1041. Το Πάνω Κάτω [Αντιστρόφως]

Το υπόγειο της Τ47 το . . . αγάπησα. Ξεκίνησα να το χρησιμοποιώ τη δεκαετία του 70, σαν μαθητής του Γυμνασίου, συνέχισα σαν σπουδαστής του ΕΜΠ και οικογενειάρχης και η “σχέση” μας ολοκληρώθηκε με την εφαρμογή του μεγάλου Project Δ.

Στην διάρκεια των ετών αυτών, που υπερβαίνουν σε πλήθος τα σαράντα, το υπόγειο πέρασε από διάφορες φάσεις. Με καθόλου επίπλωση, με λιτή επίπλωση, με μοκέτα και πλήρη επίπλωση. Κάθε εποχή με τη χάρη της και τις χαρές της. Τολμώ μάλιστα να γράψω ότι έζησε και κάποιες στιγμές, προσωπικής, “δόξας”.

Η μεγάλη αναβάθμιση έγινε το 2000 – 2001, όταν φάνηκε στον ορίζοντα το Μέγα Project Δ. το οποίο για διάφορους λόγους τότε, και ορθώς, δεν ολοκληρώθηκε. Από μια στιγμή και πέρα, στη δεκαετία του 90, φιλοξενούσε και τον κύριο όγκο της συλλογής μου δίσκων, βινυλίου και ακτίνας, η οποία δεν “χωρούσε” στην Α29 (και όχι μόνο λόγω του όγκου της).

Από ένα σημείο και μετά ολόκληρη η συλλογή των δίσκων, και η συντριπτικά μικρότερη των κασετών, καθώς και ένα πλήθος βιβλίων μεταφέρθηκαν από την Α29 στο υπόγειο της Τ47. Το υπόγειο, την περίοδο 2000-2001, απέκτησε γραφείο, σύνδεση με το διαδίκτυο και Η/Υ. Σε αυτό μεταφέρθηκε και το στερεοφωνικό μου συγκρότημα και εγκαταστάθηκε και ένας δέκτης τηλεόρασης.

Ήταν πάντοτε ένας φιλόξενος, προσωπικός χώρος. Ένας χώρος όπου μπορούσα να γράψω, να διαβάσω, να ακούσω μουσική. Το εκμεταλλευόμενα. Πέρασαν τα χρόνια και την 1/12/2012 μετακόμισα, το Project που λέγαμε, από την Α29 στην Τ47. Συνέχισα να χρησιμοποιώ το υπόγειο. Μόνο που πρόσθεσα έναν ακόμα δέκτη τηλεόρασης στο ισόγειο και ένα μίνι στερεοφωνικό.

Τον τελευταίο καιρό έκανα σκέψεις δεύτερες. Τι νόημα έχει να χρησιμοποιώ το υπόγειο όταν έχω ένα ολόκληρο ισόγειο στη διάθεσή μου; Το αποφάσισα! Θα ανέβαινα επίπεδο! Το πάνω κάτω αντιστρόφως. Μια μετακίνηση για την οποία ο γιος μου, πρώτος και καλύτερος, με είχε προτρέψει από την αρχή της εγκατάστασής μου στην Τ47.

Για την μετακίνηση – μετακόμιση αξιοποίησα μία άδεια πέντε ημερών (7/12 με 11/12). Δεν ήταν και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο. Έπρεπε να λύσω και να μεταφέρω δύο βιβλιοθήκες, ένα ερμάριο, ένα έπιπλο για στερεοφωνικό και ένα γραφείο. Όλα τα έπιπλα ήταν της NEOSET και είχαν συναρμολογηθεί επιτόπου. Το λύσιμο επιβαλλόταν τόσο για τη μείωση του όγκου τους όσο και για την ελάττωση του βάρους.

Στο υπόγειο έμεινε μόνο το έπιπλο που φιλοξενούσε τον κύριο όγκο των CD. Ελάχιστα CD μεταφέρθηκαν στο ισόγειο (Χατζιδάκις, Ξυδάκης, Σαββόπουλος, Χαΐνηδες). Στο υπόγειο παρέμεινε και ο κύριος όγκος των περιοδικών. Παρέμεινε επίσης και ένα κλιματιστικό το οποίο πιθανώς, αργότερα, θα μεταφέρω στο ισόγειο.

Η μετακόμιση έφερε ανακατατάξεις και στην επίπλωση του ισογείου. Ένας καναπές, στο χώρο όπου τοποθετήθηκε το γραφείο, και ένα παλιό μπαουλοντίβανο, σε χώρο όπου μεταφέρθηκε μία από τις υπάρχουσες βιβλιοθήκες του ισογείου, περίσσευαν και έπρεπε να δω τι θα τα κάνω. 

Η λύση, ευτυχώς, δόθηκε από το σύλλογο “ΡΕΤΟ” άνθρωποι του οποίου, μετά από σχετική τηλεφωνική συνεννόηση, ήρθαν και παρέλαβαν τα δύο ογκώδη έπιπλα καθώς και ένα κρεβάτι νοσοκομειακού τύπου που είχα αποθηκευμένο στο υπόγειο.

Όπου “ΡΕΤΟ”:

Το Σωματείο ΡΕΤΟ ΕΛΛΑΣ - ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ είναι μια Μ.Κ.Ο (Μη Κρατική Οργάνωση) με κοινωφελή, κοινωνικό και μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα, και σκοπό "την ψυχική, πολιτιστική και πνευματική βοήθεια στους ανθρώπους που ζουν στο περιθώριο και ιδιαίτερα τους τοξικομανείς" με έδρα στο Δήμο Κορωπίου και νομίμως αναγνωρισμένο με αριθμό Μητρώου στα βιβλία Δημοσίευσης του πρωτοδικείου Αθηνών 24606/3-6-2003 και με Α.Φ.Μ. 999590063 Ομάδα ΡΕΤΟ, πρώην ναρκομανών.

Παίρνουν οτιδήποτε, είτε λειτουργεί, είτε όχι, και απασχολούν άτομα για επισκευές ή κατασκευές. Έχουν ένα ή δύο μαγαζιά με μεταχειρισμένα αντικείμενα/έπιπλα κτλ. Παραλαμβάνουν από το σπίτι, μεγάλα και μικρά αντικείμενα (έπιπλα, ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές συσκευές, ρούχα, παιχνίδια κ.ά). 210 66 25 096.

Με την μετακόμιση αυτή, σε υπόγειο και ισόγειο επικράτησε ένα χάος. Το ισόγειο το έχω πλέον συνεφέρει, το υπόγειο όμως χρειάζεται δουλειά. Για το υπόγειο, λοιπόν, περιμένω να παραλάβω δυο βιβλιοθηκούλες από τη Γιουσκ (JYSK) και έχω ήδη προμηθευτεί μια ραφιέρα βαρέως τύπου από το Praktiker.

Το στερεοφωνικό τοποθετήθηκε στο σαλόνι όπου μεταφέρθηκε και η τηλεόραση του ισογείου (η άλλη παραμένει στο υπόγειο). Στο χώρο που υπήρχε η τηλεόραση τοποθετήθηκε το γραφείο και οι δύο βιβλιοθήκες του υπογείου. Τη θέση του μπαουλοντίβανου πήρε ένα μονό κρεβάτι. Αγόρασα ακόμα μια ξύλινη καρέκλα για το χολ και εκκρεμεί και η αγορά ενός καθρέφτη.

Η τηλεόραση των 32 ιντσών “έπεσε” μικρή για το χώρο του σαλονιού και ήδη προγραμματίζω την αγορά μιας μεγαλύτερης. Η μετακίνηση επίπλων έφερε επίσης σοβαρές ανακατατάξεις στις “βιβλιοθήκες” βιβλίων και ταινιών (σε DVD και BluRay). Δόξα τω Θεώ αυτή τη στιγμή έχω επτά (!) στο ισόγειο της Τ47 και προσπαθώ να τις φέρω βόλτα!   

Ήδη το γραφείο, με χρήση συσκευών Devolo 650+ για σύνδεση με το διαδίκτυο, και το σαλόνι, με μεταφορά και εκεί τηλεοπτικού σήματος, λειτουργούν πλήρως. Κακά τα ψέματα, καλό το υπόγειο αλλά οι χώροι όπου πλέον μετέφερα τις δραστηριότητές μου είναι σαφώς καλύτεροι. Το απολαμβάνω, λοιπόν.

Με λίγη υπομονή θα αποκατασταθεί και η τάξη στο παλιό καλό υπόγειο το οποίο σε καμία περίπτωση δεν προτίθεμαι να το κάνω αποθήκη αχρήστων αντικειμένων. Το ισχυρότερο κίνητρο παραμένει η εκεί παρουσία 3.500+ CD και κάποιων εκατοντάδων περιοδικών. Είπαμε: Δεν μεγαλώνει κανείς δίχως συνέπειες!

Ακολουθούν φωτογραφίες του υπογείου από το 1977 μέχρι σήμερα σε φάσεις διάφορες. . .

Να είσαστε όλες και όλοι Καλά, Καλά Χριστούγεννα! 

Ένα κλικ μακριά, από τη χρυσή εποχή του υπογείου, το έτος 1979, ακούγεται το τραγούδι “Local Girls” από τον Graham Parker και τους Rumor και το άλμπουμ τους “Squeezing Out Sparks”:

23/12/2015