Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

1136. (Μα Πώς) Πέρασαν, Κιόλας, Έτη Δεκαπέντε (Και Πλέον)

Η συνήθεια του να κρατάω αντίγραφα των μηνυμάτων, που στέλνω και λαμβάνω, σε περιποιημένα αντίγραφα (MS Word και PDF), μου δίνει και τη δυνατότητα να επιστρέφω και να ανακαλώ στιγμές και καταστάσεις. Σήμερα ανοίγοντας και διαβάζοντας αρχεία με μηνύματα που αντάλλαξα με συγκεκριμένο πρόσωπο είχα την ευκαιρία, ακόμα μία φορά, να διαπιστώσω πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός. Πέρασαν ήδη δεκαπέντε και περισσότερα χρόνια από την ημερομηνία που έστειλα το μήνυμα που ακολουθεί και όμως, μοιάζει μόλις εχθές. Ο χρόνος κάνει τη δουλειά του και την κάνει καλά. Για εμάς και το πώς τον αξιοποιούμε διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις. Δεκαπέντε χρόνια μετά κι εγώ στο σημείο που βρισκόμουν στις 25 Ιουλίου 2002 και ίσως και λίγο πιο πίσω. Mea culpa. Mea maxima culpa!

Γλυφάδα 25/7/2002
            (και Πέμπτη)

. . . . . . .  Καλησπέρα

Υπάρχουν συναντήσεις που μοιάζουν με χαμόγελα. Και είναι. Και, σημαδιακά πράγματα, ας ακολουθούν καλοκαιριάτικες καταιγίδες και σε κινητά τηλέφωνα βλάβες. Λοιπόν, δεν αρκεί μόνο να κοιτάμε πρέπει και να βλέπουμε. Κι ακόμα, από κάποιο σημείο και πέρα, πρέπει να μπορούμε με σαφήνεια να απαντήσουμε σε απλά ερωτήματα του τύπου: “Τι είναι ομορφιά;”, “Τι είναι ασχήμια;”,  “Γιατί πονώ;”. Έτσι.


Εύχομαι και ελπίζω στην Κ. να πέρασες (ή και να περνάς ακόμα) καλά. Να ξεκουραστείς, να ανανεωθείς και να φορτώσεις τις μπαταρίες σου για την (προσωρινή) του βίου σου ανηφόρα. Ανάσανε βαθιά, κάνε ζιγκ-ζαγκ σκέψεις, αγάπησε τον εαυτό σου τον πριν τον τώρα και τον επόμενο. Όλα είναι σωστά βαλμένα στη θέση τους, όλα είναι έτοιμα να λαλήσουν τις λαλιές που επιθυμούμε να ακούσουμε. Το σύμπαν μπουμπουκιάζει και συνωμοτεί για μια ολοκληρωτική ευτυχία της στιγμής. Η κάθε τέτοια στιγμή είναι έτοιμη να προσκαλέσει την επόμενη αρκεί να αποδεχτούμε και να τολμήσουμε. Μονάχα να μη πάει χαμένο το κομμάτι του μέλλοντος που, για χάρη του παρόντος, πετάμε στα σκουπίδια.

Ακούω παλιομοδίτικη μουσική (Τα τρία Φεστιβάλ Τραγουδιού του Ε.Ι.Ρ. 1959 |1969|1961) και την ευχαριστιέμαι. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη, άλλη προσέγγιση. Μεγάλες ορχήστρες, προσοχή στη μελωδική γραμμή, ήθος και διαφορετικότητα (από το σήμερα) στον στίχο. Έχω πια, λόγω ηλικίας ίσως, αρχίσει και πιστεύω την μουσική και αυτό μερικές φορές είναι όχι επώδυνο αλλά και επικίνδυνο. Εξαιρετικό, επίσης, το τελευταίο διπλό CD του κ. Νταλάρα με ζωντανές ηχογραφήσεις. Προσπάθησε να το ακούσεις και να το πιστέψεις.

Είμαι σε κανονική άδεια από την Δευτέρα 15/7 και πηγαίνω στη δουλειά την Δευτέρα 5/8. Παραμένω εντός και προσπαθώ να περνώ καλά. Η Β. βρίσκεται στα Λ. Διαβάζω, λοιπόν, τον “Χαρταετό” της κ. Αθηνάς Κακούρη. Κλασσική, στιβαρή, ψαγμένη λογοτεχνία. Την αγαπώ την κυρία Αθηνά. Ακόμα συνεχίζω τον κ. Asimov (του οποίου αγόρασα και το δεύτερο βιβλίο (Το Χρονικό του Κόσμου – σελίδες 1000+) και διαβάζω και τα συνηθισμένα σκορπίσματα. Από συναρμολογούμενα κατασκευάζω ένα Boeing 747-400 της JAL και ένα σαμουράι πολεμιστή.

Αφιτά μωρέ και ελιπίζω να το διαβάσεις κάποτε και κάποτε, άλλοτε, να απαντήσεις…

                                                     Φιλικά

Ο πάντα . .


Ένα κλικ μακριά ο Παντελής Θαλασσινός και οι Εκείνος & Εκείνος στο τραγούδι «Ζωγράφισα Τη Νύχτα» από το τελευταίο άλμπουμ «Μέτρα Με Τέχνη Τον Καιρό» των Εκείνος & Εκείνος:



27/11/2017

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

1135. Στη Χ. (Του Εχθές Και Του Σήμερα)



ξν χεις τ φλημα, τ δ΄ μματα, Τιμριον, πρ·
ν σδς, καεις· ν δ θγς, δδεκας

Το φίλημα το έχεις για κόλλα, τα δε μάτια, Τιμάριον, φωτιά·
εάν κοιτάξεις, πυρπολείς· εάν δε αγγίξεις, σκλαβώνεις


21/11/2017

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

1134. CameraZoom

Εχθές, Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017, για να πάω στο γραφείο κατέβηκα στον σταθμό του metro της πλατείας Συντάγματος και βάδισα για το υπόλοιπο της διαδρομής. Στο τέλος της εργασίας μου βάδισα μέχρι τον σταθμό του metro Συγγρού – Φιξ. Είχα έτσι την ευκαιρία να τραβήξω αρκετές φωτογραφίες με το κινητό, Samsung SIII Neo, χρησιμοποιώντας την κάμερά του και πειραματιζόμενος με την εφαρμογή CameraZoom, που εδώ και καιρό έχω κατεβάσει. Τα αποτελέσματα θα έλεγα ότι είναι μάλλον ενθαρρυντικά. Πιθανολογώ, μάλιστα, ότι προσέχοντας λίγο περισσότερο και με επιπλέον πειραματισμό μπορώ να επιτύχω εξαιρετικά αποτελέσματα στο πλαίσιο, πάντα, του είδους και του κόστους του εξοπλισμού που χρησιμοποιώ. Για την χθεσινή ημέρα χρησιμοποίησα την επιλογή HDR και, από ένα σημείο και πέρα εστίαση στο άπειρο η οποία θα πρέπει να μου κόστισε και κάποιες αποτυχημένες λήψεις μιας και λησμόνησα να επαναφέρω, τουλάχιστον, το Auto. Αυτό που ήταν ιδιαίτερο με την επιλογή HDR ήταν τα ιδιαίτερα τονισμένα χρώματα με συνέπεια κάποιες λήψεις να (μου) θυμίζουν παλιά ταχυδρομικά δελτάρια (βαρβαριστί καρτ-ποστάλ). Από αυτή τη χθεσινή μέρα και οι είκοσι μία φωτογραφίες που ακολουθούν: 






















Ένα κλικ μακριά o Cat Stevens (Yusuf) στο τραγούδι "See What Love Did To Me" από το εξαιρετικό τελευταίο άλμπουμ του The Laughing Apple”:


18/11/2017

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

1133. Αττικό Ζωολογικό Πάρκο


Το συζητούσαμε καιρό. Το αποφασίσαμε. Το επισκεφθήκαμε. Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017. Κόστος εισόδου; 18 € ανά ενήλικα. Άξιζε. Περιήγηση διάρκειας τεσσάρων ωρών. Τι είδαμε; Άγρια, ήμερα, μικρά, μεγάλα, θηρία, πτηνά, ερπετά. Περιποιημένοι χώροι. Χαρούμενοι άνθρωποι.


H Canon EOS 600D ανά χείρας. H δυσκολία του να εστιάσεις και να φωτογραφίσεις πίσω από πλέγματα και υαλοπίνακες, κάποιες φορές. Προσπάθησα. Συγκομιδή 566 φωτογραφιών από τις οποίες κράτησα τις 495. Ποσοστό επιτυχίας 87,45 %. Μια χαρά!

Ακολουθούν φωτογραφίες 43 από τις πιο πάνω 495 επιλεγμένες:












































Ένα κλικ μακριά ο Τομ Πέτι και οι Καρδιοθραύστες  τραγουδούν She’s A Woman In Love (It’s Not Me)”:


11/11/2017