Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

0805. Η Απόφαση


Το άκουσα προχθές στο υπόγειο της Τ47 σε απαγγελία του ίδιου του ποιητή και, στους δύσκολους που ζούμε καιρούς, με άγγιξε. Μανόλης Αναγνωστάκης, λοιπόν, και “Η Απόφαση”:

Η ΑΠΟΦΑΣΗ

Είστε υπέρ ή κατά;
Έστω απαντήστε μ’ ένα ναι ή μ’ ένα όχι.
Το έχετε το πρόβλημα σκεφτεί
Πιστεύω ασφαλώς πως σας βασάνισε
Τα πάντα βασανίζουν στη ζωή
Παιδιά γυναίκες έντομα
Βλαβερά φυτά χαμένες ώρες
Δύσκολα πάθη χαλασμένα δόντια
Μέτρια φιλμ. Κι αυτό σας βασάνισε ασφαλώς.
Μιλάτε υπεύθυνα λοιπόν. Έστω με ναι ή όχι.
Σ’ εσάς ανήκει η απόφαση.
Δε σας ζητούμε φυσικά να πάψετε
Τις ασχολίες σας να διακόψετε τη ζωή σας
Τις προσφιλείς εφημερίδες σας τις συζητήσεις
Στο κουρείο τις Κυριακές σας στα γήπεδα.
Μια λέξη μόνο. Εμπρός λοιπόν:
Είστε υπέρ ή κατά;
Σκεφτείτε το καλά. Θα περιμένω.

Να είσαστε όλες και όλοι Καλά!

Ένα κλικ μακριά Γιώργος Νταλάρας στο τραγούδι του Άκη Πάνου “Ο Δρόμος Είναι Δρόμος”.


27/02/2012

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

0804. Παλιές Αγάπες



Αυτό που
Πριν χρόνια
Θα ήταν θρίαμβος
Σήμερα
Εξαντλήθηκε
Σ’ ένα σήκωμα
Των ώμων
 

Αγαπημένοι Shoes στο "Too Late" από το άλμπουμ "Present Tense":



16/02/2012

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

0802. Υπόγειο

Εχθές και σήμερα ασχολήθηκα με . . . ανακατατάξεις στο υπόγειο της Τ47. Κυρίως ασχολήθηκα με τους δίσκους και τη διάταξη τους στα ράφια. Έκανα αλλαγές που πιστεύω θα βοηθήσουν να βρίσκω με μεγαλύτερη ευκολία αυτό που ψάχνω. Δεν είναι τόσο το πλήθος τους που με δυσκολεύει, 2.197 άλμπουμ ή 2.805 δισκάκια CD, όσο τα διαφορετικά φορμάτ των θηκών τους, έχω ήδη καταγράψει 55 διαφορετικά, που μου δυσκολεύουν τη ζωή. Ο καθένας χρησιμοποιεί ότι είδους θήκη του κατέβει στο μυαλό και αυτό δεν βοηθά καθόλου στην ταξινόμηση. Να σημειωθεί, επιπλέον, ότι έχω ήδη απαλλαγεί από τα αντίγραφα CD που είχα στην κατοχή μου (548 άλμπουμ ή 649 δισκάκια CD). Το καλό με τις εργασίες αυτού του είδους είναι ότι έχει κανείς την ευκαιρία να κρατήσει στα χέρια του αντικείμενα την ύπαρξη των οποίων έχεις (μισο)ξεχάσει.


Με την ευκαιρία της ανακατάταξης των δίσκων ξαναείδα και το πως και πόσο είχα “στολίσει” τα ράφια τους, κυρίως με μινιατούρες αυτοκινήτων. Απέσυρα αρκετές από αυτές διευκολύνοντας έτσι την πρόσβαση στους δίσκους και ελαφρύνοντας, παράλληλα, την εικόνα του χώρου. Με το C905 στη διάθεσή μου τράβηξα αρκετές φωτογραφίες αυτοκινήτων (στατικά μοντέλα και συναρμολογούμενα) και κάποιες μεταλλικών στρατιωτών (kinder) και . . . σαμουράι. Μερικές από τις φωτογραφίες αυτές βλέπεται ήδη αναρτημένες.


Υπάρχει, τελικά, πρόβλημα χώρου. Ασυμμετρία ανάμεσα στο πλήθος αντικειμένων που έχω στην κατοχή μου και στον διαθέσιμο χώρο. Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις, δεν αποθηκεύω τα που έχω αλλά . . . τα τρυπώνω. Η απόφαση τού να απαλλαγώ από όσα δεν θα χρειαστώ στο μέλλον παραμένει ζητούμενο. Το δύσκολο βέβαια είναι, ακριβώς, στο να επιλέξεις ποια αντικείμενα δεν θα χρειαστείς αύριο.

Αφιτά!

Ένα κλικ μακριά: Dan Baird & Homemade Sin και “Two for Tuesday”.




12/02/2012

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

0801. Διφορούμενος Αλοΐσιους Φλοπ


Η τελευταία εγγραφή που ανέβασα για τον Αλοΐσιους Φλοπ ήταν η 0777. Ο Αλοΐσιους Τραβάει Το Σχοινί” την 31η Αυγούστου του 2011. Η πρώτη, αν ρωτάτε, η  0374. Ο Αλοΐσιους Φλοπ Κοκκινίζει” από την 26η Σεπτεμβρίου 2007. Ανάμεσά τους χώρεσαν ακόμα σαράντα εγγραφές με το όνομα “Αλοΐσιους” στον τίτλο τους. Το έχω γράψει, θαρρώ, αρκετές φορές, ο Αλοΐσιους ήταν η εύκολη λύση. Κάθε φορά που η έμπνευση δεν περνούσε από τη γειτονιά μου ή ο διαθέσιμος χρόνος εμφανιζόταν περιορισμένος τα κείμενα του Αλοΐσιου που έχω στην κατοχή μου έδιναν τη λύση. Απλώς διάλεγα, αντέγραφα και ανέβαζα. Το ίδιο θα κάνω και τώρα. Έχω ήδη διαλέξει το τετράστιχο  που ακολουθεί: 

Στο πρόσωπό Σου
Όσα επιθύμησα
Και δεν
Θα αποκτήσω

Διφορούμενο, θα έλεγα. Είναι αυτό το “Και δεν” που δεν είμαι σίγουρος αν ακολουθεί τον επόμενο ή τον προηγούμενο στίχο. Αν ακολουθεί τον προηγούμενο ο Αλοΐσιους, στο πρόσωπο Της, θα αποκτήσει τα πάντα. Αν ακολουθεί τον επόμενο δεν θα τα αποκτήσει. Έτσι απλά. Αν κάπως γνωρίζω τον ποιητή σκέφτομαι ότι μάλλον δεν θα τα αποκτήσει. Είναι ο χαρακτήρας, και γιατί όχι και η μοίρα του, έτσι όπως αποκαλύπτεται στα γραπτά του που με οδηγεί σε ένα τέτοιο συμπέρασμα. Άτολμος, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους,  και, συνεκδοχικά ίσως, άτυχος. Το χαρτί πάνω στο οποίο γράφτηκε το τετράστιχο μοιάζει πολυκαιρισμένο, ταλαιπωρημένο. Συνεπώς ότι ήταν να γίνει θα πρέπει να έχει ήδη γίνει. . .

Να είσαστε Καλά

The Grass Roots και “Temptation Eyes”:


06/02/2012