Τρίτη 14 Ιουνίου 2005

35, 132, 102, 171, 12 στη σειρά! [ΝΚ]

Ένα παγωμένο δεξί προφίλ. Γαλάζιος οφθαλμός, καμπουρωτή μύτη. Δυο-τρεις ρυτιδίτσες που, λοξά, κατηφορίζουν. Ούτε ένα ανφάς, έτσι, για τα προσχήματα. Και μια απόσταση, αναπνοής. Αν “τα στερνά τιμούν τα πρώτα” την έχουμε πατήσει! Κατά τα άλλα: “Το καλοκαίρι αποκαλύπτει όσα ο χειμώνας κρύβει”.


14/06/2005

Ποτε [ΝΚ]

Γνωρίζω. Ειρωνεύτηκα. Αμάρτησα [Για κάθε ένα]. Κι ας μην το ήθελα έτσι. Κι ας αγαπώ να λαμβάνω. Άμυνα, ίσως; Μα τι ζητώ τέλος πάντων; Ένα σύμπαν στα μέτρα μου! Τόσο δύσκολο είναι; Εντάξει, την επόμενη, αν, φορά, θα καμωθώ άλλα κι αλλιώς κι αλλιώτικα. [Αμ δε!].

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2005

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2005

Μαρίες [Κάτι θα γνώριζε ο ποιητής. . .]

ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΡΙΕΣ

Απ’ τον καιρό που εγέννησε Μαρία το Χριστό
Ο Σατανάς τα έβαλε μ’ εκείνες τις καϋμένες.
Αν το μυαλό σας θέλετε να τώχετε σωστό
Απ΄ τις Μαρίες μακρυά – γιατ΄είν’ δαιμονισμένες!

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Χιουμοριστική Ανθολογία
Τόμοι Α-Β, Σελ. 258
Εκδόσεις Τ. Δρακόπουλου
Σταδίου 48
Αθήνα 1958

Πώς Μιλούνε οι Άγγελοι [!]

Ήταν μικρή, με μάγουλα αχνισμένα
Με μάτια ολόμαυρα, ζωή γεμάτα.
Χαμογελούσε μόνο πικραμένα,
Κι’ εσώπαινε: Αγγέλου, είπα, νειάτα!

Κι’ επρόσμενα ν΄ανοίξη ο άγγελος μου
Το μοσχοβόλο στόμα αρμονικά
Να φανερώση του άλλου κόσμου
Του παραδείσου του τα μυστικά.

Και άνοιξες, ω άγγελε, το στόμα. . .
Με χτύπους καρτερούσα τι θα ειπής.
Αχ! Τα λογάκια σου θυμούμαι ακόμα:
«Θέλετε καπινό; Με αγαπείς;»

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Χιουμοριστική Ανθολογία
Τόμοι Α-Β, Σελ. 258
Εκδόσεις Τ. Δρακόπουλου
Σταδίου 48
Αθήνα 1958

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2005

Μια Μύγα [Με . . . νόημα!]

"Μια Μύγα"

Ένα αμάξι βαριά φορτωμένο
ανεβαίνει με μόχτο έναν όχτο.
Έξι βόιδια τραβούνε,
δέκα σκλάβοι βοηθούνε.
- Οχόι, χάιντε, χάι!...
Το βόιδι φυσάει,
ο σκλάβος βογκάει
και τρίζει τ' αμάξι κι αχάει.
Τέλος, στο ίσωμα βγαίνει
και κάθε ψυχή ξανασαίνει.
Και μια μύγα στη ρόδα κρυμμένη,
ξεπετιέται σαλπίζει,
θριαμβικά ξεφωνίζει:
- Μια στιγμή ν' ανασάνω
μια στιγμή ν' ανασάνω.
Πώς τ' ανέβασα μόνη μου επάνω;!


Βασίλης Ρώτας

Παράπονο [ΝΚ]

Το ένα
Κι ένα
Δύο μου
Και
Τα δικά σου
Άλλο

08/06/05
[Στο Φάληρο]

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2005

Θέκλη

Κυκλοφόρησε το καινούργιο μυθιστόρημα της άξιας κ. Αθηνάς Κακούρη με τίτλο ¨Θέκλη¨ [Μάιος 2005, από την “Εστία”]. Το διάβασα και είναι, όπως αναμενόταν, καλό.

Προσοχή στο αντίτυπο που θα αποκτήσετε. Δυστυχώς η πρώτη παρτίδα μοιάζει προβληματική. Λείπουν “χαρακτήρες” ή τμήματα λέξεων στις σελίδες:

51, 99, 115, 131, 134, 179, 198, 211, 230, 243, 262, 275, 294, 307, 326, 339, 390, 486, 499, 518.

Το έργο ολοκληρώνεται σε 600 σελίδες και κοστίζει περίπου 19€. Παραθέτω την περίληψη του οπισθόφυλλου:

ΣΕΙΡΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΣ
 
Το μυθιστόρημα αυτό μας μεταφέρει σε μία στιγμή μεγάλης προσπάθειας, αγαλλίασης και πένθους. ατά χρόνια του 1912 και του 1913. Οι βαλκανικοί πόλεμοι έρχονται αιφνιδιαστικά να απαιτήσουν φοβερές θυσίες απ΄ όλους. Είναι οι ώρες πού ο κοινωνικός ιστός διαλύεται ξεσκεπάζοντας ανελέητα κάθε αδυναμία. Οι ώρες των ανέμων πού σμπαραλιάζουν τις άθλιες - και τόσο ανθρώπινες – απόπειρες των ατόμων να σχηματίσουν γύρω τους νησίδα ασφαλείας, ενόσω πάλι άλλοι μαγεύονται από ψυχικές αρετές κι από ικανότητες πού ανακαλύπτουν ξαφνικά στον εαυτό τους. Όταν οι ισχυροί σπαράζουν ζουν από αγιάτρευτους καημούς. Κι όταν, μέσα ατή γενική αναταραχή, ο έρωτας δείχνει τη δύναμή του, καταστροφέας. θριαμβευτής και ζωοδότης.

Παρασυρμένη ατή δίνη της γενικής αναταραχής. μια νεαρή γυναίκα περνά οπό την ευτυχία της απροβλημάτιστης αφέλειας στην οδυνηρή ευδαιμονία της αυτογνωσίας.

Ένα βιβλίο με όλα τα χαρακτηριστικά του μεγάλου μυθιστορήματος - κι όχι ως προς την έκτασή του μόνο... Με πρωταγωνιστές αληθινούς, πού τούς ακολουθεί βήμα βήμα καθώς εξελίσσεται ή πλοκή, δηλαδή ή ελληνική ιστορία. ή εκθαμβωτικά πρόσφατη κι εκθαμβωτικά άγνωστη.

ISBN 960-05-1198-5
βιβλιοπωλείον τnς ΕΣΤΙΑΣ

6/6/2005