0429. “Μακαριστός”, “Κουκοδήμος” και Μόνο Όχι

Ιδού σκέψεις, πρόσφατες, τέσσερις:

Και των ηλιθίων ο άριστος ηλίθιος είναι.

Υιοθέτησε τον ρυθμό του απέναντι και θα σκάσεις.

Το κακό στην Ελλάδα ταυτοποιείται, σαν τέτοιο, μόνο όταν αποκαλυφθεί και όχι όταν συντελείται.

Επαληθευόμενος και δυστυχών ή διαψευδόμενος και ευτυχών;

Ακολουθούν λήμματα τέσσερα, παρόμοια και επίκαιρα, που ίσως λύσουν κάποιες απορίες:

μάκαρ / μάκαρ, -άρος, ο, η, θηλ. και μάκαιρα, αιολ. Τ. αρσ. μάκαρς, βοιωτ. θηλ. μάκηρα (Α)· 1. μακάριος, ευδαίμων, ευτυχής (α. «μάκαρας θεούς γανάοντες πολιούχους», Αισχύλ.· β. «ω μάκαρ υιέ Πολυμνάστου», Πινδ.)· 2. πλούσιος· 3. (για νεκρό) αυτός που απέκτησε τη μακαριότητα, μακαρίτης· 4. (το αρσ. πληθ.) οι μάκαρες· οι ευδαίμονες θεοί· 5. (φρ.) «μακάρων νήσοι» φανταστικά νησιά στα οποία, κατά τις αρχαίες δοξασίες, πήγαιναν οι ψυχές των ηρώων και άλλων επιφανών ανδρών.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Το επίθ. μάκαρ ανάγεται πιθ. σε ουσ. ουδ. γένους με σημ. «ευδαιμονία», από όπου προήλθαν οι τ. μάκαρ, μάκαιρα. Η λ. συνδέεται πιθ. Με το μακρός*, ενώ η άποψη κατά την οποία είναι αιγυπτιακό δάνειο δεν φαίνεται να ευσταθεί.

ΠΑΡ.: μακαρίζω, μακάριος, μακαρίτης· (αρχ.) μακαρίνη, μάκαρος, μακαρτός.

ΣΥΝΘ. (Β΄συνθετικό) (αρχ.) πάμμακαρ, πολύμακαρ, τρίσμακαρ].

μακαριστός / μακαριστός, -η, -ον (ΑΜ) [μακαρίζω]· αυτός που θεωρείται μακάριος· | (μσν.)(το ουδ. ως ουσ.) το μακαριστόν· μακαρισμός, καλοτύχισμα | (αρχ.) ζηλευτός, ποθητός.

Επιρρ. μακαριστώς (Α)· με μακαριστό τρόπο.

Από το Ερμηνευτικό και Ετυμολογικό Λεξικό του Πάπυρου.

[Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, Τομος 40, σελ. 446 Έκδοση 1996]

[αρχ. μακάριος | μάκαρ] -ια, -ιο επίθ. (Κ -ία, -ιον) ευτυχισμένος | ήρεμος, γαλήνιος | ασυγκίνητος | (το αρσεν. υπερθ.) μακαριότατος, τίτλος πατριαρχών και αρχιεπισκόπων

[αρχ. μακαριστός | μακαρίζω] -ή, -ό επίθ. (Κ -ή, -όν) ο θεωρούμενος μακάριος ή καλότυχος

Από το Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου – Φυτράκη, Έκδοση 1990.

Ιδού, τελικώς, και απορίες δύο και κάτι:

Το ότι ανεξαρτητοποιήθηκε ο βουλευτής κ. Κουκοδήμος από τη νέα δημοκρατία σε τι διαφοροποιεί τις πράξεις, ή τις παραλείψεις του, και τις συνέπειες τους; Όποιος, δηλαδή, μαγαρίζει σ’ ένα χώρο α μπορεί μετακινούμενος σ’ ένα χώρο β να επιτύχει απαλοιφή του μαγαρίσματος;

Γιατί άνθρωποι καταξιωμένοι στο χώρο τους πάνε και μπλέκουνε με τα σκατά της, “υψηλής”, πολιτικής και της, “υψηλής”, δημοσιογραφίας;

Αφτά και Καλό σε Όλες / Όλους Φεβρουάριο. 

Από το εξαιρετικό άλμπουμ “Αθανασία” των Μάνου Χατζιδάκι - Νίκου Γκάτσου ακούμε την Δήμητρα Γαλάνη στο ομώνυμο τραγούδι.

01/02/2008