Παρασκευή 27 Απριλίου 2007

0309. Δυόμιση Χιλιόμετρα

Από την Α29 μέχρι την Τ47, όπου το πατρικό μου, η απόσταση είναι δυόμιση χιλιόμετρα. Η υψομετρική διαφορά, ανάμεσα τους, στα 113 μέτρα. Το πατρικό στους πρόποδες, σχεδόν, του Τρελού. Η Α29 νοτιοανατολικά της Τ47.

Υπάρχουν απογεύματα που ο Ι. με αφήνει στην Τ47 και συνεχίζει με το αυτοκίνητο για τη σχολή του. Χαίρομαι να επιστρέφω πεζοπορώντας από το πατρικό στο σπίτι μου. Τώρα που η μέρα μεγάλωσε και ο καιρός γλύκανε είναι πανέμορφα.

Έχω και σχέδιο. Στο δεύτερο στενό, στα 460m, αριστερά και κατόπιν εναλλασσόμενα δεξιά - αριστερά μέχρι την Α29. Περπατώ με βήμα ταχύ. Με ρυθμό. Χρειάζομαι κάτι λιγότερο από 30 λεπτά για να διανύσω την απόσταση.

Η πιο γλυκιά ώρα, την εποχή αυτή, είναι γύρω στις επτά το απόγευμα. Τότε ξεκινώ. Περπατώ και κοιτάζω τις κατοικίες των ανθρώπων. Τους κήπους. Τον περίγυρο. Σημειώνω στο μυαλό μου. Τα όμορφα. Τα άσχημα. Τα αδιάφορα. Εξοικειώνομαι με τη διαδρομή.

Θα στρίψω δεξιά και θα συναντήσω σταθμευμένη μια ασημί Laguna. Λίγο μετά θα στρίψω αριστερά και θα αντικρύσω ένα παλιό μπλε Ford Escort. Ανάμεσά τους, από ένα χαμηλό μπαλκονάκι κάτω, τέσσερα παρατημένα πλαστικά ζωάκια. Το ένα είναι μια τίγρης σε στάση επίθεσης. Ένα από τα ζωάκια είναι πεσμένο. Προσμένει το παιδικό χεράκι που θα το σηκώσει και θα παίξει μαζί τους.

Προσπαθώ να συγκρατήσω λεπτομέρειες. Άχρηστες λεπτομέρειες. Το σχήμα μιας πόρτας. Το ύψος ενός δέντρου. Ένα ιδιότροπο κάγκελο στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου. Είναι περίεργη η εμμονή μου αυτή. Από την άλλη με ενδιαφέρει η φυσιογνωμία των κτισμάτων. Η διαμόρφωση των κήπων.

Μου αρέσει να κοιτάζω και ψηλά. Τα τελειώματα των κτισμάτων. Τα μπαλκόνια με τραπεζάκια και καρεκλίτσες. Τους ηλιακούς θερμοσίφωνες να λαμποκοπούν στον ήλιο. Ξαφνιάστηκα όταν ανακάλυψα ένα κλιμακοστάσιο με κυλινδρικό σχήμα και καμπυλωτά τζάμια. Τόσες φορές είχα περάσει απ’ έξω και δεν το είχα προσέξει.

Το πιο ευχάριστο κομμάτι της διαδρομής είναι όταν φτάνω στην αρχή της μεγάλης ευθείας και αρχίζω να κατηφορίζω προς την Α29. Στο βάθος φαίνεται ένα κομμάτι του Σαρωνικού. Στραφταλίζει. Βαδίζω πάντοτε στο αριστερό πεζοδρόμιο. Κατηφορίζω και χαρά φουσκώνει το στήθος μου. Γιατί είμαι υγιής. Γιατί περπατώ. Γιατί μπορώ και συλλογίζομαι. Γιατί είμαι.


Ακούγεται ο Joe Simon στοDrowning In The Sea of Love. Όμορφη σόουλ μουσική από το βινίλιο στο διαδίκτυο.



27/04/2007

14 σχόλια:

  1. Να είσαι πάντα υγιής. Να περπατάς. Να συλλογίζεσαι. Να ΕΙΣΑΙ!

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα!

    Ευχαριστώ πολύ! Εύχομαι και για σένα το ίδιο και περισσότερο. Καλή ανάρρωση, και πάλι, και προσοχή στο "παρορμητικό" του χαρακτήρα. . .

    Καλό ΣαββατοΚαιΚύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. το τραγουδι, μαγεια...
    η διαδρομη, μαγεια...
    "Γιατί είμαι."

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Aeipote na eiste panda igiis, na boreite na perpatate kai i xara na fouskonei kai na plimirizei tin iparksi sas. Na silogizeste ...na eiste opos lete...kai na andikrizete stous peripatous sas ton omorfo Saroniko.
    Emeis edo otan anoigoume tin porta tou spitiou mas andikrizoume to Aigaio sta deka vimata.....
    na eimaste oloi kala kai me xara na fouskonei to stithos mas (opos katalavenete mou arese poli afti i ekfrasi sas...i xara fouskonei to stithos)
    tin kalimera mou.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακάρι να περπατούσα και εγώ έτσι. Σε ζηλεύω.

    Καλημέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μ αρέσει ο συνδυασμός της ποιητικής περιγραφής με την πεζότητα των αριθμημένων τετραγώνγων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ωραίο... εγώ σήμερα έκανα σχεδόν 6 χλμ δυστυχώς σε 39 λεπτά (δυστυχώς γιατί ήταν τόσο απίθανα ζεστός και στεγνός ο καιρός που το λαρύγγι μου ήταν κόμπος και η αναπνοή δύσκολη... το φούσκωμα στο στήθος ήταν μάλλον αρνητική εμπειρία σήμερα δηλαδή... αλλά πάμε παρακάτω)
    Δεν είναι όμως πραγματικά απίθανη αυτή η συνειδητή κίνηση παρέα με την παρατήρηση όλων αυτών των μικρών και μεγάλων που υπάρχουν τριγύρω μας...; Καλησπέρα και εύχομαι να είστε πάντα υγιής να μπορείτε να επαναλαμβάνετε τον περίπατό σας :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. uups... ξέχασα να ευχαριστήσω για την μουσική :-) ...
    ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μου θύμισες πόσο μου λείπουν οι απογευματινές βόλτες στις γειτονιές που μεγάλωσα ,κοντά στη δική σου ,στα πόδια του Τρελλού.
    Κι αυτό το υπέροχο στραφτάλισμα του Σαρωνικού που απολάμβανα απ'τη βεράντα του πατρικού .
    Να 'σαι καλά ν'απολαμβανεις τις βόλτες σου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ο δείμος του πολίτη:

    Είναι, ίσως, στη φύση μου. . .

    Βασιλική:

    Χαίρομαι που τα μοιραζόμαστε έστω και από μακριά . .
    :)

    propetis:

    Ευχαριστώ πολύ. Σας εύχομαι το καλό.

    Theodora:

    Με λίγη προσπάθεια; Γιατί είναι δύσκολο να βαδίσετε και να αισθανθείτε;

    An-Lu:

    Οι συνδυασμοί είναι που . . . αποδίδουν.

    ViSta:

    Απολαμβάνω το περπάτημα γιατί έχω τον χρόνο να τα πω με τον εαυτό μου. Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. . .
    Χαίρομαι που σας αρέσουν οι μουσικές επιλογές μου.

    aqua:

    Ώστε είμαστε, ή υπήρξαμε, κοντοχωριανοί; Ευχαριστώ πολύ για την ευχή. . .


    Καλή Εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι καλά! Κι'εγώ το ίδιο σκεφτόμουν την περασμένη βδομάδα. Εχω βγάλει και φωτό από τις βόλτες μου, όταν αδειάσω θα σας τις βάλω.
    Τρεχάματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η ομορφιά είναι [και] στα απλά πράγματα. . .

    Καλημέρα, Καλή Πρωτομαγιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή