Βαδίζω στο δρόμο. Με ζεσταίνει ο ήλιος. Είμαι ευχαριστημένος. Έχω προβληματάκια με τη δουλειά. Αλλά, ποιος δεν έχει; Πλησιάζει και η δίκη του εξαδέλφου. Σε σαράντα μέρες. Το πρόβλημα είναι τι θα απογίνει η υπερήλικη θεία. Θα έλθει κι αυτό. Θα συμβεί. Θα περάσει. Σχολάω σε τρεις ώρες. Επιστροφή. Θα με περιμένουν. Περιποιημένη μακαρονάδα. Όταν αποφάμε θα πάω στη μητέρα μου. Θα συζητήσουμε λίγο. Θα φτιάξω καφέ. Θα κατεβώ στο υπόγειο. Θα διαλέξω τη μουσική που θα ακούσω. Θα ανοίξω τον Η/Υ. Θα ανακατέψω τα χαρτιά και τα πράγματά μου. Θα φύγω κατά τις επτά. Επιστροφή. Λίγη τηλεόραση. Λίγο στον Η/Υ και πάλι. Θα τσιμπήσω κάτι. Θα έλθει η ώρα. Δοντάκια και νάνι. Αύριο από την αρχή. Είσαστε μάρτυρες. Εκτιμώ την καθημερινότητά μου. Πριν τη χάσω!Ακούγεται το: “Έχεις Μάτια το Φεγγάρι” των Μίκη Θεοδωράκη – Μάνου Ελευθερίου με τον Αντώνη Καλογιάννη.
02/02/2007
Δε σε πονάει όμως; Δε σε πονάει η επανάληψη; Δε νιώθεις τον πόνο και τον τρόμο της έλλειψης αλλαγών; Πονάς κι εσύ πονάω κι εγώ. Ίσως εδώ μέσα, ίσως στη γραφή και την ανάγνωση, ίσως στη δημιουργία ποιημάτων ή πονημάτων να χάνεται κάπως ο πόνος. Τελικά τα ιστολόγια είναι καλά παυσίπονα, πιστεύω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εκει που τα θεωρεις ολα καθημερινα, εκει που εκτιμας την καθημερινοτητα σου - ερχεται το Απροσμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα Βλεμμα, απο εκεινη που θα γινει σε λιγο η αγαπημενη σου. Ενα ετοιμοθανατο σκυλι που θα το μαζεψεις απο τον δρομο και θα γινει ο σκυλος της ζωης σου. Ενα ταξιδι που το ξεκινας βαριεστημενος απο υποχρεωση και καταληγει να γινει η ιδια σου η ζωη.
Εχω μαθει να μην βασιζομαι στην καθημερινοτητα μου.
Καλημερα.
Δεν φαίνεται και τόσο άσχημη...φτάνει να μην είσαι αρρωστημένα προσκολλημένος σε αυτήν.....
ΑπάντησηΔιαγραφήολα ομορφα τακτοποιημενα...
ΑπάντησηΔιαγραφήανικανοποιητοι ομως...
τι να λεμε τωρα...
αστα να πανε καλυτερα...
Και όμως.. πόσο όμορφη είναι η καθημερινότητα λίγο το καταλαβαίνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρίως όταν ανατραπεί.
Να την απολαμβάνεις φίλε μου.
θα μπορουσα και να το διαβασω σαν ειρωνεια το ποστ σας
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν σας ξερω και.. υπαρχουν αποχρωσης της στο κειμενο
ομως... εκεινο το τελευταιο σας: πριν την χασω!, με κανει να πιστευω πως τελικα την εκτιματε την καθημερινοτητα σας..
κι εγω προσπαθω να το κανω, να το πετυχω, να το θυμαμαι καθε που πνιγομαι και να συνειδητοποιω το εχειν μου στις ευθυνες του πνιγμου μου..
το ειπα και στο προηγουμενο σας ποστ κι ισως φανει η μανια μου με το θεμα.. μα.. οπως το τελειωσατε κι εσεις, αμα δε χαιρεσαι τις μικρες καθημερινες στιγμες δυσκολο να βρεις τη χαρα και των μεγαλων
στο κατω κατω βρε αδερφε! δεν ειναι και ασχημο να σε περιμενει μια περιποιημενη μακαροναδα σπιτι μεσημεριατικα!!!
εμεις εδω, ξεκιναμε τη βδομαδα με μακαρονια!
απαιτηση του γιου βλεπεις!
σε αντισταθμιση της καθε φορα αρχης του σχολειου..! :))
χαιρε Αειποτε!
καλο Σαββατοκυριακο!
Αγαπώ την καθημερινότητά μου. Στο ήδη ζωγραφισμένο τοπίο της, ρίχνω που και που μερικές πινελιές άλλων αποχρώσεων και καινούργια τοπία σχηματίζονται, έστω και ως φόντο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμορφη μουσική ναι. Οπως και το προηγούμενο γραπτό. Γλυκόπικρη.
Καλησπέρα Αειποτε.
"Aπό αυτά που μου'χεις πάρει τπτ δεν είν'δικό σου"
Ανθρώπινα αγγίγματα μέσα σ' όλα τούτα. Πράγματα που αγαπάμε, αισθήσεις, μυρωδιές, εικόνες, καλοζεσταμένες απ' την επανάληψη, μα, κάθε φορά μοναδικές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγκαλιά του γνώριμου. Η οικειότητα. Η καθαρότητα κι η αλήθεια του.
Και κάπου στη γωνιά χασκογελάει η ανατροπή.
Λες;
ο δείμος του πολίτη::
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές πραγματικά η επανάληψη κουράζει και πονάει. Όμως μαθαίνει κανείς να αναπτύσσει άμυνες, να ξεφεύγει. Η καθημερινότητα μπορεί τότε να αποδειχθεί μια χρυσή βάση για να στηρίξει κανείς αλλαγές και διαφοροποιήσεις. Όντως το γράψιμο και τα ιστολόγια μπορούν, κάποιες στιγμές, να λειτουργήσουν και σαν παυσίπονα.
Dralion:
Και μήπως η καθημερινότητα δεν κάνει το απρόσμενο τέτοιο; Εγώ στην καθημερινότητά μου στηρίζομαι και από αυτήν ξεκινώ. . .
An-Lu:
Καλή είναι και μπορεί να σηκώσει πολλά. Όσο για την προσκόλληση, παλεύεται!
Βασιλική:
Ούτε όμορφα τακτοποιημένα ούτε ανικανοποίητοι. Μια διαρκής πάλη για το καλύτερο.
Markos:
Όμορφη και πολύτιμη. Λιμάνι επιστροφής. Και η ανατροπή της βάλσαμο ή πόνος. Ευχαριστώ και αντεύχομαι.
Orelia:
Καμιά ειρωνεία [αν και ειδικεύομαι]. Την αγαπώ, την προσέχω, προσπαθώ να την βελτιώσω. Η καθημερινότητα μας ασπίδα και δόρυ. . .
Xνούδι:
Έτσι πρέπει. Η καθημερινότητά μας είναι επιλογή και ευθύνη μας. Την αγαπάμε και την προστατεύουμε. Την τροφοδοτούμε και μας τρέφει.
Καπετάνισσα:
Το κλειδί. Να αντιμετωπίζεις την καθημερινότητα αποδίδοντας στις στιγμές την μοναδικότητα που τους αξίζει. Γιατί ποτέ δεν γνωρίζεις τι θα χάσεις και πότε. Καλοδεχούμενες και οι ανατροπές που παραμονεύουν και κλείνουν το μάτι για να αθροιστούν και να διαφοροποιήσουν. . .
Καλή Εβδομάδα