“Θέλω να γράψω για ένα τραγούδι. Ένα τραγούδι του 1940. Το άκουσα. Μου άρεσε με την πρώτη. Με συγκίνησε. Ο σκοπός του. Η ιδιαίτερη λίαν της τραγουδίστριας της φωνής χροιά.“ Έτσι ξεκινούσε η προηγούμενη εγγραφή. Μια εγγραφή που, λόγω συνθηκών, λοξοδρόμησε. Και έμεινε μετέωρο, ίσως, το ερώτημα για κάποιους ευγενικούς αναγνώστες: Και ποιο το τραγούδι;Ας το πάρει το ποτάμι. “Το Ρολογάκι που Φορείς” το τραγούδι. Μια σύνθεση του Παναγιώτη Τούντα σε στίχους του Κώστα Κοφινιώτη με την ιδιαίτερη, για τα γούστα μου, φωνή της Ιωάννας Γεωργακοπούλου να σιγοντάρεται από αυτή του Μανώλη Χιώτη. Το τραγούδι περιέχεται στο πρώτο CD της 5ης θήκης της σειράς “Η Ιστορία του Ρεμπέτικου και του Λαϊκού Τραγουδιού” που εδώ και ένα μήνα περίπου προσφέρει η εφημερίδα “Το Βήμα”.
Μέχρι τώρα γνώριζα, όπως οι περισσότεροι, το: “Το Γιλεκάκι που Φορείς”, των Σπύρου Ολλανδέζου / Γιάννη Θεοδωρίδη. Όμως εκτός από γιλεκάκια φοράμε και ρολογάκια. Λογικό και πρόσβαρο, λοιπόν, να κάτι και για τα ρολογάκια τραγουδηθεί.
Μου αρέσει αυτό το τραγούδι. Μου αρέσει η μελωδική του γραμμή, ο στιβαρός ρυθμός του, η ηχογράφηση που δείχνει την ηλικία της, ετών 67, και σε μεταφέρει στην εποχή. Μου αρέσει η ακουστική κιθάρα, θαρρώ ότι δεν υπάρχει μπουζούκι αλλά δεν και όρκο παίρνω, οι δεύτερες φωνές του Μανώλη Χιώτη με την λαϊκή χροιά που μάλλον δεν ταιριάζουν με την μετέπειτα πορεία και εικόνα του. Μου αρέσουν οι στίχοι.
Πάνω απ’ όλα όμως μου αρέσει ο τρόπος που ερμηνεύει η Γεωργακοπούλου και η χροιά και το μέταλλο της φωνής της που χρωματίζουν με μια λεπτή θλίψη το τραγούδι. Τέσσερα τετράστιχα που, ανά δύο – δύο στίχους, επαναλαμβάνονται και αυτή είναι μια ακόμα ιδιαιτερότητα που, θαρρώ, δεν έχω ξανασυναντήσει.
Παραθέτω τους στίχους του τραγουδιού και ελπίζω να κι εσάς μεταφέρει στην εποχή του και να μέσα σας λεπτές χορδές τανύσει και σας κάνει να πράγματα αισθανθείτε. Γιατί γι’ αυτό είναι τα τραγούδια. Για να τα ακούμε και να ταξιδεύουμε, και αισθανόμαστε και ζούμε. . .
Το Ρολογάκι που Φορείς
Το ρολογάκι που φορείς
Και το κοιτάς με χάρη
Δώρο πρωτοχρονιάτικο
Επέρσι στο ’χα πάρει
Με χίλια δυο φαρμάκια
Κι είναι ο λεπτοδείχτης του
Γιομάτος βασανάκια
Σαν τη καρδιά μου τι τίκι τίκι τακ
Χτυπάει πονεμένα
Κι αν είχε στόμα θα ’λεγε
Τι τράβηξα για σένα
Κι αν τώρα μας χωρίσανε
Ποτέ να μη το χάσεις
Να με θυμάσαι και να κλαις
Την ώρα σαν κοιτάζεις
30/07/2007
αειποτακο σε πεισμα της διαθεσης μου ενα καλημερουδι θα το πω...
ΑπάντησηΔιαγραφήπως αλλιως;
αλλα χωρις χαμογελακι...
καλα;
Κάτι θα πρέπει να με την διάθεση σας κάνετε. Ο μέσος των ημερών όρος της τελευταίων είναι, θαρρώ, απογοητευτικός. Μην κι εσείς κανένα ρολογάκι χαρίσατε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν κάτι ανατρέπετε, ανατινάζετε, κάνετε;
Εύχομαι η επόμενη που θα καλημέρα μου πέμψετε να είναι με χαμόγελο από ένα ευχαριστημένο, και μακάρι και ευτυχισμένο, πρόσωπο.
Ανταποδίδω με χαμόγελο 4/4 και εύχομαι και Καλή Εβδομάδα
ρολογακι;
ΑπάντησηΔιαγραφήοχι...
εμενα χαρισα...
Τα πανάκριβα δώρα προσέχουμε πολύ που τα κάνουμε. . . [και γιατί]
ΑπάντησηΔιαγραφήοταν γνωριζουμε την αξια τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήοταν "δεν";
Θέλετε να πείτε οτι δεν του εαυτού σας την αξία γνωρίζατε/γνωρίζετε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το ήξερα αυτό το τραγούδι πάντως. Αυτό μου αρέσει, ρε αείποτε, το ότι εκτός από το γνωστό και αγαπητό σου ειρωνικό ύφος, μας θυμίζεις ή μας διδάσκεις τραγούδια του παρελθόντος.
ΑπάντησηΔιαγραφή...
ΑπάντησηΔιαγραφή-τρεις τελειες θα αφησω μονο, που απλα σιωπη σημαινουν-
Oraia afta ta rebetika.....
ΑπάντησηΔιαγραφήtetoia tragoudia den prokeitai pote na ksanaginoun etsi....
exoun arketoi prospathisei stis imeres mas, na grapsoun kai na tragoudisoun rebetika alla mou fenetai einai katadikasmenoi na apotixoun...alloi kairoi alles sinitheies...
pos borei tora enas sinthetis me "citroen" i "audi" na grapsei rebetika.......poli apla den ginonde tetoia pragmata....
S'efxaristoume poli gia tin omorfi mousiki epiglogi sou gia alli mia phora...
kalo vradi...
Πραγματικό ταξίδι στο χρόνο η ηχογράφηση αλλά και η ιδιαίτερη φωνή της ερμηνεύτριας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίστε καλά? Καιρό έχω να σας συναντήσω δικτυακά.
afta ta rebetika....
ΑπάντησηΔιαγραφήmousiki, fones kai logia gemata parapona...xoris grinia omos...milousan gia ton pono tous xoris kakia...i esto me mia anthropini kakia tha elega....
thimaste to tragoudi tou Gole...ekeino pou elege gia ta tosa daktilidia pou eixe xasei...gia ta opoia den ton peiraze toso poli para gia to oti koimotan sta sanidia...to telos mia istorias agapis......
poli agapimeni mousiki i mousiki tous, ta aisthimata tous kai oi stixoi tous...exondas mia diskoli zoi omologoumenos...gia na min pareksigitho kai akousto gia alli mia phora grafiki...
an den iparxoun pia rebetes/tisses sto simerino kosmo mas omoio me ekeinous/es, thelo na pistevo oti tha iparxoun alla kapos allios.......
Πολύ αργότερα ο 'Ακης Πάνου έγραψε κι αυτός για ένα ρολόϊ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έρμήνευσε ο Γ. Μπιθικώτσης:
Ένα ρολόι μου 'χες χαρίσει
που το κοιτούσα όταν αργούσες
που το κοιτούσα όταν αργούσες
και το ρωτούσα αν μ'αγαπούσες
Θα πουλήσω το ρολόι
και θα πάρω κομπολόι
να μετράω τους καημούς
και τους αναστεναγμούς
Τώρα δεν είσαι στην αγκαλιά μου
και την καρδιά μου η ζήλια τρώει
τι να το κάνω τέτοιο ρολόι
κάθε του χτύπος και μοιρολόι
...............
YΓ:Καλό σας μήνα!
ο δείμος του πολίτη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά, δεν είναι τραγούδι που ακούγεται συχνά. Με τα τραγούδια του παρελθόντος, όπως τα ονομάζεις, ομολογώ ότι έχω ένα κόλλημα. . .
propetis:
Κάθε εποχή έχει τα τραγούδια της που την αντιπροσωπεύουν. Πιστεύω ότι πάντοτε υπάρχουν καλά τραγούδια να ακούσει κανείς. Απλώς όσο μεγαλώνουμε τόσο αναζητάμε τα όσα ακούγαμε στα νιάτα μας ή και πολύ πριν. . .
Lupa:
Η φωνή, το ύφος και η χροιά με μαγέψανε κι εμένα. . .
Είμαι καλά, αντέχω. Και είμαι πάντοτε στο http://www. aeipote.blogspot.com για να όποτε επιθυμείτε με, διαδικτυακά συναντάτε. Πώς αλλιώς άλλωστε;
CAESAR:
Γνωστό και όμορφο τραγούδι και αυτό. Να είσαστε καλά. . .
Καλό Μεσημεράκι, Καλό, σε όλους, Αύγουστο. . .