Έρχονται στιγμές που αισθάνομαι ότι από τη ζωή λείπει μια διάσταση. Αυτή του ύψους. Τα σπίτια μας κομμένα στα δυο. Σαν καρπούζια. Ορθογώνια τα δωμάτια και τα έπιπλα. Γραμμές οι τοίχοι. Ταινίες οι δρόμοι. Και οι άνθρωποι, κουκίδες. Κινούνται και πάνε. Ζωές τεθλασμένες γραμμές. Το σμίξιμο μας ταύτιση και τ’ άλλα γύρω – γύρω. Ζωή ισοπεδωμένη. Παρατηρήσιμη, προβλέψιμη, αδιέξοδη. Δίχως εξάρσεις. Όλη μας η ζήση μια μουντζαλιά στο χαρτί του κόσμου.
Ακούγεται το: Flash / Duke of Burlington.
31/01/2007
λειπει ή δεν υπηρχε ποτε;
ΑπάντησηΔιαγραφήοπως και να εχει, ειναι "μιση" ζωη ετσι...
σιγουρα ειναι...
Η ζωή είναι δισδιάστατη. Μουντή και παγερή σε δύο διαστάσεις. Δεν ξέρω αν λείπει το ύψος, δεν ξέρω αν λείπει το βάθος, αλλά η ανθρωπιά στις σύγχρονες πόλεις και στην καθημερινότητά μας λέιπει σίγουρα. Ίσως τα ευκλείδια μαθηματικά να μην μπορούν να αποδώσουν τη σύγχρονη ζωή στις πόλεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο τα Σ-Κ γίνονται οι δύο διαστάσεις τρεις ή και περισσότερες...
ΑπάντησηΔιαγραφήβασιλική:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜισή και μισητή από σημείο και πέρα ένα. Γι' αυτό: ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
ο δείμος του πολίτη:
Ακριβώς επειδή μιλάμε για δύο διαστάσεις μάλλον μπορούν [τα ευκλείδια μαθηματικά]. Κι εμείς;
an-lu:
Ιδού, λοιπόν, μικρή ευτυχία μία!
Καλό Μεση-ημεράκι!
και αυτο το "αντισταση" πως γινεται;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα με ανατροπή της "κανονικότητας" που έχει οδηγήσει στις δυο διαστάσεις. Αλλάξτε: ρούχα, γνωστούς, διαδρομές, συνήθειες, χαμόγελο, σκέψεις και ύφος. Τολμείστε και πληρώστε. Εάν είσαστε τυχερή τα ρέστα θα είναι περισσότερα από τα καταβληθέντα. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια ομως μπορει να ειναι η πραγματικη διασταση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ! Πολύ δύσκολο το σημερινό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το πολυσκέφτομαι (παραπάνω απ' όσο πρέπει)να πω την αλήθεια αλλά συμφωνώ με τα περί ανατροπής κανονικότητας. Για αρχή, καλό ακούγετε. Το κλειδί είναι εκείνο το "τολμήστε και πληρώστε" αν και θα σας πρότεινα να μην σκέφτεστε καθόλου τα "ρέστα".
:Ο)
η ζωη
ΑπάντησηΔιαγραφήη προβλεψιμη
η παρατηρησιμη
η αδιεξοδη
καποια μερα μου χαρισε το μυστικο της
κι απο τοτε επαψα να την μετρω σε σαββατοκυριακα κι αργιες, μη και βγει μικρη..
και μαζι.. μ' εμαθε να ζω τις μικρες μου στιγμες, ετσι που.. να μην εχει η ευτυχια μου αναγκη τις μεγαλες για να υπαρξει...
παλι.. ολα αυτα ανηκουν στη δικη μου σφαιρα
κι ελπιζω ναναι λιγοστο το συνολο που θα τη μοιραστουμε
ποναει λιγο
τα σεβη μου
Ρε συ έχεις δίκιο. Μλκ μου. Κάτι πήγα να πω. Δεν αφήνω λέω εγώ τα μαθηματικά για να πιάσω καμία ιστορία ή φιλολογική κριτική; Το πάω να το παίξω έξυπνος σε χωράφια που δεν γνωρίζω; Το μλκ. Ρεζίλι έγινα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου, δες το βίντεο που βρήκα και έχω στη σελίδα μου! Εκεί να δεις ισοπέδωση.. Και μας έρχεται το φρούτο της μοναξιάς και της αλλοτρίωσης, μάλλον μας ήρθε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό είναι ότι και οι όμορφες επαρχιακές πόλεις με τις ιδιαιτερότητες και το αρχιτεκτονικό τους χρώμα, προσχωρούν στην αισθητική της ισοπέδωσης, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή και την ψυχική υγεία των κοινωνιών τους...
Μην είστε λυπημένος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΕΖΑ TV
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατανοώ το ερώτημα. Υποθέτω, όμως, ότι μια απάντηση του τύπου «ανάλογα με την περίπτωση» δεν θα ήταν αποδεκτή.
simon says:
Η κανονικότητα υπνωτίζει και αιχμαλωτίζει. Αποκλείει και ζορίζει. Είναι όμως ο κορμός. Το σημείο εκκίνησης. Όλα μοιάζουν δύσκολα μερικές φορές. Και είναι.
Orelia:
Μια καλή ιδέα το να γίνουμε «στιγμιστές». Να χαιρόμαστε, δηλαδή, τις στιγμές μας. Πιστεύω ότι αν δεν χαίρεσαι με [και για] τις μικρές στιγμές ούτε με τις μεγάλες θα μπορέσεις να χαρείς. Ο καθένας προσλαμβάνει όση χαρά και ευχαρίστηση μπορεί και επιθυμεί.
o δείμος του πολίτη:
Ποιος είναι αυτός που ποτέ δεν έχει μπερδευτεί; Όλα καλά. Μεταξύ μας είμαστε. . .
katerina ante portas:
Πολύ καλό το video και η ισοπέδωση παρούσα. Μηχανικές κινήσεις, ρυθμοί που στραγγαλίζουν. Άτιμο πράγμα τελικώς η «εξέλιξη». Όσο για τις επαρχιακές πόλεις είναι πραγματική δυστυχία το να τις παραδίδουμε έτσι όπως τις παραδίδουμε και να προδίδουμε και να υποθηκεύουμε το μέλλον.
Copmposition Doll:
Ώστε «εκπέμπω» κάτι τέτοιο; Δεν είμαι, θαρρώ. Περισσότερο ζορισμένος και αναγκεμένος μου φαίνομαι. Όπως και να έχει ευχαριστώ για την γλυκιά προστακτική. . .
Καλό Σαββατοκύριακο