Των
φρονίμων ολίγα. . .
5.95 ΑΔΕΣΠΟΤΟΝ
Τέσσαρες αἱ Χάριτες, Παφίαι δύο καὶ δέκα Μοῦσαι
Δερκυλὶς ἐν πάσαις· Μοῦσα, Χάρις, Παφίη.
Τέσσερεις οι χάριτες, δύο οι Αφροδίτες και οι Μούσες δέκα·
Η Δερκυλίς σε όλες· Μούσα, Χάρις, Αφροδίτη
5.97 ΡΟΥΦΙΝΟΥ
Εἰ μὲν ἐπ’ ἀμφοτέροισιν, Ἔρως, ἴσα τόξα τιταίνεις,
εἶ θεός· εἰ δὲ ῥέπεις πρὸς μέρος, οὐ θεὸς εἶ.
Εάν μεν κατά των δύο, Έρωτα, εξίσου τεντώνεις το τόξο
είσαι θεός· εάν δε ρέπεις προς τον έναν, θεός δεν είσαι
5.98 ΑΔΗΛΟΝ, ΟΙ ΔΕ
ΑΡΧΙΟΥ
Ὠμίζευ, Κύπρι, τόξα καὶ εἰς σκοπὸν ἥσυχος ἐλθὲ
ἄλλον· ἐγὼ γὰρ ἔχω τραύματος οὐδὲ τόπον.
Επωμίσου το τόξο σου, Αφροδίτη, και σε άλλο στόχο
ήσυχα έλα·
γιατί εγώ δεν έχω τόπο για άλλα τραύματα.
5.142 ΑΔΗΛΟΝ
Τίς, ῥόδον ὁ στέφανος Διονυσίου ἢ ῥόδον αὐτὸς
τοῦ στεφάνου; δοκέω, λείπεται ὁ στέφανος.
Ποιος, ρόδο ο στέφανος του Διονυσίου ή αυτός ρόδο
του στεφάνου; Υπολείπεται, θαρρώ, ο στέφανος.
5.148 ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Φαμί ποτ’ ἐν μύθοις τὰν εὔλαλον Ἡλιοδώραν
νικάσειν αὐτὰς τὰς Χάριτας χάρισιν.
Λέω πως κάποτε στους μύθους η ευφραδής Ηλιοδώρα
θα νικήσει και τις ίδιες τις Χάριτες στις χάρες.
5.155 ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Ἐντὸς ἐμῆς κραδίης τὴν εὔλαλον Ἡλιοδώραν
ψυχὴν τῆς ψυχῆς ἔπλασεν αὐτὸς Ἔρως.
Μέσα στην καρδιά μου την ευφραδή Ηλιοδώρα
Ψυχή της ψυχής έπλασε ο ίδιος ο Έρωτας
5.156 ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Ἁ φίλερως χαροποῖς Ἀσκληπιὰς οἷα γαλήνης
ὄμμασι συμπείθει πάντας ἐρωτοπλοεῖν.
Η φιλέραστη και χαρωπή Ασκληπιάδα της οποίας
η γαλήνη των ματιών τους πάντες πείθει να ερωτοπλοούν
5.157 ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Τρηχὺς ὄνυξ ὑπ’ Ἔρωτος ἀνέτραφες Ἡλιοδώρας·
ταύτης γὰρ δύνει κνίσμα καὶ ἐς κραδίην.
Τραχύ το νύχι της Ηλιοδώρας που μεγάλωσε ο Έρωτας
μ’ αυτό μπορεί και σε καρδιά να ξύσει
Ένα κλικ μακριά η Χριστιάνα
στο τανγκό «Η Νύχτα Θέλει», σύνθεση των Σταμάτη Κραουνάκη, Λίνας Νικολακοπούλου, από το άλμπουμ «Σαριμπιντάμ.. . θα πει τρελλαίνομαι!» [1982]:
25/06/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου