Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008

0423. Χάσματα [Μέρος 2ο]

Συμβαίνει, λοιπόν, να βιώvει κάποιος περίπτωση χάσματος και να πρέπει να χειριστεί την κατάσταση. Να γεφυρώσει, να παρακάμψει, να αγνοήσει, να εξορκίσει, να συζητήσει, να συμμαζέψει; Τι να πράξει; Και, κυρίως, πώς; Καλό είναι, κατ’ αρχήν, να επιδειχθεί ψυχραιμία. Να αποφευχθούν παρορμητικές, εν θερμώ, αντιδράσεις. Και είναι ακόμη καλύτερο να υπάρχει στην γενική στάση και αντιμετώπιση του ζητήματος κλιμάκωση και μέτρο. Να ξεκινήσει δηλαδή κανείς με αντίδραση ήπια και πνεύμα συναινετικό και να κλιμακώσει τη στάση του ανάλογα με την στάση του απέναντι αλλά και τα μηνύματα που έχει ήδη στείλει. Ο απέναντι, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να είναι πληροφορημένος για όρια και αντοχές λόγω / ή και έργω και εκ των προτέρων. Η αντίδραση θα πρέπει να είναι “εξητασμένως κριθείσα”, σύμμετρη, λελογισμένη και εντός των ορίων της σχέσης. Και στο σημείο ακριβώς των ορίων:

Πολλές φορές η αντίδρασή μας είναι στο μέτρο που επιδιώκουμε ή και επιθυμούμε να φτάσει η σχέση και όχι στο μέτρο του τρέχοντος επιπέδου της.

Κινούμαστε δηλαδή προς την υπερβολή και όχι προς την κατανόηση και την ήπια, κατ’ αρχήν, αντίδραση.

“Είν’ εύκολη η υπερβολή για τον καθένα
Είναι εύκολο να ξεπεράσεις το σημάδι
Αλλά είναι δύσκολο να κρατηθείς στέρια στη μέση”

Λέει ο Έσρα Πάουντ στο Κάντο XIII [“Αντιγραφές”, Μετάφραση Γιώργου Σεφέρη] και έχει δίκιο.

Είναι πιο εύκολο να δηλώσεις πικραμένος, να δυσφορήσεις, να εκνευριστείς ή και να οργιστείς και να τα βάλεις με τον άλλο από το να σταθμίσεις νηφάλια και να αντιδράσεις κρατώντας το μέτρο. Από την άλλη όσο δυσάρεστο είναι το να μεγαλοποιείς τόσο δυσάρεστο είναι και το να παραβλέπεις ή να υποβαθμίζεις συμπεριφορές και καταστάσεις. Και στις δύο περιπτώσεις δύσκολα η σχέση γίνεται καλύτερη. Αλλά όλα αυτά, και άλλα πάμπολλα, είναι θεωρίες. Και στις θεωρίες όλοι καλοί είναι. Στο δια ταύτα παίζεται το παιχνίδι. Στο δια ταύτα και κατά περίπτωση. Λοιπόν, είναι να μην σου τύχει! Γιατί, αν σου τύχει, ο Θεός βοηθός και “γράφε ’μ ενίοτε” που έλεγε και ο μακαρίτης ο Σκαρίμπας. . .


Από το άλμπουμ “Raising Sand” των Robert Plant και Alison Krauss ακούγεται το τραγούδι “Stick With Me Baby”.


18/01/2008

4 σχόλια:

  1. Όταν βρισκόμαστε εν θερμώ το μέτρο πάει περίπατο. Και έχετε βέβαια δίκιο, πάντα κρίνουμε και νομίζουμε με βάση το πως εμείς νιώθουμε και προσδοκούμε!

    Η μουσική σας επιλογή είναι πολύ καλή. Αυτός ο δίσκος τους έχει διαμαντάκια. Όπως το "Nothin'" για παράδειγμα!

    Καλό Σαββατοκύριακο, Αείποτε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάρε μιά λέξη. Ειλικρίνεια. Νομίζω πως είναι απάντηση σε όλα τα ερωτήματα γενικώς και αορίστως.
    Πάρε και μιά πρόσκληση. Στο μπλογκ μου.
    Καλημερούδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. και το χειροτερο,επανω στο θυμο να χρησιμοποιεις πραγματα που σου εμπιστευτηκαν!!
    για ποια σχεση μιλαμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. renata:

    Δύσκολα τα ανθρώπινα και οι άνθρωποι ακόμα περισσότερο. Ο δίσκος πραγματικά καλός. Τώρα τον ακούω και τον “μαθαίνω”.
    :))

    ellinida:

    Καλή η ειλικρίνεια αλλά, κακώς ίσως και δε λέω, σέρνει ένα σωρό παραμέτρους πίσω της. Άσε που μοιάζει με το “Έχω τη λύση, φέρτε μου το πρόβλημα!” κάτι που απεχθάνομαι εντελώς. . .
    Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση αλλά, χωρίς στο παραμικρό να θέλω να γίνω δυσάρεστος, δεν θα ανταποκριθώ. Τέτοιες διαδικασίες με κάνουν να αισθάνομαι εξαιρετικά άβολα. Το είπαμε: Κανένας δε μεγαλώνει δίχως συνέπειες κι εγώ είμαι μεγαλούτσικος!

    φεγγαραγκαλιες:

    Όντως άσχημο αλλά πιστεύω και εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί. . .


    ΚαληΗμέρα Σας Αγαπητές Κυρίες

    ΑπάντησηΔιαγραφή