Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2020

1271. Σοκολάτα: Η Γεύση του Έρωτα


Την Κυριακή, 10 Νοεμβρίου 2019, ανέβασα, στο παρόν ημερολόγιο την εγγραφή:



με θέμα τις Κορεάτικες σειρές του Netflix.

Η σημερινή εγγραφή είναι αφιερωμένη σε μία ακόμη Κορεάτικη σειρά του Netflix. Τη σειρά:

Σοκολάτα: Η Γεύση του Έρωτα


Μια σειρά την οποία παρακολούθησα και της οποίας εχθές είδα και το τελευταίο επεισόδιο, τουλάχιστον της πρώτης περιόδου, το δέκατο έκτο.


Μια σειρά με κεντρικό θέμα την ιστορία της σχέσης, και του έρωτα τελικά, μιας σεφ κι ενός γιατρού. Μιας σχέσης η οποία ξεκινά από την τρυφερή ηλικία των πρωταγωνιστών, διακόπτεται και συνεχίζεται χρόνια μετά όταν ξανασυναντιούνται δίχως, κατ’ αρχάς, να έχουν επίγνωση της προηγούμενης σχέσης τους. Παράλληλα εξελίσσεται και ένα πλήθος δευτερευουσών ιστοριών υφασμένων στον καμβά της κύριας ιστορίας.

Το στοιχείο που κυριαρχεί στη σειρά αυτή είναι το, κορεάτικο, φαγητό. Φαγητό σε μεγάλη ποικιλία, το οποίο παρασκευάζεται δεξιοτεχνικά μπροστά στην κάμερα ανοίγοντας την όρεξη του θεατή. Τόσο που να του δημιουργείται η επιθυμία να επισκεφθεί ένα κορεάτικο εστιατόριο και . . . να παραγγείλει. Εγώ, ομολογώ, ότι ήδη το έψαξα!


Ένα άλλο σημείο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό για τον Έλληνα θεατή της σειράς είναι ότι αυτή ξεκινά και τερματίζεται στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα στο πανέμορφο Ναύπλιο και την εντυπωσιακής ομορφιάς Μονεμβασιά.


Μου άρεσε η σειρά αυτή γιατί δεν υπάρχει βία στο να αποκαλυφθούν τα αισθήματα των πρωταγωνιστών. Αισθήματα που παίρνουν το χρόνο τους να ωριμάσουν και να εκφράζονται με κινήσεις, συμπεριφορές και βλέμματα. Με αξιοπρέπεια και εντιμότητα. Φανταστείτε ότι το πρώτο τους φιλί οι πρωταγωνιστές το δίνουν στο δέκατο τέταρτο επεισόδιο! Στη δύση θα είχαν προλάβει να κυλιστούν στο κρεβάτι κάποιες δεκάδες φορές.


Μου άρεσε που σεναριογράφος και σκηνοθέτης έδιναν χρόνο και χώρο στους πρωταγωνιστές για να πουν, να δείξουν, να εκφράσουν και να . . . μαγειρέψουν δίχως παρεμβολές, δίχως ενοχλητικές τρίτων παρουσίες. Χωροχρονικά απομονωμένοι να χτίσουν και να ζήσουν τη σχέση τους. Ακόμα και η ψυχρότητα, που άγγιζε την απάθεια, του πρωταγωνιστή πριν να συνειδητοποιήσει τα αισθήματα που έτρεφε, τελικά, μου άρεσε!


Μου άρεσε η διακριτική μουσική επένδυση της σειράς και με βεβαιότητα μου αρέσει η Κορεάτικη γλώσσα και τρόπος που σέρνουν τα φωνήεντα στο τέλος κάποιων λέξεων. Μου άρεσε και ο με υπερβολή παρουσιασμένος, πλούσιος και μεγαλογιατρός, βλάκας της σειράς.


Μια σειρά με δεκαέξι ωριαία, περίπου, επεισόδια η συγκεκριμένη με πρωταγωνιστές την Ha Ji-Won και τον Yoon Kye-Sang.  Σκηνοθέτης ο Lee Heyong-Min και σεναριογράφος ο Lee Kyoung-Hee.

Η σειρά ανήκει βεβαίως στην κατηγορία Korean Drama, για την οποία υπάρχουν χιλιάδες αναρτήσεις στο διαδίκτυο. Καλή διάθεση να έχετε, και γνώση Αγγλικών, και μπορείτε να βρείτε, για την συγκεκριμένη κατηγορία, ό,τι φανταστείτε!


Ένα κλικ μακριά αγαπημένος Larry Miller και «I Want My Life Back” από το τελευταίο του άλμπουμ The Sinner And The Saint”:


23/02/2020

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου