Τα μικρά πράγματα έχουν την αξία τους. Γενικώς. Τα μικρά, χαρισμένα, αντικείμενα τη δική τους. Ειδικώς. Τα δωράκια μιας σχέσης. Φιλικής ή άλλης. Ότι βοηθάει και ισχυροποιεί στη φάση τροχοδρόμησης. Λίγο πριν την απογείωση και στη φάση ανόδου. Ότι μικρό χαρίστηκε και κόσμησε μια σταθερή πορεία. Κι αυτά τα μικρά, τα πικρά του τέλους που καμιά φορά υπάρχουν. Ότι από καρδιάς χαρίστηκε για να δείξει ενδιαφέρον, συμπάθεια ή αγάπη.
Μικρά δωράκια – αντικείμενα χαρισμένα σε χρόνο ανύποπτο. Εκτός εορτών και επετείων. Από το περίσσευμα μιας τρυφερότητας που πλημμύρισε την ύπαρξη. Από την διάθεση να αποδείξεις εμπράκτως την εκτίμησή και την πίστη σου σε μια νέα σχέση. Σε μια σχέση πολλά, κατ’ αρχήν, υποσχόμενη. Ή σε μια σχέση δοκιμασμένη ήδη. Για την χαρά της προσφοράς. Για το ξάφνισμα και τη χαρά του απέναντι.
Αντικείμενα αγορασμένα από παρόρμηση. Από έντονη εσωτερική διάθεση να ο άλλος κατέχει κάτι δικό σου. Να το χρησιμοποιήσει ή να το στολίσει. Αντικείμενα αγορασμένα παράλληλα με άλλα ή μετά από αναζήτηση του συγκεκριμένου. Γιατί έτσι το αισθάνθηκες, το θέλησες, το έπραξες. Μικρά αντικείμενα καθημερινής χρήσης και ευτελούς, συνήθως, εμπορικής αξίας.
Αντικείμενα που μπορεί να πεταχτούν, να ξεχαστούν, να αποκτήσουν τεράστια συναισθηματική αξία. Αντικείμενα που τοποθετούνται σε θέσεις περίοπτες και άλλα που ξεχνιούνται σε συρτάρια και κουτιά. Γυάλινες καραμέλες, πλαστικά μηχανικά μολύβια, διακοσμητικά μανταλάκια, διακοσμητικά μελανοδοχεία, βαζάκια, γόμες, κουτάκια με συνδετήρες, δίσκοι, βιβλία κι ότι άλλο βάζει το μυαλό.
Αντικείμενα που δεν θυμάσαι πια πότε και πως σου χαριστήκαν. Θυμάσαι μονάχα το πρόσωπο που στα χάρισε. Αναλογίζεσαι ότι τα επέλεξε, τα κράτησε στα χέρια του. Στο νου προβάλει ακέραια η σχέση και η πορεία της. Και χαίρεσαι ή λυπάσαι, χαμογελάς ή αναστενάζεις. Ενθυμήματα σχέσεων που έληξαν και πάνε. Που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν. Που αλλιώς τις θελήσαμε κι αλλιώς εξελίχτηκαν. Και άλλα. Από σχέσεις που άνθησαν. Που συνεχίζονται ή έληξαν. Από σχέσεις που τη ζωή σου σημάδεψαν.
Αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στο γραφείο σου. Στο πάνω δεξιά συρτάρι. Σε μια βιτρίνα. Αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Σφραγισμένα από το πρόσωπο που στα χάρισε. Από την εποχή και από τη σχέση. Τα μικρά πράγματα της ζωής που έζησες. . .
Από το άλμπουμ “Κυκλοφορώ κι Οπλοφορώ”, του 1985, των Σταμάτη Κραουνάκη – Λίνας Νικολακοπούλου ακούμε την Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο ομώνυμο τραγούδι.
Kalimera, Aeipote.
ΑπάντησηΔιαγραφήpoli omorfo to keimeno sas gia alli mia phora. Pandos ego den krato dora sxeseon pou apetixan kai den ennoo mono sxeseis erotikes, alla kai filikes..filoi,files pou me pligosan i telos pandon pligothika me tis simberifores tous ta dora tous mikra i megala ta petaksa...den ithela na zo mesa s'afta, noiotho kata kapoion tropo prodomeni isos kai thimomeni akoma meta apo tosa xronia...alitheia posa xronia xreiazetai kaneis gia na kseperasei ton thimo tou kai na mathei na sinxorei? Poso xronon tha prepei na pao i tha paithano xoris na ta exo kataferei?
kali sas mera kale mou Aeipote
Δεν έχω πετάξει τίποτα αλλά δεν είμαι και δεμένη. Εκέφτομαι πως απλώς είναι πράγματα. Χιχι έχω ένα συρτάρι που φυλάω κάλτσες από πρώην! Δεν αισθάνομαι τίποτα όμως όταν τις βλέπω, απλά γελάω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή μου άρεσαν πάντα οι μάλλινες κάλτσες. Αντε σου μαρτύρησα το μυστικό μου. Φετίχ κι'αυτό!:PPPPP
"Τα μικρά πράγματα της ζωής που έζησες. . ."
ΑπάντησηΔιαγραφήκρίκοι - κομματια ζωής στην αλυσιδα που μακραίνει.
Ομορφο Αείποτε!
Καλό σου Βραδυ!
Είναι τα μικρά πράγματα που κάνουν συχνά την μεγάλη διαφορά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο κείμενο, ωραία μουσική, άλλο ένα μικρό δωράκι που μάζεψα στον υπολογιστή μου :-) (Το ξέρετε πως τα κατεβάζω...δε το ξέρετε;)
Έχω κρατήσει μέχρι και χαρτοπετσέτες από cafe. Ανατρέχω συχνά στο κουτί που είναι όλα συγκεντρωμένα. Το μόνο που έχω σε θέα κοινή, είναι ένα ζευγάρι τεράστια κοχύλια που μου τα έφεραν από νησί. Περίμεναν ξημέρωμα να τα βγάλουν από το δίχτυ που τα μάζεψε για να τα φέρουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο Αείποτε. Και το τραγούδι σου αγαπημένο. Καλό ΣΚ να έχεις.
αγαπημενα ολα ομως..κομματια της ζωης και της ψυχης μας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυσκολεύουν τα θυμητάρια την καθημερινότητα, δεν συμφωνείτε; Αλλά πως να απαλλαγεί κανείς..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ/Η propetis:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι θέμα χαρακτήρα, νοοτροπίας και . . . προϊστορίας. Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα μα τα “μικρά πράγματα”. Το αντίθετο μάλιστα. Όσο για το ερώτημά σας είναι θαρρώ περισσότερο θέμα “κλικ” παρά χρόνου. . .
Ο/Η ellinida:
Και πολύ καλά κάνεις, αν ζητάς τη γνώμη μου. Πως, είναι και οι κάλτσες μια λύση. Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι. . .
Ο/Η aqua:
Ευχαριστώ πολύ.
Ο/Η ViSta:
Όντως. Οι λεπτομέρειες μετράνε. Ευχαριστώ πολύ. Το γνωρίζω και μάλιστα σας έχω, ως γνωστόν, αντιγράψει και πράττω ομοίως. . .
:-)
Ο/Η Xνούδι:
Και πολύ καλά κάνετε! Ευχαριστώ πολύ.
Ο/Η φεγγαραγκαλιες:
Χαίρομαι που συμφωνούμε.
Ο/Η Katerina ante portas:
Τη δική μου τη στολίζουν, την ομορφαίνουν. Αλλά, “καθένας με τον τρόπο του γλυκαίνει την καρδιά του”. . .
Καλή Σας Μέρα Αγαπητές Επτά Κυρίες