Αυτή είναι η δεύτερη εγγραφή του παρόντος ημερολογίου που γεννιέται με αφορμή αντίστοιχη εγγραφή της αγαπητής Aqua. H πρώτη ήταν η “Ellis Island, 11 Ιουνίου 1910” εμπνευσμένη από την εγγραφή της “Ellis Island ..Το νησί των δακρύων’’. Η παρούσα είναι εμπνευσμένη από την εγγραφή “Ηλιούπολη”, στο ημερολόγιό της Aqua’s Μνήμες, και τη σχετική “συζήτηση” μας, μέσω των σχολίων, που ακολούθησε. Αποδείχθηκε, λοιπόν, ότι σε τρυφερές ηλικίες μας περάσαμε από τα ίδια σχολικά θρανία. Αυτά του Δ΄ Δημοτικού Σχολείου Ηλιούπολης.
Με την αφορμή αυτή μια ολόκληρη εποχή ζωντάνεψε μπροστά μου. Αυτή των μαθητικών μου χρόνων στην Ηλιούπολη. Θυμήθηκα πρόσωπα, πράγματα και γεγονότα από τον καιρό εκείνο με νοσταλγία και αγάπη. Θυμήθηκα δασκάλους και συμμαθητές, διαδρομές και κτίρια, εκδρομές και εκδηλώσεις. Θυμήθηκα παιδικά όνειρα και παιδικές ελπίδες. Όλα όσα μπόρεσε να ανασύρει το μυαλό και η καρδιά.
Ανάτρεξα στις φωτογραφίες. Έχω, τις κλασικές της εποχής, της Α΄ Δημοτικού [1961-62], στο Β΄ Δημοτικό Σχολείο Ηλιούπολης, και της Ε΄ [1965-66] και ΣΤ΄ Δημοτικού [1966-67] από το Δ΄ Δημοτικό Σχολείο πάντα της Ηλιούπολης. Οι δυο τελευταίες είναι αυτές που εμφανίζονται πιο πάνω. Η αρχική θέση του Δ΄ Δημοτικού βρισκόταν σχετικά ψηλά επί της οδού Εθνάρχου Μακαρίου. Το 1967, αν θυμάμαι καλά, μεταφέρθηκε πιο κάτω, προς την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, και στην απέναντι πλευρά.
Στην ΣΤ΄ τάξη δάσκαλος μας ήταν ο κ. Ιωάννης Κουτσοπανάγος και ήταν εξαιρετικός. Ίσως σε αυτόν να οφείλω ότι ποτέ δεν έβαλα τσιγάρο στο στόμα μου. Είχαμε μάλιστα και πενταμελή Μαθητική Κοινότητα της οποίας εκλέχθηκα γραμματέας και τις δύο φορές που έγιναν σχετικές εκλογές. Έχω ακόμα το σχετικό τετράδιο με τα πρακτικά των 9 συνεδριάσεων που πραγματοποιήθηκαν. Ενδεικτικά παραθέτω το πρακτικό της πρώτης συνάντησης με τη σύνταξη και τα γράμματα του δασκάλου μας.
Παραθέτω ακόμα μια σελίδα από το τετράδιο το οποίο κρατούσαμε τότε και γράφαμε όλα τα μαθήματα που κάναμε. Άλλες εποχές, άλλα ήθη, άλλα έθιμα. Όμορφες εποχές.
Το ζητούμενο, και μαγικό, είναι να αναγνωρίσει κάποιος ευγενικός αναγνώστης, γυναίκα ή άντρας, το πρόσωπό του σε μια από τις φωτογραφίες και να μας το πει. Κατ’ ιδίαν απαντήσεις, εκτός σχολίων εγγραφής, δεκτές στο γνωστό e-mail: aeipote@gmail.com. Και επειδή από μικρός φαινόμουνα ότι θα μεγαλώσω στο πίσω μέρος της φωτογραφίας της ΣΤ΄ Τάξης έχω προσεκτικά σημειώσει τα ονόματα όλων των εμφανιζομένων.
Προσμένω ένα μικρό θαύμα. Μια του νήματος άκρη έστω και έτη σαράντα μετά. . .
Το τραγούδι που ακούγεται έχει να κάνει με την εποχή για την οποία συζητάμε. Είναι ένα τραγούδι που, από ότι θυμάμαι, ομαδόν “τραγουδούσαμε’’ σε μια με πούλμαν μονοήμερη εκδρομή της ΣΤ΄ Τάξης. Κάτι σαν ύμνος της τάξης. Προφανώς δεν ήμασταν και πολύ “μοντέρνοι’’ τότε. Παιδιά λαϊκών οικογενειών ήμασταν, λαϊκά τα ακούσματά μας, λαϊκό και το τραγούδι.
“Πετραδάκι – Πετραδάκι’’, λοιπόν, μια σύνθεση του Απόστολου Καλδάρα σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου με τους Μιχάλη Μενιδιάτη, Άννυ Λιαροπούλου.
21/11/2007
φοβερές εικόνες, και οχι απλώς φωτογραφίες!! εγώ μένω πίσω απο το 2ο Δημοτικό Ηλιούπολης -οπου και μαθήτευσα- και δίπλα στο 4ο Δημοτικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήμένω σε μία μονοκατοικία χτισμένη την δεκαετία του '60, οπότε μπορεί και να στεκόταν τότε.
μ'ρεσει πολύ να βλέπω παλιές φωτογραφίες της γειτονιάς μου, και ας μην υπηρχα καν τοτε.
Διάβασα το ποστ της Aqua και το δικό σας, Αείποτε! Είναι πολύ όμορφη η συγκυρία αυτή. Εύχομαι να βρείτε κι άλλους συμμαθητές σας! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμισε τα παιδικά μου χρόνια στη γειτονιά μας, που παίζαμε και γύρω ήταν όλο περιβόλια και στάβλους. Τι παιχνίδι χορτάσαμε παιδιά! Όμορφα ήτανε!
Πύργος, τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός και το τραγούδι που χαρακτήρισε μιαν εποχή, ένα καλοκαίρι στο Κατάκωλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήτυχεροι που βρεθηκατε..ευχομαι να βρειτε κι αλλους..μου εδωσες ιδεα..λεω να το κανω κι εγω
ΑπάντησηΔιαγραφή@ katerina
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαδιοφωνικος σταθμος Πύργου
καλοκαιρια- τρύγος
λαικά τραγούδια του '60
μετανάστευση
κι αφιερώσεις
πολλές αφιερώσεις!!
@ aeipote
ρίξε μιαματια στα mail σου !!
κ. Αειποτε,
ΑπάντησηΔιαγραφήμε παρασερνετε εσεις κι η φιλη Aqua!
να ευχηθω να βρειτε φιλικα προσωπα μεσα απο αυτο το ποστ σας και να το χαρειτε..!
ενα να σημειωσω, το τραγουδακι... ημεις το τραγουδουσαμε ανεβασμενες σε αυτοσχεδιο παλκο.. τα καδρονια ενος οικοδομου γειτονα :) με τη παιδικη μας φιλη Γιωργιτσα!
Α! τι μου θυμησατε αγαπητε!
τι μου θυμησατε!
εποχη που ο ανθρωπος φλερταρε με το φεγγαρι και κερδιζε στον ερωτα...! :))
σας φιλω
avakas:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά, οι φωτογραφίες “βγάζουν” διάφορα. . .
renata:
ΟΙ μνήμες σώζουν και είναι όμορφο να, για τέτοια ζητήματα, πίσω γυρνάς. Ευχαριστώ πολύ.
Katerina ante portas:
Τα τραγούδια ζουν κι ας, κάποιες φορές, νομίζουμε ότι τα έχουμε ξεχάσει.
φεγγαραγκαλιες:
Κάντε το! Θα σας αρέσει!
aqua:
Ευχαριστώ και πάλι για το έναυσμα και τη συνέχεια. . .
Orelia:
Τελικά το “Πετραδάκι - Πετραδάκι” έχει την απήχησή του στον κόσμο των ημερολογιστών (νεολογισμός!) εμάς. Χαίρομαι για τα ευχάριστα που σας θύμισα.
Σας αντιφιλώ!
:))
ΚαληΗμέρα και Καλή Εβιδομάδα