Και παραμένει εφιαλτικό, κάποτε, το ερώτημα: “Η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;”. (06/09/97)
Έχω συνθηκολογήσει. Έχω συνθηκολογήσει και προσπαθώ, όπως έκπληκτος διαπίστωσα, να μάθω την ύπουλη τέχνη του να μη ζητάς τίποτα από κανέναν. (06/09/97)
Όταν βάζεις στοίχημα με την τύχη ή τη σύμπτωση, όπως εγώ, αργά ή γρήγορα θα κερδίσεις. (23/09/97)
Και νυστάζοντας έστω, και με προσπάθεια πολλή και κόπο. Κάτι να σωθεί, κάτι να υπάρξει. (03/02/98)
Να, λοιπόν, που και από των άλλων τα κεφάλια περνάνε κάποιες σκέψεις και δε φεύγουν. (02/03/98)
Όπου ο Θεός στέλνει μια Μ. στέλνει, από κοντά, και μία Ν. (23/03/98)
Προηγούνται άλλα. Βασανιστικά και ψυχοφθόρα. Δεν θέλω να παραθέσω την παραμικρή λεπτομέρεια, από τις πολλές που υπάρχουν. Όμως· υποφέρω, βασανίζομαι, οργίζομαι, λιώνω. Με άλλα λόγια: “Κάνω κακό στον εαυτό μου”. (05/04/98)
Αναρωτιέμαι γιατί, πώς, πότε. Μια αναστροφή της κατάστασης μοιάζει όλο και πιο ανέφικτη, όλο και πιο δύσκολη. Ίσως ζω τη δυσκολότερη της ζωής μου περίοδο. Αν με πιάσεις από τη μύτη μπορεί και να σκάσω. Τόσο πολύ. (11/04/98)
Υπομονή, σύνεση, εγκαρτέρηση. Τι άλλο; (17/4/98)
Πάλι εδώ με ημιδιάθεση όπως πάντα. Τι να πρωτογράψω, τι να πρωτοπώ; Όλα ή τίποτα; Κι αν “τίποτα” τότε γιατί ξεκίνησα; Θα γράψω, λοιπόν. (24/12/98)
Δήμητρα Γαλάνη – Θα σ’ αγαπώ.
08/06/2009
Διαβάζω....την μάλλον μελαγχολική διάθεση άλλων εποχων και ταυτόχρονα ακούω τη Γαλάνη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα συναισθήματα ξυπνούν οι νότες και οι στίχοι...αφήνω να με παρασύρουν
(και...και...δε θεωρω τέχνη να μην ζητάς τίποτα από κανέναν. τέχνη είναι να ζητάς ό,τι επιθυμείς πιο πολυ και να το διεκδικείς)
Ο . . . καθείς και η τέχνη του! Η ίδια η ζωή μοιάζει, πια, να είναι τέχνη. Πάντως, η συγκεκριμένη, ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδος για μένα (και δεν τα έγραψα όλα. . .)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα Violet.