Το λεωφορείο δεν ήταν “διπλό”, ως συνήθως. Από την αφετηρία σχεδόν γέμισε. Στην πρώτη στάση το πλήθος των επιβατών που επιβιβάστηκε δημιούργησε αδιαχώρητο. Από τους πρώτους ήταν ένα κοριτσάκι, γύρω στα δέκα – έντεκα, μικροκαμωμένο, ξανθό, ευκίνητο. Έπιασε ένα από τα ελάχιστα αδειανά καθίσματα. Άφησε μια νάιλον τσάντα στο κάθισμα. Ανασηκώθηκε, “Μαμά, μαμά” άρχισε να καλεί με σιγανή φωνή. Τίποτα. Χωρίς να αφήσει το κάθισμα συνέχισε να φωνάζει τη μητέρα της και να την αναζητά με το βλέμμα. Το λεωφορείο είχε πια γεμίσει. Κάποια στιγμή την εντόπισε στο πίσω μέρος του λεωφορείου. Απόθεσε και την τσαντούλα της στο κάθισμα. Κοίταξε γύρω της και είπε δυνατά και καθαρά: “Μην καθίσει κανείς!”. Δεν ακούστηκε κιχ. Ξεκίνησε. Έφυγε και επέστρεψε με τη μητέρα της. Μια σχετικά νέα γυναίκα. Η μητέρα της κάθισε και την πήρε στην αγκαλιά της. Ένα κοριτσάκι με αλογοουρά και πεταχτά δοντάκια. Την καμάρωσα τη στάση και τη συμπεριφορά της. “Να ένας άνθρωπος που θα τα καταφέρει στη ζωή του!” συλλογίστηκα. Και χαμογέλασα. 16/02/2007
σας εβαλα στην πυραμιδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν πιστευω να σας πειραζει;;;
καλημερα!!!
:)
Μου έκανε εντύπωση πως την αναζητούσε επιτακτικά μεν, σιγανά δε! Δείχνει αν μη τι άλλο σιγουριά ! Καλημέρα σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήβασιλική:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυδόλως. Αλλά για το πότε θα "παίξω" επιφυλάσσομαι. Το πιθανότερο στην επόμενη εγγραφή και μοιάζει να είναι μια καλή ευκαιρία. . .
renata:
Επρόκειτο για ένα καταπληκτικό και δυναμικό πλάσμα. Την καμάρωνα πραγματικά. . .
Καλό Τυρίμερο!
Με μάνα να το παρατάει σε ένα λεωφορείο και να είναι μακριά του πολύ φοβάμαι για το αντίθετο. Ο τσαμπουκάς ενός παιδιού πιάνεις. Δοκίμασέ το κι εσύ μια μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαριτωμένο σίγουρα.:)
ΑπάντησηΔιαγραφήο δείμος του πολίτη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρκτή διάσταση και αυτή. Προτίμησα να δω το δυναμισμό που έβγαζε το κοριτσάκι το οποίο και δεν φαινόταν στο παραμικρό φοβισμένο ή ταραγμένο. . .
ellinida:
Όντως. :)
Καλή Εβδομάδα
Παρόλα αυτά, παρόλη την δύναμη και σιγουριά του παιδιού, παρόλη την ηλικία του, δεν ξέρω αν θα την χαιρόμουν. Τη σιγουριά εννοώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί το λεωφορείο και οι ελεύθερες θέσεις είναι για όλους. Το να βάλεις μια τσάντα και να πεις "μη καθίσει κανείς", μου θυμίζει τους γερμανούς όταν πάνε διακοπές και βάζουν από βραδύς στις καρέκλες μπροστά στην πισίνα την πετσέτα τους.
Ναι η μικρή ξέρει τι θέλει, και ξέρει πως να το πραγματοποιήσει, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θα ήθελα να είμαι φίλη της.
Το μόνον που εξιλεώνει την συμπεριφορά της είναι ότι δεν φώναξε δυνατά την μητέρα της...
Καλημέρα από το ηλιόλουστο Hilden :-)
Σεβαστή η άποψη. Όμως, πιστέψτε με, το κοριτσάκι είχε θάρρος, όχι θράσος. Το δε κάθισμα το "εγκατέλειψε" για ελάχιστο χρονικό διάστημα. Η όλη συμπεριφορά της απέπνεε σιγουριά και δύναμη, συνεπώς καλή ανατροφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ από μια συννεφιασμένη Γλυφάδα :)