1305. Χειρόγραφα

 

Ζούμε σε μία εποχή που η χρήση του  πληκτρολογίου, σε Η/Υ, τάμπλετ και κινητά, έχει πλέον καθολικά επιβληθεί προκειμένου να παραχθεί γραπτός λόγος. Τόσο, που οι τελευταία, ή οι τελευταίες;, γενιά να χαρακτηριστεί ως γενιά του αντίχειρα λόγω της ευχέρειας που έχουν τα μέλη της στην χρήση του για την πληκτρολόγηση σε κινητά και τάμπλετ.

Το χειρόγραφο μοιάζει έτσι να είναι μια ξεχασμένη υπόθεση. Το χέρι ξεσυνήθισε να γράφει. Το μυαλό έγινε νωθρό. Για την ορθογραφία των κειμένων μας στηριζόμαστε πλέον στους αυτόματους διορθωτές που παρέχουν τα ηλεκτρονικά μέσα δημιουργίας γραφής. Δεν γνωρίζω να διαμαρτυρηθώ για την διαμορφωμένη αυτή κατάσταση και ούτε επιθυμώ να αναφωνήσω «Μα τι ωραία που ήταν η εποχή των χειρόγραφων κειμένων». Αλίμονο αν κολλούσαμε στα όσα από τους γονείς μας, και τους πριν, βρήκαμε και μάθαμε αρνούμενοι  εξελίξεις που διευκολύνουν, σε μεγάλο βαθμό, την καθημερινότητά μας.

Από την άλλη, δεν μπορώ να μην σταθώ στην ομορφιά που έχει μια καλογραμμένη χειρόγραφη σελίδα, ένας στρωτός και ευανάγνωστος γραφικός χαρακτήρας. Ανήκω, βλέπετε, σε μια γενιά που  στο Δημοτικό Σχολείο διδάχτηκε καλλιγραφία. Μου άρεσε να γράφω με το χέρι και μου αρέσει ακόμα. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι που, χρόνο με τον χρόνο, ο γραφικός μου χαρακτήρας χειροτερεύει. Αδιάψευστος μάρτυρας τα δεκαεπτά μεγάλου σχήματος τετράδια του χειρόγραφου ημερολογίου μου, περισσότερες από 3400 σελίδες,  από την Τρίτη, 2 Οκτωβρίου 1973, μέχρι σήμερα.

Εκτός από τα χειρόγραφα ημερολόγια, το χειρόγραφο τετράδιο με «Τα Άλλα Κείμενα», και αυτό των ποιημάτων μου («Ολίγον Τε Φίλον Τε»), έχω κρατήσεις τετράδια μου από το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το ΕΜΠ. Επιπλέον υπάρχει ένα τετράδιο στο οποίο έχω αντιγράψει ποιήματα και τραγούδια και ένα ακόμα με λεξούλες της Ελληνικής. Υπάρχει, βεβαίως, και ένα σημαντικό πλήθος χειρόγραφων φύλλων με αντιγραφές, σκέψεις και σημειώσεις καθώς και ένα σημαντικό πλήθος χειρόγραφων επιστολών, δικών μου και άλλων. Αρκετά από τα πιο πάνω έχουν, κατά καιρούς εμφανιστεί, στο παρόν e-ημερολόγιο.

Εκείνο που είχα σκεφτεί να πράξω και, ομολογώ, δεν έχω απαγκιστρωθεί από την ιδέα, είναι να επιλέξω ένα βιβλίο και να στρωθώ να το αντιγράψω όσο καλύτερα και καλλιγραφικά μπορώ. Έτσι, να αισθανθώ σαν μοναχός – αντιγραφέας του μεσαίωνα και να δώσω όλη μου την προσοχή και την φροντίδα για ένα, κατά το δυνατόν, άψογο αποτέλεσμα.

Επειδή αγαπώ το γράψιμο, αγαπώ και τα μέσα γραφής. Πένες, στυλό, μολύβια, μαρκαδόρους, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Αυτά τα είδη δεν παραλείπω να τα ψάχνω και να τα αγοράζω. Το να γράφω με το χέρι είναι μία διαδικασία που μου αρέσει, με ευχαριστεί και με ηρεμεί. Πάντοτε στην επιφάνεια του γραφείου μου βρίσκεται ένα ευάριθμο πλήθος λευκών σελίδων που μου δίνει την άνεση να σημειώσω το οτιδήποτε επιθυμώ. Από εγγραφές για τον ολίγιστο μέχρι μονογραφές, ονόματα και σχόλια.

Ακολουθούν, σκαναρισμένες, χειρόγραφες σελίδες:

Να είσαστε Καλά και να Προσέχετε.

Ένα κλικ μακριά, Tamás Vásáry στην Πολωνέζα Nούμερο 6 του Chopin, τα έργα για πιάνο του οποίου, σε εκτέλεση του πρώτου, τα λατρεύω:

22/09/2020