Μοιάζει να είναι η εύκολη λύση και ίσως, κατά μία έννοια, και να είναι. Με άλλα λόγια ο Μένανδρος σε ρόλο Αλοΐσιου. Δύσκολοι καιροί, έλλειψη χρόνου, έλλειψη διάθεσης, ζέστη. Ο Μένανδρος εκεί. Στο “άγρυπνον όμμα”. Στην εγγραφή 0483 παρέθεσα είκοσι εννέα αμετάφραστα αποσπάσματα από το έργο του. Έτσι, για να παλέψουμε λίγο με τη γλώσσα, να θυμηθούμε λέξεις και έννοιες, να χαρούμε την κομψότητα και την ακρίβεια της έκφρασης. Να ανοίξουμε και κανένα λεξικό στο κάτω – κάτω. Συνεχίζω και σήμερα, Τρίτη βραδάκι, παρουσιάζοντας και πάλι αποσπάσματα του εξαιρετικού αυτού στοχαστή. Ελπίζω κάποια από αυτά να σας άγγιξαν, ή να σας αγγίξουν, και να καταλάβουν μια θέση στη μνήμη σας για την αλήθεια, την κομψότητα και την αμεσότητά τους.
Ιδού!
Ουδείς το μέλλον ασφαλώς βουλεύεται
Ουκ έστιν όστις την τύχην ου μέμφεται
Όπλον μέγιστον εν βροτοίς τα χρήματα
Όπλον μέγιστον έστιν ανθρώποις λόγος
Ουδείς ποιών πονηρά λανθάνει θεόν
Πολλών ο καιρός γίγνεται διδάσκαλος
Προπέτεια πολλοίς έστιν αιτία κακών
Πενίαν φέρειν ου παντός, αλλ’ ανδρός σοφού
Πολλούς ο καιρός άνδρας ουκ όντας ποιεί
Πατήρ ο θρέψας κουχ ο γεννήσας πατήρ
Προς ευ λέγοντας ουδέν αντιπείν έχω
Πολλοί μαθηταί κρείττονες διδασκάλων
Πενίαν φέρειν και γήρας έστι δύσκολον
Πολιά χρόνου μήνυσις, ου φρονήσεως
Πλούσιος υπάρχων μη φρόνει υπέρ μέτρον
Πολλοί τραπεζών, ου φίλων εισίν φίλοι
Προς την ανάγκην ουδέ εις ανθίσταται
Ράθυμος εάν ης πλούσιος, πένης έση
Σύμβουλος ουδείς έστι βελτίων χρόνου
Σύμβουλος αγαθών, μη κακών είναι θέλε
Τον ευτυχούντα και φρονείν νομίζομεν
Τω γαρ καλώς πράσσοντι πάσα γη πατρίς
Των ευτυχούντων πάντες εισί συγγενείς
Τιμώμενοι γαρ πάντες ήδονται βροτοί
Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί
Υπέρ σεαυτού μη φράσης εγκώμιον
Υπερήφανον πραγμ’ εστίν ωραία γυνή
Φοβού το γήρας· ου γαρ έρχεται μόνον
Φίλος με λυπών ουδέν εχθρού διαφέρει
Φθείρουσι ήθη χρήσθ’ ομιλίαι κακαί
Χάριν λαβών μέμνησο και δους επιλαθού
Ως χαρίεν έστ’ άνθρωπος, αν άνθρωπος η
Ων ήρξε γαστήρ, το φρονείν αφηρέθη
Πας δύναται κακώς ποιείν
Από το εξαιρετικό άλμπουμ “Αθανασία” του Μάνου Χατζιδάκι ακούγεται το ορχηστρικό, και αγαπημένο μου, “Η Μπαλάντα του Ούρι”.
Υπέρ σεαυτού μη φράσης εγκώμιον!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπείτε τα γιατί τώρα τελευταία πολλά "εγώ" κυκλοφορούν (εν ολιγοίς "ψώνια").
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά, το είδος δεν σπανίζει. . .