Εύκολο είναι. Να αδράξεις την τηλεφωνική συσκευή. Να σχηματίσεις τον αριθμό. Και “Ο Ν. είμαι. . .”, “Γεια σου. Τι κάνεις. . .”, “Μπλα, μπλα, μπλα”.
Και μετά; Το μετά είναι το δύσκολο. Καμιά αμφιβολία ότι το τηλεφώνημα θα γίνει δεκτό, αν όχι με ενθουσιασμό, τουλάχιστον με ειλικρινή ευχαρίστηση. Θα ακουστούν όλες οι τυπικότητες στην σειρά. Υγεία. Εργασία. Οικογένεια. Θα σκαλίσουμε λιγάκι το παρελθόν. Θα θίξουμε τα μελλούμενα. Θα κλείσουμε ευχαριστημένοι.
Θα ακολουθήσει ένα μηνών τίποτα. Ρυθμοί που αποκλείουν. Οι τεράστιες του λεκανοπεδίου αποστάσεις. Βουβές συσκευές. Γιορτές και γενέθλια ποντισμένα στον καιρό. Ευκαιρία για τυπικότητες. Η σύμπτωση. Το τυχαίο. Το εφικτό. Το έχω ζήσει.
Ο πλανήτης γη στην πορεία του ακάθεκτος. Περιστροφή και 24άωρο. Γύρα και έτος. Αμείλικτη, γύρω-γύρω, πορεία.
Τόσα πρόσωπα που μου έχουν λείψει. Φωνές. Χειρονομίες. Μικρές αποδράσεις. Φαγητό. Περιστατικά. Βιβλία. Δίσκοι. Σκοτεινές αίθουσες κινηματογράφου.
Σχέσεις που έληξαν. Έσβησαν. Ανατινάχτηκαν. Οι σχέσεις είναι σαν τη ζωή. Γεννιούνται, μεγαλώνουν, αρρωσταίνουν, πέφτουν θύματα ατυχήματος, πεθαίνουν. Η σιωπή είναι σαν τον πάγο. Όσο μεγαλύτερη η διάρκειά της τόσο πιο δύσκολα σπάει, ή λιώνει. . .
Το τραγούδι που ακούγεται είναι το “Ψέματα” από το εξαιρετικό ομώνυμο δεύτερο άλμπουμ των Φατμέ [του 1983].
20/10/2006
η σιωπή είναι σαν το πάγο..
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλά πράγματα συντηρούνται στον πάγο
μήπως είναι φρονιμότερο,να μην λιώσει ο πάγος;;
καλή μέρα :)
Σωστό κι αυτό! Το ζήτημα είναι αν ο πάγος αποτελεί επιλογή σου ή όχι. Άσε που τα πολύ παγωμένα μπορεί και να μην ξεπαγώσουν στον διαθέσιμο χρόνο ή να εμφανίσουν και, μη αναμενόμενες, δυσλειτουργίες. . . Σε κάθε περίπτωση ισχύει το "κατά περίπτωση"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο! :) [κι εγώ!]
Μέγα θέμα. Το μετά, εξαρτάται από το τι έχει μείνει μέσα σου, για το άτομο με το οποίο συνομιλείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και τις περισσότερες φορές, ισχύει το "τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά"
Καλημέρα καλέ μου Αεί ποτέ και καλό ΣΚ.
Μου αργήσατε! Το τραγούδι της προηγούμενης εγγραφής σας έφερνε στην σκέψη μου. Για την απίθανη, θεωρώ, περίπτωση που δεν το έχετε [ακούσει ή στην κατοχή σας] θα χαρώ πολύ να σας το στείλω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά" σοφό.
Καλό, χαρούμενο, ΣαββατοΚαιΚύριακο και σε 'σας
"Είσαι ο πάγος κι η φωτιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤ’ άγγιγμά σου φλογίζει τα χέρια μου όπως το χιόνι...
Όταν είμαι κοντά σου,
η καρδιά μου γίνεται μια παγωμένη λιμνούλα που λάμπει από σκιρτήματα πυρσών..."
Έιμι Λόουελ [1874-1925]
Αμερικανίδα ποιήτρια,η οποία τιμήθηκε με το βράβειο Πούλιτζερ ένα χρόνο μετά το θάνατό της, το 1926.
Πολύ όμορφο πάντρεμα θερμού - ψυχρού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα που η ποιήτρια έφυγε τόσο νέα.
Ευχαριστώ.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Δεν είναι εύκολα αυτά τα τηλέφωνα εκτός αν έχεις εντελώς ξεπεράσει αυτά που ένοιωσες . Που όμως πλέον δεν σ'ενδιαφέρει και η επαφή συνήθως . Μεγάλο διάστημα στην παγωνιά νεκρώνει τα πάντα νομίζω .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου λείπουν τα πρόσωπα του παρελθόντος . Μπορεί να ανακαλώ στην μνήμη μου τις ιστορίες αλλά χωρίς συναίσθημα .
Δεν θέλω ν'αφήνουν σημάδια στην ψυχή μου οι άνθρωποι έτσι συνήθως το κλείσιμο ενός κύκλου είναι αμετάκλητο . Κι'ας μην έχω ξεπεράσει τα συναισθήματα .
Θεωρώ επώδυνα τέτοιου είδους τηλεφωνήματα .
Καλημέρα καλέ μου αείποτε .
Η ασφάλεια της απόστασης. Του χρόνου. Των τακτοποιημένων συναισθημάτων. Της τωρινής ζωής. Του "δεν υπάρχει λόγος". Της ατσαλάκωτης μνήμης. Της αποστειρωμένης καθημερινότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν; Να ρισκάρω;
Ν' ανακατέψω το χρόνο, να διαταράξω την όποια -εντός μου- τάξη;
Τα συναισθήματα μιλάνε.
Αλλά συνήθως, ναι, μένουν σφαλιστά.
Ασφαλή.
Αμάν βρε aeipote...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας γονάτισες σήμερα...
:Ο)
προσωπικά ξέρω
ΑπάντησηΔιαγραφήό,τι όταν θέλεις να δεις κάποιον
και να τον ακούσεις,
οι αποστάσεις μεταξύ σας εκμηδενίζονται
και όλα γίνονται εύκολα...
απλά, η επαφή εκ του μακρόθεν
είναι μία ωραία δικαιολογία
για την αποφυγή της επαφής
εκ του σύνεγγυς...
ellinida: Όλα είναι σχετικά [σε αυτή τη ζωή]. Αναλόγως, λοιπόν, τον άνθρωπο, τα βιώματα, τη σχέση. Είναι και κάτι φλογίτσες πονηρές και ανθεκτικές που επιβιώνουν και στέλνουν την παγωνιά "αδιάβαστη". Και εγώ το "τέλος" για τέλος το έχω, όμως έρχονται στιγμές που κυριαρχεί στο μυαλό μου και μου τρώει τη σάρκα. Το επώδυνο, για εμένα, δεν είναι το τηλεφώνημα αλλά όπως το έγραψα, το μετά. Αυτή η φρικτή επιβεβαίωση ότι τελικά δεν ταιριάζεις και δεν έχεις έδαφος να πατήσεις και να οικοδομήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαπετάνισσα: Αν όλα αυτά είχαν γίνει αποδεκτά δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Το ζήτημα είναι ότι δεν γίνονται αβασάνιστα αποδεκτά. Κι ας βοά η λογική, κι ας συνηγορούν οι καταστάσεις. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και η μνήμη έχει την δυνατότητα να σε εκθέσει. Ο συνδυασμός που σκοτώνει είναι ακριβώς αυτός της λογικής και του συναισθήματος. Δεν είναι πάντοτε βόλεμα η σιωπή.
simon says: Ελπίζω περισσότερο οι Φατμέ και λιγότερο εγώ!
γιώργος: Δεν μιλώ για ενεργές σχέσεις αλλά για τραυματισμένες και συχνά τραυματικές που έχουν μονομερώς ή αμοιβαία λήξει. Έτσι το "εύκολο" σταματά στην κίνηση του σχηματισμού του αριθμού. Τα υπόλοιπα είναι, συνήθως, μια μικρή κόλαση. . .
Καλό Βράδυ και Καλό Σαββατοκύριακο
Σχέσεις που έληξαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν άφησαν όμως χώρο κενό. Μπήκαν άλλες στη θέση τους...
Η αξιολόγηση των μεν και των δε, είναι μια εντελώς άλλη ιστορία..
Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε σχέση και μια θέση, θα έλεγα.
Καλή Εβδομάδα!
Έχω μια γλάστρα στο κήπο μου. Δεν ξέρω το όνομα του φυτού που ζει μέσα. Ξέρω όμως πως όποτε την παραμέλησα μου το ΄δειξε αμέσως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακριβώς είναι το θέμα. Η έλλειψη [οπτικής έστω] επαφής. Δεν γνωρίζουμε πότε πάσχει ο άλλος. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!