0640. Πυρκαγιά σε Τερψιθέα – Άνω Γλυφάδα

Απογευματάκι. Επιστρέφω από την εργασία μου. Ολόκληρο το λεωφορείο μια, κακόγουστη, διαφήμιση. Αδύνατο να δει κανείς έξω από τα παράθυρα. Αφήνουμε τη λεωφόρο Βουλιαγμένης και μπαίνουμε στη Λεωφόρο Κύπρου. Στα αριστερά μας, και πάνω από τον Υμηττό, πυκνοί καπνοί σκεπάζουν τον ουρανό. Πυρκαγιά. Η ώρα είναι λίγο μετά της τέσσερις. Φτάνω στο σπίτι. Έχουμε μια προγραμματισμένη επίσκεψη σε γιατρό για να κάνει η Βα. ένα αναμνηστικό εμβόλιο. Το ιατρείο βρίσκεται στο τελευταίο δρόμο προς τον Υμηττό, η Α29 700 μέτρα περίπου από τους πρόποδές του. Αφήσαμε το αυτοκίνητο 2 – 3 δρόμους πιο χαμηλά και προσεγγίσαμε το ιατρείο με τα πόδια. Γινόταν ένας μικρός χαμός. Πυροσβεστικά, περιπολικά, αεροπλάνα, ελικόπτερα, πλήθος κόσμου. Η φωτιά μαίνεται. Τελειώνουμε με τον εμβολιασμό και αποχωρούμε. Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική, γεμάτη καπνούς και αποκαΐδια. Επιστρέφουμε. Ανεβαίνουμε στην ταράτσα της Α29. Οι πρόποδες του Υμηττού, σε όση έκταση βλέπουμε, φλέγονται. Αεροπλάνα πάνε και έρχονται. Σε κάποια στιγμή μέτρησα έξι. Επιχειρούν, επίσης, δύο ελικόπτερα. Επικοινωνώ με την αδελφή μου. Βρίσκεται στην ταράτσα του πατρικού, στην Τ47. Και εκεί η ίδια εικόνα. Το πατρικό απέχει, στην ευθεία, μόλις 200 μέτρα από το βουνό, και βρίσκεται πολύ κοντά στο τέρμα της Κωνσταντίνου Αθανάτου από το οποίο, στις 15:30, ξεκίνησε, κατά τους δημοσιογράφους, η πυρκαγιά. Η ώρα περνά. Σε κάποια στιγμή τα αεροπλάνα απομακρύνονται. Επιχειρούν πλέον προς την πλευρά της Βούλας. Αναζωπύρωση στην περιοχή της Τερψιθέας, αριστερά από την Κωνσταντίνου Αθανάτου, και τα πυροσβεστικά αεροσκάφη επιστρέφουν για τουλάχιστον 2 – 3 ρίψεις. Τελικά η κατάσταση καταλαγιάζει. Ο βόμβος αεροσκαφών και ελικοπτέρων σβήνει, οι σειρήνες των πυροσβεστικών ομοίως. Είναι 20:30 πλέον. Στα δελτία ειδήσεων τα συνηθισμένα. Κάποιοι λένε τον πόνο τους, άλλοι βγάζουν την κακία τους. Οι δημοσιογράφοι, ως συνήθως, μοιράζουν απλόχερα ευθύνες και κατακεραυνώνουν το σάπιο και κακό σύστημα με το οποίο, προφανώς, ούτε έχουν, ούτε θέλουν να έχουν, κάποια σχέση. Έτσι, στα καλά καθούμενα, μπορείς να δεις τη γειτονιά σου να καίγεται. Αμέλεια, βλακεία, κακιά στιγμή, εμπρησμός; Σιγά να μη μάθουμε. Θα γίνει ότι γίνει σήμερα – αύριο και μετά; Από εδώ παν και οι άλλοι! Μη τους είδατε μη τους απαντήσατε. Άλλες πυρκαγιές, άλλα εγκλήματα άλλες συγκλονιστικές ειδήσεις επιπέδου επιστολής Ρουσόπουλου. Τέτοια μεγαλεία. Ας ελπίσουμε ότι δεν κινδύνευσαν, και δε θα κινδυνεύσουν, ζωές και ότι η νύχτα δεν θα κρύβει εκπλήξεις. Φωτιά ήταν. Έκαψε. Πέρασε. Ουδείς λόγος ανησυχίας υπάρχει τέτοιοι άψογοι πολίτες που είμαστε και με τέτοια κυβερνησάρα που διαθέτουμε το αύριο, γενικώς, προβλέπεται λαμπιρό! 

Υ.Γ.1. Ώρα 22:20. Μόλις κατέβηκα από την ταράτσα της Α29. Το βουνό είναι γεμάτο εστίες φωτιάς. Είναι δεκάδες αλλά ευτυχώς μοιάζουν πολύ μικρού μεγέθους και ελπίζω ακίνδυνες. Πάνω από την Τερψιθέα ωστόσο, και αριστερά από την Κωνσταντίνου Αθανάτου μαίνεται φωτιά με τα όλα της. Ο κύριος όγκος της είναι πίσω από την κορυφογραμμή. Εύχομαι και ελπίζω να μην κινδυνεύουν ζωές. Καλό ξημέρωμα συντοπίτες!

Υ.Γ.2. Δέχτηκα τρία τηλεφωνήματα. Δυο από συγγενείς. Ένα από μια φίλη. Τα δύο πρώτα τα χάρηκα. Το τρίτο περισσότερο!

The Mar-Keys – Last Night.

15/06/2009