0357. Μέρες Αυγούστου

Δευτέρα

Απόθεσε τα πράγματα της κοντά στην πετσέτα του. Έπεσε. Βγήκε πρώτος. Διάβαζε ένα βιβλίο. Βγήκε δεύτερη. Έλυνε σταυρόλεξα. Την κοίταξε. Τον κοίταξε. Έφυγε πρώτη.

Τρίτη

Απόθεσε τα πράγματα του κοντά στην πετσέτα της. Έπεσε. Βγήκαν μαζί. Του χαμογέλασε. Ανταπόδωσε. Έλυνε πάλι σταυρόλεξα. Ρώτησε:

“3γ. Οριζόντια: Σταθμός της ΔΕΗ”

“ΑΗΣ”, απάντησε εκείνος.

Ταίριαζε. Το έγραψε.

Έφυγε πρώτος.

Τετάρτη

Έφτασαν ταυτοχρόνως. Αποθέσαν δίπλα – δίπλα. Έπεσαν μαζί. Βγήκε πρώτη. Έφυγε πρώτη.

“Καλό απόγευμα”, είπε φεύγοντας.

“Επίσης”, απάντησε.

Πέμπτη

Έφτασε πρώτος. Κολύμπησαν μαζί. Βγήκαν. Έφυγαν μαζί. Μπήκαν στα αυτοκίνητά τους. Την χαιρέτησε σηκώνοντας το δεξί χέρι. Του χαμογέλασε. Ο καθρέφτης του αυτοκινήτου του γέμισε από το κόκκινο δικό της. Τον “πήγε” μέχρι το σπίτι του.

Παρασκευή

Βγήκε από το σπίτι του. Τον περίμενε με τα αλάρμ και τη μηχανή αναμμένη. Κάθισε δίπλα της. Ξεκίνησαν. Κολυμπήσανε. Τον άφησε έξω από το σπίτι του.

“Με λένε Στέλιο”, της είπε.

“Με λένε Στέλλα”, απάντησε.

“Στέλλα, τι κάνεις το βράδυ;”, τη ρώτησε.

“’Ο,τι μου πεις”, απάντησε.

Σάββατο

Το τηλεφώνημα ξύπνησε τη Φ. Ήταν εννιά το πρωί.

“Έλα, καλημέρα. Η Κατερίνα είμαι. Μου χρωστάς 299 ευρώ”

“Και γιατί;” ρώτησε, νυσταγμένη ακόμα, η Φ.

“Το βράδυ κοιμήθηκα με το Μιχάλη. Και όχι σε επτά μέρες αλλά σε πέντε.”

“Μπορείς να το αποδείξεις;”

“Ρώτα τον για τη Στέλλα”

“Εντάξει. Έλα να τα πάρεις”

Ακούγεται το “One” με τον Johnny Cash. Προσοχή στον στίχο, παρακαλώ. . .

17/08/2007