0334. Ο Καλός Γείτονας

Υπάρχουν πολλοί που έχουν την άποψη ότι οι καλοί γείτονες σπανίζουν πια. “Πάει χαθήκανε οι παλιές γειτονιές με τις καλές σχέσεις και τα μεταξύ γειτόνων χαμόγελα και τις καλημέρες”, λένε. Ίσως και να είναι έτσι. Όμως υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις. Τα παραδείγματα που σε κάνουν να λες: “Υπάρχουν ακόμα καλοί γείτονες!’’.

Τρανό παράδειγμα εξαίρεσης τέτοιου είδους ο καλός γείτονας στο πατρικό μου. Τον άνθρωπο δεν τον γνωρίζω. Όμως τι σημασία έχει; Το βέβαιο είναι ότι αυτός και με γνωρίζει και με εμπιστεύεται. Διαφορετικά δεν θα μπορούσα να ερμηνεύσω την συγκινητική ενέργεια του να αφήσει το παλιό, και αγαπημένο του υποθέτω, αυτοκίνητο στο πεζοδρόμιο μου.

Εδώ και τέσσερις μήνες περίπου ο εξαίρετος αυτός άνθρωπος έχει σταθμεύσει το παλιό Ford Escort του κατά το ήμισυ σχεδόν πάνω στο πεζοδρόμιο μου. Πρέπει να το αγαπάει πολύ για να το θέλει κοντά του. Εξ’ άλλου μοιάζει να είναι και η αποθήκη του για τα μη χρειαζούμενα με τα οποία το έχει γεμίσει. Το τελευταίο αυτοκόλλητο τελών κυκλοφορίας είναι από το 2004. Το μπροστά δεξιά λαστιχάκι του σκασμένο. Σφίγγεται η καρδιά μου.

Τον όμορφο αυτό γείτονα, όπως είπα, δεν τον έχω δει. Μου έχουν πει όμως ότι μένει λοξά απέναντι. Τιμή μου. Προφανώς πάνω στο δικό του πεζοδρόμιο θα βάζει το καινούργιο του τουτού. Στο δικό μου το παλιό του. Να το αισθάνεται κοντά του, να το βλέπει, να, ίσως, αναπολεί. Τι κι αν είναι πάνω στο πεζοδρόμιο και κοντά στη γωνία και δυσκολεύει την δεξιά, και μόνη επιτρεπόμενη, από τον ιδιωτικό δρόμο στροφή; Τι κι αν συνήθως “τρώει” μια ακόμα θέση στάθμευσης; Τι κι αν είναι αδύνατο να σκουπιστεί πια αυτό το τμήμα του πεζοδρομίου; Τι κι αν υπάρχει ταμπέλα που αναγράφει: “Παρακαλώ Μη Σταθμεύετε Πάνω στο Πεζοδρόμιο”; Τι κι αν αποτελεί πλέον εστία ρύπανσης; Τι σημασία έχουν αυτά μεταξύ καλών γειτόνων;

Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι ένα φυτό, που είχα την ατυχή έμπνευση να φυτέψω στο πεζοδρόμιο μου, έχει αρχίσει και απλώνει τα αυθάδικα κλαδιά του πάνω στο αυτοκίνητο. Αίσχος! Θα το ξεπατώσω! Η σκέψη και μόνο ότι η συμπεριφορά αυτή μπορεί να πληγώσει την ευαίσθητη ματιά του ευγενέστατου γείτονα με αναστατώνει.

Δε γνωρίζω αν ήταν πρωτοβουλία των ανάλγητων αρχών του δήμου ή κάποιος το ζήτησε αλλά στο χαριτωμένο αυτό αυτοκίνητο τόλμησαν και έβαλαν ειδοποιητήριο για απόσυρση ως εγκαταλελειμμένο. Αν είναι δυνατόν! Αγανάκτησε ο καλός γείτονας και πέταξε, τσαλακωμένο, το ειδοποιητήριο στον κήπο μου. Ήθελε, προφανώς, να μοιραστεί την αγανάκτησή του μαζί μας. Τον νιώθω. Τι έκανε ο άνθρωπος; Είναι κακό να αγαπάς και να θέλεις να βλέπεις το παλιό σου αυτοκίνητο; Είναι κακό να τιμάς τον κοντινό σου και να του δίνεις τη χαρά να δώσει λύση στο πρόβλημά σου; Τι να το κάνει ο χριστιανός, υποθέτω, το αυτοκινητάκι του; Να το φάει; Και τι πρεμούρα είναι αυτή για μόνο τέσσερις μήνες έκθεσης στο δρόμο [και του πεζοδρομίου μου επί] ή μόλις τριών ετών απλήρωτα τέλη κυκλοφορίας;

Εγώ τον καλό γείτονα δεν είχα, μέχρι τώρα, την ευχαρίστηση να τον συναντήσω και να του σφίξω το χέρι. Αλλά τον φαντάζομαι. Λεπτό, αβρό με ευγενικό πρόσωπο και παράστημα. Ευαίσθητο, καλλιεργημένο, λογικό, συνεπή και αξιοπρεπή. Με ειλικρινές ενδιαφέρον για την γειτονιά του και κυρίως τους γείτονες. Ακόμα και τους λοξώς απέναντι. Γεμάτον αυτοπεποίθηση, λεβεντιά και χάρη. Έτοιμον, σε πρώτη ευκαιρία, να “φιλοξενήσει” κι αυτός στο πεζοδρόμιο του και στην πόρτα του μπροστά το αυτοκίνητο του οποιουδήποτε γείτονα για μήνες και μήνες.

Ο τέλειος γείτονας! Για τούτο, σ’ αυτόν και τους ομοίους του, χαρίζω το γεμάτο νόημα και ουσία τραγούδι του J. J. Cale “I’ ll Make Love to Υou Anytime”.

Να είσαι καλά υπέροχε άνθρωπε, καλέ μου γείτονα, κόσμημα και κλέος της γειτονιάς μου, εχέφρονα κάτοικε της γης. Πάντα στη διάθεσή σου!

 

25/06/2007