Την ιστορία αυτή την σκέφτηκα εδώ και χρόνια και πάντα ήθελα να την περάσω στο χαρτί. Τις τελευταίες ημέρες, που μου περισσεύει και καιρός, αποφάσισα να την καταγράψω. Μόνο που μου καρφώθηκε η σκέψη:
- Έως 500 λέξεις!
Έτσι αυθαίρετα. Μέχρι 500 λέξεις. Λεπτή η θέση μου. Η πρώτη προσέγγιση έδωσε 591 λέξεις. Ώστε, λοιπόν, τι πράττουμε; Να το τυλίξω ή να το κόψω; Το τύλιξα και ιδού!
Πρώτος το πρόσεξε ο Πέτρος:
- Ρε σεις, τι κάνει εκεί ο προϊστάμενος;
Τους είπε.
Ο προϊστάμενος. Ο κύριος Νώντας. Κοντά στα 60, επαρκής στην δουλειά του, ήσυχος και γλυκός. Και τώρα, πίσω από τα προκάτ χωρίσματα, οι υφιστάμενοι του τον παρακολουθούσαν γεμάτοι περιέργεια. Είχε αφαιρεθεί ο κύριος Νώντας. Άλλη εξήγηση δεν υπήρχε. Κρατούσε στο αριστερό χέρι ένα χαρτονόμισμα των 50€ και στο άλλο ένα μεγάλο μαύρο πλαστικό μεγενθυτικό φακό. Από την μία εξέταζε προσεκτικά την κάτω δεξιά γωνία του χαρτονομίσματος [αυτήν με το ασημένιο ιριδίζον σχέδιο] από την άλλη έφερνε το χαρτονόμισμα στην μύτη του και το μύριζε σουφρώνοντας την μύτη. Η εικόνα του κουστουμαρισμένου κ. Νώντα να εξετάζει και να μυρίζει προσεκτικά ένα χαρτονόμισμα ήταν πέρα από κάθε πρόβλεψη. Ταξιδέψανε βλέμματα. Περιγελαστικά, ειρωνικά, απορίας.
- Αφήστε τον άνθρωπο ήσυχο
Πετάχτηκε η Ουρανία που, κοινό μυστικό, τον “πήγαινε” τον κ. Νώντα.
Και τον αφήσανε. Και ο κ. Νώντας μάζεψε φακό και χαρτονόμισμα και άνοιξε τα χαρτιά του. Και το γεγονός ξεχάστηκε. Ώσπου ένα πρωινό, ένα μήνα περίπου μετά, πάλι τα ίδια! Αυτή την φορά το χαρτονόμισμα ήταν των 20€. Η ίδια τακτική, οι ίδιες κινήσεις. Έγινε σούσουρο. Μπήκε ζήτημα μεγάλο. Τι κάνει, τι προσπαθεί ο Προϊστάμενος; Ιδού το μέγα ερωτηματικό!
Άρχισαν να τον παρακολουθούν, να προσέχουν τις κινήσεις του. Τον ξαναέπιασαν. Πάλι τα ίδια. Έσκαγαν πια από περιέργεια. Πως συνδυάζονται ένα χαρτονόμισμα, ένας φακός και μια μύτη; Εδώ σε θέλω! Άρχισε και απασχολούσε το γραφείο. Τα ένα μάτι το είχανε πια αφιερώσει στον κ. Νώντα. Και όταν άνοιγε το μεσαίο δεξιά συρτάρι του γραφείου του και ανέσυρε τον μεγενθυτικό φακό σήμαινε συναγερμός. Μυστήριο μέγα!
Περιστοιχιζότανε από γυναίκες ο κ. Νώντας. Τρεις κόρες, σύζυγο, μητέρα, πεθερά. Βασιλιά τον είχανε κι αυτός τις λάτρευε. Πολλές γυναίκες, πολλά αρώματα. Δεκάδες μπουκάλια και μπουκαλάκια. Για όλα τα γούστα. Και όταν μια φορά η σύζυγος έφερε στο σπίτι ένα κιλό λυθρίνια του μπήκε η ιδέα! Το χαρτονόμισμα των 20€ που πήρε η γυναίκα του σαν ρέστα από τον ιχθυοπώλη βρομοκοπούσε ψαρίλα. Το πήρε στα χέρια του. Το περιεργάστηκε. Το μύρισε. Και μετά βάλθηκε να το αρωματίσει! Βρήκε ένα σταγονόμετρο και άρχισε να στάζει σταγόνες αρώματος στο χαρτονόμισμα. Και του έμεινε! Έγινε το χόμπι του. Να αρωματίζει χαρτονομίσματα. Συστηματικά. Όσο συστηματική και μετρημένη ήταν και η ζωή του. Αγόρασε ένα τετράδιο. Κωδικοποίησε τα αρώματα. Έκανε πειράματα. Βρήκε συνδυασμούς.
Μετά του ήλθε και η δεύτερη ιδέα. Άρχισε με ένα λεπτό μαύρο, ανεξίτηλο και γιαπωνέζικο, μαρκαδόρο να σημειώνει στο κάτω δεξιά λευκό περιθώριο [της πλευράς με το ιριδίζον σχέδιο] τον κωδικό του αρώματος και την ημερομηνία. Κάτι σαν “A021-0105”, ας πούμε, για το άρωμα με κωδικό αριθμό 21 που το αρωμάτισε τον Ιανουάριο του 2005. Το άρωμα δεν κρατούσε πολύ, 10-15 ημέρες το περισσότερο και ανάλογα τη χρήση και το περιβάλλον. Το σημάδεμα όμως έμενε για πάντα. Άρχισε πλέον να παρακολουθεί τα σημαδεμένα χαρτονομίσματα. Με σύστημα και αγωνία. Η χαρά του όταν κάποιο επέστρεφε στα χέρια του ήταν μεγάλη. Κάτι σαν γιορτή. Το ξανααρωμάτιζε. Το ξανασημάδευε. Το έστελνε πάλι να ταξιδέψει. Κανέναν δεν πείραζε. Κανέναν δεν ενοχλούσε. Κλεινότανε στο δωμάτιό του. Πειραματιζότανε. Αρωμάτιζε. Σημείωνε. Έλεγχε.
Την μεγαλύτερη χαρά την πήρε όταν στο μοναδικό του ταξίδι στο εξωτερικό έπεσε πάνω σε ένα από τα σημεδεμένα του. Εκείνο το βράδυ δεν μπόρεσε να κοιμηθεί.
- Είδες γυναίκα; Είδες;
Έλεγε συνέχεια στη σύζυγό του.
Την “ιστορία” του την έμαθαν στο γραφείο από την Ουρανία. Και τον άφησαν ήσυχο. Μόνο που για πολύ καιρό τους έμεινε η συνήθεια να μυρίζουν τα χαρτονομίσματα και να ψάχνουν για σημάδια. Και αν, σπανιότατα, κάποιος πετύχαινε ένα σημαδεμένο χαρτονόμισμα αισθανότανε
ευτυχής και . . . κάπως.
11/05/2006
ευτυχής και . . . κάπως.
11/05/2006
Ωραία ιστορία, ευχάριστα γραμμένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήMoυ θύμισες όμως μιαν άλλη ιστορία.
Σε ένα καλό μαγαζί, μια κυρία, ξέρεις απο τις σουσούδες, λουσμένη απο την κορυφή μέχρι τα νύχια με αρώματα, απαιτούσε απο τον ταμία ρέστα από 5000(τότε) και όχι απο χιλιάρικο που της έδινε αυτός. Τη λύση την έδωσε ο σεκιουριτάς, που ζήτησε και μύρισε το πορτοφόλι της. Απο τα δύο επάνω χαρτονομίσματα στο συρτάρι του ταμείου, το..χιλιάρικο μοσχοβόλαγε το γνωστό άρωμα της κυρίας!
-Όλα καλά αείποτε;
Χμμμμμμμμ..... Αναρωτιέμαι πώς διάλεγε τα συστατικά του αρώματος ο κ. Νώντας για κάθε χαρτονόμισμα Και με τι τα συσχέτιζε, με την αξία του χαρτονομίσματος ή με το χρώμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω με το δεύτερο: χρώματα κι αρώματα πάνε μαζί, το λέει και το τραγούδι.
:)))
Πολύ καλός ο κύριος Νώντας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι, αναρωτιέμαι τι είδους blog θα έστηνε ένας τέτοιος άνθρωπος.
Καλή δύναμη...
Ενα ασυνηθιστο και ενδιαφερον μπλογκ υποθετω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ωραιο κειμενο μου θυμισε δυο αγαπημενα βιβλια. Το Jitterbug Perfume του Tom Robbins (ελληνιστι "αρωμα ονειρου") και το Perfume του Patrick Sueskind. Στο πρωτο δεν συμφωνω με τον ελληνικο τιτλο, μιας και συνδεει αρωμα με ονειρο. Ο πρωτoτυπος τιτλος συνδεει αρωμα με χορο - κατι που θα ενδιεφερε την Composition Doll ;-)
Να υπενθυμισω το πεζο γεγονος, οτι η οσφρηση ειναι εκεινη απο τις 5 αισθησεις με την μεγαλυτερη μνημη. Το ανθρωπινο μυαλο μπορει να ξεχασει κατι που ειδε η κατι που ακουσε. Αλλα σχεδον ποτε δεν ξεχναει κατι που μυρισε.
Υ.Γ. Χαιρετισμους στον κυριο Νωντα
Υ.Υ.Γ. εχω απογοητευθει προσπαθωντας να αγορασω το βιβλιο της Yael Guiladi. Εχει εξαντληθει ως καινουργιο - αν και εκδοσης 1999. Σημερα το πρωι πηρα email απο το 2ο παλαιοβιβλιοπωλειο, οτι δεν διατιθεται :-(
katerina ante portas: Πάλι καλά που ο σεκιουριτάς είχε "μύτη"! Είμαι λιγότερο καλά από ότι θα επιθυμούσα αλλά, πάντως, καλά. Ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήcomposition doll: Αν δεν μου είχε κολλήσει αυτό το "έως 500 λέξεις" θα το πήγαινα αρκετά παρακάτω και θα τον ξεσκέπαζα μια χαρά τον κ. Προϊστάμενο! Αλλά, μου κόλλησε!
simon says: Καλός και . . . μυσητήριος [που λέω] ο κ. Νώντας [μας]. Ιδέα για blog, προς το παρόν, δεν μοιάζει να του κατέβηκε! Ευχαριστώ!
oldskipper: "Το Άρωμα" το έχω και το έχω διαβάσει. Το βρήκα εξαιρετικό και άλλαξε τον τρόπο που ... αντιμετώπιζα την μύτη μου. Το του κ. Robbins δεν το γνωρίζω. Την τσαχπινιά της όσφρησης, όσον αφορά την [και ποτε στην] διάρκεια την αγνοούσα.
Υ.Γ.1 Τους έδωσα! Χάρηκε και ανταποδίδει.
Υ.Γ.2 Αν δεν το βρεις τελικά πες το μου. Ίσως το βρούμε στην Αθήνα. [Επιστρέφω στην δουλειά στις 24/5. Στην Γλυφάδα κομμάτι δύσκολο να το βρω. . .]
Καλημέρα αγαπητοί σχολιαστές!
Τα βιβλία που ανέφερε ο Οldskipper τα έχω διαβάσει και εγώ. Μετά από το "Jitterbug Perfume" απέκτησα ένα μεγάλο ενδιαφέρον στα πατζάρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορία μου άρεσε πολύ αλλά με άφησες να αιωρούμε στο τέλος,
... αισθανότανε ευτυχής και ... κάπως ?!
Δηλαδή;
Αυτή η ιδέα με τις τόσες λέξεις την είχα και εγώ εμονή τον Φεβρουάριο όταν έγραφα "το ξενοδοχείο με τα 28 δωμάτια". Κάθε post από τα συνολικά 27, ήταν ακριβώς 1000 λέξεις.
Eπιτυχημένες οι δικές σου 500 :-)
vista: Καλημέρα. Το ". . . κάπως" εκφράζει όλα τα υπόλοιπα [τι είναι η ζωή, τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο παφλασμός των κυμάτων . . . τέτοια]. Έχω μια μανία με τα λίγα λόγια [Το ... είπε και ο Πυθαγόρας "Μη εν πολλοίς ολίγα λέγε, αλλ' εν ολίγοις πολλά"]. Προσπάθησα, λοιπόν, να το κατεβάσω στις 500 λέξεις αλλά δεν τα κατάφερα. Σε ένα κείμενο το τι "περισσεύει" είναι, θαρρώ, πιο σημαντικό από το "τι λείπει" [που και αλλιώς έτσι απουσιάζει]. Καταλαβαίνω, λοιπόν, την ικανοποίηση να γράφει κανείς 27 φορές 1000 λέξεις για να αυτό που θέλει πει. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημερα 17/5 ενιωσα πως εδω μεσα θα μαθω για τις αποριες μου στην γραφη .
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπον , μου αφησε μια γευση πληροτητας .Ετσι θα τελειωνα κι εγω . Γιατι η αισθηση για κεινον που την αισθανεται σταματα με το θανατο .
Θα διαβασω και τα υπολοιπα .
Καλημερα απο Τεργιεστη
Με μπέρδεψε λίγο το σχόλιο σας . . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα από Γλυφάδα!
Την “ιστορία” του την έμαθαν στο γραφείο από την Ουρανία. Και τον άφησαν ήσυχο. Μόνο που για πολύ καιρό τους έμεινε η συνήθεια να μυρίζουν τα χαρτονομίσματα και να ψάχνουν για σημάδια. Και αν, σπανιότατα, κάποιος πετύχαινε ένα σημαδεμένο χαρτονόμισμα αισθανότανε ευτυχής και . . . κάπως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγραψα πως καπως ετσι κι εγω θα τελειωνα .Με ενα τελος χωρις τελος .
Επιπλεον διαβαζοντας καποια αλλα σχολια σας περι ποιησης και πεζογραφιας διατηρω την ελπιδα να μαθω περισσοτερα και για τα δυο .
Προς το παρον δεν μενει παρα να βρω τον χρονο να διαβασω τα κειμενα σας .
Παρ ολα αυτα χαιρομαι για την απαντηση που μου διαθεσατε .
Καλο απογευμα απο μια στα προθυρα του καλοκαιριου Τεργιεστη .
Ξεκαθάρισε! Αιθάνομαι ότι μου αποδίδετε ικανότητες που δεν έχω και ελπίζω η ενασχόληση με τα γραπτά μου να μην σας απογοητεύσει τελικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
ειμαι πολυ φειδωλη στα καλα λογια .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και μαθητευσα διπλα στον γλυκητατο Σαμαρακη θεωρω πως δεν εφτασα τον δασκαλο-φιλο μου και πως ειμαι ακομα στην αρχη .
Αγεννητη ακομα στο λογο και στη χρηση του .
Ελπιζω παντα να μαθω οχι τοσο απο τα στεγανα εγχειριδια αλλα μεσα απο δυναμικα-δημιουργικα σχολια .
Τοσο σε μενα αλλα και σε αλλους ενασχολιστες του γραπτου λογου .
Δυστυχως οι δαφορες ασχολιες μου δεν μου παρεχουν την πολυτελεια να επενδυω πολλες ωρες για να σας διαβασω μονορουφι .
Ετσι ,αν και δεν καπνιζω , ας πουμε πως ειστε ενα στα κλεφτα τσιγαρακι .
Καλημερα να εχετε και ενα δημιουργικο Σαββατοκυριακο .
Ιωαννα
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Ελπίζω να αποδειχθώ λιγότερο επιβλαβής από το κάπνισμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έχει δημιουργηθεί μια εύλογη, θαρρώ, απορία. Είναι τα ελληνικά η μητρική σας γλώσσα;
Καλό Σαββατοκύριακο και σε εσάς!
Μου ηρθε η γρηγορη απορια του ΓΙΑΤΙ ?Τι εκανα ή δεν εκανα γι αυτην την ερωτηση ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστοσο , η ελληνικη ειναι αυτη που δεχθηκε να με αγαπησει .
Και η αληθεια ειναι πως κι εγω την αγαπησα και τη αγαπω πολυ .
Με τιμησε και την τιμησα απο τα παιδικατα μου .
Στην καρδια μου παντα ετρεχε ενα πολυεθνικο αιμα και μια πολυεθνικη πεινα .
Αυτη η πεινα εκφραστηκε μεσα απο ατελειωτες φυγες και ταξιδια .
Τωρα , που εριξα ας πουμε το αγκυροβολι μου σε μια αλλη χωρα , δεν ξερω για ποσο , νιωθω πως πριν ημουν μια ανομαστη ελληνιδα , Τωρα , Εδω ειμαι μια ονομαστη Ελληνιδα .
ναι , τα ελληνικα ειναι η μητρικη μου γλωσσα .
Ελπιζω να μην σας απογοητευσουν
Ιωαννα Κ. Γκαροση
Ήταν, και εξακολουθεί να είναι, έξω από τις προθέσεις μου να σας προβληματίσω ή, πολύ περισσότερο, να σας προσβάλω. Η απορία μου δημιουργήθηκε από την ιδιάζουσα, μερικές φορές, σύνταξη ή και την χρήση κάποιων εκφράσεων, λέξεων. Αναφέρω π.χ την έκφραση, στο προτελευταίο σχόλιο σας, "στεγανα εγχειριδια" αντί του "στεγνά εγχειρίδια" ή την έκφραση "ενασχολιστες του γραπτου λογου" αντί του "σε όσους ασχολούντε/ενασχολούντε με τον γραπτό λόγο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι οδηγήθηκα στο άκομψο, όπως αποδείχτηκε, ερώτημά μου. Ζητώ, λοιπόν, την συμπάθεια σας και σας εύχομαι ένα καλό, γλυκό απόγευμα!
στεγανα και οχι στεγνα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι σιγουρα ατυχης η χρηση , ηθελα να δωσω βαρυτητα στις λεξεις-εκφρασεις που δεν αναπνεουν .
Οσο για την αλλη παρατηρηση στην εκφραση με τους ενασχολιστες δεν καταλαβα τον προβληματισμο σας .
Ωστοσο σε καμια περιπτωση δεν με προσβαλετε .
Προβληματιζετε ισως , πιο πολυ για τον τροπο που οι αλλοι αντιλαμβανονται τις λεξεις και εκφρασεις .
Αλλα αυτο με εμπλουτιζει με εμπειριες .
Προλαβα να διαβασω ακομα λιγα απο τα κειμενα σας .
Καλημερα απο την βροχερη Τεργιεστη
Ιωαννα
Το . . . υποπτεύτηκα ότνα πια το είχα διώξει. Την πάτησα, λοιπόν! Χαίρομαι που δεν σημειώθηκε παρεξήγηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο μεσημεράκι από την πνιγηρή Αθήνα!
Ωστοσο μπορειτε παντα να γυριζετε και να διορθωνετε αυτα που εχετε δημοσιευση .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν αργω να απαντησω ειναι γιατι κλεβω χρονο απο την δουλεια για να ρουφιξω λιγα ελληνικα .
Και οι απαντησεις ειναι κι αυτες απο μια κλεφτρα στα πλαισια του χρονου .
Αν τα καταφερω τις προσεχεις μερες θα ανεβασω ενα κειμενο που εγραψα παλια .
θα ημουν ευτυχης αν εβλεπα σχολια σας αρνητικα-θετικα αν υπαρχουν
Καλο απογευμα απο μια κρυα πολη .
Αυτη την στιγμη εχουμε 16 βαθμους με αερα και βροχη
Ότι δημοσιεύω, το αφήνω στό πάει του! Θα χαρώ να το διαβάσω όταν το ανεβάσετε και πρόθυμα θα σχολιάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σας απόγευμα από μια φωτεινή και ζεστή πόλη!