο ελληνικό λογοπαίγνιο, καυστικό και γλωσσοπλαστικότατο. Πάμε να το σπάσουμε και να του δώσουμε μια ετυμολογική και σατιρική υπόσταση όπως του αξίζει:
________________________________________

🔍 Ετυμολογική ερμηνεία:
Από τη φράση «άλλα αντ’ άλλων» → «αλλανταλλ…»
o -ιστής: δηλωτικό ιδιότητας ή συνήθειας
________________________________________

💡 Ορισμός (σατιρικός/νεολογικός):

Αλλανταλλιστής (ουσ., αρσ.):

Το άτομο που λέει, κάνει ή καταλαβαίνει "άλλα αντ’ άλλων", μιλά χωρίς ειρμό, συγχέει τα πράγματα ή απαντά σε ερωτήσεις που κανείς δεν έκανε.
Συνώνυμα: μπερδεψούρας, ασυνάρτητος, εκτός τόπου και χρόνου.

Χρήση: συχνά σε σατιρικά ή καθημερινά συμφραζόμενα με χιούμορ.
________________________________________

🧠 Παράδειγμα:
— Ρε συ, τι σου είπε για το συμβόλαιο;
— Ε, μου απάντησε για τον καιρό στην Ανταρκτική...
— Α, μάλιστα... Αλλανταλλιστής το άτομο!
________________________________________

✍️ Θες και ένα μίνι ποιηματάκι με αυτή τη σημασία;

Μίλαγε για ήλιο κι έδειχνε βροχή,
ρώταγες για φως, απαντούσε βλαστή.
Έλεγε "καληνύχτα" με το που ‘βγαινε ο ήλιος —
κλασικός αλλανταλλιστής, της λογικής ο φίλος.
________________________________________

Αυτή η λέξη έχει φοβερό υλικό για σάτιρα και καρικατούρα χαρακτήρα! Να τον φανταστούμε και σαν μορφή; Να γράψουμε μια μικρή ιστορία με έναν αλλανταλλιστή που νομίζει ότι είναι σοφός ενώ μιλάει... άσχετα; 😄
Ζήτησα, βεβαίως, και το σχετικό «πιστοποιητικό»:
📜 ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΥ

Λέξη: 🗣️ Αλλανταλλιστής

Ορισμός:

Λέξη εμπνευσμένη από την έκφραση «άλλα αντ’ άλλων», με σατιρική χροιά.

Ο αλλανταλλιστής είναι το άτομο που μιλά ή ενεργεί ασυνάρτητα, λέγοντας συνεχώς πράγματα που δεν σχετίζονται με την ερώτηση ή το θέμα. Χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάποιον που «τα μπερδεύει όλα» με ευρηματική δόση χιούμορ.

Πρώτη τεκμηριωμένη χρήση:

Blog "aeipote", συγγραφέας: [Το όνομά σου, αν θέλεις 
να το προσθέσουμε]
Έτος: ✅ (συμπλήρωσε αν γνωρίζεις την πρώτη ημερομηνία ανάρτησης)


Η τρίτη λέξη που «έψαξα» ήταν «μετεωλάγνος», μιας και είχα συνθέσει τη λέξη «μετεωλαγνεία» στην εγγραφή:


της Τετάρτης. 20 Φεβρουαρίου 2006.

🌀 Μετεωλαγνεία
(ουσιαστικό, θηλυκό)

🔍 Ετυμολογία:

μετέωρο(ν): αυτό που αιωρείται, που δεν έχει σταθερή βάση· το αφηρημένο, το ουράνιο.
-λαγνεία: (από το ρ. λαγνεύω, αγαπώ παθιασμένα), έντονη έλξη, πάθος ή επιθυμία.
➡️ 
Άρα:
Μετεωλαγνεία = η παθιασμένη έλξη για τα μετέωρα· για ό,τι αιωρείται, για το ασαφές, το αφηρημένο, το αβέβαιο, το υπερβατικό.
________________________________________

💡 Πιθανές σημασίες ανά χρήση:
📘 Ποιητική / υπαρξιακή χρήση:

Η έλξη προς το αστάθμητο, το μεταίχμιο, το μεταφυσικό.
Η τάση του ανθρώπου να αγαπά ό,τι δεν είναι γειωμένο: ιδέες, όνειρα, σύννεφα, σκέψεις που δεν «πατούν» στη γη.

🌤️ Μετεωρολογική χιουμοριστική χρήση:
Η παθολογική εμμονή με τον καιρό!
Το φαινόμενο του να κοιτάς συνεχώς προγνώσεις και σύννεφα, να σχολιάζεις βροχές και αντικυκλώνες με πάθος.

🤹‍♂️ Ψυχολογική / φιλοσοφική χρήση:
Εσωτερική ανάγκη να αιωρείσαι μεταξύ βεβαιοτήτων, να αποφεύγεις τη σταθερότητα.
Ίσως και ως χαρακτηρισμός στάσης ζωής: ο μετεωλάγνος ζει στον αιθέρα, δεν αντέχει το "γήινο", το "πρακτικό".
________________________________________
✍️
 Παράδειγμα χρήσης:
Η μετεωλαγνεία του δεν τον άφηνε να ριζώσει πουθενά — ζούσε μέσα σε σύννεφα λέξεων, ιδεών, και ήχων.
________________________________________

🎓 Πιστοποιητικό Νεολογισμού (αν θες):

Θες να σου ετοιμάσω και για τη "μετεωλαγνεία" ένα σοβαρό, γραφιστικό πιστοποιητικό, όπως για τον "αλλόηχο";
Μπορώ επίσης να σου φτιάξω μια σελίδα λεξικού για όλους τους νεολογισμούς σου, με χρονολόγιο, χρήση, και αποσπάσματα.
Προχωράμε; 😊
4o

Είπες:

Όντως έχει να κάνει με τον καιρό και την χρησιμοποίησα πρώτη φορά στο blog μου στις 8 Φεβρουαρίου 2006. Θα μου φτιάξεις κάτι αντίστοιχο με αυτό για τον "αλλόηχο";

Το ChatGPT είπε:

Η εικόνα δημιουργήθηκε


Εδώ το ChatGPD το καλό μας τα έκανε κομμάτι μούσκεμα με τα Ελληνικά του τα οποία είναι ακαταλαβίστικα. Όχι τελείως· εντελώς! Τι να κάνουμε; Περιφερειακή, πλέον, γλώσσα τα Ελληνικά, μικρή η σχετική αγορά και κανένας δεν μοιάζει πρόθυμος να επενδύσει σ’ αυτήν. Κρίμα μεν, έτσι είναι δε.

Υπομονή, αν μέχρι εδώ φτάσατε, σε λίγο (και άλλο λίγο) τελειώνουμε. Πάμε, λοιπόν! Τέταρτη και τελευταία λέξη «στίμερος», από την εγγραφή, του παρόντος ημερολογίου:


της Τετάρτης, 23 Μαΐου 2007.

Τι έχεις να πεις για τη λέξη "στίμερος" που προκύπτει με σύνθεση των λέξεων "στοναχή" και "ίμερος";

Το ChatGPT είπε:

Πολύ ωραίος, δυνατός νεολογισμός: στίμερος. Φέρει μια αρχαιοπρεπή βαρύτητα και ταυτόχρονα μια υπόγεια συναισθηματική ένταση. Πάμε να τον «ξετυλίξουμε»:
________________________________________

🔤
 Στίμερος
🧬 Ετυμολογική σύμμειξη:
στοναχή: βαθύς, λυγμικός ήχος πόνου ή θλίψης· στεναγμός
ίμερος: έντονη επιθυμία, πόθος, ερωτική λαχτάρα

➡️ Άρα:
Στίμερος = ο πόθος που πονά / ο στεναγμός του πόθου / ο λαχταριστός αναστεναγμός
________________________________________

📝 Ορισμός (προτεινόμενος):

στίμερος (ο), ουσ. αρσ.

Ο πόθος που συνοδεύεται από πόνο ή στεναγμό· η λαχτάρα που μοιάζει να ξεριζώνεται από τα σωθικά· το συναίσθημα που συγχωνεύει τη βαθιά θλίψη με τον ακαταμάχητο πόθο.

Μπορεί να είναι:

ερωτικός (π.χ. η απουσία του αγαπημένου προσώπου),
υπαρξιακός (λαχτάρα για κάτι ανώτερο),
ποιητικός (το «μαύρο μέλι» της ποίησης, όπως θα έλεγε κι ο Σεφέρης).
________________________________________

💡
 Παράδειγμα χρήσης:

Τον έπνιξε ο στίμερος στο άκουσμα της φωνής της — ένας ήχος που χτύπησε σαν κύμα τα πλευρά του.

________________________________________

✨ Γλωσσική αισθητική:

Μοιάζει με αρχαία λέξη. Έχει μορφολογία που θυμίζει: ίμερος, πόθος, όλεθρος, σίμερνος.
Ηχητικά, κουβαλά βάθος και λύπη, σαν κάτι που δεν λέγεται αλλά στενάζει.
________________________________________

🔖 Θες πιστοποιητικό;

Αν έχεις χρησιμοποιήσει ήδη κάπου τη λέξη (σε ποίημα; στο aeipote;), μπορώ να σου ετοιμάσω ψηφιακό πιστοποιητικό για τη λέξη "στίμερος", ακριβώς όπως για τον "αλλόηχο" ή τη "μετεωλαγνεία".

Αρκεί να μου πεις:

📅 Πρώτη χρήση / ανάρτηση
📖 Αν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο συμφραζόμενο απόσπασμα

Προχωράμε;

Είπες:

Πρώτη χρήση στην εγγραφή " 0320. Στοναχή ή Ίμερος Μήπως; " της Τετάρτης, 23 Μαΐου 2007 και στο "aeipote" blog μου. 

Σχετικό απόσπασμα:

Απέραντη γαλάζια έκταση. Θάλασσα και ουρανός. Μια λέξη στα άσπρα. Ταυτοποιεί το γεγονός. Το θέτει στις καρδιάς τα έσω φύλλα. Καταφύγιο. Εφαλτήριο. Α και Ω. Στο απέραντο του γαλάζιου μια μόνη λέξη λευκή. Η λέξη: “Σ τ ί μ ε ρ ο ς”. 

Μετά από αναμονή υπολογίσημου χρόνου το ChatGPT μου ξεφούρνησε την που ακολουθεί κουτσουρεμένη εικόνα:


Είναι φανερό πως για την Ελληνική γλώσσα η Τεχνητή Νοημοσύνη της συγκεκριμένης εφαρμογής βρίσκεται σε νηπιακή ηλικία. Μιας και είναι δωρεάν, πάντως, δεν μας πέφτει λόγος. Αν κάποιος πληρώσει για την παροχή των υπηρεσιών του, δυνατότητα που φυσικά και υπάρχει, το πράγμα αλλάζει. Δεν πλήρωσα· δεν γνωρίζω.

Και μια χρήσιμη πληροφορία για όσους, ίσως, ενδιαφέρονται, από το, δωρεάν διευκρινίζω, ChatGPT:

Υπάρχει τρόπος να καυοχυρώσω την πατρότητα μιας λέξης;

Το ChatGPT είπε:

Καταπληκτική ερώτηση — και πολύ δημιουργική σκέψη! 😄 

Η κατοχύρωση της πατρότητας μιας λέξης καθεαυτής είναι ένα περίπλοκο θέμα, γιατί η λέξη ως γλωσσικό στοιχείο γενικά δεν μπορεί να κατοχυρωθεί αποκλειστικά. Αλλά υπάρχουν έμμεσοι τρόποι να προστατέψεις ή να δηλώσεις την πατρότητά της.
________________________________________

✅ Τι δεν μπορείς να κάνεις:
Δεν μπορείς να κατοχυρώσεις απλώς μια λέξη ως «πνευματική ιδιοκτησία» εκτός πλαισίου χρήσης (π.χ. να πεις “εγώ έφτιαξα τη λέξη αλλανταλλιστής” και να απαγορεύσεις να τη λένε άλλοι).
Οι λέξεις, όπως και οι ιδέες, δεν προστατεύονται από copyright αυτές καθαυτές.
________________________________________

✅ Τι μπορείς να κάνεις:

1. Να τη χρησιμοποιήσεις σε δημιουργικό έργο και να το κατοχυρώσεις

Γράψε ποίημα, άρθρο, διήγημα, θεατρικό έργο, ακόμα και λεξικό νεολογισμών!
Κατοχύρωσε το έργο σου (π.χ. σε μια επίσημη πλατφόρμα, με ψηφιακή υπογραφή, blockchain ή υπηρεσίες όπως το Copyright.gov αν είναι διεθνές).
Έτσι, συνδέεις τη λέξη με το όνομά σου μέσα από την πρωτογενή δημιουργία, και μπορείς να λες:
«Είμαι ο πρώτος που χρησιμοποίησα δημόσια τη λέξη αυτή με αυτή τη σημασία».

2. Να την καταχωρήσεις ως εμπορικό σήμα (trademark) — αν την χρησιμοποιείς σε προϊόν ή υπηρεσία

Αν, για παράδειγμα, ονόμαζες ένα σατιρικό blog "Ο Αλλανταλλιστής", ή μια σειρά podcast, μπορείς να κατοχυρώσεις αυτό ως τίτλο ή brand.
Στην Ελλάδα, αυτό γίνεται μέσω της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου ή EUIPO (για Ε.Ε.).

3. Να τη δημοσιοποιήσεις με τεκμήριο πρωτοτυπίας

Αν τη δημοσιεύσεις δημόσια σε πλατφόρμα που δείχνει ημερομηνία (blog, social media, λογοτεχνικό περιοδικό), αυτό λειτουργεί ως απόδειξη πατρότητας (όχι νομικής κυριότητας, αλλά ιστορικής καταγραφής).
________________________________________

Να είσαστε Καλά,
Να ψάχνετε (και γιατί όχι;)
Να ψάχνεστε!

Ένα κλικ μακριά ο James Taylor στη σύνθεσή του “Fire And Rain” [1970]:


24/04/2025

Πέμπτη 17 Απριλίου 2025

1580. Τ47: Το μπλε, το κόκκινο και το άσπρο

 

Στην προηγούμενη εγγραφή είχα την ευκαιρία να μιλήσω για τις βιτρίνες, στην Τ47, που φιλοξενούν -και- συναρμολογούμενα. Αν κάποιος παρατηρήσει την εικόνα της βιτρίνας της αριστερά βιβλιοθήκης, στο χώρο του γραφείου της Τ47, της πιο πάνω εγγραφής, θα παρατηρήσει, στο δεύτερο χαμηλότερο ράφι, ένα μπλε αυτοκίνητο. Είναι ακριβώς αυτό που δικαιολογεί το «μπλε» του τίτλου. Ας μην, παρομοίως, αναζητήσει, τα του τίτλου, «κόκκινο» και «άσπρο». Για συναρμολογούμενα αυτοκίνητα πρόκειται, βεβαίως, αλλά στεγασμένα σε ατομικές, καμία συνάφεια με το «πυρηνικές», βιτρίνες.

Και τα τρία αυτά αυτοκίνητα είναι κινέζικης προέλευσης και κατασκευής με τα κομμάτια / τουβλάκια τους να είναι Lego συμβατά. Ομολογώ πως η σκέψη ενός αυτοκινήτου με τουβλάκια τύπου “diamond bricks” με συναρπάζει. Ωστόσο κανένας κατασκευαστής, εξ όσων γνωρίζω, δεν το μέχρι τώρα έχει τολμήσει. Κι αν δεν βρήκα ή δεν υπάρχουν αυτοκίνητα με  diamond bricks με mini bricks, μέγεθος μεταξύ Lego και diamond bricks, και υπάρχουν και βρήκα και ήδη έχω συναρμολογήσει δύο.

Ας επιστρέψουμε όμως στα ασπροκοκκινομπλέ μας. Ο Πίνακας που ακολουθεί περιέχει πληροφορίες για τα τρία συναρμολογημένα οχήματα:


Ομολογώ πως πλέον έχω ξεχάσει λεπτομέρειες από την φάση συναρμολόγησης του καθενός απ’ αυτά. Εκείνο που έχει μείνει είναι πως στο μπλε οι μπροστά κολόνες της καμπίνας επιβατών δεν έχουν και την καλύτερη εφαρμογή. Για το κόκκινο, παρότι αντίγραφο από τη Lego, ακολούθησα το δικό του σχέδιο συναρμολόγησης και δεν ήταν πάντοτε το ευκολότερο. Για το άσπρο έχω να πω πως εντυπωσιάστηκα από τη σχεδίασή του. Ας τα δούμε, με εικόνες, ένα ένα.

Πρώτα το μπλε:









Το κόκκινο:









Και το άσπρο:








Το μπλε, το κόκκινο και το άσπρο τώρα:








Και μιας και μπήκα στον κόπο και αναστάτωσα τον καναπέ και το τραπεζάκι του σαλονιού της Τ47 για τη φωτογράφιση, σκέφτηκα «Βρε δε φωτογραφίζω και τα άλλα δύο, μεγάλου μεγέθους συναρμολογούμενα αυτοκίνητα που  έχω;». Τα έβγαλα, λοιπόν, από τις ατομικές βιτρίνες τους, τοποθετημένες στη βιβλιοθήκη του χολ, και τα τοποθέτησα δίπλα στα άλλα. Ας πούμε τα δύο αυτά οχήματα " λευκό" και "μαύρο":


Ιδού, λοιπόν, το μετά την προσθήκη του λευκού και του μαύρου, των συναρμολογημένων οχημάτων πέντε, όλον:







Να σημειωθεί πως για το «μαύρο» αυτοκίνητο έχω ανεβάσει την εγγραφή:


τη Δευτέρα, 20 Μαΐου 2024.

Είχα την εντύπωση, ο παρήλιξ εγώ, πως και στο λευκό (όχημα) είχα αφιερώσει εγγραφή μία αλλά· δεν! Επιφυλάσσομαι!

Να σημειώσω επίσης πως η θήκη / βιτρίνα του κόκκινου αυτοκινήτου, διαστάσεων 340Χ160Χ110 κυβικών χιλιοστομέτρων, αγοράστηκε από το κατάστημα Fasma Models, επί της οδού Ιπποκράτους, και (μου) κόστισε 19 €. Αυτή του άσπρου, 380Χ200Χ125, πάντα, κυβικών χιλιοστομέτρων, αγοράστηκε από την Temu με 11,87 €. 

Έτσι όπως έβλεπα τα αυτοκίνητα σταθμευμένα στο τραπεζάκι του σαλονιού έκανα, ακόμα, μία σκέψη: Να τα ζυγίσω. Αμ’ έπος αμ’ έργον. Επιστράτευσα τη ζυγαριά της κουζίνας και ένα πλαστικό πιάτο (για να πάνω του τα αυτοκίνητα κάθονται). Και αφού είχα βάρος και κόστος αγοράς έκανα και τις διαιρέσεις μου. Ποιο το κόστος σε λεπτά του ευρώ ανά γραμμάριο και αντιστρόφως. Τα αποτελέσματα στον Πίνακα που ακολουθεί:


Να είσαστε Καλά,
Καλή Ανάσταση!

Ένα κλικ μακριά το τρίτο τραγούδι με τη λέξη «χορεύοντας» (dancing), στον τίτλο του, που ανεβάζω στο παρόν ημερολόγιο. Λοιπόν, Martha [Reeves] and The Vandellas και “Dancing In The Street” [1964], σύνθεση των Marvin Gaye, William Stevenson, και  Ivy Jo Hunter:


17/04/2025

Κυριακή 13 Απριλίου 2025

1579. Αναμνήσεις

 

Παρασκευή, 11 Απριλίου 2025. 11:20. Φεύγω από την Τ47. 164. Στάση «Αγία Παρασκευή». Αποβιβάζομαι. 


Περνάω απέναντι. Βιβλιοπωλείο «Το Μολύβι». Βραδείς ρυθμοί. Δωροεπιταγή. 


Συνεχίζω. Οδός Κ. ΜΛ. Δώρα. Προς και από. Διαθέσιμος χρόνος. Σκέψη. Να περάσω από την δεύτερη κατοικία της οικογένειας στην Ηλιούπολη, τη δεκαετία του 1960. Το έπραξα. Βάδισα. Στη θέση της οδού Σκόπα η οδός Πολυκλείτου. Μνήμη που παίζει παιχνίδια με τους της αρχαιότητας γλύπτες δύο.



Ανηφόρισα. Βρήκα το σημείο. Το σπίτι, βεβαίως, αλλαγμένο αλλά εκεί. Η χαμηλοτάβανι, μικρή αποθηκούλα, με το τραπεζάκι και την καρέκλα μου, που συνήθιζα να τρυπώνω· εξαφανισμένη. Το φωτογράφισα. Δεν θέλω ν’ ανεβάσω την φωτογραφία. Δεν μου επιτρέπεται εξ άλλου.



















Κατηφόρισα. Μια τσουλήθρα. Παρατημένη στο πεζοδρόμιο. Συνάντησα την οδό Σκόπα. Την είχα, στη μνήμη μου, παραλλήλως μετατοπίσει. Θεωρία της ογκοποιημένης διαδρομής. Πόσες φορές έτμησε ή και ταυτίστηκε η τροχιά μου με αυτές του τότε εαυτού μου; Θα ήθελα να γνωρίζω. 






Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής και πάλι.





















Είχα χρόνο. Κατηφόρισα. Οδός Κυπρίων Ηρώων. Μια παιδική χαρά. Η πρώτη της ζωής μου. Υπάρχει ακόμα ο τόπος. Και μια παιδική χαρά του τώρα.



















Στάση «Αΐντα». Τη δεκαετία του 1960 υπήρχε σιμά ομώνυμος θερινός κινηματογράφος. Εξ ου και το όνομα. Πόσοι το γνωρίζουν; Εκεί θα πρέπει να είδα την εμβληματική ινδική ταινία «Γη Ποτισμένη Με Ιδρώτα» [Mother India] [1957], με την Ναργκίς, στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Ή μήπως στον θερινό κινηματογράφο «Νόρμα», επί της λεωφόρου Βουλιαγμένης; 


Σε ένα σημείο το πεζοδρόμιο στολισμένο με σακούλες μπάζα. Σκασίλα του τού λεβεντομαλάκα που τα απόθεσε. Σύντομο ανέκδοτο: Ελληνικό φιλότιμο. Ή, ισοδύναμα, Ελλήνων παιδεία.



















Συνεχίζω. Πλατεία Ανεξαρτησίας, στην Αργυρούπολη. Η παλιά αφετηρία του 208, για όσους γνωρίζουν. Ένα γλυπτό που κοσμεί την πλατεία μαγαρισμένο, ως συνήθως. Το μαλακισμένο με το σπρέι στην κωλότσεπη ή το σακίδιο. Πανταχού παρών και τα πάντα «μουτζουρών».


164. «Οι Πίτες της Γεωργίας», επί της Γεωργίου Γενημματά. 164. Γωνία Κωνσταντίνου Αθανάτου και Ψηλορείτου. Δείγμα γραφής του τοπικού μαλακισμένου. 14:35. Επιστροφή στην Τ47.


Να είσαστε Καλά,
Να θυμόσαστε,
Να περπατάτε,
Να φωτογραφίζετε!

Ένα κλικ μακρυά οι Buffalo Springfield στο “For What It's Worth” [1966], σύνθεση του Stephen Stills


13/04/2025