Ακολουθεί το εξηκοστό όγδοο επίγραμμα της Παλατινής Ανθολογίας που εμφανίζεται σ’ αυτό το ημερολόγιο. Αυτό με αύξοντα αριθμό διακόσια πενήντα (250) από το Πέμπτο Βιβλίο της Ανθολογίας. Ένα επίγραμμα του Παύλου Σιλεντιάριου σε μετάφραση της ταπεινότητάς μου. Δεν θα επαναλάβω τα όσα, για την στάση μου απέναντι στη μετάφραση αυτών των επιγραμμάτων, έχω γράψει στις προηγούμενες εξήντα επτά σχετικές εγγραφές. Όποιος, λέμε τώρα, ενδιαφέρεται μπορεί να ανατρέξει σε αυτές μέσω της ετικέτας «ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ» του παρόντος ημερολογίου.
Γλυκό, φίλοι, το μειδίαμα της Λαΐδας· γλυκό και το δάκρυ
που από αυτά τα απαλοκίνητα βλέφαρα χύνει.
εχθές απροφάσιστα αναστέναξε, την κεφαλή της
επί μακρόν γέρνοντας στον ώμο μου. όπως έκλαιγε τη φίλησα·
τα δε δάκρυα σαν να έπεφταν από δροσερή πηγή πάνω
στα σμιγμένα στόματα μας. είπε όταν την ρώτησα
«Για ποιο λόγο δάκρυα χύνεις;» - «Φοβάμαι μη
μ’ εγκαταλείψεις· γιατί τον όρκο σας δεν κρατάτε».
Να είσαστε Καλά!
Ένα κλικ μακριά ο Σταμάτης Κόκοτας τραγουδά «Πες Πως Μ’ Αντάμωσες» [1968], σύνθεση των Γιάννη Σπανού, Λευτέρη Παπαδόπουλου:
06/11/2024
