Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

0390. Ο Αλοΐσιους Ευελπιστεί Και Ερανίζεται

Το κείμενο του Αλοΐσιου που ακολουθεί είναι μεταγραμμένο από ένα πολυκαιρισμένο κομμάτι χαρτιού, κομμένο από μπλοκ, με κιτρινισμένα ξεφτίδια. Ως συνήθως καμιά ένδειξη για το πρόσωπο που αφορά ή την ημερομηνία εγγραφής,. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν το πόσο προσεκτικά γραμμένο ήταν το κείμενο. Προσεκτικά και, για τα μέτρα του Αλοΐσιου, θα έλεγα καλλιγραφικά. 

Θα καμφθεί, δε μπορεί παρά να καμφθεί. Η αντίστασή της θα καμφθεί. Οι επιφυλάξεις της θα καταρρεύσουν. Θα έρθει η στιγμή. Σε χρόνο ανύποπτο όλα θα γίνουν ένα. Και τότε; Ας βοηθήσει ο Θεός. Είναι, πλέον, ζήτημα σύμπτωσης. Υπάρχουν στιγμές δικές της και δικές μου. Συνειδητές στιγμές που αθροίζονται. Μπολιάζουν και ζουν. Κάθε στιγμή και μια δύναμη που έλκει. Μια δύναμη που αθροίζεται. Σύνθεση δυνάμεων. Διανυσματική συνισταμένη. Σημείο εφαρμογής, φορά, μέτρο έντασης. Συνισταμένη ανίκητη από τα χίλια μικρά και ανείπωτα καμωμένη. Στιγμές! Σαν τσίμπημα καρφίτσας. Θρυαλλίδες, σε σημεία-κλειδιά, που παραμονεύουν. Τρυπώνουν, όταν η ψυχή είναι ανοιχτή, χαλαρή η διάθεση. Μοχλοί αντίστασης στις κλειδώσεις της καθημερινότητας. Ματιές, χαμόγελα και φράσεις. Κόκκοι της άμμου στις αρθρώσεις της συνήθειας. Φευγαλέες στιγμές. Απροσδιόριστες, αθροιστικά βασανιστικές. Κάλλος που αποκαλύπτεται. Ήχος φωνής που κελαρύζει. Επιθυμία που πυργώνει και σβήνει. Μικρά μυστικά που προβάλουν και ξαφνίζουν. Ένα κόμης κυμάτισμα. Ένα κουμπάκι ξεκούμπωτο. Μια καμπύλη. Δυο χείλη που άνοιξαν. Στο στομάχι ένα σφίξιμο. Χροιά και ένταση μια λέξης που ταξίδεψε. Σκέψεις τελευταίοι νυχτερινοί επισκέπτες. Ενύπνια. Μνήμη ασφυκτικά γεμάτη στο πρώτο της ημέρας φως. Όλα. Συναρμοσμένα. Αρμονικά. Ώριμα. Έτοιμα να λαλήσουν. Να ανατρέψουν. Να αποτινάξουν το γκρίζο. Σύγκλιση! Και τότε:

Θα γυρίσει αλλού της χαρακιές
Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος
Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός
Πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι . . .


Υ.Γ.1 Ερανίζομαι: ρ. (εραν-ίστηκα, -ισμένος) (μτφ.) συγκεντρώνω ή δανείζομαι περικοπές ή γνώμες από διάφορα κείμενα: υπάρχουν πολλές έγκυρες ερμηνείες... από αυτές ερανίστηκα κι εγώ τις λίγες που δίνω (Γ. Σεφέρης) [Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου - Φυτράκη].

Υ.Γ. 2 (η) ουσ. (Κ θρυαλλίς, -ίδος) το φιτίλι | (μτφ.) αφορμή: μια τέτοια πλάνη μπορεί να γίνει η θρυαλλίδα για ανυπολόγιστες και αλυσιδωτές αντιδράσεις στο δημόσιο χώρο [Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου - Φυτράκη].

Υ.Γ. 3 Το απόσπασμα από το “Μονόγραμμα” του Οδυσσέα Ελύτη.
 
Ακούγεται το τραγούδι “Nobodys Here Anymore” του John Fogerty από το άλμπουμ του “Deja Vu”. Στις κιθάρες John Fogerty και Mark Knopfler.

 02/11/2007

3 σχόλια:

  1. Γιατί μου το κάνετε τώρα αυτό; Και θρυαλλίδα και "Μονόγραμμα"!Αχ και να ξέρατε τι μου φέρνετε στο νου!
    Να είστε καλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στο προηγούμενο, ξέχασα να δηλώσω:
    "η"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όχι εγώ, ο Αλοΐσιους! Το "η" όμως να μην το ξεχνάτε. Βοηθάει.
    Καλό σας βράδυ και καλή Εβδομάδα, εντελώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή