Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2025

1568. Παλατινή Ανθολογία (Πέραν Του Πέμπτου της Βιβλίου) [2]

 

Την Κυριακή, 18 Ιουνίου 2017, είχα την ευκαιρία να ανεβάσω στο παρόν ημερολόγιο μία εγγραφή με τίτλο:


Όπου, το «πέραν του Πέμπτου Βιβλίου» αφορούσε το Έβδομο βιβλίο. Για να μην κουράσω τους, ευγενικούς αναγνώστες, επιτρέψτε μου να επαναλάβω, και να επικαιροποιήσω, ένα μεγάλο τμήμα από την πιο πάνω εγγραφή. Πάμε, λοιπόν!

Η μέχρι τώρα ενασχόλησή μου με την «Παλατινή Ανθολογία», και συνεκδοχικά οι σχετικές εγγραφές που ανέβασα στο παρόν e-ημερολόγιο, είχε να κάνει με τα ερωτικά επιγράμματα. Επιγράμματα που βρίσκονται συγκεντρωμένα στο πέμπτο, της εν λόγω Ανθολογίας, βιβλίο. Όμως, η Παλατινή Ανθολογία έχει ορίζοντα σαφώς πέραν των ερωτικών επιγραμμάτων και ας μοιάζει αυτά να είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Την Παλατινή Ανθολογία, λοιπόν, απαρτίζουν δεκαπέντε βιβλία που περιέχουν:

1.      Το πρώτο: 123 χριστιανικά επιγράμματα.
2. Το δεύτερο: Περιγραφές («εκφράσεις»),  σε 416 δακτυλικούς εξάμετρους στίχους δίχως ποιητική αξία, μπρούτζινων αγαλμάτων που βρισκόντουσαν στο περίφημο δημόσιο γυμναστήριο του Ζευξίππου.
3.      Το τρίτο: 19 κυζικικά επιγράμματα, ιστορικής και όχι λογοτεχνικής αξίας, γραμμένα στα «στυλοπινάκια» του ναού της Απολλωνίδας, μητέρας του Άτταλου και του Ευμένη, στην Κύζικο.
4. Το τέταρτο: Τα προοίμια των διαφόρων ανθολογιών (Του Μελέαγρου (58 στ), του Φιλίππου (14 στ) του Αγαθία του Σχολαστικού (133 στ) και 10 του Αγαθία στίχους).
5.      Το πέμπτο: 309 ερωτικά επιγράμματα.
6. Το έκτο: 358 αναθηματικά επιγράμματα, αφιερωμένα σε ιστορικά πρόσωπα ή γεγονότα αλλά και σε απλούς ανθρώπους.
7.      Το έβδομο: 748 επιτύμβια επιγράμματα πολλά από τα οποία είναι απλά ποιητικά γυμνάσματα.
8.      Το όγδοο: 257 επιγράμματα του Γρηγορίου του Θεολόγου.
9.   Το ένατο: 827 επιδεικτικά επιγράμματα (από το 582 και πέρα τα περισσότερα αναφέρονται σε πραγματικά έργα τέχνης, δημόσια κτήρια, λουτρά, κήπους κλπ).
10.  Το δέκατο: 126 προτρεπτικά επιγράμματα.
11. Το ενδέκατο: 442 συμποτικά και σκωπτικά επιγράμματα.
12.  Το δωδέκατο: 258 παιδεραστικά επιγράμματα («Παιδική Μούσα», του Στράτωνα).
13. Το δέκατο τρίτο: 31 επιγράμματα διαφόρων μέτρων.
14. Το δέκατο τέταρτο: 150 επιγράμματα για αριθμητικά προβλήματα, αινίγματα και χρησμούς.
15.  Το δέκατο πέμπτο: 51 διάφορα (σύμμικτα) επιγράμματα στα οποία περιλαμβάνονται και ορισμένα τεχνοπαίγνια (Νο 21, 22, 24, 27) τα οποία δηλαδή είναι γραμμένα σε μία αινιγματική γλώσσα με τρόπο που το σχήμα των στίχων τους να απεικονίζει ένα αντικείμενο (βωμό, αβγό, τσεκούρι. . .)

Οι πληροφορίες για το περιεχόμενο των δεκαπέντε βιβλίων της Παλατινή Ανθολογίας αντλήθηκαν από το εξαιρετικό βιβλίο του Ανδρέα Λεντάκη «500 ποιήματα από την ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ» (δωρικός 1987). Έχω έναν μικρό ενδοιασμό για το πλήθος των επιγραμμάτων του 5ου βιβλίου το οποίο, κατ’ άλλους, ισούται προς 310 και όχι 309 όπως παραδίδει ο Λεντάκης.

Συνειδητοποιώντας, λοιπόν,  ότι υπάρχουν ακόμα 14 βιβλία, πέραν του 5ου, για να ασχοληθεί κανείς μαζί τους έκανα μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο. Το, αναμενόμενο, αποτέλεσμα ήταν να σπεύσω να αποκτήσω αντίτυπα των πιο κάτω βιβλίων:

1.    ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ, ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΚΤΟΥ, 960-352-907-9, ΚΑΚΤΟΣ, 2003, 206, 7,42 €
2. ΣΥΜΠΟΤΙΚΑ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΤΙΝΗΣ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ, 978-960-325-823-0, ΑΓΡΑ, 2009, 193, 10,1 €.
3. ΝΑΥΑΓΟΥ ΤΑΦΟΣ ΕΙΜΙ [ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ], ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, 978-960-576-542-2, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, 2016, 133, 11,45 €.
4. ΤΟ ΟΓΔΟΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΤΙΝΗΣ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ ΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΝΑΝΖΙΑΝΖΗΝΟΥ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Π. ΒΕΡΤΟΥΛΑΚΗΣ, 978-960-354-293-3, ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΑ, 2011, 285, 16,96 €.
5.      ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ, ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΚΤΟΥ, 960-352-908-7, ΚΑΚΤΟΣ, 2003, 318, 9,86 €.
6.   ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΔΕΚΑΤΟΣ ΤΟΜΟΣ, ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΚΤΟΥ, 960-352-916-8, ΚΑΚΤΟΣ, 2006, 478, 12,14 €.

Όπου εμφανίζονται κατά σειρά: Τίτλος βιβλίου, Όνομα μεταφραστή, ISBN, Εκδοτικός Οίκος, Έτος Έκδοσης, Πλήθος σελίδων και κόστος (σε ευρώ).

Από ότι είδα, στο διαδίκτυο, αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν δύο πλήρεις μεταφράσεις της Παλατινή Ανθολογίας. Αυτή του εκδοτικού οίκου «Επικαιρότητα», σε δεκατρείς τόμους, και αυτή του οίκου «Κάκτος» σε δώδεκα τόμους στην οποία περιλαμβάνεται και ένα 16Ο βιβλίο! («Το 16ο βιβλίο περιέχει την Ανθολογία του Βυζαντινού λόγιου Μάξιμου Πλανούδη, η οποία μαζί με την Παλατινή Ανθολογία συναποτελούν τη λεγόμενη Ελληνική Ανθολογία. Τα επιγράμματα της Πλανούδειας Ανθολογίας είναι ποικίλου περιεχομένου, καθώς συναντάμε επιδεικτικά, σκωπτικά, επιτύμβια, «εκφραστικά» (επιγράμματα δηλαδή που περιγράφουν κάποιο έργο τέχνης), επιγράμματα για τους ηνιόχους των αρματοδρομιών, κ.ά.»).

Από τη σειρά του «Κάκτου», ο προσεκτικός αναγνώστης θα πρόσεξε ότι, έχω ήδη στην κατοχή μου το . . . 25% (3 από τους 12 τόμους). Σκοπεύω να συνεχίσω!

Τα πιο πάνω, με τη διαφορετική γραμματοσειρά, είχα γράψει τότε. Να σημειώσω πως πραγματικά ολοκλήρωσα τη σειρά «Ελληνική Ανθολογία», των εκδόσεων «Κάκτος», αγοράζοντας τους εννιά, που μου έλειπαν, τόμους (την Τετάρτη, 28 Δεκεμβρίου 2022). Η Παλατινή Ανθολογία, σύμφωνα και με τα πιο πάνω, απαρτίζεται από τους δεκαπέντε πρώτους τόμους.


Αγόρασα επίσης, ακόμα μια φορά, το εξαιρετικό βιβλίο του Ανδρέα Λεντάκη «500 Ποιήματα Από Την Παλατινή Ανθολογία», αυτή τη φορά, στην «πιο χρηστική» έκδοση του οίκου «Gutenberg» (την Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου 2024). Το ξεφύλλισμα του βιβλίου αυτού μου έδωσε και την ιδέα της παρούσας εγγραφής με επιγράμματα από το ένατο βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας με τα «Επιδεικτικά Επιγράμματα».



Ακολουθούν έξι επιγράμματα σε μετάφραση του Ανδρέα Λεντάκη:

IX 51 (Πλάτων)

Αἰὼν πάντα φέρει· δολιχὸς χρόνος οἶδεν ἀμείβειν 
   οὔνομα καὶ μορφὴν καὶ φύσιν ἠδὲ τύχην.

Ο χρόνος όλα τα φέρνει· των χρόνων το πέρασμα
   ξέρει ν’ αλλάζει
τα  ονόματα, τις μορφές, τη φύση, την τύχη.

IX 61 (Αγνώστου)

Γυμνόν ιδούσα Λάκαινα παλίντροπον εκ πολέμοιο
   παίδ’ εόν ες πάτραν ωκύν ιέντα πόδα,
αντίη αΐξασα δι’ ήπατος ήλασε λόγχαν,
   άρρενα ρηξαμένα φθόγγον επί κταμένω·
"Αλλότριον Σπάρτας, είπεν, γένος, έρρε, προς άδαν,
   έρρ’, επεί εψεύσω πατρίδα και γενέταν."

Γυμνόν σαν είδε η Λάκαινα το γιο της να φεύγει απ’
   τη μάχη
και ρίψασπις στην πατρίδα με γρήγορο πόδι να
   φτάνει
ενάντια του έτρξε και το συκώτι του πέρασε με τη
   λόγχη
φωνάζοντας στο νεκρό τ’ αντρίκεια λόγια ετούτα:
«Άμε στον Άδη, ξένη απ’ τη Σπάρτη σπορά, άμε
αφού διάψευσες γονιό και πατρίδα».

IX 133 (Αγνώστου)

Εἴ τις ἅπαξ γήμας πάλι δεύτερα λέκτρα διώκει,
   ναυηγὸς πλώει δὶς βυθὸν ἀργαλέον.

Αν κάποιος που ’τανε παντρεμένος αναζητάει ξανά
   δεύτερη σύζυγο,
μοιάζει το ναυαγό που για δεύτερη φορά βάζει πλώρη
   για τον άγριο βυθό.

IX 313 (Ανύτη)

Ἵζευ ἅπας ὑπὸ καλὰ δάφνας εὐθαλέα φύλλα,
   ὡραίου τ᾽ ἄρυσαι νάματος ἁδὺ πόμα,
ὄφρα τοι ἀσθμαίνοντα πόνοις θέρεος φίλα γυῖα
   ἀμπαύσῃς, πνοιῇ τυπτόμενα Ζεφύρου.

Κάθισε εδώ, κάτω από τον ίσκιο της πυκνόφυλλης δάφνης
   κι απ’ την ωραία πηγή πιες το γλυκό της νερό,
τα πλανταγμένα από την κούραση του καλοκαιριού 
   μέλη σου ν’ αναπάψεις.
Κι η πνοή του Ζέφυρου να τα χτυπάει.


Βουκόλε, τὰν ἀγέλαν πόρρω νέμε, μὴ τὸ Μύρωνος
   βοίδιον ὡς ἔμπνουν βουσὶ συνεξελάσῃς.

Μακριά από δω το κοπάδι, βοσκέ, ζωντανό
   μη νομίσεις
Του Μύρωνα το δαμάλι και το πάρεις με τ’ άλλα

IX 747 (Πλάτων)

Εικόνα πέντε βοῶν μικρὰ λίθος εἶχεν ἴασπις,
   ὡς ἤδη πάσας ἔμπνοα βοσκομένας.
καὶ τάχα κἂν ἀπέφευγε τὰ βοίδια: νῦν δὲ κρατεῖται
   τῇ χρυσῇ μάνδρῃ τὸ βραχὺ βουκόλιον.

Πέντε αγελάδες εικόνιζε ο μικρός λίθος του ίασπι
   που σα να ’τανε ζωντανές έβοσκαν.
Κι ίσως οι δαμάλες να το ’χανε σκάσει· μα τώρα
   το μικρό κοπάδι στο χρυσό κρατιέται μαντρί.

Να είσαστε Καλά (και . . .τα επιγράμματα ν’ αγαπάτε)!

Ένα κλικ μακριά, και μιας από εχθές διαβάζω το βιβλίο (του) «Γιατί Τα Χρόνια Τρέχουν Χύμα», Διονύσης Σαββόπουλος και «Κιλελέρ», από το άλμπουμ του «Μπάλλος» [1971]:


06/02/2025

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2025

1567. Ιανουάριος 2025: 1526 Λέξεις για το Facebook



Τετάρτη, 1 Ιανουαρίου 2025

Βρεθήκαμε σήμερα στον ίδιο χώρο. Ένιωσα πάλι αυτή την περίεργη, ανεξέλεγκτη, και εν πολλοίς αδικαιολόγητη, συγκίνηση να με κυριεύει. Να με τραβά από τη μύτη. Εκνευρίστηκα. Τα έβαλα με τον εαυτό μου. “Αλοΐσιους, σύνελθε! Σταμάτα αυτές τις γελοιότητες!” του σφύριξα στ’ αυτί. Τίποτα.

Πέμπτη, 2 Ιανουαρίου 2025 

Την έβλεπα με την άκρη του ματιού μου. Ελκυστική και καλοβαλμένη. Το μυαλό μου είχε κλειδώσει. Έψαχνα αυτό που έψαχνα. Δεν ήθελα να σκεφτώ τίποτα άλλο. Καμιά προέκταση, επέκταση, ανάταση, διάσταση, κατάσταση. Τίποτα. Και ανάσαινα να μη σκάσω.

Παρασκευή, 3 Ιανουαρίου 2025

Όποιος κοιτάζει βλέπει. Όποιος βλέπει αντιλαμβάνεται. Όποιος αντιλαμβάνεται και επιθυμεί τολμά. Κι όποιος τολμά πράττει. Ίσως για κάποιους να είναι πιο εύκολο το να μην αντιλαμβάνονται από το να πράττουν. 

Σάββατο, 4 Ιανουαρίου 2025

Έτσι κι αλλιώς είναι πολλά, πάρα πολλά, αυτά που μας αφορούν και που ποτέ δεν θα μάθουμε.

Κυριακή, 5 Ιανουαρίου 2025

Μπορείς να βλέπεις, να ακούς, να νοείς και να ρυθμίζεις. Σταδιακά να προσεγγίζεις το ποθούμενο. Αλλά δεν μπορείς να εισβάλλεις στον κόσμο του άλλου αν δεν έχεις, ή δεν είσαι διατεθειμένος, να πληρώσεις το κόστος. Και το κόστος αυτό θα πρέπει να είναι εντός πλαισίων. Προσωπικά, αλλά και κοινωνικά, σταθμισμένο. 

Δευτέρα, 6 Ιανουαρίου 2025

Εμπιστεύομαι τη Θεά τύχη περισσότερο από ότι της αξίζει. Αναζητώ σημάδια. Χαράζω και διορθώνω πορεία. Συνεκτιμώ, σταθμίζω, αντιλαμβάνομαι, προεκτείνω. Χαίρομαι για το αναπάντεχο. Στεναχωριέμαι για ότι αναίτια στραβώνει. Για ότι δε συνεκτιμάται. Για ότι αβασάνιστα απορρίπτεται. Και είμαι απάνθρωπα συνεπής στη συμπεριφορά μου. Επιζητώ τη συνέργια, την ευδοκία, την ταύτιση. Την συνοδοιπορία.
Τρίτη, 7 Ιανουαρίου 2025

Ποια είναι η αξία του να εμπνέεις δίχως να γνωρίζεις και να καρπούσαι; Του να είσαι αντικείμενο πόθου και να το αγνοείς;

Τετάρτη, 8 Ιανουαρίου 2025

Να αγαπάς και να μην αγαπιέσαι. Ή, στην περίπτωσή μου, να συγκινείσαι και να μη συγκινείς. Και τι και πως τέλος πάντων είναι αυτή η “συγκίνηση”. Η οριζόντια ανάπτυξη σε αντιστάθμισμα της καθ’ ύψος ανάπτυξης που είναι, για διάφορους λόγους, απαγορευμένη; Μια άλλη ονομασία για την ταραχή, την επιθυμία, τον ίμερο; Τι; Και γιατί; Γιατί τώρα; Πως εξαργυρώνεται, πως κοινωνείται, πώς δικαιώνεται;
 
Πέμπτη, 9 Ιανουαρίου 2025

Ζούμε προσμένοντας και ελπίζοντας. Και κάθε μέρα που περνάει είναι μια μέρα που χάνεται. Βραδινοί απολογισμοί και πρωινές υποσχέσεις.

Παρασκευή, 10 Ιανουαρίου 2025

Ζήσαμε καλά, τρυγώντας πλαστά αθροίσματα, ονειρικά γινόμενα. Και ήρθε η στιγμή να αφαιρέσουμε και να διαιρέσουμε. Κυλιστήκαμε στην άλλη άκρη. Μίζεροι και απαιτητικοί ζητήσαμε ακριβοδίκαια αποτελέσματα.

Σάββατο, 11 Ιανουαρίου 2025

Με ζήλο μικρού παιδιού διεκδικήσαμε το όλο λες και θα μπορούσε μόνο του να αναστήσει ότι χάθηκε και πάει. Αποτύχαμε. Μου λείπει το σώμα σου, η φωνή σου, των ενδυμάτων σου το θρόισμα. Ότι υποδηλώνει την εγγύς παρουσία σου. Ό,τι σπάει τον μόχθο της μέρας, ότι χρυσώνει τη στιγμή και αχρηστεύει τα ρολόγια. “Τι κρίμα που δεν ταίριαξαν οι αριθμητικές μας”, ανάβλυσε στο μυαλό μου. Και εγκλωβίστηκα.

Κυριακή, 12 Ιανουαρίου 2024

Θρυαλλίδες, σε σημεία-κλειδιά, που παραμονεύουν. Τρυπώνουν, όταν η ψυχή είναι ανοιχτή, χαλαρή η διάθεση. Μοχλοί αντίστασης στις κλειδώσεις της καθημερινότητας. Ματιές, χαμόγελα και φράσεις. Κόκκοι της άμμου στις αρθρώσεις της συνήθειας.

Δευτέρα, 13 Ιανουαρίου 2025

Επιθυμία που πυργώνει και σβήνει. Μικρά μυστικά που προβάλουν και ξαφνίζουν. Ένα κόμης κυμάτισμα. Ένα κουμπάκι ξεκούμπωτο. Μια καμπύλη. Δυο χείλη που άνοιξαν. Στο στομάχι ένα σφίξιμο. Χροιά και ένταση μια λέξης που ταξίδεψε. Σκέψεις τελευταίοι νυχτερινοί επισκέπτες. Ενύπνια. Μνήμη ασφυκτικά γεμάτη στο πρώτο της ημέρας φως. Όλα. Συναρμοσμένα. Αρμονικά. Ώριμα. Έτοιμα να λαλήσουν. Να ανατρέψουν. Να αποτινάξουν το γκρίζο. Σύγκλιση!

Τρίτη, 14 Ιανουαρίου 2025

Και συ να μη ξέρεις τίποτα μονάχα να κάθεσαι να τρως και να κοιμάσαι σαν όλους τους άλλους. Σαν όλους τους άλλους να αγνοείς. Λες και δεν είσαι εσύ που με βασανίζεις, δεν είσαι εσύ που υπάρχεις. Δεν είσαι εσύ που αγαπήθηκες.

Τετάρτη, 15 Ιανουαρίου 2025

Και πώς να συγχωρήσω τον εαυτό μου που είχα την απαίτηση να ψυχανεμιστείς και να καταλάβεις. Κάτι λίγα χαλικάκια έσπειρα στο δρόμο σου. Τα κόκκινα μηνύματά μου, όπως έλεγα. Με τρόπο, σύνεση και μέτρο. Αυτό ήταν όλο. Ούτε ένα χαλικάκι δεν τόλμησα να πετάξω στο παράθυρό σου. Μονάχα τα άπλωνα στο δρόμο σου και πρόσμενα να ακολουθήσεις. Να ανταμώσουμε.

Πέμπτη, 16 Ιανουαρίου 2025

Μεγάλο το σφάλμα μου το αθροισμένο που δεν σε άρπαξα να σε καθίσω απέναντι να σου πω τα μύρια όσα. Τι φοβήθηκα και δεν το έκανα; Μου έχει μείνει η απορία. Μονάχα να σπέρνω γνώριζα. Να σπέρνω και να ελπίζω. Άλλο τίποτα. Ποτέ δε θέρισα. Δενότανε η γλώσσα μου μπροστά σου και ξεστράτιζαν τα μάτια μου. Άλλα ήθελα να πω. Άλλα να κάνω. Και μου έμειναν οι αρχινισμένες προσπάθειες και το άσχημο τέλος. Γεμάτο το σεντούκι των αναμνήσεων και τα χέρια αδειανά.

Παρασκευή, 17 Ιανουαρίου 2025

Έτσι ζούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, ο ένας μακριά απ’ τον άλλο. Δεν είναι επιλογή μου η ζωή σου και μπορεί να μην είναι και επιλογή σου η δική μου. Έτσι στρώσαμε σε χρόνο ανύποπτο και κανένας δε μπορεί να μας δώσει πίσω τις χαμένες προοπτικές και τα αν μας. Περνάνε οι στιγμές, οι ώρες, οι μέρες. “Χανόμαστε”, θέλω να σου πω. Δεν το λέω. Μονάχα τα εύκολα. Καλημέρα, γεια σου, αντίο.

Σάββατο, 18 Ιανουαρίου 2025

Μήπως τελικά όλο αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μόνο ένα στόλισμα του νου; Ένας τρόπος να εμπνέομαι και να γράφω και όχι ένας τρόπος να ζω; Δοκιμάζομαι, κι ας λέω ότι για τίποτα πια δε χρειάζεται ν’ αποφασίσω. Βασανίζομαι κι έχει αρχίσει η αμφιβολία να μου τρώει τα σωθικά. Όμως, ακόμα αντιστέκομαι στη φριχτή υποψία και αρνούμαι να παραδεχτώ ότι στάθηκες της ζωής μου το ζωτικό ψέμα. Και υποφέρω. 

Κυριακή, 19 Ιανουαρίου 2025

Τα βάζω με τον εαυτό μου, με την ατολμία μου. Ούτε και αυτό θέλω να το συζητώ πια. Το έχω εξοστρακίσει από τη σκέψη μου. Έχω δει το είδωλο μου στον καθρέφτη. Γνωρίζω τι βλέπει όταν με κοιτά. Δέκα χρόνια πριν όλα έμοιαζαν πιο εύκολα. Ήταν πιο εύκολα.
 
Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2025

Στο μαγαζί με τα χαμηλωμένα φώτα μονάδα κι εγώ ενός πλήθους που “διασκέδαζε’’. Ίσως ήταν η αυθόρμητη αμοιβαία κίνηση να δέσουμε τα χέρια μας. Έτσι, για ασήμαντη αφορμή, λες και ήμασταν συνεννοημένοι. Δευτερόλεπτα κράτησε η επαφή αυτή. Κι όμως, αυτή η κίνηση μου έδωσε την αίσθηση της συνενοχής. Η σάρκα που αγγίζει τη σάρκα και μυρμηγκιάζει.

Τρίτη, 21 Ιανουαρίου 2025

Γύρισα και σε κοίταξα μετά από ώρα. Στραφτάλισε το βλέμμα που αντιγύρισες να ανταμώσει το δικό μου. Σαν αστραπή πέρασε από το μυαλό μου και η σκέψη ότι έχεις εννοήσει, δεν αγνοείς. Και έσβησε. Είχες γύρει το κεφάλι, κοιτούσες αυτούς που χόρευαν. Κατέβασα το βλέμμα στο λαιμό σου. “Ποτέ δε θα φιλήσω το λαιμό σου’’ ήρθε ουρανοκατέβατη η σκέψη και με τράνταξε.

Τετάρτη, 22 Ιανουαρίου 2025

Σηκώθηκα και ήμουνα ποντισμένος στην ύπαρξη σου. Όλη τη μέρα περίμενα ένα μήνυμα σου από το τίποτα και το πουθενά. Ήθελα να πιστεύω, ο ανόητος εγώ, ότι πραγματικά τμήθηκαν και πάλι των βίων μας οι τροχιές. Σηκώθηκα και περίμενα ένα θαύμα παραβλέποντας ο αφελής ότι θαύμα που το προσμένεις παύει να είναι τέτοιο.

Πέμπτη, 23 Ιανουαρίου 2025

Δύσκολες, πολύπλοκες και συνάμα μίζερες αριθμητικές. Θέλω να σταθώ απέναντι σου· να σε πάρω στα χέρια μου. Άνευ όρων και ορίων. Απλά, ανθρώπινα και σκέτα. Να πεις ναι. Για μια φορά, ρε γαμώτο, στη ζωή μου. . .

Παρασκευή, 24 Ιανουαρίου 2025

Είναι μήνες τώρα που δεν έχουμε συναντηθεί. Βλέπεις, σιωπηλά, το αναθέσαμε στην τύχη κι αυτή μοιάζει πολύ απασχολημένη με άλλα και άλλους.

Σάββατο, 25 Ιανουαρίου 2025

Προσπάθησα με τα μέσα που διέθετα. Δεν φανήκαν αρκετά. Άλλα ζητούσες και αλλιώς. Δεν είχα να τα δώσω. Δεν έγινε. Δικαίωμά μου. Δεν θέλω να απολογηθώ για τίποτα και σε κανένα.

Κυριακή, 26 Ιανουαρίου 2025

Κάποιες στιγμές οι αναμνήσεις μοιάζουν με τα κύματα. Σκάνε επάνω σου διαδοχικά και συνεχώς.

Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου 2025

Τότε που ο ένας είδε στον άλλο την ευκαιρία να δραπετεύσει από τη μίζερη ζωή του. Και ξεκινήσαμε. Τροχοδρομήσαμε. Δεν απογειωθήκαμε ποτέ.

Τρίτη, 28 Ιανουαρίου 2025

Κάποια στιγμή πρέπει να βρω το θάρρος και το χρόνο να μαζέψω τα χίλια κομμάτια της ζωής μου. Να συγκεντρώσω τις αποδείξεις. Κείμενα, φωτογραφίες και ήχους.

Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 2025

Είναι ότι η σκέψη πάει παντού και το σώμα επιθυμεί. Είναι όλα αυτά τα σύρματα και οι ακτινοβολίες που μας τριγυρίζουν. Η εγγύτητά μας. Στην ουσία είμαστε δεμένοι ο ένας με τον άλλο. Αρκεί να πληκτρολογήσει κανείς έναν αριθμό ή μια ηλεκτρονική διεύθυνση για να συνδεθεί και να πει ή να γράψει. Έχουμε το μέσο δεν έχουμε τη διάθεση. Ευχή και κατάρα.

Πέμπτη, 30 Ιανουαρίου 2025

Πόσες φορές μπορεί να κάνει κανείς τον χαριτωμένο ή τον αφελή; Ποιο το νόημα να επιμένεις αν ο απέναντι αδυνατεί ή δεν επιθυμεί να ανταποκριθεί; Δυνατότητες εν υπνώσει. Να σε καίνε τα σύρματα και οι ακτινοβολίες. Να βομβαρδίζεσαι και να απέχεις. Να στραγγαλίζεις την επιθυμία. Να κρύβεσαι πίσω από την καθημερινότητα, να παίρνεις το χρώμα και την οσμή της. Αποχαυνωμένος να πηγαίνεις· να νομίζεις πως ζεις.

Παρασκευή, 31 Ιανουαρίου 2025

Από συγκυρίες, σύμπτωση και τύχη η ζωή του καθενός γράφει την πορεία που γράφει. Μια συνάντηση που δεν έγινε, ένα ραντεβού που δεν κλείστηκε, μια συζήτηση που δεν πραγματοποιήθηκε, ένα μήνυμα που δεν έφτασε και όλα θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Φοβερός ο χρόνος, όσο και ο ήλιος. Όλα τα ξασπρίζει, αλλοιώνει το χρώμα και την οσμή τους.

Ένα κλικ μακριά οι Santana στο "She’s Not There" [1977], σύνθεση του Rod Argent, μέλους της μπάντας The Zombies στην οποία ανήκει και η πρώτη εκτέλεση [1964]:


31/01/2025

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2025

1566. Σε Μία Νεαρή Φίλη

 

Με τη σημερινή εγγραφή, η οποία αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης, ολοκληρώνεται το ανέβασμα, στο παρόν, ημερολόγιο, των ογδόντα ποιημάτων της συλλογής «Ολίγον Τε Φίλον Τε». 

Ολοκλήρωση που επιτυγχάνεται με την παράθεση του ποιήματος «Σε Μία Νεαρή Φίλη», αφιερωμένου στην πρώτη εξαδέλφη μου Μαρία Λ. Πρόκειται για ένα ποίημα η ηλικία του οποίου προσεγγίζει τα πενήντα (50) έτη μιας και γράφτηκε την Τετάρτη, 30 Απριλίου 1975, όταν η δική μου ηλικία μόλις είχε ξεπεράσει τα είκοσι έτη.

Οι συγγένειες κατακτώνται, συνηθίζω να λέω. Δεν αρκεί, λοιπόν, να έχεις συγγένεια αίματος· πρέπει και να την υποστηρίξεις. Με τη Μαρία, έναν πραγματικά σπάνιο άνθρωπο,  το καταφέραμε. Η συγγένεια ήταν η αφετηρία· η δυνατή φιλία η κατάκτηση. Έτσι!

ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑΡΗ ΦΙΛΗ

Παρακάλεσε να σου δοθεί η χάρη ν’ αποφασίσεις
Φέρε τα πράγματα σ' ένα “όχι” ή σ’ ένα “ναι”
Αν θέλεις κάποτε να ορθοποδήσεις
Του κόσμου τον στενό παλμό
Με μια ενάρετη γαλήνη τον πλαταίνεις
Και των ψυχών τα πέλαγα
Με βάρκα αγάπη τα διαβαίνεις
Αστρονομίσου ψάξε ζήτησε να
Βρεις ποια είναι αυτή η αγάπη
Μη μείνεις χρόνο στ’ ανοιχτά 
Θέλει η δικαίωση λιμάνι

Μες’ τ’ άλλα σου τα άρματα
Κι αυτό αν το μπορείς να λογαριάσεις
“Τα όρια προσεγγίζονται οι ψυχές όχι”
Σ’ αγαπάμε

                                                       30.04.75

(Στη Μαρία Λ.)

Ένα κλικ μακριά, από το εξαιρετικό άλμπουμ «Γιάννης Σπανός - Σάββατο Κι' Απόβραδο - 17 Μελωδίες Για Πιάνο», η «Κίτρινη Πόλη», με τον συνθέτη στο πιάνο:


25/01/2025

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2025

1565. Με Ευκαιρία Μια Γιορτή


Λοιπόν, στο αρχείο «ΟΛΙΓΟΝ ΤΕ ΦΙΛΟΝ ΤΕ 2018.DOCX» υπάρχουν καταχωρισμένα ογδόντα (80) ποιήματά μου. Είναι τα επίσημα και αναγνωρισμένα. Πέρα από αυτά υπάρχουν και κάποια λίγα άλλα που δεν αξιώθηκαν να καταχωριστούν στο πιο πάνω αρχείο. Κάποια στιγμή θα πρέπει, ίσως, να δω και πάλι το περιεχόμενο του πιο πάνω αρχείου. Να προσθέσω ή / και να αφαιρέσω.

Στη δεξιά στήλη, του παρόντος ημερολογίου, υπάρχει μια ενότητα με τίτλο «Ετικέτες». Μεταξύ των ετικετών της πιο πάνω ενότητας υπάρχει και μία με όνομα «ΤΑ ΕΜΑ». Με αυτήν έχω ετικετοδοτήσει τις εγγραφές που περιέχουν ποιήματά μου, κάποια από τα οποία εμφανίζονται δύο ή και τρεις φορές.

Από τα ογδόντα ποιήματα, του «ΟΛΙΓΟΝ ΤΕ ΦΙΛΟΝ ΤΕ» το 10 %, οκτώ ποιήματα δηλαδή, είναι με αφιέρωση. Δύο, το 1974 και το 1975, σε μία κυρία η οποία ποτέ δεν έμαθε το πόσο με συγκίνησε. Ένα στην αδελφή μου. Ένα σε μία πρώτη εξαδέλφη μου. Και, τέλος, τέσσερα στους πιο μεγάλους έρωτες, λέμε τώρα, της ζωής μου.

Αν τα έχω υπολογίσει σωστά από τα ογδόντα πιο πάνω ποιήματα μόνο δύο δεν έχω ανεβάσει στο παρόν ημερολόγιο. Τα αφιερωμένα στην αδελφή και την εξαδέλφη μου. Σήμερα θα ανεβάσω το στην αδελφή μου αφιερωμένο ποίημα και, έτσι, το πλήθος των «μη ανεβασμένων» θα μειωθεί κατά το ήμισυ, δηλαδή στο ένα!

Πάμε!

Με ευκαιρία μια γιορτή
Θέλω να κάμω μιαν ευχή
Να ’σαι καλή να ’σαι γλυκιά
Να ’σαι χαριτωμένη
Οπού κι αν πας όπου σταθείς
Nα είσαι ευτυχισμένη
Κι αν τύχει πια και πικραθείς
Να είσαι αρματωμένη
Για να μπορείς να πολεμάς
Και τον χορό να σέρνεις

                                          19.03.75

(Στην αδελφή μου)

Ένα κλικ μακριά “The Thorn Birds Theme” με την ορχήστρα του, συνθέτη του τραγουδιού, Henry Mancini:



21/01/2025

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2025

1564. Α, Β και Γ


 Α.

Στάση «Κωνσταντίνου Αθανάτου». Περιμένω το λεωφορείο «164». Ομοίως και πέντε – έξι άτομα ακόμα. Με προσεγγίζει ένα κύριος στην ηλικιακή μου κλάση. Τα έχει με τον Μητσοτάκη που, το θυμάται πολύ καλά αυτός, υποσχέθηκε οκτακόσια καινούργια λεωφορεία και δεν έκανε τίποτα, αντιθέτως πούλησε. Τον ρωτάω τι τον κάνει να πιστεύει πως μας αξίζει κάποιος καλύτερος από τον Μητσοτάκη. Δεν απαντά. Έρχεται το λεωφορείο. Επιβιβαζόμαστε. Είμαι ο μόνος που ακυρώνει το εισιτήριό του. Λοιπόν, Κυριάκο, σημείωσε:

- Ο λαός γουστάρει οκτακόσια καινούργια λεωφορεία και δε γουστάρει να πληρώνει κόμιστρο.


Β.

Μπλε κάδος ανακύκλωσης στην οδό Τ. Ασφυκτικά γεμάτος. Κάποιοι έχουν τοποθετήσει χαρτόκουτα δίχως, βεβαίως, να μπουν στον κόπο να τα επιπεδώσουν. Άλλοι έχουν τοποθετήσει πλαστικές σακούλες γεμάτες με τα όσα προορίζονται για ανακύκλωση. Πόσα να χωρέσει και ο ταλαίπωρος ο κάδος; Συμπέρασμα: Έλληνες – Κουλτούρα Ανακύκλωσης 2 - 0!


Γ.

Πρωί. Ο ταχυδρόμος των ΕΛΤΑ σταματά το μηχανάκι του μπροστά στην Τ47. Αφήνει κάτι στο γραμματοκιβώτιο και φεύγει. Την ίδια μέρα η κόρη μου ενημερώνεται με το πιο κάτω μήνυμα από το Βρετανικό Ταχυδρομείο:

Γεια σας  V… K. . .

Έγινε προσπάθεια να παραδοθεί το δέμα σας LA197. . . . από The Broken Binding Ltd. Δεν ήταν κανείς εκεί.

*Ελέγξτε το σημείωμα που αφήσαμε για να κανονίσετε τη διαδικασία παραλαβής/επαναπαράδοσης του δέματός σας. 

Το «κάτι» που άφησε ο ταχυδρόμος ήταν ειδοποίηση για παραλαβή πακέτου. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι υπαλληλάρες των ΕΛΤΑ άμα γουστάρουν σου φέρνουν το πακέτο αν όχι αμολάνε ένα σημείωμα στο γραμματοκιβώτιό σου και . . . «κόπιασε να το πάρεις». 

Ψεύδονται, λοιπόν, ασύστολα, ανερυθρίαστα και με το γνωστό «ελληνικό φιλότιμο» με το «Δεν ήταν κανείς εκεί» που μεταβιβάζουν στο Βρετανικό Ταχυδρομείο. 

Σημειώνεται πως στην Τ47 υπάρχει θυροτηλεόραση με καταγραφικό έτσι ώστε, ισχυρισμοί του πιο πάνω είδους εύκολα να επαληθεύονται ή να καταρρίπτονται. 

Το ψάξαμε. Το να παραδώσουν το πακέτο στη διεύθυνση του παραλήπτη αποτελεί συμβατική υποχρέωσή τους. 

Έγιναν οι σχετικές ενέργειες και θα υπάρξει σχετική επισήμανση / διαμαρτυρία από το Βρετανικό στο Ελληνικό ταχυδρομείο.

Ελλάς το, υπαλληλικό, μεγαλείο σου!

Να είσαστε Καλά!

Ένα κλικ μακριά η Αργυρώ Καπαρού στο «Σαν Το Πακέτο», σύνθεση των Νίκου Δαλέζιου, Γιάννη Παπαδόπουλου:


15/01/2025