Παρασκευή 13 Ιουλίου 2007

0342. Καρμπόν

Μέγιστη ακινησία των τελευταίων ημερών. Επαναληψιμότητα. Επαναλαμβανόμενοι κύκλοι ημερών επτά. Από μέρα σε μέρα. Τα ίδια και τα ίδια. Ανύπαρκτη διαφοροποίηση, δύσκολες προοπτικές. Και ζέστη. Να αποχαυνώνει. Να αποσχηματοποιεί. Να αφαιρεί. Ρουτίνα. Καρμπόν. Επιπεδότητα. Τα ίδια βήματα. Στους ίδιους χώρους. Η αριστερά πλευρά του επιτραπέζιου ημερολογίου ‘‘παχαίνει’’, η δεξιά ‘‘αδυνατίζει’’. Και λοιπόν; Αυτή είναι η έννοια του χρόνου; Έτσι θα βιώνεται; Το πιο δύσκολο να ανακαλύψεις τη λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά. Τη λεπτομέρεια που φυτεύει ένα σπόρο ενδιαφέροντος στην ύπαρξη σου. Ένα πρόσωπο, μια κίνηση, ένα κορμί, ένα περιστατικό. Η αίσθηση μιας έντονης στιγμής. Μια σκέψη. Μια προοπτική χαράς. Μια ευτυχία που γνέφει από μακριά. Και τα αναμενόμενα που δεν επαληθεύτηκαν. Η λανθασμένη της σκέψης πορεία. Η επιθυμία που μπόλιασε τη λογική και την αρρώστησε. Το θα που δένεται με το αν, ένα αν που μετεωρίζεται και σβήνει. Και η τελευταία φορά που, εξ’ ορισμού, υπάρχει. Εκ των υστέρων. Η προσμονή που παίρνει το σχήμα της ζωής σου. Που προσαρμόζεται για να επιβιώσει μέσα σε μια κανονικότητα που την μάχεται. Ακινησία. Επιπεδότητα. Καρμπόν. Και μια εξακοντισμένη βούληση. Ένα μυαλό λυτό. Αδέσμευτο. Ελεύθερο να τσαλαβουτάει παντού. Να πληγώνει και να πληγώνεται. Έτσι.


Ακούγεται το κλασσικό, και αγαπημένο, ‘‘The Sound of Silence’’ με τους Simon and Garfunkel. Περισσότερες πληροφορίες για το τραγούδι εδώ.




13/07/2007

12 σχόλια:

  1. Μου φτιάξατε τη μέρα με τα λόγια και τη μουσική σας.
    Εξαιρετικός, όπως πάντα.
    Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. λογια και μουσικη τα οποια κοινως "με εστειλαν"...
    μην με ρωτησετε που...
    σε καποια πτυχη αυτου του ατιμου, του αχρονου του χρονου...

    καλημερουδι παρολα αυτα!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "το πιο δυσκολο ειναι να ανακαλυψεις τη λεπτομερεια πουκανει τη διαφορα"
    [...]
    "Η επιθυμία που μπόλιασε τη λογική και την αρρώστησε."

    αυτο, για μενα...

    καλημερα να εχετε ωστοσο!
    ( το τραγουδι.. θησαυρος!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "to pio diskolo einai na anakalipseis tin leptomereia pou kanei tin diafora"...i isixeia pou iparxei mesa mas, mas tin anakaliptei ...alloimono se mas pou eimaste kathimerina mesa stin sinxisi kai tin taraxi...
    merikes phores leo apo mesa mou kai leo apo mesa mou dioti den thelo na me akousoun oti : "Makarioi oi ptoxoi to pnevmati"...mekikes phores leo ston eafto mou :"Vre, bas kai einai etsi?"
    kali sas mera...kai na sas efxitho kalo kai drosero Savvatokiriako...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...Ακινησία. Επιπεδότητα. Καρμπόν...
    Εμάς πάλι, εδώ και τουλάχιστον 3 μήνες μας συμβαίνει το αντίθετο...κάθε μέρα φέρνει καινούργιες πληροφορίες, τα δεδομένα αλλάζουν με εκπληκτικό ρυθμό, οι δυσκολίες, οι ευκολίες, οι επιπλοκές, οι λύσεις εναλάσουν η μια την άλλη και δεν μπορούμε πάντα να είμαστε σίγουροι εάν τις ελέγχουμε ή τις καταλαβαίνουμε τουλάχιστον...
    Όπως και να έχει, μακάρι το μυαλό να είναι λυτό και αδέσμευτο, τότε τα καταφέρνει στις ήσυχες αλλά και στις ανήσυχες εποχές.

    Καλημέρα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πράγματι ωραία έκπληξη το τραγουδάκι.
    Καλέ μου φίλε εγώ θα σου αφήσω ένα ποιήμα σήμερα αντί σχολίου.

    Η υφή


    Περπατάς με τα χέρια ανοιχτά

    προσπαθώντας να πιάσεις εκείνη

    που στα δάχτυλα σου σκαλώνει

    σπόροι είναι οι σκέψεις

    και στις φέρνει ο άνεμος

    κι’εσύ πρέπει να προλάβεις να την πιάσεις

    να την ζεστάνεις στην παλάμη σου

    ευλαβικά να την αφήσεις στο χώμα

    χωρίς δισταγμό να εισχωρήσεις

    κι’εστατικός την έκλυση του φωτός παρατηρείς

    είναι ο σπόρος της ζωής που διχάζεται

    αναμοχλεύει τις πτυχές κι'εκείνες απλώνονται .

    Είναι το φως που θρέφει την ύπαρξη

    κι’εσύ κοιτάς το δεντράκι που αναπτύσσεται

    και πάνω του θ’αναριχηθείς

    φύλλα κισσού κι’όλο τυλίγεσαι

    παίζοντας με τις ηλιακές ακτίνες που σου δίνονται

    της αγάπης χρώματα , πως αλλιώς ;

    Eτσι ανεβαίνει ο κορμός του όλο και πιό ψηλά

    κι’ κορφή του χαμένη στα σύννεφα

    αναρωτιέσαι αν αυτή πράγματι υπάρχει .

    Ανεβαίνοντας χάθηκα απ’τα ανθρώπινα βλέμματα

    κι’ίσως τα όσα λέω ακατανόητα φαίνονται

    μα είναι που εγώ την γλώσσα του λουλουδιών χρησιμοποιώ

    κι’εσείς του ξίφους .

    Καλό σου Σαββατοκύριακο! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ακινησία της καλοκαιρινής θέρμης ή ακινησία ελλείψει διαθέσεως αντιδράσεως σε όσα μας πολιορκούν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. H λεπτομέρεια
    σ' ένα πρόσωπο,
    σε μια κίνηση,
    σ' ένα κορμί....
    & το φανταστικό The Sound of Silence...
    Υπέροχος συνδυασμός !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ευτυχώς που υπάρχει και η ζέστη!!!!
    Μπορούμε να τις φορτώνουμε όλη μας την αρνητική διάθεση.
    Καλησπέρα.

    Καλό Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κοντεύει να ξημερώσει και κάνοντας βόλτα στα μπλογκς των φίλων, έπεσα πάνω στο υπέροχο The Sound of Silence και ομολογώ ότι το υπεραπόλαυσα...
    Διάβασα το κείμενό σου και εντυπωσιάστηκα που νιώθεις έτσι. Ακινησία κτλ. Σε μια εποχή που είναι πιο γεμάτη από οποιαδήποτε άλλη. Εγώ αντίθετα έναν τρόμο έχω. Ότι δεν προλαβαίνω να απολαύσω όσο θέλω όλα αυτά που αγαπώ. Μήπως έχεις πέσει λόγω ζέστης; Μήπως υπάρχει ανάγκη διακοπών; Υπάρχουν ακόμα ομορφιές γύρω μας... πολλές. Λίγο να γείρεις θα τις δεις... :)
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αείποτε, ίδιους δρόμους η σκέψη μας κάνει. Νόμισα για μια στιγμή πως στάθηκα στον καθρέφτη! Καλησπέρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ίριδα:

    Πολύ χαίρομαι που συμβαίνει έτσι. Ευχαριστώ. Να, κι εσείς, είσαστε καλά.

    Βασιλική:

    Μη λησμονήσετε να επιστρέψετε! Καλημερούδι – καλημερούδι γεμίζει. . . τι;
    :)

    Orelia:

    Πολλά τα δύσκολα τα στη μέρα μας σπαρμένα. Το τραγούδι από τα, από παλιά, αγαπημένα μου.

    propetis:

    Μακάριοι οι . . . μακάριοι [έστω και στην άγνοια τους. . .]

    ViSta:

    Ψυχραιμία! Κι αυτό θα περάσει [και θα ‘ρθει ένα άλλο...]
    :-)

    ellinida:

    Ευχαριστώ πολύ! [Πόσο φαίνεται ότι την κηπουρική αγαπάς!. . .]

    ο δείμος του πολίτη:

    Ε, μη τα φορτώνουμε και όλα στη ζέστη! Κάτι κάνουμε κι εμείς, κάτι παλεύουμε. . .

    CAESAR:

    Έτσι είναι. Κάποια τραγούδια δεν θα ‘‘πεθάνουν’’ ποτέ. . .

    Sotiris K.:

    Παίζει το ρόλο της και η ζέστη αλλά οι πρωταγωνιστές είναι άλλοι και άλλα. . .

    ghteytria:

    Μια ανάγκη έχω. Να μην έχω ανάγκη αυτά που έχω ανάγκη! Όχι δεν είμαι τόσο άσχημα όσο δείχνει, ίσως , το κείμενο. Ανάγκη διακοπών σαφώς υπάρχει και τις γύρω μου ομορφιές τις κυνηγώ. Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή. . .
    :)

    renata:

    Ο Δημόκριτος λέει: Ομοφροσύνη φιλίην ποιεί.
    Λέτε;

    Καλό ΑπομεσήΜερο

    ΑπάντησηΔιαγραφή