0443. Διαβάζοντας

Τυχαίνει να διαβάζει κανείς ένα βιβλίο και ξαφνικά να πέσει πάνω σε μια παράγραφο που να του αποσπάσει το πιο βαθύ του χαμόγελο. Να τον εντελώς αιφνιδιάσει ο συγγραφέας και να τον υποχρεώσει να αφήσει το βιβλίο από τα χέρια για να χωνέψει αυτό που διάβασε. “Καθένας με τον τρόπο του γλυκαίνει την καρδιά του” και, όσον αφορά τη δική μου, με κάτι τέτοια γλυκαίνεται πολύ.

Πρόκειται, και πάλι, για το βιβλίο “Ήρωες Της Ιστορίας”, του Will Durant, μετάφραση Δημήτριου Ξύδη – Εκδόσεις Φυτράκη. Στο Κεφάλαιο XV, Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Ι: ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ, ΠΕΤΡΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΒΟΚΚΑΚΙΟΣ του οποίου η πρώτη παράγραφος, στη σελίδα 291, είναι εξαιρετική. Απολαύστε την:

Ο Μεσαίωνας πέρασε στην Αναγέννηση όταν τη Μεγάλη Παρασκευή του 1327, σε μια εκκλησία στην παπική Αβινιόν, ο Φραντσέσκο Πετράρχης είδε τη Λάουρα ντι Σάντε, της οποίας η λεπτεπίλεπτη ομορφιά, πολλαπλάσια τονισμένη από τη σεμνότητά της, τον έκανε να ξεχάσει κάθε άλλη θεία φύση εκτός από τη δική της.

Δεν είναι καταπληκτικό; Έχουμε ακριβή ημερομηνία, τόπο και πρωταγωνιστές. Ένα ερωτευμένο ζευγάρι. Ένας ποιητής και μια καλλονή. Το τέλειο, θα έλεγα. 

“Στην διάρκεια των επόμενων είκοσι έξι ετών”, πάντα κατά τον συγγραφέα, ο Πετράρχης “θα συνθέσει διακόσια επτά ποιήματα – όλα σχετικά με εκείνη – στην πιο εξαίσια μουσική που είχε μέχρι τότε γνωρίσει η πλέον εξαίσια όλων των γλωσσών”. 

Και λάβετε, παρακαλώ, υπόψη ότι: 

“Εκείνη δέχθηκε τη λατρεία του ποιητή με ηρεμία και προσέδωσε στο πάθος του όλο το ερέθισμα της άρνησης”.

Και ο άξιος συγγραφέας, στο ίδιο κεφάλαιο πάντοτε, συνεχίζει το ρεπορτάζ:

Το 1331 – τέσσερα χρόνια μετά την έκταση του Πετράρχη – ο Βοκκάκιος ερωτεύτηκε ενώ προσκυνούσε σε μια εκκλησία της Νάπολης. Η κυρία ονομαζόταν Μαρία ντ’ Ακουίνο, γνωστή για την ελκυστική ευσέβεια και τα χρυσά του μαλλιά. Την αποκάλεσε Fiametta – Μικρή Φλόγα – και λαχταρούσε να καεί μέσα στη φωτιά της. Επί πέντε χρόνια την πολιορκούσε με ποίηση και πεζό λόγο. Εκείνη τον άφησε να περιμένει μέχρι που στέγνωσαν άλλα πορτοφόλια, και κατόπιν τον αποδέχθηκε μέχρι που στέγνωσε και το δικό του πορτοφόλι. Ο Βοκκάκιος εγκατέλειψε τη Νάπολη και εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία.

Τέτοια συγκλονιστικά και ακριβή μπορεί να πληροφορηθεί κανείς ανατρέχοντας στη συγκεκριμένη πηγή. Και μου αρέσει!

Υ.Γ. Α!, και ένα ακόμα καταπληκτικό. Το “Μεγάλο Κανάλι”, τρομάρα του, διαφημίζοντας το χθεσινό κεντρικό του δελτίο ειδήσεων, τα μικρά σκοπίμως, “μιλούσε” για “επίταξη απεργών”. Αλλά είπαμε:

Κάθε ανελλήνιστος και μικρόφωνο. 

Αντιγράφω από το Μείζον Ελληνικό Λεξικό, Τεγόπουλος - Φυτράκης:

[αρχ. επίταξις, επιτάσσω] (η) ουσ. (Κ επίταξις, -εως) διαταγή, προσταγή | επιβολή εισφοράς σε είδος ή κατάληψη ειδών ή ακινήτων από το στρατό σε περίοδο εξαιρετικών συνθηκών. Έτσι είναι, πώς να το κάνουμε, άλλο “επιστράτευση” άλλο “επίταξη”. Άτιμη Ελληνική γλώσσα που μας δυσκολεύεις τη ζωή! 

Ουράνιο τόξο και μαρμελάδες ή “Rainbow” με το συγκρότημα των Marmelade το τραγούδι που ακούγεται.

12/03/2008