0479. Ο Αλοΐσιους Κάνει Μια Σκέψη

Δεύτερο, συνεχόμενο, κείμενο του Αλοΐσιους. Ο άνθρωπος αυτός είναι μια λύση. Υπάρχει πρόβλημα έμπνευσης; Αδυναμία έκφρασης; Απροθυμία του μυαλού; Κανένα πρόβλημα. Ένα χαρτί από το σωρό, στην ανάγκη δεύτερο ή έστω και τρίτο, και έτοιμη η εγγραφή. Κόστος; Ο χρόνος που χρειάζεται για να αντιγραφεί, ή και να αποκρυπτογραφηθεί, και αυτός για την επιλογή φωτογραφίας και μουσικής επένδυσης. Ομολογώ ότι έχω αρχίσει και περνάω μια δύσκολη, κυρίως στα υπηρεσιακά μου, περίοδο. Και ομολογώ, επίσης, ότι τα γραπτά του Αλοΐσιου με ξελασπώνουν. Τα πραγματικά προβλήματα γι’ αυτό το ημερολόγιο θα αρχίσουν όταν ο Αλοΐσιους “μας τελειώσει”. . . 

Πέρασε κι αυτό από τη σκέψη μου. Αναπάντεχα. Χθες, βαδίζοντας. Σκέφτηκα ότι θα μου άρεσε να δω να κλαις. Θα μου άρεσε να αισθανθώ ότι κλαις. Θα με ανακούφιζε. Αυτή είναι η λέξη. Μη φανταστείς κλάματα με λυγμούς ή ακραίες καταστάσεις. Όχι. Συλλογίστηκα ένα κλάμα βουβό. Κινηματογραφικό. Το πρόσωπο της πρωταγωνίστριας γεμίζει την οθόνη. Τα μάτια της είναι όμορφα. Είναι ζορισμένη. Ερωτευμένη. Πονεμένη. Κάτι από αυτά ή και όλα. Ο φακός μένει καρφωμένος απάνω της. Από το πουθενά τα μάτια της πλημμυρίζουν. Δάκρυα. Δάκρυα κάθαρσης. Δάκρυα της ψυχής. Έτσι την σκέφτηκα τη σκηνή. Εσένα με τα μάτια πλημμυρισμένα δάκρυα. Τα μάτια που αγάπησα. Τα μάτια που δε φίλησα. Έτσι. Σε μια στιγμή ανύποπτη. Όταν η ψυχή είναι νωθρή και η καρδιά ησυχασμένη. Τόσο που ο εαυτός να μένει ανυπεράσπιστος. Εκεί. Να ορμίσουν οι μνήμες, να σε κατακλύσουν. Να αναλογιστείς, να δεις τι άφησες πίσω σου. Να δεις τι και πόσο έχεις πληρώσει για τη ζωή που κάνεις. Να πάρει το μυαλό δρόμους που ποτέ δεν περπάτησε. Να σκεφτείς τη ζωή σου με άλλους ανθρώπους, σε άλλες συνθήκες. Να δεις τα σημεία καμπής. Να ακολουθήσεις τεθλασμένες πορείες. Να φτιάξεις σενάρια. Να με βάλεις, έστω και έτσι, στη ζωή σου. Να δεις ότι θα μπορούσες αλλιώς να έχεις συμπεριφερθεί, άλλα να είχες αποφασίσει. Τότε. Και τώρα. Ακόμα και τώρα. Αποφασίζοντας και αναθεωρώντας. Γι’ αυτό το φευγαλέο γνέψιμο της υπέρτατης ευτυχίας. Για την μία στο εκατομμύριο. Για την πίστη στο θαύμα. Για λίγα λεπτά μέσα στο μυαλό ζωή που αλλάζει. Να δεις ότι δεν έζησες. Να αισθανθείς ότι θα μπορούσες. Και αθέλητα να δακρύσεις. Να πλημμυρίσουν τα μάτια δάκρυα. Για ότι χάθηκε, για ότι δεν έζησε. Δάκρυα, ζεστά δάκρυα. Στα μάτια και το πρόσωπο. Και πίσω από τα δάκρυα, για μια φορά έστω, η απουσία. 

CCR / I Put A Spell On You.

04/06/2008