Μια λέξη την ημέρα θα έπρεπε να φτάνει. Και δε φτάνει. Και ψάχνουμε κι άλλες. Και προσπαθούμε να τις ταιριάξουμε. Και δυσκολευόμαστε. Τα πολλά λόγια φτώχεια.
Ένα τραγούδι θα έπρεπε να αρκεί. Να ακουστεί. Να μιλήσει. Να θρέψει. Και δεν αρκεί. Δεκάδες τραγούδια. Αποευαισθητοποιημένη ακοή. Ανεκπαίδευτη ψυχή. Από το ένα στο άλλο. Τόσο που πια δεν μένει τίποτα.
Μια εικόνα θα έπρεπε να είναι αρκετή. Και δεν είναι. Συγκεντρώνουμε εκατοντάδες. Κοιτάζουμε αλλά δε βλέπουμε. Και ψάχνουμε.
Μία, ένα και μία. Και δεν αρκούν. Και παλεύουμε. Και μαζεύουμε. Και συνεχίζουμε.
12/01/2007
και τι φτανει τελικα;
ΑπάντησηΔιαγραφήολα πολλα και ολα τοσο λιγα!
και εμεις;
ουφ!
"Αποευαισθητοποιημένη ακοή. Ανεκπαίδευτη ψυχή": αυτό είμαστε, αυτό πρέπει να αντιστρέψουμε. Κάποτε πρέπει να εργαστούμε πάνω στην κουλτούρα ενός ταλαίπωρου από το σκυλάδικο (πάσης φύσης: δημοασιογραφικό, τηλεοπτικό, βιβλίων, κινηματογράφου, ασμάτων) λαού και να ξεφύγουμε από τους ηχητικούς και οπτικούς αυνανισμούς που μας πλασάρουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή:Ο)
βασιλική: Δύσκολο ερώτημα. Ειλικρινώς, αγνοώ. Μένει μονάχα η τάση για ότι επιθυμούμε, για ότι ονειρευτήκαμε. Μένουμε εμείς και οι εαυτοί μας. Και πολλές φορές και ένα ουφ, βεβαίως. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήο δείμος του πολίτη: Είμαστε, από την άποψη αυτή, ότι ακούμε και ότι βλέπουμε. Δυστυχώς αυτά που μανιωδώς προβάλονται δεν είναι πάντοτε τα καλύτερα και ισχύει το "Αμαρτίης αιτίη η αμαθίη του κρέσσονος" ή "Του σφάλματος αιτία η άγνοια του καλού" του κ. Δημόκριτου ["Αείζωον Πυρ" - Εκδόσεις Μπαχαράκη"]. Μεγαλώνουμε με σκουπίδια και τα νομίζουμε και αριστουργήματα. Αμβλύνονται τα αισθητήριά μας και η πνευματική μας ζωή χαντακώνεται. . .
simon says: Χαίρε αγαπητέ Μάκη!
Καλό Βράδυ!
Και λέξη δίπλα στη λέξη, τραγούδι με το τραγούδι, ζωγραφιά με τη ζωγραφιά,αποκαλυπτόμαστε και ανακαλύπτουμε τους άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι όμορφα! Ε?
Ω, τι θίγεις, αείποτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ευκολία μας, στη ρηχότητά μας
Όλοι
Κι αντί να βρίζουμε το σύστημα, ας αποκαλυφθούμε πρώτα στους εαυτούς μας
σταματώντας την άσκοπη τρεχάλα
Σ` ευχαριστώ που το `καμες
Όταν ο μονόφθαλμος γίνεται βασιλιάς τότε είναι πια η εποχή που πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια και το μυαλό που τόσο καιρό κρατούσαμε κλειστά. Δεν είμαι της κουλτούρας, δεν είμαι κανένας συγγραφέας της προκοπής -η πένα μου, τα πλήκτρα μου είναι αδύναμα κι ασθενικά- βλέπω όμως όπως και τόσοι άλλοι στο χωριό μας -και χαίρομαι τόσο- ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, ότι οφείλουμε να δείξουμε ένα νέο δρόμο. Ξεκινώ από τις τάξεις μου και δείχνω παντού ό,τι ξέρω και ό,τι νιώθω. Κουλτουρα τελικά να κάνεις τον κόσμο να νιώσει, να δει πέρα από τον εαυτούλη του.
ΑπάντησηΔιαγραφήcomposition doll: Προσπαθούμε. Όσο μπορούμε. Και είναι δύσκολο. Και όμορφο; Όταν ανθίσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήsokratis xenos: Και τα βιβλία, και η μουσική και όλα βιομηχανικά προϊόντα. Καταναλωτικά προϊόντα με marketing και επιδίωξη μεγιστοποίησης του οικονομικού οφέλους. Αγοράζουμε τα λάθος προϊόντα, λοιπόν, από τα λάθος σημεία. Μουσική, βιβλία, ταινίες από τα περίπτερα. Δεν είναι κακό, κατ' αρχήν, αλλά το εκτρέψαμε σε τόσο λανθασμένη κατεύθυνση που πλέον δε συμμαζεύεται. Υπερκαταναλωτισμός. Άλμπουμ, βιβλία και ταινίες κυριολεκτικά μιας χρήσης. Το ακούς, το διαβάζεις, το κοιτάς και ύστερα το πετάς. Το επόμενο Σαββατοκύριακο, έτσι κι αλλιώς, τα περίπτερα θα είναι και πάλι γεμάτα "τέχνη". Ο Θεός βοηθός. . .
ο δείμος του πολίτη: Είναι η εποχή της μπογιάς και του δήθεν. Του "κόψε δρόμο" και "σκασίλα μου". Όλα βιαστικά και γρήγορα. Τσαπατσούλικα. Απόδοση, κάθε είδους, εδώ και τώρα. Έχουμε πολλά. Μας λείπουν περισσότερα. Χρειαζόμαστε πολύ τους δασκάλους που θα δείξουν ότι τα πράγματα, οι καταστάσεις και οι συνθήκες μπορούν να είναι και αλλιώς. Χρειάζεται πλέον ένας εξανθρωπισμός του βίου μας. Μια κοινωνικοποίηση που δεν θα απορρίπτει και δεν θα περιθωριοποιεί. Ένας επαναπροσδιορισμός των αξιών και επαναφορά της λογικής στις σχέσεις σε όλα τα επίπεδα. . .
Καλημέρα
Σωστός ο κύριος. Αείποτε λοιπόν στην υποκουλτούρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύκλους αέναους κάνουμε, διαδρομές επαναλαμβανόμενες μόνο και μόνο γιατί βουλώσαμε τ' αυτιά στις εσωτερικές φωνές και μας ταιριάζουν πια τα "φορεμένα", τα κοινώς αποδεκτά, τα της οθόνης και της πασαρέλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόση ευτέλεια, τόσο σκουπιδαριό από παντού, ε;
Εν αγαστή σύμπνοια και ομοψυχία...
Έτσι είναι. Το κακό είναι ότι, ως μεγάλα πλέον παιδιά, είμαστε συνυπεύθυνοι, κατά όσο μας αναλογεί, για το πως και το τι συμβαίνει. Το σίγουρο είναι ότι χρειάζονται και είναι πολύτιμες οι νησίδες αντίστασης. Χρειάζεται η καθαρή σκέψη, η αντίσταση στην τσουβαλοποίηση, η πορεία η αντίθετη στο ρεύμα. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Φοβάμαιι ότι όχι μόνο είμαστε συνυπεύθυνοι, αλλά ότι είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου ημέρα..
Σκληρό ακούγεται αλλά για το επιμέρους, και υπό συνθήκες, αληθές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Έτσι είναι.Περιττή αφθονία...
ΑπάντησηΔιαγραφή