1503. Η Ετικέτα #aeipotefblide400, στο Facebook

Αντιγράφω από την εγγραφή, του παρόντος ημερολογίου, «1387. Ιανουάριος 2022, Ένα Τραγούδι Την Ημέρα [Facebook]»:

 

Στο χρονικό διάστημα από την Κυριακή, 27 Ιουνίου 2020 μέχρι και την Πέμπτη, 13 Ιανουαρίου 2022 είχα την ευχαρίστηση να αναρτήσω, στο λογαριασμό μου στο Facebook, 200+430=630 φωτογραφίες (μου). Οι πρώτες 200 ανέβηκαν με ρυθμό: μία φωτογραφία την ημέρα. Οι επόμενες με ρυθμό: τουλάχιστον μία φωτογραφία την ημέρα.

 

Μου άρεσε αυτή η πίεση του να πρέπει να επιλέξω και να ανεβάσω μία φωτογραφία, και κάποιες φορές  περισσότερες, σε καθημερινή βάση. Ήδη από τα μέσα Δεκεμβρίου είχα αρχίσει και σκεφτόμουνα την επόμενη, στο Facebook, καθημερινή μου δραστηριότητα. Τη βρήκα, βεβαίως. Από τη φωτογραφία στη μουσική. Ένα, και μόνο, τραγούδι την ημέρα.

 

Έτσι, λοιπόν, το 2022 κύλισε με ανέβασμα στον λογαριασμό μου, του Facebook, ενός τραγουδιού την ημέρα με ετικέτα: #aeipotefbsong

 

Δυστυχώς η ετικέτα αυτή, στο Facebook, μοιάζει να είναι πλέον ανενεργή. Τι να κάνει και το πτωχό το Φέσιμπουκ; Πόσο πληροφοριών όγκο ν’ αντέξει;

 

Για τους, φανατικούς, λέμε τώρα, πάντως, η λύση βρίσκεται στους συνδέσμους που ακολουθούν:

 

Τα του Ιανουαρίου εδώ.

Τα του Φεβρουαρίου εδώ.

Τα του Μαρτίου εδώ.

Τα του Απριλίου εδώ.

Τα του Μαΐου εδώ.

Τα του Ιουνίου εδώ.

Τα του Ιουλίου εδώ.

Τα του Αυγούστου εδώ.

Τα του Σεπτεμβρίου εδώ.

Τα του Οκτωβρίου εδώ.

Τα του Νοεμβρίου εδώ.

Τα του Δεκεμβρίου εδώ.

Όπως ήδη διαβάσατε μου άρεσε αυτή η καθημερινή πίεση. Τόσο που σκέφτηκα να πράξω ομοίως και για κάθε ημέρα του 2023. Το σκέφτηκα. Το αποφάσισα. Το οργάνωσα. Όσο για το τι, καθημερινά, θ’ ανέβαζα αντιγράφω από την εγγραφή «1443. Facebook 2023: #aeipotefbpage77»:

Μια πρόταση την ημέρα από βιβλίο που είχα διαβάσει. Ναι, αλλά ποια πρόταση; Την πρώτη πρόταση της σελίδας 77. Αγαπημένος, για εμένα και κάτι εκατομμύρια άλλους, ο αριθμός επτά (7) αγαπημένο, συνεκδοχικά, και το εβδομήντα επτά.

 

Έτσι, λοιπόν, κύλισε η Φεσιμπουκική καθημερινότητά μου το έτος 2023. Προς το παρόν η ετικέτα #aeipotefbpage77 είναι ενεργή, στο Facebook. Αλλά, καλού κακού και για φανατικούς πάντα:

 

Τα του Ιανουαρίου εδώ.

Τα του Φεβρουαρίου εδώ.

Τα του Μαρτίου εδώ.

Τα του Απριλίου εδώ.

Τα του Μαΐου εδώ.

Τα του Ιουνίου εδώ.

Τα του Ιουλίου εδώ.

Τα του Αυγούστου εδώ.

Τα του Σεπτεμβρίου εδώ.

Τα του Οκτωβρίου εδώ.

Τα του Νοεμβρίου εδώ.

Τα του Δεκεμβρίου εδώ.

 

Τελείωσε το 2023. Νομοτελειακά, κατ’ ανθρώπινη σύμβαση, ακολούθησε το 2024. Είχα γλυκάνει την καθημερινότητα μου, με τα τοιαύτα, ανελλιπώς, από την Κυριακή, 27 Ιουνίου 2020 και εξής. Επιθυμούσα να ομοίως, καθημερινά, πράξω και για τριακόσιες εξήντα έξι (366) ημέρες του, δίσεκτου, 2024.

Το σκέφτηκα. Μήπως το, καθημερινό, θέμα μου να ήταν «αποφθεγματικός στα μυθιστορήματα λόγος»; Ή μήπως «άγνωστές (μου) στα αναγνώσματα λέξεις»; Κοπιώδη και αναστατωτικά, για τις βιβλιοθήκες και τα ντουλάπια μου, και τα δύο!

 

Κατέληξα σ’ ένα τρίτο. Θα σάρωνα εξώφυλλα βιβλίων. Ξεκίνησα και στην πορεία άλλαξα πορεία. Γιατί εξώφυλλα βιβλίων και όχι ό,τι ο σαρωτής μου (βαρβαριστί scanner) μπορούσε να σαρώσει;

 

Και έτσι βιβλιοθήκες και ντουλάπια δεν απέφυγαν την αναστάτωση. Και όχι μόνο αυτό αλλά στο όλον μπήκε δυνατά και το υπόγειο της Τ47, στο οποίο φιλοξενώ, σ’ έναν μεταλλικό φωριαμό, μια βιβλιοθήκη κι έναν ξύλινο μπουφέ, κάποιες εκατοντάδες περιοδικά και έντυπα.

 

Με λίγα λόγια αναστάτωσα το σύμπαν. Πήγαινα, ερχόμουνα, έβγαζα, διάλεγα, ανεβοκατέβαινα, σάρωνα. Βιβλία, τομίδια, τεύχη, ένθετα, άλμπουμ, χειρόγραφα, άλμπουμ CD. Χαμός!

 

Το να σαρώσεις ήταν ένα. Το να καταλήξεις στη μορφή που θα αναρτούσες άλλο. Έπρεπε να φέρω τις σαρωμένες εικόνες στο κατάλληλο μέγεθος και να τις συνδυάσω ανά δύο συνήθως, εμπροσθόφυλλο και οπισθόφυλλο, προκειμένου να τις ανεβάσω (στο Facebook). Ας είναι καλά το, δωρεάν, FastStone που μου έλυσε τα χέρια.

Κάποια από τα περιοδικά, ή/και τα άλμπουμ, που σάρωσα ήταν τόσο μεγάλα που δεν ήταν μπορετό να σαρωθούν ολόκληρα. Σκανάρισα το μέγιστο που μπορούσα και θα ανεβάσω τις, κουτσουρεμένες, εικόνες τους μιας και, θαρρώ, οι θεατές τους θα αποκομίσουν αυτό που επιθυμώ.

 

Αυτό που επιθυμώ είναι ν’ ανασκαλέψω τη μνήμη, μιας και μεγάλο ποσοστό των εικόνων είναι περασμένων δεκαετιών, να κινήσω το ενδιαφέρον για περαιτέρω, σε κάποιες περιπτώσεις, ψάξιμο ή, απλά, ν’ αποσπάσω ένα χαμόγελο.

 

Ο, τελευταίος, σαρωτής που έχω και χρησιμοποιώ είναι ο, προς το παρόν, αξιόπιστος CanoScan LiDE400, της Canon βεβαίως. Η επιφάνεια σάρωσής του είναι 30,7Χ22,0 τετραγωνικά εκατοστόμετρα. Όπως ήδη καταλάβατε το όνομα της ετικέτας αποτελεί συνδυασμό του «aeipote» (ο ίδιος εγώ) του «fb» (δηλαδή facebook) και του «lide400» (από το μοντέλο του σαρωτή). Μ’ αυτήν χαρακτηρίζω τις σχετικές αναρτήσεις και η, στον χρόνο, διάρκειά της επαφίεται στο Facebook, το οποίο, ως δωρεάν παροχή, δικαιούται να κάνει τα δικά του.

 

Λοιπόν, Καλό και Επιτυχές, στα που επιθυμείτε, 2024!

 

Ένα κλικ μακριά ακόμα ένα, μετά από αυτό της προηγούμενης εγγραφής, τραγούδι του Κώστα Γιαννίδη, ο οποίος έχει γράψει και τους στίχους. Πρόκειται για το «Ξύπνα Αγάπη Μου», το οποίο διάλεγω να αξούσουμε σε εκτέλεση της Δήμητρας Γαλάνη (από το διπλό άλμπουμ βινυλίου, τότε, «Ατέλειωτος Δρόμος» [1983], το δεύτερο τραγούδι της όψης Γ):

05/01/2024