Απόγευμα. Ο ήλιος δύει. Η κρεμαστή γέφυρα χρυσίζει. Σε ένα Citroen Xsara δύο συνάδελφοι. Επαγγελματικό ταξείδι. Διαμονή σε παρακείμενο ξενοδοχείο. Πηγαίνουν για φαγητό. Ο Α και ο Β.
Ο Α διέρχεται μια του βίου του φάση λεπτή. Ατενίζει τη γέφυρα και πίσω της τον ήλιο ζωγράφο. Μυαλό και κορμί μυρμηγκιάζουν από την επιθυμία που αναβλύζει. Θα έδινε πολλά να βρισκόταν όχι με τον Β αλλά με τη Β. Να έβλεπαν τη γέφυρα και τον ήλιο. Να έτρωγαν μαζί. Να ήταν μαζί.
Πέρασαν σχεδόν δέκα χρόνια. Ο Α ούτε ξέχασε, ούτε πρόκειται. Τη Β., τον ήλιο και τη γέφυρα.
Ακούγεται το τραγούδι “Το φιλί της Ζωής” [TV Version]. Μια σύνθεση του Γιώργου Χατζηνάσιου τραγουδισμένη από τον Χρήστο Χατζηνάσιο.
19/11/2007
Καλημερα (μετα απο μακροχρονη απουσια εδω),
ΑπάντησηΔιαγραφήτι αλλο να πω, τα ειπες ολα. Γνωστο το συναιασθημα, γνωστος ο πονος. Και δεν ξερω, αν θελω να περασει - αυτος ο πονος ειδικα.
καλημερα σου αειποτακο...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξερω αν ειναι λογικο, αλλα με ηρεμει που ο Α. δεν ξεχασε...
Μου έφερες στο μυαλό το εξής. Είχα πάει σε μιά έκθεση ζωγραφικής τώρα τελευταία. Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από έναν πίνακα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φως που χρύσιζε την αύρα πίσω από το πρόσωπο με είχε μαγνητίσει.
Είχε καταφέρει να πιάσει ο ζωγράφος το φως τόσο τέλεια! Μέρες προσπαθώ να το περιγράψω και μου είναι αδύνατον.
Καλή βδομάδα.
Πολύ ωραίο το τραγούδι και προσθέτει με ηχόχρωμα στο απραγματοποίητο του κειμένου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα aeipote!
παντα αυτο συμβαινει..δεν ξεχναμε να παρει η ευχη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήDralion:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα! Η “απουσία” είναι σχετική έννοια. Αυτό που εγώ βιώνω, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν είναι πόνος αλλά γλυκό μούδιασμα του νου και, βεβαίως, δεν θέλω να περάσει.
Βασιλική:
Καλημέρα! Εμένα με ηρεμεί περισσότερο αφτό το “ούτε και πρόκειται” . . .
ellinida:
Άμα του κάτσει κάνει θαύματα ο ήλιος ζωγράφος. Αντεύχομαι.
Katerina ante portas:
Είναι από τα αγαπημένα μου το τραγούδι αυτό. Πραγματικά μοχθώ για να δέσει κείμενο και μουσική. Αντεύχομαι.
φεγγαραγκαλιες:
Προσωπικά το βρίσκω εξαιρετικά παρήγορο το ότι δεν ξεχνάμε. . .