Αν την αγάπησα είναι
Γιατί την συνάντησα
Ταξιδέψαμε στα σώματα
Των προγόνων
Και ανταμώσαμε
Για τόσο λίγο Για τόσο λίγο
Αν είμαι καλύτερός της είναι
Γιατί συγκριθήκαμε
Όχι γιατί αρνήθηκε
Αυτά που αποδέχθηκα
Αν τέλος έτσι μιλώ είναι
Γιατί ζητώ το σημείο
Που η ζωή μου στράβωσε
Όχι για να λησμονήσω
Μήτε για να αλλάξω
Μονάχα γιατί είναι βράδυ
Και είμαι μόνος στο σπίτι
04.10.76
16/01/2009
...Αν τέλος έτσι μιλώ είναι
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ζητώ το σημείο
Που η ζωή μου στράβωσε
Όχι για να λησμονήσω
Μήτε για να αλλάξω
Μονάχα γιατί είναι βράδυ
Και είμαι μόνος στο σπίτι...
Η εγγραφή είναι 32 χρόνων αλλά άκρως επίκαιρη, θα μπορούσα να την υπογράψω... Καλησπέρα και να είσαι πάντα καλά.
Προσπαθώ να συνδέσω "τα χέρια της" με το ποίημα, αλλά προφανώς η σχέση αυτή αφορά απολειστικά τους συνειρμους του γράφοντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας το "ζητώ το σημείο που η ζωή μου στράβωσε"...Να το γράφει αυτό ένας 20χρονος;
Πόσες διαδρομές δεν άλλαξε από τότε στη ζωή του!
Vista:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα ζητώ το σημείο, πάντως.
Ευχαριστώ πολύ.
violet:
Το ομολογώ: Τίτλος και φωτογραφία είναι ένα, το ποίημα άλλο!
Όμως, υπάρχει συνδετικός κρίκος: ο ποιητής που αγάπησε και, ευτυχώς, εξακολουθεί να αγαπά και να, ίσως άλλως και αλλιώς, εμπνέεται. . .
Όσο για των διαδρομών το πλήθος: Ατυχώς μικρό!
Καλή Σας Μέρα Κορίτσια!