Αίφνης του δόθηκε το χάρισμα, ή το προνόμιο, να αλητεύει μέσα στον καιρό όπως άλλοι αλητεύουν σε πάρκα και πλατείες. Μία στο δισεκατομμύριο. Έτσι. Από καπρίτσιο της φύσης. Από μια σειρά τρομακτικών συμπτώσεων που πότισαν τα κύτταρά του.
Και το εκμεταλλεύτηκε. Οι περιπλανήσεις του γινόταν το βράδυ. Είχε τη δυνατότητα να ξαναζεί στιγμές του παρελθόντος κατ’ επιλογή. Με ακρίβεια και ζωντάνια. Και ακόμα, και αυτό ήταν τρομακτικό, να βλέπει πως θα εξελισσόταν ο βίος του ανάλογα με τις αποφάσεις και τις επιλογές του.
Του έγινε έμμονη ιδέα. Βάλθηκε να ψάχνει τα πώς και τι της ζωής του. Να εκ των υστέρων αλλάζει τις αποφάσεις του ελέγχοντας το αποτέλεσμα. Να εξετάζει όλες του τις σχέσεις βάζοντας ένα αν την κάθε φορά μπροστά τους. Έντρομος διαπίστωσε ότι τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε έτσι όπως φαινόντουσαν ή πίστευε. Είχε αδικήσει και είχε αδικηθεί.
Δε ζούσε πια τη ζωή του. Την ονειρευότανε. Στα χέρια του είχε ένα όπλο. Λύγισε. Δίχως να το καταλάβει το άφησε να στραφεί εναντίον του. Έγινε αντικοινωνικός. Δεν πίστευε πλέον τίποτα αν πρώτα δεν το εξέταζε από όλες τις πλευρές. Και αυτό έπαιρνε χρόνο· τον εξαντλούσε.
Έκανε τη μέρα νύχτα. Κοιτούσε και δεν έβλεπε. Έκλεινε τα μάτια και όλα παρουσιαζόντουσαν καθαρά και ξάστερα. Δεν τολμούσε να δει το τέλος του. Δε θα το άντεχε. Φοβήθηκε ότι είχε αρχίσει να τρελαίνεται. Και είχε.
Οι σχέσεις του άρχισαν να διαλύονται. Γνώριζε όσα οι γύρω του αγνοούσαν. Οι φίλοι του εξαφανιστήκαν. Βίωνε ένα δράμα. Ζήτησε βοήθεια. Ότι του δόθηκε δεν τον κάλυψε. Συνέχισε.
Έχασε τη δουλειά του. Απεγνωσμένα προσπάθησε να απαλλαγεί από το “χάρισμα” του. Στάθηκε αδύνατο. Οι νύχτες του ήταν μαρτυρικές. Το παρόν του είχε χάσει το περίγραμμα του. Άρχισε να παίρνει ένα σωρό χάπια και χαπάκια. Αποβλακώθηκε.
Ξεκίνησε να μιλά για όσα του συμβαίναν. Ήταν αργά. Κανένας δεν τον πίστευε. Παραιτήθηκε. Έσβησε.
14/03/2008
Πολύ όμορφο, αλλά νομίζω ότι το έκοψες απότομα. Ίσως ήθελε λίγο ακόμα για να δέιξει εντονότερα την ψυχολογία του. Η μαγιά του όμως εξαίρετη. Το μουσικό κομμάτι στολίζει πάντα τον υπολογιστή και τα cd του αυτοκινήτου μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδέλφια μου, αλήτες, πουλιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ μου δεν έχω αποκαλέσει κάποιον αλήτη. Και πάντα συμπαθούσα όσους αποκαλούσαν οι άλλοι αλήτες.
Εγραφα κάτι σχετικό χθες, θα το ανεβάσω αύριο και θα δεις.
Μας αδίκησαν, αδικήσαμε, έχουμε ελαττώματα, κάναμε λάθη. Είμαστε απλά άνθρωποι και όλα αυτά είναι η ομορφιά μας.
Η ομορφιά του να είσαι άνθρωπος. Η αποδοχή του εαυτού μας από τους άλλους δεν είναι τόσο σημαντική όσο η δική μας παραδοχή, αποδοχή, ανακωχή, μα προπάντων συγνώμη.
Φυσαλίδες που ανοίγουμε στον χρόνο και γυρνάμε να ξαναζήσουμε όσα δεν κατανοήσαμε. Να τα δούμε με το μάτι του σήμερα.
Ας είναι ένα βλέμμα αγάπης.
Ναι ο καιρός πάντα δείχνει.
Η Enya και το Only time από τ' αγαπημένα μου.
Εγώ είμαι με νάρθηκα στον λαιμό (κάποια άσχημη κίνηση έκανα)και παυσίπονες ενέσεις... μα δεν θ'αφήσω τίποτα να μου χαλάσει την Ανοιξιάτικη διάθεση!
Καλό σ/κ, να περάσεις όμορφα!
ο δείμος του πολίτη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ. Κι εγώ έχω την αίσθηση ότι δεν τελειώνει με τον καλύτερο τρόπο. Από την άλλη το θέμα είναι εξαιρετικά δύσκολο και ειλικρινά δε γνώριζα τι να προσθέσω. Από τη μαγιά γοητεύτηκα κι εγώ και βγήκε αυτό το μικρούλη ψωμάκι. Το μουσικό κομμάτι όμορφο και θαρρώ ταιριαστό. . .
ellinida:
Το αλήτης συνδέεται με την κατά βούληση περιπλάνηση και μόνο. Στο μυαλό μου καρφώθηκε το “Αλήτευε μέσα στον καιρό όπως άλλοι αλητεύουν σε πάρκα και πλατείες” και από κει προέκυψε η εγγραφή. Όσο για τα ανθρώπινα είναι και έτσι όπως τα λες. Η αγάπη, σε κάθε περίπτωση, σώζει.
Πολλά πολλά περαστικά και προσοχή στην κίνηση. Χαίρομαι για την μαχητική διάθεση με την οποία αντιμετωπίζεις το γεγονός. Φιλιά :)
ΚαληΜέρα, Καλό ΔιήΜερο!
... δεν θέλω να σχολιάσω και να διαλύσω την αίσθηση που μου έκανε το κείμενο... καλό Σαββατοκύριακο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω μόνο να ήταν ευχάριστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης :)
πολυ ευκολο να πεσεις στο περιθωριο,ακομη πιο ευκολο να γινεις αντικοινωνικος..λογους και αιτιες θα βρεις παντου..
ΑπάντησηΔιαγραφήτο δυσκολο;να εχεις ανοιχτο μυαλο κι εμπιστοσυνη και κυριως 'αγαπη' για αυτους που βρισκονται απεναντι σου..
στις βουτιες μας στο παρελθον υπαρχουν παντα τα 'αν',δεν αλλαζει αυτο..
γραφετε τοσο ομορφα αγαπητε μου και βαζετε τοσο υπεροχες επιλογες τραγουδιων..
αν ξερατε τι μου θυμισε αυτο το σημερινο σας μουσικο κομματι..
κατι πολυ ευχαριστο αν σας γεννηθηκε η απορια..
καλο σ/κ ευχομαι..
φιλια (εξιλεωσης)
Όλα αυτά ισχύουν. Εδώ, όμως, μιλάμε για μια, της φύσης, εκτροπή και το που μπορεί να οδηγήσει. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια και για τα φιλιά [κι ας είναι εξιλέωσης] και χαίρομαι που σας αρέσουν οι μουσικές επιλογές μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Ξημέρωμα
δε παιζω.. :(:(
ΑπάντησηΔιαγραφήεδω ειχα φησει θυμμαμαι μια σκεψη
ή οχι;
λετε να μην την πληκτρολογησα;
ή να την πληκτρολογησα σε αλλο παραθυρο;
ωιμε! γηρας...!!! :):)
αυτη η παραγραφος που αρχιζει ως: δε ζουσε πια τη ζωη του... ποσο κοντινη κι αληθινη
ποσο!
καλο απογευμα
Συμβαίνουν αυτά στο διαδίκτυο. Και σε παρακαλώ, να παίζεις! Είναι η χαρά της ζωής. Α! και να μην ακούω περί γήρατος και άλλα τέτοια χαζά. Αφού "μπλογκάρουμε" (βάρβαρο μεν, επί της ουσίας δε) είμαστε ακόμη παιδιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεγονός: τη ζωή μας τη ζούμε με ποσόστωση!
ΚαληΗμέρα!
Υ.Γ. Τελευταία μου βγαίνει προς τα όξω ένας ενικός που με προβληματίζει. . .
εχεις δικιο
ΑπάντησηΔιαγραφήεπαψα να παιζω Αειποτε
κι ουτε γαληνια ειμαι πια
κι η ποιηση με εχει ξεχασει κι εγω το ιδιο
βαριά μου πεφτουνε τα πραγματα και λυγιζω προσπαθωντας να τα σηκωσω
μα τα σηκωνω :)
κι ελπιζω καποια φορα να αρχισω παλι το παιχνιδι
εγω που ελεγα εδω μεσα για να παρηγορω κι επειδη το αισθανομουν και πραξη το εκανα: μια σκανταλιά την ημερα, τη θλιψη κανει περα..! :)
ο ενικος;
εξελιξη φυσιολογικη δεν ειναι; :)
καθολου κακος
καθολου κακος!
:)
καλο βραδυ
Όποιος έπαιξε μπορεί να το ξανακάνει! Λίγη υπομονή να περάσουν τα δύσκολα και να τρυπώσει η άνοιξη στις κλειδώσεις της καθημερινότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒεβαίως! Τον ενικό μας τον κατακτήσαμε!
Καλό ΠΣΚ