Aγοράζεις ένα διαμέρισμα. Κι αυτό έχει και ένα μπάνιο. Έχει και ένα WC. Και αυτά τα δύο, τα τελευταία, έχουν και από μια λεκανίτσα. Για ώρα ανάγκης. Άνθρωποι είμαστε! Κι οι δυο λεκανίτσες πάλι, υπεμονή εντός ολίγου ολοκληρώνω, έχουν τα καπακάκια τους. Και αυτά τα καπακάκια ταλαιπωρούνται. Ανέβα – κατέβα. Κάτσε – σήκω. Χαλάνε. Φθείρονται. Σπάνε. Και πρέπει να τα αντικαταστήσεις. Νοικοκυρεμένα πράγματα. Έσπασε; Το αλλάζεις. Φυσιολογικό και νόμιμο. Και εύκολο; Πριτς!
Τι πράττεις όταν η λεκάνη σου, και συνεκδοχικά το καπάκι της, είναι της Super Duper φίρμας Ideal Standard; Λογικά πηγαίνεις στο πρώτο σχετικό κατάστημα που εμπορεύεται το είδος, βαστάς και το πορτοφόλι σου, και λες:
“Ήρθα! Δώστε μου καπάκι λευκό και ανθεκτικό και τσαχπίνικο διότι το προηγούμενο εθραύσθει!”
Αμ, δε! Τι καπάκι να αγοράσεις αφού ούτε η λεκάνη ούτε το καπάκι φέρουν άλλη σήμανση πέραν του κοσμήματος “Ideal Standard” καλλιτεχνικότατα γραμμένου; Ούτε μοντελάκι, ούτε ένας τόσος δα κωδικούλης, ούτε τίποτα. Πουθενά. Έχουν παρέλθει και χρόνοι δεκαπέντε και πλέον και άρα τρέχα γύρευε και ψάξε βρες.
Βρε αμάν; Τι μοντελάκι έβαλε ο μπαγάσας ο κατασκευαστής; Ιδού η απορία. Αρχίζεις τις υποθέσεις, ψάχνεις τα “χαρτιά” του σπιτιού, ρωτάς τους άλλους ενοίκους της πολυκατοικίας. Ουδείς γνωρίζει. Πηγαίνεις, αεράτος, στο σχετικό κατάστημα και αρχίζεις τις περιγραφές: “Λευκό, μοντελάκι 1990, οβάλ. . .”. “Σαν κι αυτό;”, ρωτάνε. “Όχι” απαντάς. “Σαν κι ετούτο;”. Ομοίως “Όχι”. Πρόβλημα. Τι καπάκι είναι το καπάκι; Της φύσης τα μυσιτήρια.
Το παίρνεις αλλιώς. Βγάζεις ένα “πατρόν” σε εφημερίδα, ιδού άλλη μια χρησιμότητά της πέραν του να συνοδεύει DVD, και επανακάμπτεις με το χαμόγελο του έξυπνου τύπου: “Σιγά να μην κουβαλάω το καπάκι”.
Αμ, δε και πάλι! Δε δούλεψε. Ήθελαν, λένε, το εξωτερικό του καθίσματος της λεκάνης πατρόν, μήπως και μπας, κι εγώ είχα βγάλει το εσωτερικό [κοινώς της οπής!]. Ρε για δε που έχει φτάσει η επιστήμη. Ρε για κοίτα τη ζημιά μπορεί να κάνει η απουσία ενός τόσου δα, κυριολεκτικά, σκατοκωδικούλη!
Το πήρα κι εγώ πατριωτικά. Όχι ρε! Δε θα βγω με το καπάκι στους δρόμους επειδή έτσι γουστάρετε. Δε θα το προσκομίσω! Έχω και εναλλακτικό σενάριο. Θα πιάσω φιλίες με τον καταστηματάρχη της περιοχής μου. Θα δοκιμάσω δέκα καπάκια, αν χρειαστεί, αλλά το πρόβλημα θα το λύσω δίχως σας.
Όπου και όταν το αυτονόητο λάμπει δια της απουσίας του εγώ βγάζω σπυράκια. Όσο, λοιπόν, εσείς δε βάζετε μοντέλα και κωδικούς εγώ δε θα χρησιμοποιώ τα προϊόντα σας.
Έτσι!
Και τι τραγούδι να κανείς επιλέξει σε τέτοιο θέμα ένα; Άτιμο καπάκι! Τέλος πάντων. Από την δεκαετία το 60 Βόρρειοι και “Το Τζίνι”. Αν τι μη άλλο, χαριτωμένο [θαρρώ].
18/04/2007
χεχε η μόνιμη κατάρα της Ιντεαλ! έχουμε όλοι περάσει απ' αυτό το λούκι.. Η μόνη λύση (και ας κάνω διαφήμιση) είναι τα μαγαζιά του Ψαραδέλλη που έχουν παλιά μοντέλα.. τι άλλο να πω.. έχει καεί κοσμάκης έτσιιιιι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα :)
Πάντως κι εγώ κάποτε πήγα με το καπάκι στο χέρι. Έτσι γυρνούσα όλο το δρομο (σαν γύφτος από παλιατζίδικο -δε μου φταίνε οι γύφτοι).
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ μου άρεσε το σχόλιο για την εφημερίδα.
θα ειμαι ασχετη...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα πω απλα μια καλημερα...
αφτο!
se paromoio peristatiko apla piga kai agorasa ena aplo kapaki apo kapoio pandopoleio tis geitonias mou...den tha eprepe na prakso etsi? Giati the prepei na psaksoume na vroume to singekrimeno kapaki? Ola to idio den einai? ego momiza oti i diafora einai mono stin piotita ande kai sto xroma....
ΑπάντησηΔιαγραφήtin kalimera mou kai kali epitixeia stin lisi tou megalou provlimatismou sou...
omorfi kai afti i mousiki epilogi sou, s'efxaristoume
Καλημέρα αγαπητέ μου aeipote, πρώτη η μουσική επιλογή! Όσο για το κείμενο θίγει κοινές εμπειρίες όλων μας άλλά τόσο κομψά και διασκεδαστικά! Πάντως η δική μας νέα στεφάνη, για τους ίδιους λόγους άρνησης, έπεσε δυο δάχτυλα..κοντή!
ΑπάντησηΔιαγραφή-Ευχαριστώ πολύ πολυ για το τραγούδι, εκείνο που έχασα!
Εγώ θα σε συμβούλευα πως ντροπή δεν είναι. Βάλε το σε μιά σακουλίτσα και πήγαινε βολτίτσα ως το Leroy Merlin που άνοιξε στο αεροδρόμιο. Εχει ένα σωρό, απίστευτα μεγάλη ποικιλία, και με σχεδιάκια κιόλας. Το Praktiker είναι μιά πιό κοντινή λύση, αλλά αν δεν πήγες ακόμα να δεις το Leroy Μerlin, θα σου άρεσε αυτή η βόλτα. Φανταστικό μαγαζί, δεν έλεγα να ξεκολλήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κολώνεις πάρε το πατρόν αλλά καλύτερα είναι να πάρεις το ίδιο το καπάκι. (παθούσα μαθούσα, αλλάξαμε δυό τρία μέχρι να πετύχουμε το σωστό)
Κατανοώ απόλυτα το πρόβλημα, ναι είναι σοβαρό.
Καλή τύχη!
Προ 3ετίας την πέρασα αυτήν την περιπέτεια και για μια εβδομάδα, αφού μετρήσαμε εξωτερικές στην αρχή κι εσωτερικές διαμέτρους λεκάνης και καπακιού, αρχίσαμε τις βόλτες με τα καπάκια. Τελικά το τέταρτο ήταν το σωστό!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Νικ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ ταλαιπωρία κι εμείς να διαβάζουμε μέσα στη τρελλή χαρά το απολαυστικότατο κείμενό σου.
Ουδέν κακόν...
:Ο)
Εχω την τύχη να θυμαμαι το όνομα του προ 25ετίας μοντέλου κι εναν εξυπηρετικότατο κατ/ρχη που αν δεν το έχει μου το παραγγέλνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας τα σχόλια θαρρώ πως δεν θα τ'αποφύγεις.
Σακκουλίτσα διακριτική κι αδιαφανή στο χέρι μπας και βρεις άκρη .
Εκτός αν το δεις σαν άσκηση πεζοπορίας
(ή και ναύρων!)
:)))
δεν θέλω να γελάσω με τον πόνο σας. αλλά δεν μπόρεσα και να το αποφύγω!
ΑπάντησηΔιαγραφήμαϊμούδες δεν υπάρχουν;
καλ'α ξεμπερδέματα!
Προφανώς το καπακωκουβάλημα δεν το γλυτώνετε...δοκιμάστε πάντως ταυποκατάστατα αφού τα "αυθεντικά" σας επεφύλαξαν τέτοια μεταχείριση ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα Αειποτε,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ειπε και ο simon says. Εσυ ταλαιπωρεισαι κι εμεις χαιρομαστε το κειμενο σου. ;-)
Οχι δεν ειμαι κακεντρεχης, το κειμενο "φταιει" που ειναι τοσο καλο - γι' αυτο γελαω.
Η συμβουλη μου: παρε το καπακι μαζι σου, κοπανησε το τους στο κεφαλι και μετα αγορασε ενα εναλλακτικο. Αλλα ξεχασα - εσυ δεν εισαι βιαιος χαρατηρας σαν εμενα. :-)
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν από όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, όλους και τον καθένα ξεχωριστά, για την θερμή συμπαράσταση στο . . . πρόβλημα μου. Πραγματικά με εντυπωσιάσατε! Να σας εξομολογηθώ ακόμα ότι είμαι λιγότερο ‘μάγκας’ από ότι ίσως νομίζετε. Υπέκυψα! Το καπάκι , έστω και το μισό, το έβγαλα βόλτα. Το πήγα μέχρι την αποθήκη του κ. Ψαραδέλλη [ευχαριστώ πολύ isis!] και αγόρασα ένα αντίστοιχο ιμιτασιόν ‘κάτσε καλά’! Έμαθα έτσι και το μοντελάκι του αυθεντικού: Luto! [πανάθεμά το!]. Λοιπόν, συνεχίζουμε ακάθεκτοι!
isis:
Ευχαριστώ πολύ. Όπως διαβάσατε, το έκανα!
ο δείμος του πολίτη:
Και ποιος δεν; Εφήμερες οι εφημερίδες και τα DVD τους, φοβούμαι, ομοίως . . .
Βασιλική:
Είσαστε ευγενέστατη και άσχετη ποτέ!
propetis:
Δυσιτυχώς δεν όλα τα καπάκια σε λεκάνες όλες κάνουν! [Φορές μερικές εντελώς ‘Σκαριμπίζω’].
Katerina ante portas:
Προσοχή στα . . . καπάκια λοιπόν. Παρακαλώ! Ευχαρίστησή μου.
ellinida:
Ώστε λοιπόν και το ‘Leroy Merlin’ μπήκε στη ζωή μας; Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση.
renata:
Μα εδώ έχουμε να κάνουμε με κοινωνικό πρόβλημα! Αποδεδειγμένα, πάντως, οι μετρήσεις στην περίπτωση αυτή δε . . . μετρούν! Είναι η γεωμετρία του αντικειμένου η μυσιτήρια . . .
simon says:
Από το να βγάζει κανείς καπνούς δεν είναι προτιμότερο, και διασκεδαστικότερο, να βγάζει χιούμορ; :Ο)
aqua:
Όπως τα προβλέψατε έγιναν!
Кроткая:
Πολύ χαίρομαι που γελάσατε. Κι εγώ γέλασα με το παράλογο του πράγματος [ένα κωδικούλη ρε παιδια, τι ζητάμε;].
An-Lu:
Και σεις το βρήκατε!
Dralion:
Χαίρομαι όταν χαιρόσαστε! Καλή η συμβουλή αλλά τι φταίει και ο υπάλληλος; Βίαιος δεν είμαι αλλά λέω απίστευτα πράγματα με ξεγελαστικό ήρεμο τόνο. [Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει . . . που λένε].
;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, Καλή Εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητε Αειποτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήμε πεθανατε στα γελια!
ειχα αφησει μερικες γειτονιες αγυριστες κι ανασκουμπωθηκα πριν λιγο προκειμενου να "ενημερωθω" :))
ε! ετουτο εδωμε πεθανε! ασε που το εχω ζησει προ δεκαετιας με αντιστοιχο καζανακι τοιχου!
εκει να δειτε!
....
ακομη αντεχει ο κουβας που αγορασα τοτε..
οσο για τα καπακακια... ειχα σταμπαρει ενα μαγαζακι, προχειρο, επι της δουκισης πλακεντιας, το οποιο ομως μεταφερθηκε με το ανοιγμα του μετρο και τη τεραστια τρυπα που ειχε ανοιξει σε καποια φαση
ειναι τωρα καπου στη λεωφορο σπατων δεξια οπως παμε
εκτος κι αν... προτιμησετε τα λουλουδατα καπακακια που μοστραρουν σε cult βιτρινες του κολονακιου!!
σας φιλω μετα τιμης και γελωτος!
κι αν βρειτε λυση, παρακαλω ενημερωστε και μενα την πτωχη! :))
Aaaaaaaaaaa! ειδα πως λυσατε το θεμα! :))
Χαίρομαι που το κείμενο μου σας χάρισε γέλιο. Μερικές καταστάσεις είναι πραγματικά κωμικοτραγικές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και να είσαστε πάντοτε με ένα χαμόγελο στα χείλη. . . :))