Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

0696. Easy Listening και Metropolis



Απορία πρώτη: Πώς μεταφράζεται ο όρος “Easy listening” στα Ελληνικά; “Μουσική εύκολης ακρόασης”; Αν και αποδίδει την ουσία ακούγεται αστείο. Ας το αφήσουμε, λοιπόν, “Easy Listening” και μιας και η παγκόσμια γλώσσα, αν υπάρχει, δεν μπορεί παρά να έχει μια γερή δόση Αγγλικών οι περισσότεροι θα καταλάβουν. Μεταφράζω, πρόχειρα, το σχετικό λήμμα της Wikipedia και κρατώ συνδέσμους και παραπομπές του αρχικού κειμένου.

Η μουσική Easy Listening αποτελεί μια μορφή της ποπ μουσικής (popular music) και του ραδιοφωνικών εκπομπών που εμφανίστηκαν στα μέσα του 20 αιώνα σαν εξέλιξη της μουσικής swing και big band και συνδέεται με την “Όμορφη”΄(!;) και την ελαφρά μουσική (Beautiful music και Light music). Η μουσική Easy Listening χαρακτηρίζεται από μελωδίες που είναι απλές και απομνημονεύονται εύκολα, από ήπια και χαλαρωτικά τραγούδια και, περιστασιακά, από ρυθμούς (rhythms) που είναι κατάλληλοι για να χορεύουν ζευγάρια.

Στο είδος περιλαμβάνονται και ορχηστρικές φόρμες (στις οποίες συχνά χρησιμοποιούνται όργανα όπως το Χάμοντ, το Βιολί ή το Γιουκαλίλι - Hammond Organ, violin ή ukulele)· και φωνητικές φόρμες με pop τραγουδιστές / τραγουδίστριες και κάποιους εξωτικούς (exotica) καλλιτέχνες.

Η μουσική Easy listening είναι όμοια με αυτή που αποκαλείται lounge music (Μουσική Αιθουσών Ξενοδοχείων, μια προχειρότατη και εξίσου αδόκιμη μετάφραση του όρου), αλλά η μουσική lounge είναι περισσότερο προσανατολισμένη προς τη μουσική jazz και περισσότερο εξαρτημένη από μουσικούς αυτοσχεδιασμούς (improvisation) από ότι η Easy Listening. H μουσική Easy Listening συνήθως ενορχηστρώνεται από κάποιον ενορχηστρωτή (arranger) μάλλον, παρά παίζεται με αυτοσχεδιασμούς από ένα μικρό σύνολο.

Η μουσική Easy listening αναφέρεται επίσης μερικές φορές σαν “μουσική διάθεσης” (mood music) ή “μουσική ανελκυστήρων” (elevator music ή lift music στη Βρετανία). Ο όρος muzak χρησιμοποιείται επίσης περιστασιακά σαν ένα (συνήθως μειωτικό) συνώνυμο για τη μουσική, αλλά αυτό είναι λανθασμένο καθώς ο όρος αυτός αναφέρεται ειδικά στη μουσική που παράγεται και προγραμματίζεται για ακρόαση σε δημόσιους χώρους από την Εταιρεία Muzak και δεν αποτελεί ένα καθεαυτό μουσικό είδος.
 
Ο όρος Easy Listening εφαρμόζεται συχνά λανθασμένα σε άλλα είδη μουσικής όπως soft rock, smooth jazz, ambient music ή new age music. Αυτό συμβαίνει επειδή ο ορισμός του είδους είναι σχετικά ευρύς.

Τα περιοδικά Billboard και Record World κατηγοριοποιούν τους δίσκους (singles) Easy Listening σε ανεξάρτητες λίστες. Συνήθως περιλαμβάνουν 40 θέσεις και συνεκτιμώνται ραδιοφωνικές μεταδόσεις από σταθμούς όπως ο WNEW, στη Νέα Υόρκη, και ο KMPC στο Λος Άντζελες. Το Record World ξεκίνησε τις λίστες του την 1/29/67 και κατάργησε αυτές τις λίστες στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η λίστα Easy Listening του Billboard μετασχηματίστηκε σε αυτή του “adult contemporary chart” το 1979 και συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Η “Όμορφη” μουσική (Beautiful music) αποτελεί υποσύνολο της Easy Listening εφόσον, σαν ραδιοφωνικό είδος, έχει αυστηρά προκαθορισμένα πρότυπα (standards) ενορχήστρωσης (π.χ. λίγο ή καθόλου σαξόφωνο saxophones) και περιορισμούς για το πόσα κομμάτια με φωνή μπορούν να ακουστούν σε μία ώρα. Μερικές φορές αποκαλείται Νοσταλγική μουσική (Nostalgia music). Συχνά δημοφιλή τραγούδια των δεκαετιών του 1960 και του 1970 ξαναενορχηστρωνόντουσαν και γινόντουσαν ειδικές ραδιοφωνικές παραγωγές κατά τη διάρκεια της μεγάλης δημοτικότητας του είδους. Το ραδιοφωνικό είδος Easy Listening έχει γενικώς, άλλα όχι πλήρως, αντικατασταθεί από το είδος soft adult contemporary.[1]

Αν και τα πιο πάνω δεν είναι και ιδιαίτερα κολακευτικά, θα έλεγα, για το είδος αυτό θεωρώ ότι πρόκειται, κατά βάση, για μουσική που μπορεί να προσφέρει πολλά στους ταραγμένους καιρούς μας. Πρόκειται για μουσική με ξεκάθαρη μελωδική γραμμή και όγκο που χαλαρώνει και ευχαριστεί. Με μια μικρή προσπάθεια μπορεί να βρει κανείς στο διαδίκτυο εκατοντάδες άλμπουμ Easy Listening μουσικής. Υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος εξαιρετικών ενορχηστρωτών και ορχηστρών. Δικοί μου αγαπημένοι οι Paul Mauriat, Raymond Lefevre, Frank Chacksfield και άλλοι αρκετοί.

Το δύσκολο είναι ότι οι δίσκοι τους είναι εξαιρετικά δυσεύρετοι στη χώρα μας (και για μερικούς και διεθνώς). Raymond Lefevre, για παράδειγμα και στην Ελλάδα, δεν υπάρχει ούτε για δείγμα.

Εχθές, πάντως, είχα μια εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη στο δισκοπωλείο Metropolis. Υπήρχε μια ολόκληρη σειρά δίσκων του είδους με τίτλο: Original Easy Listening Music Masterpieces της Εταιρείας Music Box. Η ποικιλία είναι αρκετά μεγάλη και τα CD κοστίζουν 9,40 ευρώ τα μονά και 11,60 ευρώ τα διπλά. Τα CD έχουν χαρτονένια εξώφυλλα, αισθητικής δεκαετιών του 50 και 60, και ατυχώς καμία επιπρόσθετη πληροφορία πέραν των τίτλων των τραγουδιών και των συνθετών τους. Πληροφορίες για τους δίσκους αυτούς μπορείτε να βρείτε εδώ (αν και η συλλογή του Metropolis μπορεί να είναι διαφορετική).

Προσωπικά ξεκίνησα με το διπλό CD “Soft nights and sweet music” του George Melachrino και τα μονά “Tenderly” του Percy Faith και “Moonlight in Vermont” του Stanley Black. Οι δυο πρώτοι μου ήταν γνωστοί και αρεστοί, τον τελευταίο ομολογώ ότι δεν τον γνώριζα και μοιάζει καλός. Θα συνεχίσω, βεβαίως (πρώτα ο Θεός την Πέμπτη πάμε για 3 – 4 CD ακόμη).

Μια λίστα με αξιόλογους ενορχηστρωτές και ορχήστρες του είδους μπορείτε να βρείτε εδώ.

Από εμένα ευχές για ένα Καλό βράδυ και μια προτροπή (για όσους τη χρειάζονται): Ακούτε μουσική Easy Listening! Χαλαρώνει και κάνει Καλό!

Τι ακούγεται: Claude Ciari – La Playa.





30/03/2010

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

0695. Όλα Είναι “Τυχόν”

Το παρατήρησα, αρχικά, στα υπηρεσιακά έγγραφα. Ακόμα και στα πιο επίσημα. Το έψαξα. Υπήρχε παντού. Σε κάθε είδους και μορφής κείμενα. Τόσο που όπου, και αν, συναντούσα το σωστό μου έκανε εντύπωση. Το ουδέτερο τα είχε σκεπάσει όλα. Κυρίως το θηλυκό. Η γνωστή “ευκολία” της προσαρμογής. Κάποιοι ανελλήνιστοι, και γραβατοφορεμένοι υποθέτω, έκαναν την αρχή και μετά ακολούθησαν, ομάδι, οι άλλοι. Τόσο που φοβάμαι πως, πάει, πέρασε και αυτό μαζί με τα άλλα. Οι αδιάφοροι έχουν εύκολη την απάντηση: Μα είναι απλώς “η εξέλιξη της γλώσσας”! Έτσι όπως πάμε σε λίγο δεν θα έχουμε ούτε γλώσσα ούτε, φυσικά, “εξέλιξη”. Και βεβαίως υπάρχει και η άλλη “σχολή”, η πιο επικίνδυνη ίσως, αυτή εκείνων που σηκώνουν τους ώμους και λένε: “Έλα μωρέ: Αφού βγαίνει νόημα δεν τρέχει τίποτα!”. Η δική μου θέση είναι άλλη: Ανάπηρη γλώσσα, ανάπηρη ψυχή.

Μερικά παραδείγματα:

. . . διατηρούν όμως το δικαίωμα να διατυπώσουν εγγράφως την τυχόν διαφωνία τους. . .

. . . λαμβάνονται βεβαίως υπόψη και τυχόν Μη Διαθεσιμότητες. . .

. . . μπορεί να επιφέρει τυχόν αλλαγές στο Πρόγραμμα. . .

Τυχόν αδυναμία καταβολής δεν αναστέλλει ούτε εμποδίζει την εξέλιξη. . .

Τις τυχόν ποσότητες. . .

Τυχόν πηγή θερμότητας. . .

Ο πρώτος τυχόν.

Το τυχόν, σαν επίρρημα, συνδέεται με την μετοχή αορίστου Β’ του ρήματος τυγχάνω (τυχών, τυχούσα, τυχόν) και είναι, βεβαίως, άκλιτο. Θεωρώ ότι, το να ισχυριστούν, κάποιοι, ότι στα παραπάνω παραδείγματα το “τυχόν” χρησιμοποιείται σαν επίρρημα σε καμιά περίπτωση δεν νομιμοποιεί την κατά αυτό τον τρόπο χρήση του. Ούτε, βεβαίως, και απαλύνει τη βαρβαρότητα και το πόσο κακόηχες είναι εκφράσεις όπως, π.χ., “Έχω μια τυχόν απορία”. . .

Καλό βράδυ.


Από την ορχήστρα του κ. Alan Tew ακούγεται το τραγούδι “This Is My Song”.

Δυστυχώς, το συγκεκριμένο τραγούδι έχει αφαιρεθεί από το YouTube. Συνεπώς: Ναι! Δεν όλα διαθέσιμα, στο διαδίκτυο, είναι! Λυπάμαι (Πέμπτη, 6 Ιουλίου 2023). 

27/03/2010

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

0694. Γυνείκελα και Πάλι

Εχθές. Βόλτα στους νυχτωμένους της Γλυφάδας δρόμους. Το Sony – Ericsson C905 στην τσέπη πειρασμός. Η λύση. Τα γυνείκελα. Πάλι. Εκεί. Ακίνητα. Υπομονετικά. Κάποτε ακέφαλα. Φωτογράφιση δίχως φλας, κατά βούληση. Μια συλλογή που μεγαλώνει. Οι γωνίες (φωτογράφισης) και οι περαστικοί. Μπαίνω στον πειρασμό να ανεβάσω γυνείκελων φωτογραφίες στο Facebook. Ίσως. Ακολουθούν.




Υ.Γ. Έτη Πολλά σε δύο κυρίες που σήμερα έχουν τα γενέθλιά τους.



Μετά από 4, 5 προσπάθειες κατάφερα να ανεβάσω το “Buenos Noches Mi Amor” με το συγκρότημα The Columbia Ballroom Orchestra. Αρχική προσπάθεια το τραγούδι “Απελπιστικά Διαθέσιμη” από το εξαιρετικό ολοκαίνουργιο άλμπουμ “Φανερά Μυστικά” της Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Ακούστε το!


22/03/2010

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

0693. Ένα Τετράδιο



Έχω ένα τετράδιο. Μαθητικό, φύλλων 48, χαρτόδετο. Από τα δεκαοκτώ μου. Οι σελίδες του αριθμημένες. Από το 1 μέχρι το 94. Γεμάτες οι σελίδες 1 έως 59. Ποιήματα. Από το Μονόγραμμα και Τον Ήλιο τον Ηλιάτορα του Οδυσσέα Ελύτη μέχρι σκόρπια ποιήματα των Σεφέρη, Καββαδία, Ουράνη, Ανθία, Βελμύρα, Καρυωτάκη, Πολυδούρη Νερούντα και άλλων. Από τη σελίδα 35 λοιπόν, και κρατώντας την ορθογραφία της εποχής, αντιγράφω:

ΑΣ ΕΡΘΗ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΗ

Ας έρθη να σε πάρη όποιος και νάναι
Τώρα που είσ’ ολόκληρη δική μου
Τώρα που οι αισθήσεις σου ανάβουν
Απ’ τη φωτιά που άναψ’ η ψυχή μου

Ζήσαμε έξη χρόνια – έξη χρόνια
Στου έρωτα την πιο γλυκειά πορεία
Το “σ’ αγαπώ” μας τόπανε τ’ αηδόνια
Και γράψαμε την πι’ όμορφη ιστορία

Ας έρθη να σε πάρη όποιος και νάναι
Ας έρθη στο χρυσάφι να σε ντύση
Μα πες μου με τι μάτια θα σε βλέπη
Με τι στόμα θα ‘ρθη να σε φιλήση;

Στο δέρμα σου το χάδι μου θ’ απλώνη
Τα λόγια μου θα λέη η φωνή σου
Απ’ τη δική μου ανάσα θ’ αναπνέης
Θα καιν οι στοχασμοί μου την ψυχή σου

Παντού θ’ αγγίζη η δική μου σκέψι
Κι’ εσύ όσο κι αν λες ότι τον θέλεις
Ψυχρό θα είσαι άγαλμα μπροστά του
Φτιαγμένο από μάρμαρο Πεντέλης

ΚΩΣΤΑ ΚΟΦΙΝΙΩΤΗ
(3/12/73, Δευτέρα)


Μάριος Τόκας, Σαράντης Αλιβιζάτος, Κωνσταντίνα και: “Το Σημάδι”.


16/03/2010

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

0692. Επιθυμία


Επιθυμία, σχεδόν σωματική, να καταθέσω και σήμερα μια εγγραφή. Δεν είναι πάντοτε εύκολο να μιλάμε και να επικοινωνούμε με τα δικά μας λόγια. Θέλησα να καταθέσω ένα ποίημα. Ένα ερωτικό ποίημα. Αίτια και αφορμές. Ζήτησα κάτι που να ανταποκρίνεται στη διάθεσή μου. Επιστράτευσα τρεις τόμους ποιημάτων. Τη “Νεοελληνική Ποιητική Ανθολογία Πάπυρου”, τη “Σύγχρονη Ερωτική Ποίηση - Ανθολογία” και τη “Δεύτερη Γραφή” του Οδυσσέα Ελύτη. Κατέληξα, στο λίγο χρόνο που αφιέρωσα, σε ένα ποίημα του Γιώργου Δροσίνη (Άνθη του Γκρεμνού) από τον πρώτο τόμο και ένα του Βασίλη Αρφάνη (Τα Γράμματα) από τον δεύτερο. Ιδού!

ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΝΟΥ

Όλα για σένα τα ‘κοψα κι’ έλα, καλή μου, παρ’ τα
τις αργυρές αγράμπελες και τα χρυσά τα σπάρτα.

Ζηλιάρης δράκος ο γκρεμνός τα φύλαγε από μένα
τα πλούτη του τα λιόσπαρτα και τ’ αφρογεννημένα.

Κι’ έκανα τον καημό σπαθί, το λογισμό κοντάρι,
και πάτησα και νίκησα τον ακριβό ζηλιάρη.

Όλα για σένα τα ‘κοψα κι έλα, καλή μου, παρ’ τα,
του δράκου τις αγράμπελες και του γκρεμνού τα σπάρτα.

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Συγκέντρωσε τα γράμματά μου και στείλτα
στην παλιά διεύθυνση που ξέρεις
Άφησε να τα φροντίσω εγώ που τα έγραψα.
Πέρασαν τόσα χρόνια αργά αργά.
Ή μήπως τόσο γρήγορα;

Γιατί μερικά βράδια χωρίς προσπάθεια
σαν να μην έγινε τίποτα
σαν να είναι ο χρόνος χώρος
αλλάζω πόλη
γυρίζω στο παλιό μου σπίτι
περνώ ανάμεσα από τους νέους ενοίκους
και κάθομαι στο γραφείο.

Εκεί περιμένω να γυρίσουν πίσω
τα δικά μου γράμματα.


Ας τριτώσει! Raymond Lefevre - “Que Je T’ Aime”. 

 
15/03/2010

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

0691. Μια Ίνα που Κρατά

ΙΣ

Κόκκινη
Τρέχει
Στα καθημερινά
Ενδύματα
Κρύβεται
Στο αίμα
Και γίνεται
Κλωβός

Αλήθεια ψέμα
Εμένα εσένα
Κομμένο στα δυο

14/5/97


Αγαπημένος Raymond Lefevre και πάλι και “La Reine De Saba”.




14/03/2010

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

0690. Συλλογές και Άλλα


Αγόρασα εχθές το πρώτο τεύχος, για να μη γράψω την πρώτη συσκευασία, της σειράς “Λαϊκό Τραγούδι – Η Αυθεντική Ιστορία” του National Geographic που αναφέρεται στον Στέλιο Καζαντζίδη. Η συσκευασία, λοιπόν, κυριολεκτικά τεράστια και το αποτέλεσμα, κατά την άποψη μου πάντοτε, πενιχρό. Πολύ χαρτόνι, πολύ χαρτί και πλαστικό, μεγάλος όγκος, αμφισβητήσιμη αισθητική. Φανερή η πρόθεση εντυπωσιασμού με τον όγκο και την “πολυτέλεια”. Σε εποχές όπου το ζητούμενο είναι η μικρότερη δυνατή επιβάρυνση του περιβάλλοντος δυσκολεύομαι να κατανοήσω τι χρειάζεται ένα τεράστιο κουτί για να χωρέσει δυο κουτάκια, στα οποία θα τοποθετηθούν δισκάκια, τα οποία για να σταθούν “πατάνε” πάνω σε ένα κομμάτι μαύρο φελιζόλ (!). Επιεικώς απαράδεκτο. Σε αντίστοιχο μέγεθος και το συνοδευτικό βιβλίο το οποίο περιέχει κάποια στοιχεία για τον τραγουδιστή (τίποτα το εξαιρετικό, πολλά αποσπάσματα από το βιβλίο “Και η βρόχα έπιπτε στρέϊτ θρου” της Ιωάννας Κλειάσιου για τον βίο και την πολιτεία του Γιώργου Ζαμπέτα) τους στίχους των τραγουδιών και παρτιτούρες 10 τραγουδιών από τα 57 που περιέχονται στα τρία συνοδευτικά δισκάκια. Δισκάκια τα οποία, έκπληξη!, δεν είναι CD αλλά CD-ROM. CD-ROM τα οποία περιέχουν τους στίχους των τραγουδιών, σε ένα αρχείο PDF, και τις παρτιτούρες των 10 τραγουδιών. Υπάρχει δυνατότητα να γίνει εγκατάσταση του σχετικού προγράμματος, από το CD-ROM, στον Η/Υ ή να τρέξει το πρόγραμμα απευθείας από το δισκάκι. Το πρώτο τεύχος τιμάται 4,90 ευρώ, τιμή γνωριμίας, και τα υπόλοιπα 12,90 ευρώ. Ανθολογούνται οι τραγουδιστές Στέλιος Καζαντζίδης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Πάνος Γαβαλάς και Στράτος Διονυσίου. Κάθε πολυτελής τόμος (κατά το National Geographic), από τους 22+1, θα περιέχει 3 CD “με 50-60 αυθεντικά τραγούδια” (sic). Με εκνεύρισε ο όγκος και η “πολυτέλεια” ενώ οι ανθολογούμενοι, με πρώτο και καλύτερο τον Στέλιο Καζαντζίδη, (παρα)έχουν συχνή παρουσία σε κάθε είδους “συλλογές” και “εκδόσεις”. Η τιμή πάντως θα έλεγα ότι είναι λογική αν και το “Κάθε Παρασκευή στα περίπτερα” δεν είναι το καλύτερο. Όχι, δεν θα αγοράσω τα επόμενα τεύχη.

Οι εκδόσεις “Καστανιώτη”, ή μάλλον “Καστανιώτη - FAQ”, στα βήματα του “Βήματος”. Κυκλοφόρησε ήδη ο πρώτος τόμος της συλλογής “Βραβεία Νόμπελ” με το μυθιστόρημα “Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον” του Ζοζέ Σαραμάγκου. Τιμή γνωριμίας του πρώτου τόμου 2,90 ευρώ. Θα ακολουθήσουν άλλοι 23 τόμοι με έργα συγγραφέων που έχουν βραβευτεί με το Νόμπελ λογοτεχνίας και κόστος, ανά τόμο, 5,90 ευρώ. Πρόκειται για καλαίσθητους, βιβλιοδετημένους τόμους, με προσιτό κόστος που θαρρώ ότι αξίζει τον κόπο να αποκτήσει κανείς. Πίσω από την εξαιρετική σχέση ποιότητας / τιμής βρίσκεται και πάλι η, γνωστή και από τις εκδόσεις του Βήματος, εταιρία “CPI – EBNER & SPIEGEL, ULM”. Αγόρασα ήδη τον πρώτο τόμο, κι ας το είχα ήδη το έργο, και σκοπεύω να συμπληρώσω ολόκληρη τη σειρά. Όσο για το που θα τοποθετήσω (και) όλα αυτά τα βιβλία θα το ξαναπώ: Δεν έχω πολλά αντικείμενα, έχω μικρό σπίτι!

Σήμερα τα “Νέα” δίνουν το εξαιρετικό “Reflections” του Μάνου Χατζιδάκι με τους New York Rock and Roll Ensemble. Η ένσταση που έχω είναι, θα έλεγα, καθαρά τεχνική και αφορά το φορμάτ της θήκης του δίσκου. Μέγεθος άλλα αντ’ άλλων έξω από κάθε τυποποίηση. Δικό τους! Έτσι τους βόλευε, έτσι το έβγαλαν. Με εκνευρίζουν αφάνταστα τέτοιες πρακτικές. Δυσκολεύουν τη ζωή μου. Έχω στην κατοχή μου ένα σημαντικό πλήθος CD και τέτοια αλλοπρόσαλλα μεγέθη δημιουργούν προβλήματα στην αποθήκευση και την ταξινόμησή τους. Ευτυχώς που το έργο το έχω ήδη, και σε βινίλιο και σε CD.

Αφιτά. Καλό Σαββατοκύριακο και, κυρίως, υπομονή με τους ανεπαρκείς κακομούτσουνους (το θέτω κομψά) που έχουμε μπλέξει τα τελευταία 35 χρόνια . . .


Αγαπημένος Raymond Lefevre και “Concerto Pour Une Voix”.


13/03/2010

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

0689. Πολίτικη Ζυγιά, Αγορές και Άλλα


Η συσκευή της τηλεόρασης, στην Α29, αντικαταστάθηκε. Δικτυακή συσκευή Blu-ray αποκτήθηκε. Ηχεία 5.1 παραγγέλθηκαν. Καλώδια θα αγοραστούν τη Δευτέρα. Τα παλιά, συσκευή τηλεόρασης και ηχεία 5.1, μεταφέρθηκαν, σήμερα το απόγευμα, στην Τ47. Πάμε καλά.

Απόκτησα, την Τρίτη 2 Μαρτίου – ημέρα σημαδιακή, ένα καταπληκτικό άλμπουμ. Πρόκειται για το διπλό “Πολίτικη Ζυγιά”. Συντελεστές οι Χρίστος Τσιαμούλης, ούτι, τραγούδι, Σωκράτης Σινόπουλος, πολίτικη και ποντιακή λύρα και Κατερίνα Παπαδοπούλου, τραγούδι, κρουστά. Όπως αναγράφεται στο εσώφυλλο του δίσκου:

Για την ελληνική μουσική παράδοση, ζυγιά είναι το ζευγάρι δυο οργάνων που αλληλοσυμπληρώνονται. Η πολίτικη λύρα και το ούτι αποτελούν δύο από τα πιο αντιπροσωπευτικά όργανα της πολίτικης μουσικής.


Κάπου διάβασα μια καλή κριτική για το έργο αυτό και την κράτησα στο μυαλό μου. Όταν, λοιπόν, βρέθηκα στο Metropolis αναζήτησα το άλμπουμ, το βρήκα, το αγόρασα. Το έργο αποτελεί ηχογράφηση ενός κονσέρτου που δόθηκε στην Ουτρέχτη την 15.12.2007 και το άλμπουμ συνοδεύεται από ένα καλαίσθητο και εξαιρετικά κατατοπιστικό δωδεκασέλιδο ένθετο φυλλάδιο. Δεν θα παραθέσω, πέρα από τις φωτογραφίες, άλλες πληροφορίες για τους δεξιοτέχνες συντελεστές. Θέλω μόνο να πω ότι πρόκειται για μουσική που μιλά κατ’ ευθείαν στην καρδιά, στα κύτταρα. Απέριττη παραδοσιακή μουσική γεμάτη ευγένεια, ρυθμό και χρώματα. Τραγούδι ρωμαλέο δίχως περιττά στολίδια και φιοριτούρες. Μουσική και τραγούδι που δεν έχουν καμιά σχέση με τα βιομηχανοποιημένα άψυχα προϊόντα και τα “σουξέ” της μιας χρήσης που μας σερβίρουν τελευταία.

Προσωπικά έχω ιδιαίτερη σχέση με το είδος αυτό της μουσικής. Από την παιδική μου ηλικία έχω ακούσματα από ούτι το οποίο έπαιζε ο μακαρίτης ο πατέρας μου ο οποίος ήταν αυτοδίδακτος. Μάλιστα τον έχω ηχογραφήσει σε μια κασέτα να παίζει στο ούτι παραδοσιακά τραγούδια του τόπου καταγωγής του (Βολισσός Χίου) και έχω στην κατοχή μου δύο τέτοια όργανα. Ένα τραγούδι από αυτή την κασέτα, το περιεχόμενο της οποίας μετέφερα σε CD, είχα ανεβάσει στην εγγραφή “0332. Ellis Island, 11 Ιουνίου 1910”.


Αν έχετε επαφή με το είδος αυτό της μουσικής, σπεύστε· με μόλις 17,5 ευρώ θα έχετε τη δυνατότητα να πλημμυρίσετε τη ψυχή σας με μελωδίες από τα παλιά, με πανέμορφα τραγούδια. Αν πάλι δεν έχετε σχέση, τολμήστε το! Αγοράστε ένα αντίτυπο του έργου. Παρουσιάζεται ευκαιρία λαμπρή να γνωρίσετε την ελκυστική έκφραση μιας παράδοσης που, για τους άχαρους καιρούς μας, αποτελεί όαση ακουστικής και πνευματικής υγείας.

Επιχείρησα να ανεβάσω το τραγούδι “Στείλε με, μάνα, για νερό” μα το eSnips που χρησιμοποιώ, για πολλοστή φορά τελευταία, δεν μου το επέτρεψε. Σωστό το βρίσκω κι ας έχω τις αγαθότερες των προθέσεων. Από τη δοκιμασμένη λύση του YouTube, λοιπόν, απολαύστε την Κατερίνα Παπαδοπούλου στην “Μικρασιάτικη Ζυγιά” που είναι το κοντινότερο που μπόρεσα να βρω. . .
 


06/03/2010

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

0688. Σήμερα και Αύριο



Εγκοπές στη ράχη του χρόνου. Περιοδικότητα που κλείνει τον κύκλο της. Διαδρομές του πλανήτη και πάνω στον πλανήτη. Σύρματα, αέρας, ίνες. Πληκτρολόγια. Οθόνες. Δίσκοι. Εικόνα και ήχος. Εγγραφές. Εύκολα ή δύσκολα. Για ποιους; Περιθώρια που στενεύουν. Υφέρπουσες επιθυμίες. Υπομονή. Επιμονή. Αναμονή. Παραμονή. Ρέων χρόνος. Άπιαστος. Σπειροειδής κίνηση. Σύγκλιση. Πέντε μέσα στα πενήντα πέντε. Παραλληλισμένα. Δεμένα. Κάποτε μια ανάσα. Λέξεις ενδύματα. Καταστάσεων. Σκέψεων. Επιθυμιών. Πόθων. Ονείρων. Ανασαίνουν. Νεύουν. Προσκαλούν. Όλα όσα έμειναν και μένουν αναπάντητα. Από εδώ έως την αιωνιότητα. Προεκτάσεις. Επεκτάσεις. Ανατάσεις. Για όσο. Το ένα και το άλλο. Λοιπόν:

Χρυσόν οι διζήμενοι γην πολλήν ορύσσουσι και ευρίσκουσιν ολίγον



01/03/2010