0343. Chloe

Έκλεισε τον Η/Υ. Αποσύνδεσε την Beatrice (*) και την έριξε στην τσάντα του. Έβαλε το ασύρματο ποντίκι στο επάνω δεξιά συρτάρι του γραφείου του. Συμμάζεψε τα χαρτιά του. Έκλεισε τον κλιματισμό. Έσβησε τα φώτα και άφησε την πόρτα του γραφείου του ελαφρά ανοιχτή για τις καθαρίστριες. Είχε ήδη αποχαιρετίσει τους συναδέλφους.

Το γραφείο του βρισκόταν στον 7^ο όροφο. Πίεσε το πλήκτρο με το βελάκι προς τα κάτω καλώντας τον ανελκυστήρα. Ανταποκρίθηκε ο δεξιά. Με ένα ελαφρύ τρίξιμο ο θάλαμος σταμάτησε πίσω από την κλειστή πόρτα. Άνοιξε. Μπήκε. Ήταν μόνος.

Τον χτύπησε η μυρουδιά. Την ενίσχυσε με δυο κοφτές εισπνοές. Ξαφνίστηκε. “Άλλο και τούτο!”, συλλογίστηκε. Ίσως και να έκανε λάθος. Μπορεί να ήταν, μπορεί και να μην ήταν. Είχαν περάσει ήδη 25 – 26 χρόνια. Δεν είχε καμιά σημασία. Σημασία είχε η λέξη που αμέσως καρφώθηκε στο μυαλό του και το ότι αυτή έφερε και ξύπνησε. Δεν περίμενε ότι θα είχε συγκρατήσει τη συγκεκριμένη οσμή. Την οσμή που ευθύς ανέβασε στην επιφάνεια τη λέξη “Chloe”. Το άρωμα της.

Μέχρι να φθάσει στο ισόγειο ένα σωρό γεγονότα και περιστατικά πέρασαν από το μυαλό του. Το, άδειο πια, μπουκαλάκι που της είχε ζητήσει και τόσα χρόνια κρατούσε σε μια μεγάλη γαλάζια βαλίτσα. Μια βαλίτσα γεμάτη “Μυστήριο”, “Μάσκα”, “Μασκούλα”, “Μίκυ Μάους” και ένα πλήθος σχολικά βιβλία, λυσάρια και περιοδικά. Με το κουτάκι του σε απόχρωση του ροζ, αν θυμότανε καλά. Κάθε φορά που άνοιγε την βαλίτσα άνοιγε και το κουτάκι. Μύριζε το άρωμα. Μύριζε και θυμόταν. Είχαν πια χωρίσει.

Ο θάλαμος του ανελκυστήρα κατέβαινε κι αυτός αναθυμόταν. Ιστορίες παλιές, ξεχασμένες. Περιστατικά, γεγονότα, εξόδους, διάλογους. Ένα φόρεμα της. Τους ώμους της γυμνούς. Ένα πουκαμισάκι της. Συναντήσεις επιτυχημένες και αποτυχημένες. Τις πρώτες και μοναδικές κοινές διακοπές τους. Την οικογένεια και τους φίλους της. Αναθυμότανε, σκεφτότανε και εισέπνεε το, τότε, άρωμα, της.

Ο θάλαμος κατέβαινε. Ένα μικρό σκαμπανέβασμα και σταμάτησε στο ισόγειο. Πήρε μια βαθιά εισπνοή και γέμισε τα πνευμόνια του με αέρα και Chloe. Άνοιξε και βγήκε. Δεκαπέντε- είκοσι βήματα και βρέθηκε στη ζέστη του δρόμου. Βάδιζε και πήγαινε και στο μυαλό του ένα άρωμα ακόμα τραγουδούσε. . . 

(*) USB memory stick 1GB . . . σε απλά ελληνικά.

Ακούγεται η Timi Yuro στο κλασσικό τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι ‘‘All Alone Am I” [Μη Τον Ρωτάς Τον Ουρανό] η πιο γνωστή εκτέλεση του οποίου είναι με την Brenda Lee [από την οποία και ακούγεται και στην ταινία Going Steady ή Γρανίτα από Λεμόνι Νο 2 στα καθ’ ημάς. . .].

16/07/2007