“Λυσιμελής Πόθος”, με τον τίτλο αυτό κυκλοφόρησε, προσφάτως, ένα τομίδιο με ποιήματα του Τίτου Πατρίκιου [ISBN 978-960-6811-02-9]. Σαν ημερομηνία έκδοσης αναφέρεται ο Σεπτέμβριος του 2008 και σαν εκδότες οι Καστανιώτης & Διάττων. Το τομίδιο αυτό, των 135 σελίδων, στοιχειοθετήθηκε στο χέρι από τον Νίκο Βοζίκι και τυπώθηκε, σε χαρτί Chamois 120 gr, σε χίλια αντίτυπα με εξώφυλλο του Γιάννη Ψυχοπαίδι.
“Λυσιμελής” κατά το προφανές, αλλά και το “Επίτομον Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας” του κ. Π. Χ. Δορμπαράκη, σημαίνει “ο λύων τα μέλη του σώματος (ύπνος, έρως, δίψα, οίνος, θάνατος)”.
Στο τομίδιο δεν αναγράφεται η παραμικρή πληροφορία σχετικά με τα ποιήματα τα οποία εμφανίζονται, έτσι, αδέσποτα. Εκείνο που διαπίστωσα είναι ότι στον “Λυσιμελή Πόθο” εμπεριέχεται η, αγαπημένη μου, συλλογή “Θάλασσα Επαγγελίας” [Εκδόσεις Θεμέλιο, 1985] ένα αντίτυπο της οποίας έχω στην κατοχή μου από την 4/12/1986. Είναι πιθανό, λοιπόν, η παρούσα συλλογή ποιημάτων να αποτελεί μια συλλογή συλλογών. Οι εκδότες δεν μας έκριναν ικανούς, εμάς τους ταπεινούς αναγνώστες και του προϊόντος αγοραστές, να μάθουμε το πώς και το τι. “Μάζεψαν” πενήντα, εκατό ποιήματα του Τίτου Πατρίκιου και μας τα σερβίρισαν, έτσι, σαν αρπαχτή. Τι κι αν το τομίδιο είναι καλαίσθητο και το χαρτί πολυτελές. Ελλείπει, θαρρώ, ο σεβασμός στον αναγνώστη και, κυρίως, στον ποιητή. Το μόνο σίγουρο ότι τέτοιες “γυμνές” εκδόσεις δεν τιμούν κανένα. Είναι κρίμα!
Λυπάμαι που δόθηκε μια τέτοια δυνατότητα να παραπονεθώ. Αγαπώ την ερωτική ποίηση του Τίτου Πατρίκιου και έψαχνα εδώ και καιρό την “Θάλασσα Επαγγελίας” προκειμένου να δωρίσω αντίτυπά της σε πρόσωπα αγαπημένα. Ο γυμνός “Λυσιμελής Πόθος” αποτελεί μια καλή, με τους περιορισμούς που αναφέραμε, λύση.
Σας εύχομαι μια καλή, όμορφη και ζεστή νύχτα και δίνω το λόγο στον ποιητή:
Causa
Κάθε που ξημερώνει
μισώ τη μέρα
που μ’ εμποδίζει
να σε σκέφτομαι.
19/01/2009
Να έχεις παραλύσει από ευτυχία, να σου έχουν λυθεί τα μέλη, έτσι ακριβώς, ανήμπορος να κάνεις οτιδήποτε άλλο εκτός του να νοιώθεις. Μέρα και νύχτα όμως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς το ένοιωσα. Δυστυχώς επίσης. Επειδή πάντα θα το ξαναψάχνεις όταν το νοιώσεις.
Ωραίες οι δυό αλκυονίδες, ξανάρθε η σαπίλα υγρασία τώρα Μπρρρρ.
Ολα τα ωραία διαρκούν λίγο γμτ.:))
Είναι κάποιες λέξεις ωραιότατες που μένουν στη σκιά. Χρέος των ποιητών να τις επαναφέρουν. Το "λίγο", σε κάποιες περιπτώσεις, είναι που κάνει το "ωραίο" τέτοιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα, να είσαι Καλά!