0578. Ιλαρόν Φέγγος

 

Δεν υπάρχει μόνο το "Αείζωον Πυρ" και το "Άγρυπνον Όμμα" υπάρχει και το "Ιλαρόν Φέγγος". Πρόκειται για τον πρώτο τόμο [ΛΥΡΙΚΟΙ Ι] της σειράς Κιβωτός των εκδόσεων Μπαχαράκης της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για ένα βιβλίο αγορασμένο την 3/10/1994, ημέρα Τρίτη, με κόστος 2.250 Δρχ. ή 6,60 ευρώ, περίπου. Αν κρίνω από την περίπτωση του "Αείζωον Πυρ" θα πρέπει να είναι εξαιρετικά δυσεύρετο, πλέον, στα βιβλιοπωλεία της Αθήνας. Υπάρχει όμως και η λύση της παραγγελίας στο βιβλιοπωλείο "Πρωτοπορία" το οποίο φέρνει αντίτυπα βιβλίων, των συγκεκριμένων εκδόσεων, από το υποκατάστημά του της Θεσσαλονίκης.

Στον, εξαιρετικά περιορισμένο, πρόλογο του βιβλίου αναφέρεται και το εξής:

Η λυρική ποίηση είναι τραγούδι, ποίηση σφιχτά δεμένη με μουσική ή και χορό, που αναφέρεται στο εγώ και στο εμείς του σήμερα· με την ποικιλία των ρυθμών και των στίχων της, εκφράζει τις πιο λεπτές αποχρώσεις της σκέψης και τις πιο κρυφές κινήσεις της καρδιάς.

Ομολογώ ότι βρίσκω τη γλώσσα των Λυρικών πολύ πιο δύσκολη από αυτή των Προσωκρατικών η οποία, τηρουμένων των αναλογιών, είναι κοντά στη σημερινή καθομιλουμένη. Η γλώσσα των Τραγικών αποτελεί ενδιάμεση περίπτωση.

Ακολουθούν αποσπάσματα από το "Ιλαρόν Φέγγος":

Έρος δ' ετίναξέ μοι φρένας, ως άνεμος.
[Σαν άνεμος συγκλόνισε ο Έρως την καρδιά μου.] Σαπφώ

Οίον το γλυκύμαλον ερεύθεται άκρω επ' ύσδω,
άκρον επ' ακρότατω, λελάθοντο δε μαλοδρόπηες,
ου μαν εκλελάθοντ', αλλ' ουκ εδύναντ' επίκεσθαι.
[Μοιάζεις με το γλυκόμηλο στου κλωναριού την άκρη,
που κοκκινίζει άφταστο στην κορυφή ψηλά.
-Λες να το ελησμόνησαν οι σοδιαστές εκεί;
Όχι δεν το λησμόνησαν· να φτάσουν δεν μπορούσαν.] Σαπφώ

Δαύοις απάλας εταίρας εν στήθεσιν.
[Στα στήθια φίλης τρυφερής εύχομαι να κοιμάσαι.] Σαπφώ

Και ποθήω και μάομαι.
[Και σε ποθώ με πάθος και λιώνω απ' τον πόθο] Σαπφώ

Ήλθες, καλ' επόησας, εγώ δε σ' εμαόμαν.
Ον δ' έψυξας εμάν φρένα καιομέναν πόθω.
[Ήρθες· καλά έκανες, κι εγώ σε λαχταρούσα.
Και την ψυχή μου δρόσισες που καίγεται από πόθο.] Σαπφώ

Της εμής ψυχής ηνιοχεύεις.
[Της ψυχής μου ηνίοχος είσαι.] Ανακρέων

Άλλ' άλλος άλλω καρδίην ιαίνεται.
[Καθένας με τον τρόπο του γλυκαίνει την καρδιά του.] Αρχίλοχος

Αλλά μ' ο λυσιμελής, ω ταίρε, δάμναται πόθος.
[Μ' έχει δαμάσει ο πόθος, γλυκέ μου, που τα μέλη μου λύνει.] Αρχίλοχος

Τις δε βίος, τι δε τερπνόν άτερ χρυσής Αφροδίτης;
[Ποια ζωή, ποια χαρά, χωρίς τη χρυσή Αφροδίτη;] Μίμνερμος

Πολλάκι γνώμην εξαπατώσ' ιδέαι.
[Συχνά οι εντυπώσεις εξαπατούν τη σκέψη] Θέογνις

Αλλότριον κήδος εφημέριον.
[Βάσανο ξένο μια μέρα κρατεί.] Θεόγνις

Ακούγεται η Αλέκα Κανελλίδου στην "Ατθίδα". Μουσική: Σπύρος Βλασσόπουλος, στίχοι: Σαπφώ, μετάφραση: Σωτήρης Κακίσης.

21/01/2009