Τετάρτη 8 Αυγούστου 2007

0353. Λούκα

Με λένε Λούκα
Μένω στο δεύτερο όροφο
Μένω πάνω από ‘σας
Ναι νομίζω μ’ έχετε δει πριν
Αν ακούσετε κάτι αργά τη νύχτα
Κάτι σαν φασαρία, κάτι σαν καυγά
Μη με ρωτήσετε τι ήταν (τρις)
Θαρρώ είναι επειδή είμαι αδέξιος
Προσπαθώ να μη μιλώ φωναχτά
Ίσως είναι γιατί είμαι παλαβός
Προσπαθώ να μην είμαι πολύ περήφανος
Σε χτυπάνε μέχρι ν’ αρχίσεις να κλαις
Και μετά απ’ αυτό δε ρωτάς το γιατί
Δε το συζητάς πια (τρις)

Ναι, θαρρώ είμαι καλά
Ξαναμπήκα στο δωμάτιο
Εντάξει, αν ρωτάτε αυτό θα σας έλεγα
Και δεν είναι δουλειά σας στο κάτω – κάτω
Θαρρώ θα μ’ άρεσε να είμαι μόνος
Με τίποτα σπασμένο, τίποτα εκσφενδονισμένο
Μη με ρωτάτε πως είμαι (τρις)

Πρόκειται για το τραγούδι “Luka” της Suzanne Vega το οποίο ηχογραφήθηκε το 1987. Ακόμα ένα τραγούδι το οποίο, θαρρώ, κάλλιστα επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες από αυτές που η δημιουργός του έταξε. Προσωπικά όταν το πρωτοάκουσα, και ομολογώ ότι μου άρεσε αμέσως, σχημάτισα την εντύπωση ότι αναφέρεται σε μια κοπέλα την οποία κακοποιεί ο σύντροφός της. Μια κοπέλα που προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα στο ένοικο του αποκάτω διαμερίσματος. Οι μεγάλες πόλεις, οι δύσκολες σχέσεις, οι απρόσωπες πολυκατοικίες και τα τοιαύτα.

Η έμπνευση της δημιουργού και ερμηνεύτριας όμως ξεκίνησε από εντελώς διαφορετική βάση. Η ίδια λέει:
Πριν από μερικά χρόνια έβλεπα μια ομάδα παιδιών να παίζει μπροστά από την πολυκατοικία μου και υπήρχε ένα απ’ αυτά, το όνομα του οποίου ήταν Λούκα, που έμοιαζε κάπως διαφορετικός από τα άλλα παιδιά. Θυμόμουνα πάντοτε το όνομά του, και θυμόμουνα πάντοτε το πρόσωπό του και δεν γνώριζα πολλά γι’ αυτόν αλλά έμοιαζε ξεκομμένος από τα άλλα παιδιά που τα έβλεπα να παίζουν. Και είναι ο χαρακτήρας του πάνω στον οποίο στήριξα το τραγούδι Λούκα. Στο τραγούδι το αγόρι Λούκα είναι ένα κακοποιημένο παιδί – στην πραγματική ζωή δεν νομίζω ότι ήταν. Νομίζω ότι ήταν μόνο διαφορετικός

Το σχετικό κείμενο, στα Αγγλικά, βρίσκεται εδώ.

Όπως και να έχει πρόκειται για ένα όμορφο τραγούδι. Συνεπώς: Καλή Ακρόαση.


08/08/2007

6 σχόλια:

  1. Sas efxomai na eiste kala...
    elpizo na min exete kakopoiithei....ean oxi somatika oute kai psixika.....an omos nai...tote .....efxomai filoi stelnoi kai agapimenoi na stathoun dipla sas....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ καλό. Μιλάμε βγάζει όλο αυτό το απρόσωπο των σύγχρονων μεγαλουπόλεων, τη μοναξιά ακι την αδιαφορία-αλλοτρίωση προς το γέιτονα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φως στο σκοτάδι της μουσικής βιομηχανίας η Suzanne Vega.
    Αφιερωμένο το
    εξίσου όμορφο με το Luka (κατά τη γνώμη μου πάντα)
    Song of red and grey.
    Τις δροσερές μου καλησπέρες αγαπητέ Αειποτε.

    http://www.zshare.net/audio/30391353f0df07/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...με ένα τόσο δα τραγουδάκι...δύσκολο θέμα μας έβαλες Aeipote μας. Να είσαι καλά.
    Μακάρι να μπορούμε να συμπαρασταθούμε και να είμαστε ευαισθητοποιημένοι για να αναγνωρίζουμε την ανάγκη του άλλου...που ίσως χρειάζεται την βοήθειά μας αλλά δε μπορεί ή ντρέπεται να μας τη ζητήσει...
    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...Ναι, θαρρώ είμαι καλά

    Ξαναμπήκα στο δωμάτιο

    Εντάξει, αν ρωτάτε αυτό θα σας έλεγα

    Και δεν είναι δουλειά σας στο κάτω – κάτω

    Θαρρώ θα μ’ άρεσε να είμαι μόνος...

    Tαυτίστηκα μ'αυτό. Ταιριάζει με τις διαθέσεις μου.
    Alone again naturally! Το θυμάσαι αυτό το τραγουδάκι;
    Kαλή επιτυχία στην νέα σου δουλειά. Εύχομαι να είναι όλα όπως τα θες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο/Η propetis:

    Τα παιδικά μου χρόνια ήταν μια χαρά. Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. . .

    Ο/Η ο δείμος του πολίτη:

    Έτσι το ένιωσα κι εγώ. . .

    Ο/Η Xνούδι:

    Όντως. Ευχαριστώ πολύ για το τραγούδι. Ανταποδίδω με δροσερές καληνύχτες. . .

    Ο/Η ViSta:

    Δύσκολη, και στις πόλεις, η ζωή. . .
    Ο/Η ellinida:

    Βεβαίως και το θυμάμαι το Alone Again Naturally. Να είσαι καλά. . .

    Καλό Ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή