Σάββατο 22 Αυγούστου 2015

1027. Σπαταλημένος Καιρός


Είναι εδώ και ημέρες τώρα που έχω καταπιαστεί να ενημερώσω τα αρχεία, σε MS Word, στα οποία μεταφέρω το περιεχόμενο του παρόντος e- ημερολογίου. Η ανάγκη προέκυψε κυρίως λόγω του ότι η ετικετοδότηση των εγγραφών ξεκίνησε, και για τις παλαιότερες εγγραφές, τον Απρίλιο του 2013 με συνέπεια, κυρίως, τα αρχεία των ετών 2005 -2012 να μην είναι ενημερωμένα.

Ξεκίνησα, λοιπόν, από το έτος 2005 και προχωρώ. Δαπανώνται, όσο κι αν μοιάζει περίεργο, δεκάδες ώρες για τη συγκεκριμένη εργασία. Δεν είναι μόνο οι ετικέτες που πρέπει να προστεθούν. Είναι και ο έλεγχος των συνδέσεων, κυρίως των επικεφαλίδων, που πρέπει να ελεγχθεί. Και μιας και η ματιά πάντοτε κάτι ανακαλύπτει διορθώνω και όποια λάθη, ορθογραφικά, σύνταξης ή εμφάνισης του κειμένου στο διαδίκτυο, υποπίπτουν στην αντίληψή μου.

Ο περισσότερος χρόνος όμως καταναλώνεται για άλλους λόγους! Καταναλώνεται λόγω της μανίας μου για το ενιαίο και ομοιόμορφο. Όλα τα αρχεία, των ετών 2005 – 2015, πρέπει να έχουν την ίδια γραμματοσειρά, τα ίδια χρώματα, τις ίδιες μεταξύ ημερομηνιών – επικεφαλίδων – χρονοσημάνσεων – σχολίων αποστάσεις, την ίδια επισήμανση ετικετών και συνδέσμων. Συνδέσμων οι οποίοι είναι ενεργοί επιτρέποντας την απευθείας πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Διαβάζοντας, λοιπόν, προσθέτοντας και διορθώνοντας ομολογώ ότι μελαγχόλησα. Μελαγχόλησα διαπιστώνοντας τις διαφορές των τότε ετών, 2005-2009 που έχω ήδη ενημερώσει, με τη σημερινή κατάσταση. Τότε κάθε εγγραφή,  μετρούσε για περισσότερο από μια ώρα, για περισσότερο από μία ημέρα. Υπήρχε αλληλεπίδραση που εκφραζόταν με ανταλλαγή σχολίων. Είχα, τότε, διαδικτυακούς φίλους με τους οποίους ανταλλάσαμε μηνύματα επί σειρά μηνών. Ξαναβλέποντας, σήμερα, το πλήθος και την ποιότητα των σχολίων / μηνυμάτων αυτών μένω με την απορία τι απέγιναν κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους. Τι απέγινε π.χ. η η;

Κάποιους από τους τότε σχολιαστές, αν μου επιτρέπεται η έκφραση, των αναρτήσεων μου τους συναντώ σήμερα στο Facebook (και σπανιότερα στο Tweeter). Δεν είναι καθόλου το ίδιο με τότε. Το Facebook είναι ένα άλλο, αδιάφορο, και γιατί όχι άσχημο, πράγμα. Ένα “Like” στα πεταχτά και έξω από την πόρτα. Ακόμα και η εμφάνιση του Facebook, με όλο αυτό το πλήθος της πληροφορίας δεξιά και αριστερά, με εκνευρίζει και καθόλου δεν με εμπνέει να ανεβάσω εγγραφές του τύπου που ανεβάζω στον aeipote. Εγγραφές που, συνήθως, κοστίζουν αρκετό κόπο και χρόνο.

Δεκάδες ώρες, λοιπόν, σπαταλημένες για αρχεία τα οποία είναι για προσωπική χρήση και μόνο. Η μανία μου για αρχειοθέτηση και τάξη και η τελειοθηρία μου γνωστή και, στο παρόν e-ημερολόγιο, δηλωμένη. Τις πληρώνω αγόγγυστα ελέγχοντας, προσθέτοντας, επεκτείνοντας. Από τη μία, λοιπόν, σπαταλάω το χρόνο μου και από την άλλη γνωρίζω ότι ποτέ δεν θα έχω τα τέλεια και ενημερωμένα αρχεία που θα ήθελα. Πάντα κάτι θα ξεφεύγει, θα απουσιάζει, θα χαλάει την αρμονία.

Ποιος μπορεί, στην ηλικία μου αν θέλετε, να τα βάλει με το χαρακτήρα και τη φτιάξη του; Εγώ όχι. Θα συνεχίσω, λοιπόν, να ταλαιπωρώ τα μάτια μου και να σπαταλώ το χρόνο μου προσεκτικά ενημερώνοντας τα MS Word αρχεία μου. Έτσι, αν μη τι άλλο, προς χάριν του ενιαίου και ομοιόμορφου. . .

Να είσαστε όλες και όλοι Καλά!

=======================================================================================

Ένα κλικ μακριά αγαπημένος Paul Mauriat και L'oiseau et l'enfant”:


 22/08/2015

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

1026. Ezra Pound, Canto XIII



Η πρώτη αναφορά στο ποίημα του τίτλου στο παρόν e-ημερολόγιο έγινε στην εγγραφή 0432. Χάσματα [Μέρος 2ο] της Παρασκευής, 18 Ιανουαρίου 2008.

Μετά από επτά έτη, λοιπόν, ξαναήλθαν στο μυαλό μου, για συγκεκριμένο λόγο, οι στίχοι:

              «Είν’ εύκολη η υπερβολή για τον καθένα
Είναι εύκολο να ξεπεράσεις το σημάδι
Αλλά είναι δύσκολο να κρατηθείς στέρια στη μέση».

σε μετάφραση του Γιώργου Σεφέρη.

Ακριβώς οι στίχοι που χρησιμοποίησα και στην εγγραφή του 2008 και τους οποίους συγκράτησα διαβάζοντας το συγκεκριμένο ποίημα στη μετάφραση του Σεφέρη. Αυτούς και τους ακόλουθους:

             Αν ένας άνθρωπος δεν έχει τάξη μέσα του
Δεν μπορεί να βάλει τάξη γύρω του· . . .

Ιδιαίτερη περίπτωση, λοιπόν, και ο Έσρα (όπως τον ονομάζει ο Σεφέρης) Πάουντ και τα κάντο του.
[Όπου “canto”: κύριο τμήμα επικού ή μακροσκελούς αφηγηματικού ποιήματος. Ιταλικός όρος που προέρχεται από το Λατινικό “cantus”  που σημαίνει τραγούδι.]

Περισσότερες πληροφορίες για τον ποιητή: εδώ και για τα συγκεκριμένα ποιήματα του: εδώ.  

Ακολουθεί το ποίημα στο πρωτότυπο και η μετάφραση του στα Ελληνικά από τον Γιώργο Σεφέρη και το βιβλίο του Αντιγραφές (ΙΚΑΡΟΣ, Αθήνα 1965).

Χαρείτε τα!

Kung walked
by the dynastic temple
and into the cedar grove,
and then out by the lower river,
And with him Khieu Tchi
and Tian the low speaking
And "we are unknown," said Kung,
"You will take up charioteering?
"Then you will become known,
"Or perhaps I should take up charioterring, or archery?
"Or the practice of public speaking?"
And Tseu-lou said, "I would put the defences in order,"
And Khieu said, "If I were lord of a province
"I would put it in better order than this is."
And Tchi said, "I would prefer a small mountain temple,
"With order in the observances,
with a suitable performance of the ritual,"
And Tian said, with his hand on the strings of his lute
The low sounds continuing
after his hand left the strings,
And the sound went up like smoke, under the leaves,
And he looked after the sound:
"The old swimming hole,
"And the boys flopping off the planks,
"Or sitting in the underbrush playing mandolins."
And Kung smiled upon all of them equally.
And Thseng-sie desired to know:
"Which had answered correctly?"
And Kung said, "They have all answered correctly,
"That is to say, each in his nature."
And Kung raised his cane against Yuan Jang,
Yuan Jang being his elder,
For Yuan Jang sat by the roadside pretending to
be receiving wisdom.
And Kung said
"You old fool, come out of it,
"Get up and do something useful."
And Kung said
"Respect a child's faculties
"From the moment it inhales the clear air,
"But a man of fifty who knows nothng
Is worthy of no respect."
And "When the prince has gathered about him
"All the savants and artists, his riches will be fully employed."
And Kung said, and wrote on the bo leaves:
If a man have not order within him
He can not spread order about him;
And if a man have not order within him
His family will not act with due order;
And if the prince have not order within him
He can not put order in his dominions.
And Kung gave the words "order"
and "brotherly deference"
And said nothing of the "life after death."
And he said
"Anyone can run to excesses,
"It is easy to shoot past the mark,
"It is hard to stand firm in the middle."

And they said: If a man commit murder
Should his father protect him, and hide him?
And Kung said:
He should hide him.

And Kung gave his daughter to Kong-Tchang
Although Kong-Tchang was in prison.
And he gave his niece to Nan-Young
although Nan-Young was out of office.
And Kung said "Wan ruled with moderation,
"In his day the State was well kept,
"And even I can remember
"A day when the historians left blanks in their writings,
"I mean, for things they didn't know,
"But that time seems to be passing.
A day when the historians left blanks in their writings,
But that time seems to be passing."
And Kung said, "Without character you will
"be unable to play on that instrument
"Or to execute the music fit for the Odes.
"The blossoms of the apricot
"blow from the east to the west,
"And I have tried to keep them from falling."
 
Και η Ελληνική μετάφραση:

Ο Κουγκ προχώρεσε
    πλάι στο δυναστικό ναό
    και μέσα στο άλσος των κέδρων
    κι’ ύστερα βγήκε στο κάτω ποτάμι
Κι’ είταν μαζί του ο Κιέου Τσι,
               κι’ ο σιγανομίλητος Τιάν
Και, «είμαστε άγνωστοι», είπε ο Κουγκ,
«Γίνεσαι αρματολάτης;
              Τότες ο κόσμος σε γνωρίζει
Ίσως θα να ‘πρεπε να γίνω αρματολάτης ή τοξότης ;
Ή ακόμη δημόσιος ρήτορας ;»
Κι’ είπεν ο Τσέου-λου, «Θα ‘χα ταχτοποιήσει τα
      οχυρά»,
Κι’ είπεν ο Κιέου, «Αν είμουν άρχοντας μιας επαρ-
      χίας
Θα την είχα σε καλύτερη τάξη από τούτη».
Κι’ είπεν ο Τσι, «Θα προτιμούσα ένα μικρό βουνίσιο
      ναό,
Με ταχτική τήρηση του κανόνα,
             με την πρεπούμενη προσήλωση στις ακολου-
                  θίες».
Κι’ είπεν ο Τιάν, με το χέρι στις χορδές του λαγούτου,
Καθώς οι χαμηλές νότες ακούγονταν ακόμη
             αφού το χέρι του είχε αφήσει τις χορδές,
κι’ ο ήχος ανέβαινε σαν τον καπνό, κάτω απ’ τα
      φύλλα,
Κι’ αυτός εκοίταζε τον ήχο ν’ ανεβαίνει :
            «Το κολύμπι στην παλιά δεξαμενή
Και τα παιδιά καθώς τινάζουνταν απ’ τα σανίδια
Ή παίζαν μαντολίνα μες στους θάμνους».
            Και χαμογέλασεν ο Κουγκ σ’ όλους το ίδιο.
Κι’ ο Τσεγκ-σιέ ποθύμησε να μάθει :
            «Ποιος είχε δώσει απόκριση σωστή ;»
Κι’ είπεν ο Κουγκ, «Όλοι αποκρίθηκαν σωστά,
Δηλαδή, κατά τη φύση του ο καθένας».
Κι’ ο Κουγκ σήκωσε το ραβδί του να χτυπήσει
Τον Γιουάν Τζαγκ, κι’ ας ήταν γεροντότερός του,
Γιατί ο Γιουάν Τζαγκ καθότανε στο σταυροδρόμι
Με την πρόφαση πώς μάζευε σοφία.
Κι’ είπεν ο Κουγκ
              «Γέρο ξεκούτη, δεν τα παρατάς,
Σήκω και πράξε κάτι χρήσιμο».
              Κι’ είπεν ο Κουγκ
«Σεβάσου τις ροπές ενός παιδιού
Απ’ τη στιγμή που ανάσανε το διάφανον αέρα,
Μα σ’ έναν πενηντάρη που δεν ξέρει τίποτε
              Δεν αρμόζει ο σεβασμός».
Κι’ ακόμη «Όταν ο πρίγκιπας μαζέψει γύρω του
Τους σοφούς και τους τεχνίτες όλους,
              Τα πλούτη του θα ξοδευτούν σωστά».
Κι’ είπεν ο Κουγκ, και το ‘γραψε στα φύλλα του
       μπο :
             Αν ένας άνθρωπος δεν έχει τάξη μέσα του
Δεν μπορεί να βάλει τάξη γύρω του·
Κι’ αν ένας άνθρωπος δεν έχει τάξη μέσα του
Οι δικοί του θα πορεύονται χωρίς την πρεπούμενη
        τάξη·
              Κι’ αν ο πρίγκιπας δεν έχει τάξη μέσα του
Δεν μπορεί να βάλει σε τάξη τις χώρες του.
Κι’ έδωσε ο Κουγκ τις λέξεις «τάξη»
Και «σεβασμός αδερφικός».
Και δεν είπε τίποτα για «μεταθάνατο ζωή».
Και είπε
              «Είν’ εύκολη η υπερβολή για τον καθένα
Είναι εύκολο να ξεπεράσεις το σημάδι
Αλλά είναι δύσκολο να κρατηθείς στέρια στη μέση».
Κι’ είπαν εκείνοι : «Αν ένας άνθρωπος σκοτώσει
               Πρέπει ο γονιός του να τον προστατέψει ή να
τον κρύψει ;»
Κι’ είπεν ο Κουγκ :
               «Ναι, πρέπει να τον κρύψει».

Κι’ έδωσε ο Κουγκ την κόρη του στον Κογκ - Τσαγκ
          Μολονότι ο Κογκ - Τσαγκ είταν φυλακισμένος.
Κι’ έδωσε την ανηψιά του στον Ναν - Γιουγκ
          Μολονότι ο Ναν - Γιουγκ δεν είχε θέση.
Κι’ είπεν ο Κουγκ, «Ο Βαγκ κυβέρνησε μετρη-
      μένα,
              Η χώρα πήγαινε στα χρόνια του καλά,
Κι’ ακόμη μου είναι βολετό να θυμηθώ
Τις μέρες που άφηναν οι χρονογράφοι στις γραφές
     τους
Λευκά· θέλω να πω για εκείνα που δεν ήξεραν,
Αλλά ο καιρός εκείνος μοιάζει να περνάει».
Κι’ είπεν ο Κουγκ, «Άμα δεν έχεις χαραχτήρα
         δε θα μπορείς να παίξεις τούτο τ’ όργανο
Μήτε τη μουσική που συντροφεύει τις Ωδές.
Τ’ άνθια της βερικοκκιάς
         άνοιξαν από Ανατολή σε Δύση,
Και πάσκισα να τα φυλάξω να μην πέσουν».

Ένα κλικ μακριά ο Tom O'Bedlam απαγγέλει, στα Αγγλικά, το Canto XIII (13):


09/08/2015