Με στεναχωρούν τα άδεια καταστήματα. Αυτά που νοικιαστήκανε και λειτουργήσανε κι ύστερα ξενοικιαστήκανε. Άδειασαν κι έχασαν τη ψυχή τους. Κλειστά. Δίχως αέρα και ανθρώπων φωνές. Αυτά που γνώρισαν ημέρες δόξας. Που στέγασαν όνειρα και ελπίδες. Που φτιαχτήκανε και εξοπλιστήκανε με αγάπη και φροντίδα. Που το κατώφλι τους διάβηκαν άνθρωποι πολλοί. Δύσκολες εποχές. Σκληρή η πραγματικότητα. Λανθασμένες επιλογές; Λόγοι υγείας; Σκληρός ανταγωνισμός; Μετακόμιση; Ποιος γνωρίζει; Απομεινάρια του εξοπλισμού τους που σκονίζονται. Ρολά κατεβασμένα. Έντυπα και φάκελοι λογαριασμών πεταμένα στην είσοδο. Εγκατάλειψη. Θλίψη και στεναχώρια. Αυτά, και τα άλλα. Τα αδοκίμαστα. Που κατασκευάστηκαν με ελπίδες και ξενοίκιαστα μαραζώνουν επί χρόνο πολύ. Χαμένα σε ορόφους και σημεία απόμερα. Να προσμένουν και να παλιώνουν. Να παλιώνουν και να μαραζώνουν. Τα βλέπω, τα παρατηρώ. Σημειώνω στο μυαλό τις θέσεις τους. Στοχάζομαι τους ανθρώπους και τις ζωές τους. Και θλίβομαι. Εύχομαι. Να λειτουργήσουν. Να λάμψουν. Να στεγάσουν όνειρα κι ελπίδες. Να βοηθήσουν να ζήσουν και να ευημερήσουν άνθρωποι και οικογένειες. Από την καρδιά μου. . .Ακούγεται το: “Πες το κι Έγινε” – Χάρις Αλεξίου, Νίκος Πορτοκάλογλου.
05/02/2007
δες τα ομως πως ομορφαινουν μολις νεος ενοικος τα τιμησει!
ΑπάντησηΔιαγραφήενα τετοιο εχουμε διπλα μας
κι αυτες τις ημερες παρατηρω τη μεταμορφωση του
σαν γυναικα που αποφασισε να περιποιηθει τον εαυτο της μετα απο μεγαλη "τρικυμια"
κι η απαντοχη σε χερια και ματια των νεων ενοικων;
ας ειναι καλες οι δουλειες που ανοιγουν
χμ.. ασχετες μοιαζουν οιλεξειςπου χρησιμοποιησα ε;
πως το εγραψες;
να ευημερησουν ανθρωποι και οικογενειες, λοιπον..!
καλη βδομαδα!
κάπως έτσι δεν μοιάζουν
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι οι ζωές κάποιων ανθρώπων;;;
σαν καταστήματα άδεια,
σαν καταστήματα που αλλάζουν ενοικιαστή,
σαν καταστήματα που δεν νοικιάζονται ποτέ;;;
καληνύχτα σας...
Οικονομική δυσπραγία, αδυναμία των πολιτών να στηρίξουν την αγορά, όχι απλά επειδή υπάρχει ακρίβεια, αλλά επειδή δεν έχουν χρήματα (ας θυμηθούμε ότι το 1/5 των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας).
ΑπάντησηΔιαγραφήorelia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνούμε, λοιπόν. Δύσκολο το εμπόριο και η απαντοχή θηρίο. Για τούτο έυχομαι όλα να πάνε καλά ξεκινώντας από τις αρχικές επιλογές: Τι ανοίγω, που το ανοίγω, πόσα διαθέτω, τι προσδοκώ; Κι εγώ χαίρομαι πολύ όταν βλέπω καταστήματα να "προκόβουν".
γιώργος:
Όμορφος και ζόρικος παραλληλισμός.
ο δείμος του πολίτη:
Όλα αυτά και άλλα πολλά. Το άσχημο είναι ότι δεν διαφαίνονται λύσεις. . .
Καλό Απόγευμα!
Να το δεις θετικά (ποιος μιλάει τώρα θα μου πεις, η προσωποποίηση της απαισιοδοξίας, τέλος πάντων)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες ότι κλείνει για να ανοίξει ένα καινούργιο ο ιδιοκτήτης του, γωνιακό, με θέα και σε εμπορικό δρόμο, όπου χαμογελαστοί άνθρωποι θα μπαίνουν και θα ψωνίζουν την πραμάτεια του....
Κι αυτό με τα σκονισμένα ράφια και τους πεταμένους λογαριασμούς, θα βρεθεί κάποιος να το στολίσει με καινούργιο εμπόρευμα και να ξαναομορφύνει...
...και μετά ξύπνησα....
Εντάξει μη φωνάζεις, είπαμε να το δούμε λίγο θετικά!
Καλησπέρα!
Σε μιά χώρα που δεν παράγει σχεδόν τίποτα, δεν είναι να απορείς που όλο και κλείνουν τα μαγαζιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήclowd:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή θέλω να το δω θετικά το σχολιάζω. Και ελπίζω. Μη στεναχωριέσαι πάντως η απαισιοδοξία και ταιριάζει στη χώρα και κάνουμε ότι μπορούμε για να τη συντηρούμε. . .
Γι' αυτό: Χαμόγελο πλατύ!
an-lu:
Κι αυτό σωστό!
Καλημέρα Κορίτσια!