Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

0682. Vodafone – Μια Γελοία Διαφήμιση

Εχθές. Βραδάκι. Ο δέκτης της τηλεόρασης ανοιχτός. Διαφημίσεις. Ανάμεσα τους μια της Vodafone. Φουστανελοφόροι σε μια πλαγιά. Σκηνικό 1821. Παραπομπή στους ήρωες της κάποιοι από τους οποίους κατονομάζονται. Μόνο που στο σκηνικό έχουν εισβάλλει τα κινητά και τα προγράμματα της Vodafone. Διαφήμιση στο πνεύμα, ίσως, της “εκστρατείας” της εταιρείας “Επανάσταση στην καρτοκινητή”.

Την αρχική μου έκπληξη διαδέχτηκε οργή. Αισθάνθηκα προσβεβλημένος. Μερικά πράγματα είναι ιερά και πρέπει να τα αφήνουμε στην ησυχία τους. Αν δεν είμαστε ικανοί να τα τιμήσουμε είμαστε χιλιάδες φορές ανίκανοι να τα ποδοπατήσουμε.

Βρήκα τη συγκεκριμένη διαφήμιση, το στήσιμο και τους διαλόγους της, γελοία, ανέμπνευστη, κακόγουστη, εμετική, ανθελληνική, ανιστόρητη, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Ομολογώ ότι ντράπηκα που είμαι συνδρομητής σε μια εταιρία που βγάζει στον αέρα τέτοια σκουπίδια. Ήδη το σκέφτομαι πολύ σοβαρό να διακόψω τη συνδρομή μου.

Ζούμε σε δύσκολες εποχές και δε χρειάζεται να ανεχόμαστε τον κάθε αγάνωτο τενεκέ που βαφτίζει την κακομοιριά και την ανεπάρκεια του “έμπνευση” και την βγάζει στον αέρα. Εταιρίες του μεγέθους της Vodafone θα πρέπει να το σκέφτονται πολύ καλά προτού έτσι βάναυσα και αναίτια προσβάλουν τον κόσμο που τους πληρώνει για να υπάρχουν και να εξυπηρετούν κερδίζοντας το ψωμάκι τους και με το παραπάνω.

Είμαι σίγουρος ότι δεν είμαι μόνος και ότι θα υπάρξει συλλογική αντίδραση απέναντι και σε αυτή την κίνηση, συνειδητή ή, το χειρότερο, μη συνειδητή, ισοπέδωσης των πάντων.

Η αντίδραση, αν δεν συμμορφωθεί η κυρία Vodafone, μία και απλή: Εγκαταλείψτε την!


Το τραγούδι που ακούγεται, και το οποίο ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα να βρω, αφιερώνεται στην αδελφή μου μιας και ήταν από τα αγαπημένα της εφηβείας της. Paul Jones και “Free Me” από την ταινίαPrivilegeτου 1967.




30/01/2010

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

0681. Επτά Άνω Τελείες και Ένα Τραγούδι

Η αλήθεια μια γραμμή· οι υπεκφυγές ένας τόμος

Όμορφη με τα σκούρα· με τα μαύρα θεά

Το πρόσωπό σου· ανθισμένο

Δεν κάνω όνειρα· κάνω υπομονή

Αν πεις το ναι· χαθήκαμε

Δεν βλέπω αυτό που κοιτώ· βλέπω ότι ονειρεύομαι

Παραδέξου· γνωρίζεις



22/01/2010

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

0680. Η Νοούσα Νοείτω


Υπάρχουν:

Αισθήματα που πρέπει να τα διαχειριστεί κανείς.

Σκέψεις που τραβάνε προς τη μία κατεύθυνση.

Υπάρξεις που επηρεάζουν άλλες υπάρξεις.

Σχέσεις που τις τρέφει η καθημερινότητα.

Πρόσωπα που έλκουν.

Σάρκα που επιθυμεί.

Όρια που πληγώνουν.

Νύχτες που σπαταλούνται.

Χαμόγελα που φωτίζουν.

Όνειρα που στριμώχνονται.

Απουσίες που κοστίζουν.

Κινήσεις που προδίδουν.

Στάσεις που υπονοούν.

Έρωτες που θάβονται.


Ακούγεται o David McWilliams στο τραγούδι “Can I Get There By Candlelight”.

  
14/01/2010

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

0679. Περί Απολογισμών

Είχα, και έχω, τη συνήθεια στο τέλος του κάθε έτους να κάνω έναν απολογισμό για το τι δαπάνησα και που. Ξεκίνησα με τους δίσκους και τα βιβλία. Πόσα χρήματα έδωσα και πόσα άλμπουμ και βιβλία απέκτησα. Στη συνέχεια προστέθηκαν τα σχετικά με την κατανάλωση του αυτοκινήτου, ποσό χρημάτων για αγορά καυσίμου, χιλιόμετρα που διανύθηκαν και όγκος βενζίνης που καταναλώθηκε.

Με την έλευση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη ζωή μας η ακρίβεια, και η ποικιλία, των απολογισμών αυτών αυξήθηκε. Τώρα πλέον, θα μπορούσα να μιλήσω, π.χ., για συνολική χρονική διάρκεια των άλμπουμ και για πλήθος σελίδων των βιβλίων. Παράλληλα στα παρακολουθούμενα προστέθηκαν και άλλα. Παρακολουθώ, μεταξύ άλλων, και τα σχετικά με τις ταινίες που έχω στην κατοχή μου καθώς και τα καθημερινά μου έξοδα. Παρακολουθώ επίσης, και καταγράφω, τα σχετικά με την επισκεψιμότητα στο παρόν e-ημερολόγιο και όχι μόνο.

Ας είναι καλά η Microsoft και η Access και το Excel της που μου επιτρέπουν να καταγράφω και να παρακολουθώ τα όσα επιθυμώ. Τώρα, βεβαίως, αν με ρωτήσετε κατά πόσο όλα αυτά είναι απαραίτητα και χρήσιμα θα σας απαντήσω ευθαρσώς: ουδόλως! Είναι διαδικασίες που απαιτούν χρόνο και κόπο και για τις οποίες χρησιμοποιούνται εφαρμογές που χρειάζονται συντήρηση. Το κάνω γιατί, προφανώς, με ευχαριστεί να έχω στη διάθεσή μου όλα αυτά τα στοιχεία.

Είναι οι εύκολοι απολογισμοί αυτοί. Τόσα τραγούδια, τόσα λίτρα βενζίνης, τόσα ευρώ για εκείνο και τόσα για το άλλο, τόσα βιβλία. Τα έδωσες, τα απόκτησες, τα έγραψες, τα συγκέντρωσες· τελείωσες. Τακτικά και περιποιημένα. Σε e-μορφή και, αν το επιθυμείς, σε εκτυπώσεις.

Έρχονται στιγμές που δυσανασχετώ με τον όγκο της δουλειάς, π.χ. όταν έχω να καταχωρίσω 100 και πλέον τίτλους τραγουδιών, με ερμηνευτή / ερμηνευτές και χρονική διάρκεια για το καθένα, αλλά πάντα συνεχίζω. Είναι, φαίνεται, ο τρόπος μου να λειτουργώ. . .

Καλό 2010! Με υγεία, θαύματα και προκοπή!


Ακούγεται το τραγούδι “Viens Ma Brune” με την ορχήστρα του Franck Pourcel.

 
06/01/2010