Πάει, πέρασε κι αυτό. Χιόνι ήταν· έλιωσε, έφυγε. Έμειναν οι ρεπόρτερ των καναλιών, που τουρτούριζαν εξηγώντας τα αυτονόητα, και τα παράπονα αγανακτισμένων πολιτών. Πραγματικά, τι ξεφτιλισμένο κράτος είναι αυτό που δεν μπορεί να διαθέσει μέσα για να καθαρίσει τις αυλές των πολιτών του όλων και κάθε δρόμο και δρομάκι; Το έχουμε χάσει τελείως. Ζητάμε τα απίθανα και αδύνατα. Η προσωπική ευθύνη, η προσωπική συμβολή έχει πάει περίπατο. Έχουμε μάθει να ζητάμε και να περιμένουμε. Μια ζωή. Θέλουμε τους υπεύθυνους και τους αρμόδιους, με το παραμικρό, έξω από την πόρτα μας έτοιμους να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματά μας. Το έμαθαν κι αυτοί το μυστικό και, απλώς, εξαφανίστηκαν. Πρακτικά δεν υπάρχουν. Και είμαστε συνυπεύθυνοι. Αυτό το κράτος μας ταιριάζει και του ταιριάζουμε. Ωχαδερφισμός και άγιος ο Θεός. Πάντα οι άλλοι φταίνε. Πάντα εμείς οι δίκαιοι και οι άλλοι οι παράλογοι. Άψογοι όλοι στη θεωρία και απαράδεκτοι στην πράξη. Στην πρωτοπορία δημοσιογράφοι και πολιτικοί. Κάθε τενεκές και μικρόφωνο· κάθε τιποτένιος και αξίωμα. Ο ένας χειρότερος από τον άλλο. Ένα και ένα τρία. Το εύκολο δύσκολο. Το προφανές άφαντο. Το λογικό εξοστρακισμένο. Και έτσι πάμε. Προσμένοντας και, στην ουσία, αδιαφορώντας. Για τον δρόμο, την γειτονιά, τον τόπο μας. Συλλογίζομαι συχνά πως θα ήταν η ζωή σ’ αυτή την πόλη αν συνειδητά προσέχαμε. Όχι μόνο να μην ρυπαίνουμε αλλά και να καθαρίζουμε, να στιγματίζουμε, ακαριαία αντιδρώντας, κοινωνικά απαράδεκτες συμπεριφορές, να αποτελούμε παράδειγμα. Να αρπάξουμε από τον λαιμό τον λέτσο που με τη μηχανάρα του διασχίζει πεζοδρόμια και πεζόδρομους. Τον κρετίνο που ανοίγει το παράθυρο της κούρσας του και πετάει σκουπίδια. Τον δολοφόνο που εν ψυχρώ περνάει με κόκκινο. Αυτόν που αναιδώς προκαλεί. Και δεν πρόκειται. Αρκεί, πλέον, να στραβοκοιτάξεις τον λάθος άνθρωπο για να βρεθείς καθυβρισμένος ή και μαχαιρωμένος. Λοιπόν; Υπομονή και καλή καρδιά. . .
20/02/2008
aναρωτιεμαι κι εγω γιατι ειμαστε ετσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήπως την εχουμε δει;
και δε βλεπω βελτιωση...
Στην ιδια κατηγορια οσοι ζητουν "επιδομα θερμανσης" τον χειμωνα και "επιδομα κλιματιστικου" το καλοκαιρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι περισσοτεροι θελουν να ζησουν παρασιτικα, εις βαρος των υπολοιπων. Και οι λιγοι ευαισθητοι που δεν ανεχονται αυτην την κατασταση ειτε σιωπουν ειτε αγανακτουν - δυστυχως χωρις αντικρυσμα.
γιατι; ποσο κανει ενα κι ενα αν οχι τρια; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαβασα τον Πετρο Μανταιο σημερα στη στηλη που διατηρει στην Ε
μου τον θυμισατε
αλλά στο νου μου ηρθε αυτες τις μερες και κεινο το χωριο που ειχα διοριστει
Ελβετια σκετη
τι χιόνι!!!
κι ομως
οι κατοικοι, πανετοιμοι καθε φορα
κι ο κυριος Κωστας, ο γειτονας παππους, ερχοταν και μου ξεχιονιζε κι επαιρνε τον γιο μου μαζι με τον εγγονο του, ποδαρατοι για το σχολειο..
δεν ξερω αν ζει ακομη
πανε 10+ χρόνια απο τοτε..
καλο απογευμα Αειποτε
τα ειδατε αραγε ολα τα 311 λεπτα του εργου; :)
Χαχα οι χιονισμένοι ρεπόρτερς! Μα αυτοί δεν ήταν άνθρωποι, ήταν χιονάνθρωποι! Πόσο γέλαγα! Ποιός ξέρει πόση ώρα καθόντουσαν για να συλλέξουν το χιόνι και να βγουν στο γυαλί. Ημαρτον πλέον, όλα μέσα στην υπερβολή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σ'άλλες χώρες χιονίζει, εδώ όμως έχουμε ένα κράτος υστερικών.
Και σιγά μην βγει κανείς να καθαρίσει το πεζοδρόμιο μπροστά από το σπίτι του. Ωχ βρε αδελφέ! :PPP
Ρεσιτάλ πάλι έδωσαν τα ΜΜΕ. Βιρτουόζοι, δεν βλέπουμε πιά ειδήσεις αλλά πρόζα.
Αντε γελάσαμε πάλι. Πάμε για το επόμενο δράμα. Από ψυχαγωγία πάντως πάμε καλά, ε;
Εχεις πρόσκληση! Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήO κρετινισμός που περιγράφεις δεν έχει γυρισμό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληΗμέρα και Καλή Εβδομάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήONOMATODOSIA:
Πραγματικά η κατάσταση έχει ξεφύγει. Το κακό όμως είναι ότι το χειρότερο παραμονεύει. Ο “πάτος” στην Ελλάδα είναι κινητός. Μόλις τον πλησιάσουμε του δίνουν μια και τον πάνε παρακάτω για να υπάρχει περιθώριο κι άλλης κοινωνικής αναλγησίας, διαφθοράς και σαπίλας. . . Έχουμε γεμίσει εαυτούληδες, και δεν εξαιρώ, πλέον, τον εαυτό μου. . .
Dralion:
Ισχύουν τα ανωτέρω!
Orelia:
Δυστυχώς και την Επαρχία, θαρρώ, σαν τα μούτρα μας θα την καταντήσουμε. Αργά αλλά σταθερά. . . Ευτυχώς πάντως που υπάρχουν εξαιρέσεις – τροχιοδεικτικά. . .
Τα 311 λεπτά του έργου και τα είδα και τα ευχαριστήθηκα! :)
ellinida:
Τα δελτία ειδήσεων αποτελούν πλέον μια καλή δοκιμασία για τα νεύρα. Είπαμε: κάθε κόπανος και μικρόφωνο, κάθε τενεκές και αξίωμα. . .
Katerina ante portas:
Δυστυχώς, έτσι μοιάζει· αλλά, η ελπίδα δεν είναι που πεθαίνει τελευταία;