Το βασίλειο μου μια καρέκλα. Και ένα κρεβάτι. Λύνω σταυρόλεξα. Ο χρόνος αντιστέκεται. Δεν περνά. Κάνω σκέψεις διάφορες. Κοιτάζω τον ορό. Τρέχει. Το κινητό στη δόνηση. Συγγενείς. Συνάδελφοι. Ανοιχτή γραμμή με την αδελφή μου. Συντονισμός. Οριζόντια: 2. Φρουροί των βυζαντινών συνόρων. “ΑΠΕΛΑΤΕΣ”. Ταιριάζει. Νοσηλεία. “Παρακαλώ περάστε όλοι έξω”. Μάλιστα.Οι δείχτες του ρολογιού είναι κολλημένοι. Αμετακίνητοι. Το φως χαμηλώνει. Ανοίγω λίγο περισσότερο τις κουρτίνες. Ακούγεται τηλεοράσεων ήχος. Σε διακριτική ένταση. Που και που κάποιος αναστεναγμός. Επισκέψεις. Χαμόγελα. Περιγραφές ασθενειών και συμβάντων. Ο καφές από το μηχάνημα αυτόματης πώλησης είναι κάτι που μοιάζει με καφέ. Έχω κολλήσει. Κάθετα: 5. . . . Τρίστηλο, ιστιοφόρο εμπορικό πλοίο. “_ΑΒΑ”. Εδώ σε θέλω!
Το ιξώδες του χρόνου. Η συμπεριφορά του. Νεράκι που περνάει και χάνεται τη μια. Ακινητοποιημένος όγκος την άλλη. Ο ορός δεν τρέχει. Μαντεύω το λυγισμένο μπράτσο κάτω από τα σκεπάσματα. Διόρθωση. Μικρή βόλτα στο σαλονάκι. Η Laguna ανάμεσα στα δέντρα. Προσμένει. Το ρολόι μου αδιαφορεί. Έχει τον δικό του, εκνευριστικό, ρυθμό. Κάθε φορά η ίδια συμπεριφορά. Λες και το κάνει επίτηδες.
Προσοχή. Περνάνε οι γιατροί. Τα γνωστά. Στο σαλονάκι μικρός συνωστισμός. Συζητήσεις. Της υγείας τα θέματα φλέγοντα. Ευκαιρία για μικρές αποδράσεις. Λήξη συναγερμού. Επιστροφή στην πρώτη γραμμή. Το βασίλειο μου μια καρέκλα. Πάλι. Μικρές φροντίδες. Σκέψεις με το “θα” να κυριαρχεί. Οριζόντια: 4. Ατμόπλοιο. “ΒΑΠΟΡΙ”. Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί. Προφανώς από το “vapour” – ατμός.
Τέσσερα βήματα και βρίσκομαι μπροστά στο παράθυρο. Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος. Βαρύς. Έρχεται το φαγητό. Δε θέλει να φάει. Επιμένω. Αδύνατο. Υποχωρώ. Βάζω παράμερα το ζελέ και ένα γιαούρτι. Για αργότερα που, προφανώς, θα πεινάσει. Υπάρχει σχετική ησυχία. Τα βαρέθηκα τα σταυρόλεξα. Αυτή τη φορά δεν έχω φέρει βιβλίο. Ο κ. Σαραμάγκου και η “Πέτρινη Σχεδία” του θα πρέπει να περιμένουν.
Αλλαγή. Φιλώ τη μητέρα μου. Αποχωρώ. Αύριο πάλι. Μια καινούργια ημέρα. Ότι είναι να γίνει, ας γίνει κι ας είναι καλό.
Από το άλμπουμ “The Very Best of Booker T. & the MG's” ακούμε το τραγούδι “Soul Dressing”.
06/06/2007
Aou...
ΑπάντησηΔιαγραφήtha sas skeptomai....
kalimera
Exetai alitheia skeftei na parete ena xarti kai ena molivi kai na sxediasete tin mitera sas, ekeines tis ores?
ΑπάντησηΔιαγραφήkalimera sas kai pali..
Καλημέρα και κουράγιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο κείμενο. Το λεξιλόγιο και τα νοήματα διαπνέουν κάθε συναίσθημα πόνου και διαμαρτυρίας. Περαστικά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο οδυνηρό να εύχεσαι να φύγει κάποιος που αγαπάς. Και οι σκέψεις που συνοδεύουν μιά τέτοια κατάσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω τίποτα άλλο να πω. Μόνο μιά μεγάλη ζεστή αγκαλιά θ'αφήσω.
Και από εμένα ευχές αληθινές για δύναμη, κουράγιο, κι άλλη δύναμη και πραγματικά ας έρθει το καλύτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ένα πολύ όμορφο διήγημα με τίτλο My Pretty Pony, ένας παππούς μαθαίνει στον εγγονό του, την έννοια του χρόνου. Του λέει λοιπόν ότι όσο είσαι μικρός ο χρόνος μοιάζει να επιμηκύνεται απελπιστικά όσο έχεις σχολείο και να τρέχει υπρβολικά πολύ μόνο όταν έχεις διακοπές. Όταν πια μεγαλώνεις και φεύγεις για πάντα από το σχολείο ο χρόνος αποκτά την φυσιολογική του ταχύτητα. Τότε, η μόνη περίπτωση ο χρόνος να περνά βασανιστικά αργά -όπως όταν ήσουν παιδί- είναι ότνα συμβεί κάτι δυσάρεστο όπως π.χ αν μείνεις άνεργος, αν αρρωστήσεις και μπεις στο νοσοκομείο..
Ήθελα να το μοιραστώ εδώ.
Το διήγημα είναι του Stephen King
Ελπίζω να πάνε όλα καλά. Πέρα απ΄αυτό να έχετε αρκετή υπομονή και κουράγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητε μας Αειποτε..
ΑπάντησηΔιαγραφήευχομαι περαστικα σας δυστυχως ισως ετσι να πρεπει, αλλωστε ειναι προορισμος ολων των ανθρωπων αυτο το "ταξιδι" τα νοσοκομεια ειναι η "βαλιτσα" μας και το "εισιτηριο" ο πονος ειτε σωματικος ειτε ψυχικος..αχ! καλο σας κουραγιο και δυναμη!
Η Μικρη Αγνωστη σας Φιλη
πέρασα τα ίδια χρόνια πριν με τον μπαμπά μου...περαστικά να είναι...κουράγιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό σας βράδυ:)
Εικόνες,στιγμές,καταστάσεις .Ιδιες
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χρόνος ακίνητος.
Μα να προλάβεις.
Καλή δύναμη.
Kalimera Aeipote,
ΑπάντησηΔιαγραφήpos eiste simera?
Συμφωνώ απολυτως με όλο το κείμενο. Η σημερινή δημοκρατία έχει ανάγκη από τη λογοκρισία ως επίφαση της ελευθερίας λόγου. Οξύμωρο; Όχι δα, μέσα στη δύναμη που χαρίζει στα όργανα της τάξης μπαίνουν και οι ψευδότιλοι της ελευθερίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κ. Ευτυχία πάει πολύ καλύτερα και αναμένεται αύριο να πάει στο σπιτάκι της [όπου και θα δοθεί μια καινούργια “μάχη”]. Είμαι σίγουρος ότι αν γνώριζε τα περί διαδικτύου θα σας έστελνε από ένα μεγάλο ευχαριστώ για το συγκινητικό ενδιαφέρον σας. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήpropetis:
Σας ευχαριστώ πολύ για το διαρκές ενδιαφέρον σας. Αυτό το: “Θα σας σκέπτομαι” είναι εξαιρετικά ανθρώπινο και γλυκό. Χαίρομαι που με τα κείμενα μου και μόνο μου χαρίζετε τέτοια ακριβά δώρα. Να είσαστε καλά.
Όσο για το σκιτσάρισμα που αναφέρετε ούτε καν μου πέρασε από το νου μιας και στερούμαι παντελώς τέτοιων δεξιοτήτων
An-Lu:
Ευχαριστώ πολύ.
ο δείμος του πολίτη:
Ευχαριστώ πολύ, με κακομαθαίνετε. . .
Το τελευταίο σας σχόλιο μοιάζει “παραστρατημένο”. . . Το έχω πάθει κι εγώ. . .
ellinida:
Ευχαριστώ πολύ, για όλα!
Lupa:
Ευχαριστώ πολύ. Ο χρόνος, κάποιες φορές, μοιάζει πραγματικά “πολυδιάστατος”. . .
renata:
Ευχαριστώ πολύ.
Μικρη Αγνωστη Φιλη:
Ευχαριστώ πολύ. Ο κίνδυνος μοιάζει να έχει απομακρυνθεί. . .
mimika:
Έχω περάσει κι εγώ παρόμοια με τον δικό μου πατέρα. . .
Ευχαριστώ πολύ
aqua:
Ευχαριστώ πολύ.
καληΗμέρα
"Ο κίνδυνος μοιάζει να έχει απομακρυνθεί"
ΑπάντησηΔιαγραφήKρατάω αυτό και πως να σας εκφράσω όλα τα υπόλοιπά μου δεν γνωρίζω.
Σας στέλνω όση θετική ενέργεια διαθέτω από την πολλή μου σημερινή.
Εύχομαι τα καλύτερα και σύντομα. Στέλνω όση δύναμη έχω.Καλημέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήχνούδι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ, αδυνατώ να πιστέψω ότι, εσείς ειδικά, αδυνατείτε να εκφράσετε και σας εύχομαι να πάντοτε έχετε απόθεμα θετικής ενέργειας. . .
bebe:
Ευχαριστώ πολύ. Καλοδεχούμενη. . .