1556. Βιβλία Τέσσερα ή 4-2-1-1

Όταν εργαζόμουν στο κέντρο της Αθήνας, 1993-2019, βιβλία προμηθευόμουν, κυρίως, από την «Πρωτοπορία» και το βιβλιοπωλείο «Γνώση και Βιβλίο» («Ποθητός»). Από τη στιγμή που συνταξιοδοτήθηκα βιβλία προμηθεύομαι, κυρίως, από την «Πολιτεία» και μέσω του Διαδικτύου.

Όμως· πέρα από τα, όσα έχουν απομείνει, μεγάλα βιβλιοπωλεία στο κέντρο υπάρχουν και τα τοπικά (βιβλιοπωλεία). Εν προκειμένω στη γειτονιά μου, και επί της οδού Κωνσταντίνου Αθανάτου, υπάρχουν δύο από αυτά. Το «Θεμέλιο», στον αριθμό είκοσι τρία (23), και ο «Πάπυρος», στον αριθμό εκατό (100).

Κωνσταντίνου Αθανάτου, λοιπόν. Όνομα μεγαλοπρεπές και ασυνήθιστο που με είχε εντυπωσιάσει όταν πρωτοκατοικήσαμε στην περιοχή. Ένας σχετικά φαρδύς δρόμος ο οποίος ξεκινά, ή καταλήγει, στην Δημητρίου Γούναρη και φτάνει μέχρι τους πρόποδες του Υμηττού. Στη διαδρομή του τέμνεται, στο ύψος του Ι. Ν. Αγίου Τρύφωνα με την οδό Ελευθέρου Ανθρώπου. Ακόμα μία οδός, λοιπόν, με ιδιαίτερο, ασυνήθιστο όνομα. Το ενδιαφέρον είναι πως Κωνσταντίνου Αθανάτου και Ελευθέρου Ανθρώπου σχετίζονται. Αντιγράφω, αποσπασματικά, από τον ιστότοπο «Ιστορικά Θέματα»:

Ο Κώστας Αθάνατος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Καραμούζη) γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1896. Σε ηλικία οχτώ χρόνων εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα και λόγω οικονομικών δυσκολιών άρχισε να δουλεύει από τα δώδεκα του σε αθηναϊκές εφημερίδες, όπου ξεκίνησε από κλητήρας και έφτασε ως τη θέση του διευθυντή. Στα δεκαέξι του κυκλοφόρησε το βραχύβιο περιοδικό Εγκυκλοπαιδική Επιθεώρησις και ακολούθησε η επίσης βραχύβια περιοδική έκδοση Ανάστασις σε συνεργασία με τον Μήτσο Πάνοζα. Η ιστορία του Αθάνατου αποτελεί κλασική περίπτωση δημοσιογράφου που χωρίς να έχει τα τυπικά τουλάχιστον εφόδια (ήταν απόφοιτος μόνο του Δημοτικού σχολείου), διέπρεψε στη δημοσιογραφία χάρις στη θέληση του: στο διάβασμα που έκανε μόνος του για να καλύψει τα τεράστια κενά που είχε από την έλλειψη εκπαίδευσης και στο μεγάλο πάθος που είχε για τη δημοσιογραφία και συνεπώς για το ρεπορτάζ. 

. . . 

Το 1923 ανέλαβε την διεύθυνση του Ελεύθερου Λόγου, εφημερίδας με ακραίο βενιζελικό λόγο, υποστηρικτή της αβασίλευτης δημοκρατίας. Η μεταστροφή του γίνεται το 1930, όταν εκδίδει την εφημερίδα Ελεύθερος Άνθρωπος που από τα πρώτα φύλλα της επιτίθεται σφοδρά στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο Ελεύθερος Άνθρωπος υπήρξε πολυσέλιδη εφημερίδα με πολλές φωτογραφίες, μια πρωτοποριακή έκδοση της εποχής του Μεσοπολέμου που έφερε επανάσταση στον ημερήσιο Τύπο. Σύμφωνα με τον Τίτο Αθανασιάδη, το πρώτο φύλλο της εφημερίδας πούλησε 120.000 φύλλα, απίστευτη επίδοση για εκείνη την εποχή. Ο Αθάνατος όχι μόνο στράφηκε κατά του Βενιζέλου, αλλά στη συνέχεια στήριξε την Παλινόρθωση, σε φύλλα του εφημερίδας του καταχώρησε υμνητικά άρθρα για τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, ενώ ακόμη πιο ενεργά το καθεστώς της 4ης Αυγούστου.

Για την εφημερίδα «Ελεύθερος Άνθρωπος» στον ιστότοπο “News Break”, αποσπασματικά, διαβάζουμε:

Τι μπορεί να αγοράσει κάποιος στη Γλυφάδα με 2.000 δραχμές και μάλιστα σε δόσεις και 41 κουπόνια εφημερίδας; Πιθανότατα τσιγάρα από ένα περίπτερο της περιοχής. Κι όμως το 1934 οι αναγνώστες της εφημερίδας «Ελεύθερος Άνθρωπος» του Κώστα Αθάνατου, μπορούσαν να αγοράσουν ένα οικόπεδο 300 τετραγωνικών μέτρων, στο οποίο μπορούσαν να χτίσουν σπίτι!

. . .

Η εφημερίδα λοιπόν «Ελεύθερος Άνθρωπος» του Κώστα Αθάνατου (το πραγματικό του επώνυμο ήταν Καραμούζης), ο οποίος αφού εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες από συντάκτης έως διευθυντής εξέδωσε τη δική του το 1930. Το καλοκαίρι του 1933 ανήγγειλε τη νέα μεγάλη προσφορά που ήταν οικόπεδα από 600 έως 800 πήχες (από 300 έως 400 τετραγωνικά μέτρα) στην περιοχή Τερψιθέα της Άνω Γλυφάδας που ήταν τότε χωράφια. Ήρθε σε επαφή με τους ιδιοκτήτες των εκτάσεων που ανήκαν στους Γερουσιαστές Καραπάνο και Ζαμάνο, στον ιατρό Βάιο, στο δικηγόρο Ζέππο και στον Γιαρμενίτη κι αποφάσισε να διαθέσει, με κλήρωση, κάποια οικόπεδα που είχαν οι ιδιοκτήτες τους προς διάθεση. Οι εκτάσεις ήταν εκτός σχεδίου πόλεως, αλλά ήταν υπό ένταξη. Η παρουσία των Γερουσιαστών, αλλά και οι γνωριμίες του εκδότη – δημοσιογράφου σίγουρα βοήθησαν να ξεπεραστούν οι γραφειοκρατικές δυσκολίες.

Προφανής, λοιπόν, η ονοματοδοσία των δύο πιο πάνω οδών με την περιοχή και την ιστορία της.

Ας επιστρέψουμε όμως στα τοπικά βιβλιοπωλεία «Θεμέλιο» και «Πάπυρος» από τα οποία δεν παραλείπω όσο μπορώ να αγοράζω βιβλία, από το πρώτο που είναι και το μεγαλύτερο, ή να παραγγέλνω βιβλία, από το δεύτερο και εγγύτερα στην κατοικία μου. 

Έτσι, την Πέμπτη, 14/11, παρήγγειλα στον «Πάπυρο», τέσσερα βιβλία τα οποία παρέλαβα μόλις δύο μέρες μετά, το Σάββατο, 16/11/24. Συνολικό κόστος  πενήντα επτά (57) ευρώ, με έκπτωση λίγο μεγαλύτερη από 10 %.

Πρόκειται για τα εξής:

«Cult Όψεις Του Ελληνικού Κινηματογράφου», Φώντας Τρούσας

Το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα, και διαδικτυακού γνωστού, που αγοράζω. Προηγήθηκε το βιβλίο του «Ραντεβού Στο Κύτταρο», την Τετάρτη, 22 Μαΐου 2024. 

Με ενδιαφέρει το περιεχόμενο του βιβλίου μιας και αρκετές από τις αναφερόμενες ταινίες τις παρακολούθησα σαν έφηβος σε σκοτεινές κινηματογράφων αίθουσες.

«Κορνιζωμένοι», Ιωάννα Καρυστιάνη

Το καινούργιο, και έβδομο στη βιβλιοθήκη της Τ47, βιβλίο της συγγραφέως την ύπαρξη του οποίου πληροφορήθηκα από σχετική βιβλιοκριτική στην εφημερίδα «Το Βήμα». Από τις λίγες αγαπημένες μου Ελληνίδες συγγραφείς. 

«59,5 Χώρες Και Το Πιγκλού», Παύλος Γεωργίζας

Πληροφορήθηκα την ύπαρξή του από την κόρη μου η οποία γνωρίζει τον συγγραφέα. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στην χαρισματική συνθέτρια και πιανίστρια Ρωξάνη Χατζηδημητρίου, της οποίας συνθέσεις, από το πρώτο CD άλμπουμ της “Chronographies”, έχω ανεβάσει εδώ, εδώ και εδώ. Το αξιοπερίεργο είναι πως η αφιέρωση του συγγραφέα εμφανίζεται στην τελευταία σελίδα του βιβλίου!

«Αρχαιολογία Αγάπη μου . . . Έλα Πάρε Με Από Δω», δρ Θεόδωρος Παπακώστας

Είχα ακούσει καλά λόγια για το βιβλίο του συγγραφέα «Χωράει Όλη Η Αρχαιότητα Στο Ασανσέρ;» από την κόρη μου. Για την «Αρχαιολογία. . .» διάβασα καλά λόγια σε μία διαδικτυακή ανάρτηση του φίλου ΠΤ. Δεν χρειαζόντουσαν περισσότερα για να προσθέσω το βιβλίο του «δρ» (sic) στην βιβλιοθήκη της Τ47.

Ήταν που ήταν βλαμμένος ο επεξεργαστής κειμένου του blogger τώρα ήρθε κι απόγινε! Πλέον αρνείται να συνεργαστεί, έστω και στοιχειωδώς, με το MS Word. Έτσι το να ανεβάσει κανείς ένα αξιοπρεπές, στην εμφάνιση, κείμενο απαιτεί εξαιρετικά χρονοβόρα χειρωνακτική εργασία! Συνυπεύθυνη, βεβαίως, και η Microsoft! Συμπέρασμα: Άι σιχτίρ εταιρείες!

 

Να είσαστε Καλά!

Ένα κλικ μακριά ο Henrik Måwe στο Gnossienne Νο. 1 του Έρικ Σατί (Γκοσιέν: Όρος που επινόησε ο συνθέτης ως τίτλο 6+1 συνθέσεών του για πιάνο):

22/11/2024