Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007

0327. Πώς Εξηγούνται Πολλά

Ο άνθρωπος είναι πλάσμα μυστήριο. Του αρέσει να καμώνεται. Να φαντάζεται. Να πιστεύει για αληθινά τα όσα νομίζει. Και την πατάει. Στις σχέσεις του, ας πούμε. Κάνει μια υπόθεση και χτίζει ένα οικοδόμημα. Και το οικοδόμημα στέκει. Είναι σωστό και λογικό. Όμως εξακολουθεί να στηρίζεται σε μια υπόθεση. Και αν η υπόθεση είναι λανθασμένη; Πόσο μπορεί, σε μια τέτοια περίπτωση, να το οικοδόμημα στέκει;

Παράδειγμα υπόθεσης. “Ο α είναι φίλος μου”. Ωραιότατο! Βγαίνεις με τον α, μιλάς με τον α, μοιράζεσαι με τον α και, τέλος πάντων, όλα καλά. Κάποια στιγμή όμως, αρχίζουν τα ανάποδα. Ο α έτσι, ο α αλλιώς. Πώς το έκανε, σε μένα το φίλο του, αυτό ο α; Και τα τοιαύτα. Στεναχώριες. Και το οικοδόμημα [της φιλίας] δεν μοιάζει πια τόσο όμορφο και ελκυστικό. Και γιατί; Γιατί ο α, “ο φίλος”, έχει αλλάξει συμπεριφορά και μας πονά. Αν όμως αναθεωρήσουμε την υπόθεση και από καταφατική την θεωρήσουμε ερωτηματική: “Είναι ο α φίλος μου;” πολλά πράγματα θα αρχίσουν να μπαίνουν στη θέση τους.

Δεδομένες συμπεριφορές, όταν πάψουν να αξιολογούνται υπό το πρίσμα και το βάρος της φιλίας, μπορεί να αποδειχθούν έως και δικαιολογημένες. Με την ίδια λογική η δική μας αντίδραση μπορεί να είναι πιο ήπια και τα περιθώρια αντίδρασης διευρυμένα. Το αδικαιολόγητο μπορεί να περάσει στην περιοχή του ερμηνευόμενου και η καρδιά να ηρεμήσει. Αυτό που από τον φίλο είναι μαχαιριά από τον απλό γνωστό μπορεί να αξίζει αδιαφορία και μόνο.

Το αυτό, και σε πολύ μεγαλύτερη έκταση θα έλεγα, ισχύει και για τις ερωτικές σχέσεις. Τα επόμενα πρέπει να χωρούν στα προηγούμενα. Δεν είναι δυνατόν να λες: “Η β ενδιαφέρεται για μένα” και η β να περνά και να σφυρίζει αδιάφορα. Το να βαυκαλίζεσαι είναι δικαίωμα σου αλλά ο απέναντι δε φταίει σε τίποτα. Η αρχική υπόθεση δίνει και το μέτρο του πως κρίνονται τα επόμενα. Λανθασμένη αφετηρία, λανθασμένη συνέχεια. Δεν είναι κακό να ενθουσιάζεσαι αλλά μπορεί να αποδειχθεί ολέθριο το να επιμένεις.

Προσοχή μέγιστη, λοιπόν, στην αρχική υπόθεση, στις αρχικές συνθήκες. Σύνεση και μέτρο. Επίγνωση του σε ποιες υποθέσεις στηρίζονται οι σχέσεις μας. Τίποτα δεν είναι αιώνιο στο βραχύ βίο μας. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Οι συνθήκες αλλάζουν. Οι προτιμήσεις μας διαφοροποιούνται. Σωστά οικοδομήματα με σαθρά θεμέλια αξίζουν πολύ λιγότερο από όσο δείχνουν. Προσοχή στα πλαίσια μέσα στα οποία αξιολογούνται και κρίνονται συμπεριφορές.

Πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ας σιγοκαίει η ερώτηση: “Είναι σωστές οι αρχικές συνθήκες;”. Για να χαιρόμαστε περισσότερο, να απογοητευόμαστε λιγότερο, να μην αφήνουμε τα αρνητικά να σκεπάζουνε τα θετικά, να είμαστε των πλαισίων εντός. 

Και όλα αυτά γιατί πραγματικά:  

Ο άνθιρωπος είναι τιρένο μυσιτήριο


Ακούμε τον αγαπημένο Dean Martin στο τραγούδι “I Will”.
 

08/06/2007

8 σχόλια:

  1. Για άλλη μια φορά αγαπητέ aeipote δίνετε στις ανθρώπινες σχέσεις τις σωστές τους διαστάσεις."Τίποτα δεν είναι αιώνιο στο βραχύ μας βίο"
    Αρκεί να το συνειδητοποιούμε.
    Καλησπέρα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eλα που δεν μπορείς πάντα να εκλογικεύεις τα πράγματα!!


    (Δύναμη εύχομαι σε σας και περαστικά της..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Giati kale mas Aeipote, sinesi kai metro????
    Borei kaneis na valei metro stin agapi?
    Borei kaneis na pei tha endiaferomai gia ton sinanthropo mou, gia ton geitona mou, gia ton sindrofo mou, gia ton gonio mou, gia to paidi mou me metro?
    Diladi poio einai to metro?
    I agapi, mia morfi anidioteleias einai to ipsisto sinesthima to opoio ego prosopika pistevo oti prostatevei toso afton pou tin aisthanetai alla kai ton paralipti tis...(makroxronia diadikasia sigoura alla giati zoume alloste?)
    Katanoo to keimeno sas, apla tha eithela na prostheso an boro, vevaia oti "sinesi kai metro" isos na iparxoun mesa s'afto pou onomazo ego "agapi".
    Kalo vradi sas efxomai.
    Girisai i mitera sas?
    Siderenia!
    Pragmatika oi xoroi ton nosokomeion mas den katafernoun na isixasoun to mialo apo tin dikaiologimeni taraxi tou se tetoies periptoseis...to anditheto tha elega ...i kourasi kai i taleporia sindelloun sto akrivos anditheto...eftixos einai mallon perasmena...kai isos ksexasmena...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ σωστή η προτροπή σας. Όπως ορθά το θέτει η Κατερίνα, κατά πόσο είναι εφικτό?
    Στη φιλία πιστεύω είναι πιο εύκολο, γιατί για να πούμε "ο/η α είναι φίλος/η μου" υπάρχουν κάποιες "αντικειμενικές" συνθήκες που δοκιμάζεται η φιλία! Στην αγάπη δυστυχώς όχι! Βαδίζουμε σε ναρκοπέδιο!

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενδιαφέρουσα η προσέγγισή σου .Και άκρως ορθολογιστική.
    Προλαβαίνει και προστατευει από πολλά.
    Αλλά η ρημαδα η καρδιά κάποιες φορές γίνεται άτι αχαλίνωτο.
    Κι αντε να το μαζέψεις.
    Καλό σου απόγευμα!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εξαιρετικό κείμενο! Και πολύ χρήσιμο ...
    Οταν"Το αδικαιολόγητο περάσει στην περιοχή του ερμηνευόμενου " τότε έχει ήδη ανοίξει ο δρόμος για τη διεύρυνση του νου και την καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης..Με δυό λόγια γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
    Καλό ΣΒΚ να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αααχ, πως φαίνεται το μαθηματικό μυαλό πίσω από αυτά..

    Η ζωή είναι τόσο απλή που δεν την αντέχουμε εμείς οι άνθρωποι -πόσο μάλλον εμείς οι Έλληνες- και φροντίζουμε να την περιπλέκουμε αρκούντως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. elmelissa:

    Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια. . .

    Katerina ante portas:

    Πάντα όχι αλλά και το συνήθως καλό ακούγεται.
    Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές.

    propetis:

    Πιστεύω η επόμενη εγγραφή [0328. Αγάπη Σύνεση και Μέτρο] να διασκεδάζει τις εντυπώσεις σας αυτές. Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και τις ευχές.

    Ρενάτα:

    Μια πρώτη απάντηση βρίσκεται στην επόμενη εγγραφή [0328. Αγάπη Σύνεση και Μέτρο]. Από την στιγμή που παραδεχόμαστε ότι στην αγάπη βαδίζουμε σε ναρκοπέδιο έχουμε ήδη εφαρμόσει ένα μέτρο. . .

    aqua:

    Η καρδιά, βεβαίως, κάνει τα δικά της. Και καλώς. Το ζήτημα είναι το τι λες και τι πράττεις, και πώς.

    rodoula-kelly:

    Ευχαριστώ πολύ!

    Lupa:

    Φαίνεται, ε;
    Το ζήτημα είναι ότι το απλό είναι δύσκολο το πολύπλοκο εύκολο. . .


    καληΗμέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή