Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

0586. Ένα Τραγούδι Μόνο


Ποιος είναι αυτός που αγοράζει δίσκους και δεν έχει αγοράσει, κάποια φορά, ένα άλμπουμ μόνο και μόνο για ένα τραγούδι; Σίγουρα δεν είναι η περίπτωσή μου. Μου έχει τύχει, μάλιστα, αρκετές φορές. Κυρίως σε παλιότερους καιρούς, τότε που δεν υπήρχαν τα, εν αφθονία, αγαθά του διαδικτύου. Άκουγα ένα τραγούδι, στο ραδιόφωνο, που μου άρεσε, το έβρισκα σε ένα δίσκο, αγόραζα το δίσκο. Έτσι απλά. Το ωραίο είναι ότι πολύ σπάνια μου άρεσε ο δίσκος στο σύνολό του. Συνήθως μόνο το συγκεκριμένο τραγούδι μου άρεσε. Όμως ποτέ δεν μετάνιωσα γι’ αυτές τις αγορές μου. Μου αρκούσε που είχα πλέον στην κατοχή μου το τραγούδι [μου]. Υπήρχαν, και υπάρχουν βεβαίως, και οι περιπτώσεις που αγοράζω δίσκους με κλειστά μάτια. Άμα τη εμφανίσει. Υπάρχουν τρεις – τέσσερις καλλιτέχνες που με έχουν πείσει. Υπάρχει ο Νίκος Ξυδάκης, οι Χαΐνηδες, ο Σαββόπουλος και, περιστασιακά, κάποιοι άλλοι. Μια άλλη περίπτωση είναι τα άλμπουμ με «επιτυχίες» που καλύπτουν συγκεκριμένες εποχές ή είδη. Ομολογώ ότι αγόρασα, μετά μανίας θα έλεγα, τέτοια άλμπουμ σχετικά με τη μουσική της δεκαετίας του 60, και δευτερευόντως αυτές των επόμενων δεκαετιών. Τόσο που πια υπάρχει κορεσμός και δύσκολα βρίσκω τέτοια άλμπουμ που να μην έχω τα περισσότερα τραγούδια τους. Εδώ ο κίνδυνος είναι διαφορετικός και συγκεκριμένος. Είναι ο κίνδυνος του να μην υπάρχουν οι πρώτες εκτελέσεις αλλά άλλες, μεταγενέστερες, με τους ίδιους καλλιτέχνες ή κάποια από τα μέλη, αν πρόκειται για συγκροτήματα. Συνήθως η πληροφορία αυτή αναγράφεται στο οπισθόφυλλο αν και, συνήθως δεύτερο, με εξαιρετικά μικρά γραμματάκια. Την έχω πατήσει έτσι κάμποσες φορές και ομολογώ ότι δε μου άρεσε καθόλου. Εκείνο που δίνει το σύνθημα του συναγερμού για τέτοια άλμπουμ είναι συνήθως, τρίτο, η ιδιαίτερα χαμηλή τιμή τους. Ότι πληρώνεις παίρνεις. Όμως, αρκετά φλυάρησα και το ρολόι δείχνει 10:53. Από το άλμπουμ ‘Ten Summoners Tales’ του Sting ακούγεται το τραγούδι ‘Shape Of My Heart’. Και, το μαντέψατε; Είναι το τραγούδι για το οποίο αγόρασα το άλμπουμ. Όσα για τα υπόλοιπα τραγούδια, που δεν τα είχα ακούσει, τίποτα! Τα άκουσα και δεν μου έμεινε τίποτα. Κανένα πρόβλημα. ‘Το Σχήμα της Καρδιάς Μου’, αξίζει! 


09/02/2009

3 σχόλια:

  1. Πολύ ωραίο... θυμάμαι όταν ήμουν 13, 14 είχε βγει το every breath you take και ήταν το αγαπημένο μου, κάμποσα χρόνια αργότερα ήμουν μαγεμένη από το message in a bottle...

    Υπέροχα όλα, ευχαριστώ για το συγκεκριμένο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε ναι πρώτη εκτέλεση αλλιώς είναι σαν ξαναζεσταμένο φαγητό. Και ναι μεν κάποια φαγητά όπως πχ τα γεμιστά είναι πιό ωραία την επόμενη μέρα, κάποια άλλα δεν τρώγονται με τίποτα.
    Δεν υπάρχει σχήμα στην καρδιά, ώρες ώρες νομίζω πως ένα αόρατο όργανο είναι, μιά ουσία τυλιγμένη σε μιά μεμβράνη. Από εκεί και πέρα αρχίζει το θρίλερ...:PPPPP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ViSta:

    Χαίρομαι που σου θύμισα ευχάριστα πράγματα. :)

    ellinida:

    Η καρδιά δικαιούται να κάνει τα δικά της. Εμείς;

    Καλό Βράδυ Κορίτσια

    ΑπάντησηΔιαγραφή