Κάθε
φορά που επισκέπτομαι το παρόν e-ημερολόγιο
έχω τη συνήθεια να κοιτάζω και την πλευρική στήλη «ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
[ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ]». Για δύο λόγους. Ο πρώτος ακριβώς για να βλέπω ποιες
είναι οι, με τον συγκεκριμένο χρονικό περιορισμό, δημοφιλέστερες αναρτήσεις
μου. Ο δεύτερος για να τις εμφανίζω, να τις αναθυμούμαι και να ψάχνω για λάθη ή
λαθάκια σε αυτές. Ένας εύσχημος τρόπος για δειγματοληπτικό έλεγχο και
διορθώσεις, όπου απαιτούνται.
Μερικές
φορές ξαφνίζομαι ευχάριστα για κάποιες από τις πιο πάνω εγγραφές. Εκεί που δεν
το περιμένω εμφανίζονται εγγραφές με ιδιαίτερο περιεχόμενο που μοιάζουν, πλέον,
εκτός κλίματος, εκτός εποχής. Υπάρχουν, βεβαίως, και οι τέσσερεις – πέντε
εγγραφές που, εδώ και χρόνια, πρωταγωνιστούν. Συνήθως βρίσκω και λάθη,
ορθογραφικά, συντακτικά και άλλα, και είναι μεγάλη η χαρά μου να τα διορθώνω.
Μία
από τις δημοφιλέστερες εγγραφές, τις τελευταίες ημέρες, είναι η «202. Παραδόξως και
Αδόξως [ΝΚ]», της Τετάρτης, 23 Αυγούστου 2006. Την
εμφάνισα. Αύξησα το μέγεθος της γραμματοσειράς. Διάβασα τα σχόλια. Βλέπετε,
υπήρξε μια εποχή, χρόνια πριν, που το ημερολόγιο αυτό ευτυχούσε και δεχόταν
πλήθος σχολίων από διαδικτυακούς φίλους, τολμώ να γράψω, και γνωστούς.
Ας
επιστρέψουμε όμως στα σχόλια της εγγραφής «202» και
συγκεκριμένα στο πρώτο, όπου μπορούμε να διαβάσουμε:
Εκλεκτός
διαδικτυακός φίλος ο OldSkipper,
με
τον οποίο, δυστυχώς, χαθήκαμε.
Ώστε:
«There must be a way to stop
dreaming. . .»; Μα τότε την συγκεκριμένη εγγραφή θα πρέπει να την
συνόδευε το υπέροχο «There Must Be A Way» του Louis Armstrong. Άνοιξα ευθύς το αρχείο MS Excel στο οποίο, ο γνωστός
σχολαστικός εγώ, καταχωρίζω τα των εγγραφών του «aeipote» e-ημερολογίου. Τίποτα. Τα πεδία «ΤΙΤΛΟΣ
ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ/ΑΛΜΠΟΥΜ» και «ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ», στον Πίνακα «ΕΓΓΡΑΦΕΣ», για την
εγγραφή «202» ήταν
κενά.
Δοκίμασα
ένα ακόμα δρόμο. Άνοιξα το αρχείο MS
Word
«AEIPOTE_BLOG_2006.DOCX» στο οποίο έχω καταχωρίσει εγγραφές, και σχόλια, για το
συγκεκριμένο e-ημερολόγιο
και έτος. Τίποτα και πάλι. Καμία πληροφορία για το «There Must Be A Way».
Βεβαίως
δέκα και δεκαπέντε χρόνια πίσω δεν υπήρχαν στο διαδίκτυο οι ευκολίες που
υπάρχουν σήμερα. Τότε για να ανεβάσεις ένα συνοδευτικό τραγούδι σε εγγραφή,
έπρεπε να ιδρώσεις. Μία ιδέα της δυσκολίας του πράγματος μπορείτε να πάρετε διαβάζοντας
την εγγραφή: «0214.
Μουσική Υπόκρουση [ΝΚ]», της Δευτέρας, 25 Σεπτεμβρίου 2006.
Η
πρώτη εγγραφή μου που συνοδευόταν από μουσική υπόκρουση ήταν αυτή της Τρίτης,
15 Νοεμβρίου 2005 με τίτλο: «0091. Lady in Black [ΝΚ]».
Εγγραφή που συνοδευόταν από το υπέροχο «Hand in Hand» των Dire Straits. Μετά, λοιπόν, την 15 Νοεμβρίου 2005
ακολούθησαν εκατόν δεκατρείς εγγραφές, σύμφωνα με το Πίνακα «ΕΓΓΡΑΦΕΣ» του πιο
πάνω αρχείου MS EXCEL, δίχως
μουσική υπόκρουση.
Εκατόν
δεκατέσσερεις εγγραφές μετά, την «0091», και
συγκεκριμένα στην εγγραφή της Παρασκευής, 1 Σεπτεμβρίου 2006, «205. Λόγια [ΝΚ]»
εμφανίζεται το τραγούδι «Είδα Τα
Μάτια Σου», του Νίκου
Πορτοκάλογλου. Αλληλούια. Έχει φτάσει πλέον η εποχή του You Tube, ή εγώ, τέλος πάντων, τότε το
ανακαλύπτω. Ενός You Tube το
οποίο πλέον επιτρέπει το πανεύκολο «Ένα κλικ μακριά. . .» του παρόντος e-ημερολογίου.
Όλες
οι επόμενες, της «205», εγγραφές, πλην δύο – τριών εξαιρέσεων, θα συνοδεύονται
από την You Tube μουσική
τους. Συνοδεία για την οποία πολλές φορές θα πονοκεφαλιάζω και θα ξοδεύω χρόνο
μέχρι να επιτύχω τον, κατά τη γνώμη μου, βέλτιστο συνδυασμό περιεχομένου
εγγραφής και μουσικής υπόκρουσης.
Αν,
κάποιοι από εσάς, έχετε απορία για το ποια ήταν η απάντησή μου στον OldSkipper (και δεν ήδη έχετε ανατρέξει
στην εγγραφή «202») δεν θα σας απογοητεύσω. Ιδού:
oldskipper: Ο συνδυασμός εικόνας και ήχου,
ή κειμένου και μουσικής, πραγματικά πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες έκφρασης.
Ατυχώς δεν έχω, για τεχνικούς λόγους, πάντοτε διαθέσιμες τις μουσικές με τις
οποίες θα επιθυμούσα να συνοδεύω τα κείμενά μου. Πάντοτε με βασανίζει το τι θα
ακούγεται σαν υπόβαθρο και το πόσο θα ταιριάζει με το κλίμα του κειμένου. Έχω
μπει, δε, στον πειρασμό να πράξω και το αντίθετο. Να "επενδύσω",
δηλαδή, με κείμενο ένα τραγούδι. Εχθές το βράδυ επισκέφθηκα το ημερολόγιο του
Χνουδιού έχοντας ανοιχτό και το δικό μου. Ο συνδυασμός Louis Armstrong και
παφλασμού των κυμάτων ήταν εξαιρετικός. Συνιστώ μια τέτοια ακρόαση. Ευχαριστώ
για την ευχή και αντεύχομαι. Είθε, όλοι, να έχουμε το μέλλον που μας αξίζει
[και για το οποίο έχουμε, ποικιλοτρόπως, καταθέσει].
Περιττό,
θαρρώ, να γράψω ότι έσπευσα να αποκαταστήσω την τάξη. You Tube, «Ένα κλικ μακριά. . .» και
πλέον όποιος «επισκέπτεται» την ανάρτηση «202» μπορεί
να συνοδεύσει την ανάγνωση του κειμένου με το εξαίσιο, πάντα κατά την γνώμη
μου, «There Must Be A Way» του Louis Armstrong.
Θέλετε
και τη συνέχεια; Βεβαίως και βρήκα εγγραφή παρόμοια της «202». Την εγγραφή της
Τρίτης, 28 Φεβρουαρίου 2006 με τίτλο «Noble Dame [ΝΚ]» και
Α/Α «0122». Τίτλος και εγγραφή αναφέρονται στο πανέμορφο, ομώνυμο του τίτλου, τραγούδι από το άλμπουμ «Reflections» των Μάνου
Χατζιδάκι – New York Rock and Roll Ensemble.
Ομολογώ
ότι δεν θυμάμαι αν είχα βάλει κάποιο σύνδεσμο για το τραγούδι ή όχι. Όπως και
να έχει σήμερα θα αποτελούσε κραυγαλέα παράλειψη να μην υπάρχει στην σχετική
εγγραφή σύνδεσμος για το συγκεκριμένο τραγούδι. Λοιπόν, ας είναι καλά το You Tube και πάλι, το έφτιαξα. Ο σύνδεσμος, πλέον, υπάρχει.
Και
για όσους δεν καταλάβανε: θα πρέπει να «τρέξω» τις, περίπου, διακόσιες πρώτες εγγραφές
του «aeipote» και να πράξω τα, σχετικά με την μουσική
τους υπόκρουση, δέοντα. Και μετά να διορθώσω και τα σχετικά αρχεία MS Excel και MS Word, για να μην σας πω και τα PDF. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, δηλαδή. Πρόβλημά
μου.
Να
είσαστε Καλά,
Να
είσαστε στα Δροσερά,
Καλή
Σας Εβδομάδα.
Ένα
κλικ μακριά (και αναπόφευκτα) ο Wilson
Pickett στο, παλιό [1970] και
αγαπημένο μου, “Get Me Back On
Time, Engine Number 9”:
11/08/2019
Το μουσικο υποβαθρο, εξαιρετικο οπως η εγγραφη.
Ειναι λιγο περιεργο να νιωθεις την ιστορια να ξετυλιγεται μπροστα σου.
Ειναι σαν εσυ - ο αναγνωστης - να μπορεις να επηρρεασεις την εξελιξη της.
Νιωθεις την παρορμηση να φωναξεις στον πρωταγωνιστη: "Go for it - Now."
Ομορφο μελλον ευχομαι.